Τα παιδιά στην ηλικία των 1.5–3.5 ετών παρουσιάζουν έντονη αρνητικότητα. Η εποχή του “ΟΧΙ” των παιδιών είναι σημαντική για την ανάπτυξή τους, αλλά είναι κουραστική για τους γονείς.
Πώς όμως μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την αρνητική τους συμπεριφορά;
Κρατήστε την ψυχραιμία σας.
Περιορίστε τα ΜΗ στα απολύτως απαραίτητα.
Αφήστε το παιδί να αυτενεργήσει και να κάνει “το δικό του” ΜOΝΟ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΒΛΑΠΤΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΛΚΥΕΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΤΗΤΑ.
Δώστε δυνατότητα επιλογής (σε κάθε απαγόρευση που θα βάζετε, ταυτόχρονα θα του δίνετε την εναλλακτική ευκαιρία να ασχοληθεί με κάτι άλλο).
Μην εκφράζεστε επιτακτικά, αλλά με σταθερό και αποφασισμένο ύφος.
Δώστε χρόνο στο παιδί σας να αλλάζει.
Μην υποχωρείτε σε παράλογες απαιτήσεις.
Κρατήστε στο περιβάλλον 2-3 απαράβατους κανόνες, ότι και αν συμβαίνει.
ΟΧΙ Στα “μανιάτικα” (επειδή έκανες αυτό … χθές και τώρα δεν θα …)
ΟΧΙ Σε συμπεριφορά συνεχούς καταπίεσης και απαγόρευσης
ΟΧΙ Σε θυμό και τις φωνές
ΝΑΙ Στη δυνατότητα επιλογών και πειραματισμού
ΝΑΙ στο χιούμορ
ΝΑΙ στην υπομονή
ΝΑΙ στην ψυχραιμία
ΝΑΙ στο διάλογο
ΝΑΙ στις αμοιβαίες υποχωρήσεις
ΝΑΙ στην συνεχή επιβεβαίωση της γονεικής αγάπης
ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΤΑ ΕΞΗΣ:
Να ξέρουμε τι περιμένουμε απο την ηλικία του.
Να βάλουμε σαφή και σταθερά όρια.
Να ξέρουμε τη δυνατότητα συγκέντρωσης.
Να μην συνδέουμε την αποτυχία με την απόρριψη.
Να ξεκινάμε πάντα με κάτι θετικό στη συμπεριφορά του.
—
Μαρινέλλα Τσουκαλά
Παθολόγος Λόγου και Ομιλίας
Βρείτε τη Μαρινέλλα Τσουκαλά στο Speech Pathology Greece και στο Κέντρο Λέγειν
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Εχω ενα αγορακι 5 χρονων.ειναι συνεργασιμος στο σχολειο και πολυ κοινωνικος.αν βγουμε ομως εξω και παμε π.χ. στον φουρνο και δεν του παρω κατι απλωνει χερι πανω μου και βριζει.οχι παντα βεβαια.αλλα εχει γινει και εχουμε γινει ρεζιλι..του εχω εξηγησει μετα οτι με στεναχωρει οτι θα το πω στην δασκαλα του θα το μαθουν οι φιλοι του κλπ.θελω τη δικη σας γνωμη τοτε μονο μαζευεται αλλα δεν ειναι λυση.τα ιδια κανει οταν δεν τον βαλω στην ωρα του το βραδυ για υπνο.
σεμενα αντιδρα οτι και να του πω και παει στην μαμα του και μου κανει τον αυστηρο επισης μου λεει να του λεω συγνωμη και σιωπη! μετα ξαφνικα μπορει να ξεχαστει σαν να μην συμβαινειντιποτΑ και παιζουμε ... εχει ενα αδερφακι νεογεννητο και πηγαινε καιντο πειραζε κιεγω τον μαλωσα ισως γιαυτο δεν ξερω τι λετε;
την ίδια κατάσταση αντιμετωπίζω και εγώ καθημερινά απο το 3χρονο αγοράκι μου απο ΄'οταν άρχισε να μιλάει είναι ένα όχι και νεύρα τσαντίλα, χτυπάει όποιον βρεί μπροστά του και τους λέει όλους χαζούς μαμά ,μπαμπά,παππούδες,γιαγιάδες...... δεν ξέρω τι να τον κάνω ?
Κορίτσια είχα διαβάσει κάτι πολύ απλό και το εφαρμόζω και 9 στις 10 φορές πιάνει. Το κοριτσάκι μου είναι 2 χρονών και τους τελευταίους 3-4 μήνες έχει ξεκινήσει τα tantrums της ηλικίας. Όταν την πιάνει εξαλλοσύνη και δεν μπορώ να την ντύσω, ταΐσω ή οτιδήποτε της λέω πολύ σοβαρά με σταθερή φωνή αλλά ήρεμα "τώρα θα μετρήσω μέχρι το 5 και θέλω στο 5 να ηρεμήσεις" μετράω δυνατά αργά μέχρι το 5, αυτή με κοιτάει όσο εκνευρισμένη και να είναι και τις περισσότερες φορές μετά το 5 ηρεμεί και συνεχίζουμε κανονικά ό,τι θέλαμε να κάνουμε...