Εμβόλια: μια αληθινή ιστορία
πηγή: apprenticemomgreece.blogspot.gr
«Η μεγάλη μου κόρη, η Ολίβια, κόλλησε ιλαρά όταν ήταν επτά ετών. Η αρρώστια ακολούθησε τη συνηθισμένη της πορεία και θυμάμαι που της διάβαζα συχνά όσο ήταν άρρωστη, χωρίς ποτέ να νιώσω ιδιαίτερη ανησυχία.
Ένα πρωί, ενώ είχε ήδη μπει στη φάση της ανάρρωσης, καθόμουν στο κρεββάτι της και της μάθαινα πώς να φτιάχνει ζωάκια από χρωματιστά σύρματα πίπας. Όταν ήρθε η σειρά της να φτιάξει ένα, πρόσεξα ότι τα χέρια της δε μπορούσαν να συντονιστούν μ’ αυτό που είχε στο μυαλό της, με αποτέλεσμα να μη μπορεί να φτιάξει τίποτα.
«Είσαι καλά;» τη ρώτησα.
«Νυστάζω» μου απάντησε.
Πριν περάσει μια ώρα έχασε τις αισθήσεις της. Πέθανε σε δώδεκα ώρες.
Η ιλαρά οδήγησε στην εμφάνιση εγκεφαλίτιδας και οι γιατροί δε μπορούσαν να κάνουν τίποτα για να τη σώσουν.
Αυτό συνέβη το 1962, αλλά ακόμη και τώρα, αν ένα παιδί έχει ιλαρά και εμφανίσει την ίδια θανατηφόρα επιπλοκή που σκότωσε την Ολίβια, οι γιατροί δε μπορούν να κάνουν τίποτα για να το βοηθήσουν.
Από την άλλη, σήμερα υπάρχει κάτι που μπορούν να κάνουν οι γονείς για να βεβαιωθούν ότι ποτέ το παιδί τους δε θα πάθει αυτό που έπαθε το δικό μου. Μπορούν να φροντίσουν να κάνουν τα παιδιά τους το εμβόλιο της ιλαράς.
Το 1962 δε μπορούσα να κάνω κάτι τέτοιο για την Ολίβια, γιατί τότε δεν υπήρχε ακόμη αξιόπιστο εμβόλιο για την ασθένεια. Σήμερα υπάρχει, είναι διαθέσιμο σε όλους και το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να πάτε το παιδί στο γιατρό.
Υπάρχουν πολλοί ακόμη που δεν πιστεύουν ότι η ιλαρά είναι επικίνδυνη αρρώστια. Πιστέψτε με, είναι. Κατά τη γνώμη μου, οι γονείς που αρνούνται τον εμβολιασμό παίζουν με τη ζωή των παιδιών τους.
Κάθε χρόνο, μόνο στη Βρετανία, 20 παιδιά πεθαίνουν από ιλαρά.
Από την άλλη, τι κίνδυνο διατρέχει το παιδί σας αν εμβολιαστεί;
Σχεδόν κανέναν. Ακούστε με προσεκτικά. Σε μια περιοχή με 300.000 κατοίκους, θα υπάρξει μόνο ένα παιδί κάθε 250 χρόνια που θα εμφανίσει σοβαρές παρενέργειες εξαιτίας του εμβολίου. Με λίγα λόγια οι πιθανότητες είναι περίπου μία στο εκατομμύριο.
Πιστεύω ότι υπάρχουν πολύ περισσότερες πιθανότητες να πεθάνει το παιδί σας από πνιγμό καταπίνοντας ένα κομμάτι σοκολάτα,, παρά να αρρωστήσει σοβαρά από ένα εμβόλιο ιλαράς.
Γιατί λοιπόν ανησυχείτε; Πραγματικά, το να μην εμβολιάσετε το παιδί σας είναι σχεδόν έγκλημα.»
Τα λόγια αυτά ανήκουν στο συγγραφέα Roald Dahl, και μπορείτε να τα διαβάσετε στο πρωτότυπο εδώ. Επανήλθαν στη δημοσιότητα μετά από μια πρόσφατη επιδημία ιλαράς στις ΗΠΑ, που οφείλεται στο ότι πολλοί γονείς, τρομαγμένοι από φήμες για παρενέργειες, αρνούνται να εμβολιάσουν τα παιδά τους.
