Εσείς πώς γεννήσατε;
Για περίπου ένα μήνα έτρεχε μία ψηφοφορία εδώ στο «Είμαι μαμά» σχετικά με τον τρόπο που γέννησαν οι μαμάδες. Δεν την ανακοίνωσα πουθενά, ούτε ζήτησα από μαμάδες, ούτε καν από φίλες μου να ψηφίσουν. Την άφησα εκεί να υπάρχει, περιμένοντας τα αποτελέσματα. Και, όμως, έτσι αθόρυβα, μαζεύτηκαν 1001 ψήφοι. Τα αποτελέσματα σχετικά αναμενόμενα:
To 27% των μαμάδων γέννησε φυσιολογικά με επισκληρίδιο
Το 20% των μαμάδων γέννησε φυσιολογικά χωρίς επισκληρίδιο
Το 37% των μαμάδων γέννησε με καισαρική και επισκληρίδιο
Το 14% των μαμάδων γέννησε με καισαρική και ολική νάρκωση
Το 2% των μαμάδων γέννησε και με τους δύο τρόπους
Συνεπώς, το 47% έχει γεννήσει φυσιολογικά, ενώ το 51% με καισαρική. Υπολογίζοντας, φυσικά, τα περιθώρια σφάλματος, φτάνουμε σ’ αυτό που λίγο πολύ συζητάμε μεταξύ μας, αλλά δεν ξέρουμε κατά πόσο ισχύει στην πραγματικότητα:
1 στις 2 γυναίκες στην Ελλάδα γεννάει με καισαρική
Έχοντας γεννήσει η ίδια με καισαρική και επισκληρίδιο, παρά τη φανατική μου προτίμηση απέναντι στον φυσιολογικό τοκετό, βλέπω πλέον τα πράγματα σχετικά ψύχραιμα. Η καισαρική είναι μια «μέθοδος» τοκετού που έχει σώσει πολλές μαμάδες και μωρά μέσα στα χρόνια. Είναι, όμως, τόσο απαραίτητη ώστε 1 στις 2 γυναίκες να καταλήγουν εκεί;
Οι συνηθέστερες αιτίες καισαρικής είναι:
– Λάθος θέση του μωρού (ισχιακή ή εγκάρσια προβολή)
– Υπέρταση ή ταχυκαρδία μητέρας ή μωρού μετά
– Υπερβολικά μεγάλο μωρό
– Αργή εξέλιξη του φυσιολογικού τοκετού
– Προβλήματα/ ανωμαλίες του πλακούντα
– Ρήξη μήτρας
– Αποτυχία πρόκλησης τοκετού
– Πρόπτωση ομφάλιου λώρου
– Αποτυχία εξέλιξης φυσιολογικού τοκετού παρά τη χρήση των απαραίτητων οργάνων («βεντούζα», «κουτάλες» κ.α.)
Σε καισαρική τομή καταλήγουν συνήθως και οι περιπτώσεις πολύδυμης κύησης, αλλά και οι μητέρες με μυωπία (κυρίως στην Ελλάδα), με προηγούμενες γέννες με καισαρική (κυρίως στην Ελλάδα), ενώ τα τελευταία χρόνια παράγοντας για καισαρική θεωρείται και η «πολύτιμη κύηση», δηλαδή εγκυμοσύνη που προέκυψε μετά από πολλές προσπάθειες εξωσωματικών.
Οι αιτίες είναι πολλές, είναι, όμως, τόσο συχνές, ώστε το 50% των εγκύων να καταλήγουν στο χειρουργικό κρεβάτι; Τον τελευταίο καιρό γίνεται τεράστια προσπάθεια κυρίως μέσω Internet να αντισταθούν οι γυναίκες στο… νυστέρι.
Πόσες γυναίκες, όμως, έχουν το «θάρρος», αλλά και τις γνώσεις να αμφισβητήσουν την απόφαση του μαιευτήρα τους λίγο πριν κρατήσουν στα χέρια τους το μωρό τους; Πώς γίνεται να χάσει ξαφνικά κάποιος την εμπιστοσύνη του απέναντι σε ένα γιατρό, τον οποίο άκουγε ευλαβικά για εννέα ολόκληρους μήνες;
Θεωρώ κακό και -αν μου επιτρέπετε- επικίνδυνο να θεωρεί κανείς την καισαρική «άχρηστη». Ένας φανατικός αγώνας εναντίον της μόνο αυτό το αποτέλεσμα θα μπορούσε να έχει. Σαφώς υπάρχουν ευθυνόφοβοι γιατροί, παρτάκηδες γιατροί (όπως υπάρχουν σε κάθε επάγγελμα), δεν γίνεται, όμως, να είναι όλοι έτσι.
Αυτό που πρέπει να γίνει, είναι να αρχίσουν ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να ενημερώνονται οι Ελληνίδες σωστά σχετικά με τα θέματα εγκυμοσύνης, μα πολύ περισσότερο για τον τοκετό. Αυτό ξεκινάει από το πρώτο κεφάλαιο: «Γνωρίστε το σώμα σας».
