Τρεις μήνες μαζί..!
Πέρασαν τρεις μήνες από τη μέρα που η κοιλιά μου ξεφούσκωσε και η αγκαλιά μου γέμισε με το μεγαλύτερο δώρο της ζωής μου.
Το μωράκι μου δεν μοιάζει πια πολύ σε εκείνο το μικροσκοπικό πλασματάκι των δύο κιλών και επτακοσίων γραμμαρίων που φέραμε στο σπίτι μας από το Αρεταίειο. Έχει ψηλώσει, έχει παχύνει (άσχετα αν ανήκουμε ακόμα στην κατηγορία… φτερού, χιχι!), έχουν ανοίξει τα χαρακτηριστικά της.
Μεταμορφώνεται μέρα με τη μέρα σε παιδάκι! Κοινωνική από γεννησιμιού της, πλέον χαμογελάει στους πάντες και προσπαθεί να τους μιλήσει, βγάζοντας εκείνους τους γλυκούς ήχους που με κάνουν να καμαρώνω σαν γύφτικο σκεπάρνι.
Λειτουργεί από φυσικού της με πρόγραμμα με ακρίβεια δευτερολέπτων και συνεχίζει να είναι το πιο ήσυχο μωρό του κόσμου. Λατρεύει να βλέπει τον εαυτό της στον καθρέφτη, να της τραγουδάω, να ξαπλώνει παρέα με τον μπαμπά της και να κάνει βόλτες στο καρότσι της.
Θα μπορούσε να γράψω σελίδες ολόκληρες για αυτήν, αλλά ποιο το νόημα, όταν όλα όσα αισθάνομαι για την Αθηνά μπορούν να χωρέσουν μέσα σε δύο μόνο λέξεις: ΤΗΝ ΛΑΤΡΕΥΩ!!!!!!
«Τώρα που μεγάλωσα, κοιμάμαι στο κρεβατάκι μου!»
«Ορίστε και ένα κοντινό της μουρίτσας μου!»
«Αγκαλιά με τη γιαγιά Γεωργία που μου τραγουδάει και μου αρέσει πολύ!»
«Τα αγαπημένα μου καλτσάκια!»
«Μην με βγάζεις άλλες φωτογραφίες!!»
«Με τον μπαμπακούλη μου!!»
«Το δώρο που μου έκανε η μαμά: ένα παπάκι ίδιο με αυτό που είχε μικρή!»
«Νέο μου χόμπι: μασουλάω το χέρι μου!»
«ΣΥ-ΝΕ-ΧΕΙ-Α!!!»
«Άντε και μία με τη μαμά και τον μπαμπά… Όπως βλέπετε τους βγάζω τη γλώσσα, χιχιχι!»
Φιλιά
Ολίβια
>κάθε μήνα γιόρταζα τα μηνιαία γεννέθλια και στις 2 κόρες μου με γλυκά και αγκαλιές.... η μεγάλη είναι πια 6,5 χρόνων όμως η μικρή είναι 14 μηνών και συνεχίζουμε να τηρούμε ευλαβικά το έθιμο.... να είσαστε πάντα καλά.....
>ματαρες εχει το κουκλι σας! να σας ζησει!
>Ειναι κουκλα ζωγραφιστη!!!Κι εχει μια μανουλα υπεροχη!Σου ευχομαι συντομα να γινεις για δευτερη φορα μαμα και να ζησεις και παλι το ιδιο θαυμα!
>Η γέννηση μιας νέας ζωής δεν μπορεί να περιγραφεί με λέξεις!!
Καταφέρνεις μέσα από τα κείμενα σου να μας μεταφέρεις χαρακτηριστικές εικόνες από τη ζωή της Αθηνάς λες και όλοι μας την παρατηρούμε!!
Κάθε μέρα που περνάει θα το απολαμβάνεις περισσότερο!!
Αξίζει να ζεις την κάθε στιγμή σαν να είναι μοναδική!!
μ'εκτίμηση
>Αυτο το παπί πια....έβγαινε τότε και σε άλλα χρώματα!
Φιλιά και να ζήσετε και οι τρεις σας!!!