Ο ίδιος ο Dahl, ήταν τόσο συντετριμμένος από το θάνατο της κόρης του, που αρνιόταν να μιλήσει γι αυτό το θέμα. Τα λόγια που διαβάσατε βρέθηκαν σ’ ένα σημειωματάριο και δημοσιεύτηκαν μετά το θάνατό του.
Ό, τι βάζουμε στον οργανισμό μας έχει παρενέργειες, απο το depot μεχρι τα εμβόλια, ακομη κ η κρέμα μαλλιών. Ομως μη τρελαθούμε οτι σκοπός αυτών που τα έφτιαξαν ηταν να "σπείρουν" τον αυτισμό κ ασθένειες. Φυσικά κ μπορει να έχουν παρενέργειες ( οχι αυτισμό), αλλα οι παρενέργειες απο τις ίδιες τις ασθένειες ειναι πολυ πιο πιθανές. Τετανος, κοκκιτης, διφθεριτιδα... κ όλα τα αλλα. Για ρωτήστε κ κανά παλιό που πέρασε κατι απο τα παραπάνω την παλιά εποχή. Όσο για τον παιδικο, κ μας μας ζήτησαν αντίγραφο της σελίδας με τα έμβολια κ το ίδιο το βιβλιάριο.
Εμβόλιααααααα!!! Σκοτωμός! Όπως είπε και μια κοπέλα πιο πίσω στα σχόλια, "χάθηκε ο ίσιος δρόμος"; Πώς γίνεται άνθρωποι εν έτει 2015 να μην μπορουν να αφήσουν μία χαραμάδα για την πιθανότητα ορθότητας της άλλης γνώμης; Και μιλάω και για τους φανατικούς υπέρ, και για τους φανατικούς κατά των εμβολίων! Είναι δυνατόν να μην μπορεί η μία ομάδα να κατανοήσει το τόσο απλό (ούτε ιλαρές, ούτε αυτισμοί ούτε τίποτα) ότι αν το παιδάκι σου παίζει στα χώματα και τρυπηθεί με κανένα σκουριασμένο σίδερο έχει τον τέτανο στο πιάτο; Δοκιμασμένο εμβόλιο, χωρίς παρενέργειες, συνήθως ούτε καν πυρετο, σώζει ζωές, κι ο τέτανος δεν είναι ασθένεια που έρχεται και παρέρχεται! Είναι στην παραλία, στον κήπο της γιαγιάς, ακόμα και στη γλάστρα στο μπαλκόνι σου. Είναι δυνατόν να μην δέχεται το αντίπαλον δέος, πάλι, την πιθανότητα σοβαρών παρενεργειών σε - δεκτό - ορισμένες περιπτωσεις, τόσο σοβαρών που να κρίνεται καλύτερη λύση η εξαίρεση ενός ή ορισμένων εμβολίων; Το δικό μου το παιδί έπαθε εγκεφαλίτιδα (ευτυχώς περασε πολύ ελαφρά) από πολλαπλό εμβόλιο (με υπεύθυνο όπως μας είπαν το στέλεχος για τον ιο της πολυομυελίτιδας). Για να σας προλάβω, ναι, διάγνωση από παιδίατρο, ναι, είπε και ο ίδιος ότι έχουν ακουστεί παρενέργειες για την συγκεκριμένη μάρκα εμβολίου. Μας είπε επίσης ότι αν δεν βρούμε την άλλη μάρκα που κυκλοφορεί για να κάνουμε την επαναληπτική δόση (γιατί ήταν σε έλλειψη, εξ' ου και μας είχε γράψει αυτό που τελικά κάναμε) να την καθυστερήσουμε μέχρι να βγει στην αγορά, και αν αυτό δε γίνει, να κάνουμε ένα ένα τα εμβόλια αντί για το πολλαπλό. Πολλοί παιδίατροι (γιατί ρωτήσαμε και άλλους) συμφωνουν ότι αν παρουσιαστούν σοβαρές παρενέργειες μετά από ένα εμβόλιο, το παιδί καλό είναι να μην επαναλάβει το συγκεκριμένο, αλλά να βρεθεί μία διαφορετική λύση. Δεν έχουν κι αγιασμό πια μέσα τα εμβόλια για όνομα του Θεού, ας κατανοήσουμε ότι όπως και τα φάρμακα, μπορούν κι αυτά να προκαλέσουν αντιδράσεις στον οργανισμό του παιδιού. Δεν μπορούμε όμως να υποστηρίζουμε αυθαίρετα ότι μπαίνουν όλα σε ένα τσουβάλι και τα απορρίπτουμε ελαφρά τη καρδία. Επιστήμονες τα έχουν φτιάξει, κάτι παραπάνω θα ήξεραν.
https://m.youtube.com/results?q=vaccines%20the%20truth%20behind%20vaccinations&sm=1 αυτά είναι από ειδικούς. Όποιος γνωρίζει αγγλικά κ ιατρική ορολογία μπορεί να δει
Ας μας ενημερώσουν οι γονείς που δεν εμβολιαζουν τα παιδια τους με πιο παρανομο τροπο λαμβανουν την βεβαιωση εμβολιασμου/ βιβλιαριο εμβολιασμων που ζητούν οι παιδικοι σταθμοι??? Στα αληθεια ποσο κοστιζει μια παρανομη βεβαιωση?.... Λυπάμαι στα αληθεια με την υστερία που μας εχει κατακλύσει. ..
Ο εμβολιασμός των παιδιών ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ υποχρεωτικός στην Ελλάδα . Σας ειναι αρκετό αυτο για να λυθουν οι απορίες σας?
Και εγώ απορώ. Υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που θεωρούν τον εμβολιασμό στην Ελλάδα υποχρεωτικό; Ας το ψάξουν λίγο. Αυξάνονται συνεχώς οι ΓΙΑΤΡΟΙ που είναι πλέον ενημερωμένοι επί του θέματος και πολλοί από αυτούς μιλάνε ανοιχτά και ενημερώνουν τον κόσμο που ενδιαφέρεται. Όποιος θέλει να μάθει δε δικαιολογείται να μην γνωρίζει πλέον.
Στον παιδικό που ήμασταν μας ζητήθηκε βεβαίωση έγγραφη από τον παιδίατρο ότι το παιδί έχει κάνει όλα τα απαραίτητα εμβόλια για την ηλικία του. Και για να το γράψουμε στο δημόσιο Νηπιαγωγείο μας ζητήθηκε να τους πάμε το βιβλιάριο υγείας για έλεγχο και να τους δώσουμε και φωτοτυπία τις 2 σελίδες των εμβολίων του βιβλιαρίου. Παρόλο αυτά γνωρίζω 2 περιπτώσεις παιδιών που δεν έχουν βάλει εμβόλια - συμφωνα με τα λεγόμενα των γονιών τους - αλλά είναι εγγεγραμμένα κανονικα στο σχολείο.
Διαβάστε το Σύνταγμα δεσποινίς μου!!!!θεωρειται παράνομο το να μην εγγράψουν το παιδί σε οποιοδήποτε μορφή εκπαίδευσης!!!!!ακομα παράνομο ειναι αν και το κάνουν να κρατάνε τα βιβλιάρια υγείας των παιδιών θεωρείται προσωπικό δεδομένο!!!!ενημερωθειτε καλύτερα σας παρακαλώ πριν απαντήσετε σε οτιδήποτε!!!τα Εμβόλια ειναι υποχρεωτικά μονο σε περίπτωση πανδημίας!!!!
Κα Φωτεινή, γιατι απαντάτε επιπόλαια; Η αλήθεια ειναι οτι για την εγγραφή των παιδιών στο νηπιαγωγείο και το δημοτικό απαιτείται επίδειξη των στοιχείων (βιβλιαρίων υγείας, ή άλλου στοιχείου) απο τα οποία να προκύπτει οτι έγιναν τα προβλεπόμενα εμβόλια. Αυτο λέει ο νόμος, που ανανεώθηκε μαλιςτα, ως προς τη διατύπωση κυρίως, σχετικά πρόσφατα. Ως προς τα εμβόλια τωρα....ΜΗ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ! Στον 21ο αιώνα να πρεπει να υπερασπιζόμαστε την αναγκαιότητα τους οπως στο χωριό μου προπολεμικώς!
Κα Λαμπρινή ήθελα να πω. (Απρόσεχτη!). Και κα Paliomama να προσθέσω. Οπως βλέπετε ο εμβολιασμός ειναι υποχρεωτικός, τουλάχιστον για τα παιδια που πάνε σχολείο.
Αγαπητή/ε San, τα παιδιά αυτά απλώς προσκομίζουν μια βεβαίωση από παιδίατρο ή παθολόγο ότι είναι υγιή και δεν υπάρχει κανένα άλλο πρόβλημα ούτε στους παιδικούς σταθμούς, ούτε στο σχολείο (μιλάω για το δημόσιο, γιατί δεν ξέρω τι ισχύει στα ιδιωτικά). Χωρίς να είμαι σίγουρη, έχω την εντύπωση (από παδιά οικογενειακού μας περιβάλλοντος) ότι προσκομίζουν την συγκεκριμένη βεβαίωση κάθε χρόνο.
Η κόρη μου φοιτά στο προνήπιο, μετά από 2 χρόνια παιδικού σταθμού στο ίδιο ιδιωτικό πλαίσιο. Και τα 3 χρόνια ζητήθηκε από τους γονείς να προσκομίσουν βεβαίωση από τον παιδίατρο και φωτοαντίγραφα του βιβλιαρίου υγείας με τους εμβολιασμούς. Στην πρώτη ομαδική συνάντηση των γονέων με τη διεύθυνση πολλοί γονείς ζήτησαν και έλαβαν προφορικές διαβεβαιώσεις ότι όλο το δυναμικό του σταθμού είναι εμβολιασμένο σύμφωνα με το εθνικό πρόγραμμα εμβολιασμών και κατά το χρονοδιάγραμμα που έχει προβλέψει η εθνική επιτροπή εμβολιασμών. Το ίδιο υπογράμμισε και ο υπεύθυνος παιδίατρος στο ετήσιο σεμινάριο προς τους γονείς για θέματα υγείας.
Ίσως να μην είχαν κάποια περίπτωση παιδιού που δεν ήταν εμβολιασμένο και έτσι να απλοποιήθηκε όλο αυτο με τον τρόπο που περιγράφεις. Αν υπήρχε έστω και ένα δεν θα είχε υπάρξει τέτοια προφορική διαβεβαίωση, όμως αυτό δεν αποκλείει να ζητούν από τους άλλους γονείς φωτοτυπία των εμβολιασμών, για να μην υπάρξουν περιπτώσεις ψευδών διαβεβαιώσεων. Πάντως είμαι βέβαιη πως σε μη εμβολιασμένα παιδιά ακολουθείται η διαδικασία που έγραψα παραπάνω.
Ευχαριστώ για τις ευγενικες απαντησεις μαλλον στον ιδιωτικό παιδικο σταθμο που παμε εμεις ειναι ο μονος που ζητα copy των εμβολιασμων.. λυπαμαι για τηνλαθος ενημερωση που ειχα.. καλο βραδυ υπεροχες μαμαδες!!!
Στο μόνο που θα διαφωνήσω με την ... είναι ότι αν παιδί με ΔΑΔ ( Διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές) δεν έχει την εξέλιξη που θέλουμε ως γονείς αυτό σημαίνει ότι κάνουμε λάθος. Άτομο με ΔΑΔ ήταν και ο Αϊνστάιν. Όπως είπε και η παιδοψυχίατρος που διέγνωσε το παιδί μου με ΔΑΔ υπάρχουν τόσες μορφές όσες και τα άτομα που έχουν ΔΑΔ. ( Και φυσικά ΟΧΙ μόνο αυτά που έχουν διάγνωση)
Eπειδή εγώ διδάχτηκα τα πάντα με τον αυτιστικό τρόπο σκέψης, από αυτιστικό άνθρωπο. Δεν το γνώριζα τότε, το είδα τώρα που κάνει το παιδί μου ειδικά μαθήματα και μου ήρθαν αναμνήσεις από την πολύ παιδική ηλικία, θέλω να σου πω πως ο άνθρωπος που μου έμαθε τα πάντα έλεγε πως αν το παιδί δε μαθαίνει, σημαίνει ότι είμαι κακός δάσκαλος. Και άλλαζε τον τρόπο που δίδασκε. Πάντα υπάρχει τρόπος να αλλάξεις κάτι στον τρόπο που αντιμετωπίζεις ένα πρόβλημα. Υπάρχει περίπτωση να κάνεις τα ίδια και τα ίδια συνέχεια ή με ελαφρές παραλλαγές και να μη βλέπεις αποτέλεσμα επειδή δεν τα δίνεις με τον τρόπο που τα καταλαβαίνει ο άλλος. Υπάρχουν αυτιστικοί που δε θα μιλήσουν ποτέ, υπάρχουν άλλοι που δε μιλάνε αλλά γράφουν, υπάρχουν άλλοι που θα αρχίσουν να μιλάνε σε πολύ μεγάλη ηλικία. Δεν είναι όλοι οι αυτιστικοί ίδιοι, το ξέρω. Αυτιστικός όμως εντελώς αποκομμένος από όλους και από όλα σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά. Η επαφή του αυτιστικού βελτιώνεται πάντα ασχέτως αν αυτός θα μιλήσει ποτέ του ή όχι. Σε αυτό το κομμάτι και σε πολλά άλλα έχει μεγάλη επίδραση το πως προσεγγίζεται ο αυτιστικός από το περιβάλλον του (οικογενειακό και άλλο).
To "βελτιωνομαι" απο το "προχωρω την ανθρωποτητα" εχει τεραστια αποσταση. Αυτο ηθελα να πω. Μην ειμαστε δογματικοι. Πραγματι καποια λαμπρα μυαλα μπορει να ηταν και να ειναι σε αυτο που ονομαζεται φασμα του αυτισμου, το οποιο ουτε οι ιδιοι οι ειδικοι δεν μπορουν να ορισουν με απολυτη ακριβεια (απλως κατατασσουν εκει ο,τι αποκλινει απο αυτο που θεωρειται "φυσιολογικο"). Μη λεμε ομως κι ο,τι θελουμε. Υπαρχουν γονεις που σκιζονται για το αυτιστικο παιδι τους, τους προσφερουν ο,τι καλυτερο υπαρχει, εκπαιδευονται οι ιδιοι και απλως το παιδι δεν εχει την αναμενομενη βελτιωση. Αλλες παλι ελαφρες περιπτωσεις εχουν εντυπωσιακη εξελιξη. Ειναι το λιγοτερο ανηθικο να ριχνουμε τις ευθυνες για τη μη καλη προοδο στους γονεις. Ειναι σαν να λες στους γονεις ενος παιδιου με σπαστικοτητα πχ οτι δεν κανουν ο,τι καλυτερο μπορουν. Ο αυτισμος ειναι κατα βαση νευρολογικη διαταραχη και ακομα κι αν δεν θελουμε να το αποδεχτουμε, πολλες φορες η βιολογια νικαει.
Βιολογική είναι η αυτιστική σκέψη. Σε αυτό δεν μπορεί κανείς να επέμβει ποτέ και δε χρειάζεται να επέμβει. Αυτό που μπορεί να βελτιώσει είναι οι αυτιστικές συμπεριφορές και όλες οι δυσκολίες που ξεκινάνε από την αλληλεπίδραση της αυτιστικής σκέψης με τη μη αυτιστική σκέψη. Δε θεωρώ ανήθικο να κάνω αυτοκριτική και να βλέπω που κάνω λάθη για να τα διορθώνω. Εγώ έχω την ευθύνη του παιδιού που μεγαλώνω, οπότε αν δε βλέπω βελτίωση οφείλω να αναρωτηθώ για τις μεθόδους που εφαρμόζω και τις μεθόδους που εφαρμόζουν οι θεραπευτές του. Αν δε λειτουργούν αυτές κάτι δεν πάει καλά και πρέπει να αλλάξουν. Δε βλέπω τίποτα το ανήθικο στο να σκεφτώ ότι κάτι δεν πάει καλά και να το διορθώσω.