Ζούμε σε μια χώρα που δεν ενημερώνει καθόλου τα παιδιά της για τέτοια θέματα, θες λόγω ταμπού, λόγω λάθος προτεραιοτήτων; Το αποτέλεσμα: τα κορίτσια μεγαλώνουν, γίνονται γυναίκες και δεν έχουν ιδέα τι στο καλό γίνεται στο σώμα τους. Πώς καταλήγει το μωρό να μεγαλώνει στη μήτρα; Πού γίνεται η σύλληψη; Τι συμβαίνει την ώρα του τοκετού; Όταν λέμε «πλακούντας» τι ακριβώς εννοούμε;
Κατά τη γνώμη μου, θα έπρεπε κάθε γυναικολόγος να αφιερώνει πολύ περισσότερο χρόνο με τις εγκύους πελάτισσες του, εξηγώντας τους τα πάντα από τη στιγμή της σύλληψης μέχρι την ώρα του τοκετού και να ξοδεύει λιγότερο χρόνο, για παράδειγμα, σε υπέρηχους.
Το αποτέλεσμα είναι σε κάθε περίπτωση το ίδιο: το παν είναι να κρατάς στα χέρια σου το υγιές μωρό σου. Επειδή, όμως, ο φυσιολογικός τοκετός έχει εξελιχθεί στις μέρες μας σε… κατόρθωμα και πολλές γυναίκες που γεννάνε με καισαρική επηρεάζονται αρνητικά ψυχολογικά, δεν είναι κακό να είναι κανείς σωστά ενημερωμένος. Αλλιώς δέχεται κάποιος ένα γεγονός γνωρίζοντας πως ήταν η μόνη λύση και αλλιώς έχοντας ένα σωρό αμφιβολίες για το αν τελικά πήρε τη σωστή απόφαση.
Η καισαρική τομή, πάντως, είναι πολύ διαδεδομένη και στις υπόλοιπες χώρες του εξωτερικού, ίσως, βέβαια σε χαμηλότερα ποσοστά. Για παράδειγμα, στις Η.Π.Α. 1 στις 3 γυναίκες γεννάει με καισαρική τομή.
Τέσσερις μήνες και λίγες μέρες μετά τη γέννηση της κόρης μας, το μόνο που θέλω να πω είναι ότι όταν η καισαρική γίνεται για λόγους υγείας ή είναι επιλογή της ίδιας της εγκύου (συμβαίνει και αυτό), τότε είναι -για μένα- απόλυτα αποδεκτή. Όταν, όμως, γίνεται για λόγους «επαγγελματικούς», τότε είναι απλά απαράδεκτη.
Αυτό το «απαράδεκτο» κομμάτι της πρέπει να πολεμήσει κανείς και όχι την καισαρική αυτή καθ’ εαυτή.
Και μία ερώτηση προς σκέψη: είστε μαιευτήρας γυναικολόγος. Απέναντί σας έχετε μια επίτοκο, η οποία αντιμετωπίζει π.χ. 5% πιθανότητα για τον Χ ή Ψ λόγο να πάθει κάτι (η ίδια ή το μωρό της) κατά τη διάρκεια του φυσιολογικού τοκετού. Θα προχωρούσατε σε φυσιολογικό τοκετό ή σε καισαρική τομή;
(Μην βιαστείτε να απαντήσετε… Εγώ ακόμα ψάχνω την απάντηση!!)
Ανυπομονώ να διαβάσω τις δικές σας απόψεις και εμπειρίες!
Ολίβια
Ολίβια, αν και πολύ καθυστερημένα, διάβασα το άρθρο σου και θα ήθελα κι εγώ να καταθέσω την άποψή μου, ως μία μαμά που γέννησε με φυσιολογικό τοκετό με επισκληρίδιο. Νομίζω ότι το πρόβλημα ξεκινάει από τις ίδιες τις γυναίκες, για τους εξής λόγους: 1. Δεν έχουν ενημερωθεί σωστά από μία έμπειρη μαία και "αφήνονται" πραγματικά στα λόγια ενός μαιευτήρα. 2. Επιτρέπουν στους μαιευτήρες να μην ακολουθούν την διαδικασία γέννησης ενός παιδιού, αλλά αντίθετα να την προσαρμόζουν στο δικό τους επαγγελματικό πρόγραμμα, και 3. Η καισαρική τομή έχει γίνει και επιλογή της γυναίκας, παρά το γεγονός ότι είναι μία ιατρική παρέμβαση που πρέπει να γίνεται όταν συντρέχουν ιατρικοί και μόνο λόγοι. Θα παραθέσω, για του λόγου το αληθές, λόγια της μαίας μου κατά τη διάρκεια των συνεδριών που παρακολούθησα πριν τη γέννα. "Δεν είναι τυχαίο" μας είπε "ότι οι περισσότερες καισαρικές τομές πραγματοποιούνται αργά το μεσημέρι. Και ξέρετε γιατί; Γιατί ο μαιευτήρας περιμένει μήπως γεννήσει φυισολογικά η γυναίκα μέχρι εκείνη την ώρα. Αν όμως δεν έχει καταφέρει να γεννήσει μέχρι εκείνη την ώρα για τους Ψ λόγους, εκείνος δε θέλει να χάσει τα απογευματινά του ραντεβού στο ιατρείο του. Έτσι αρχίζει ένας συναισθηματικός εκβιασμός προς τους μέλλοντες γονείς, που συνήθως αφορά στη θέση του παιδιού "έχει γυρίσει ανάποδα", στη διαστολή της μητέρας "έχουν περάσει 6-7-8 ώρες και έχεις διαστολή μόλις 5", στους παλμούς του παιδιού "έχει κουραστεί το μωρό και χάνουμε τους παλμούς του" κ.λπ. Τι θα κάνει τότε το ζευγάρι; Αφήνει τα ηνία στον γιατρό - εκβιαστή και ακολουθεί το γνωστό μαχαίρι με όλα τα συνεπακόλουθα". Απο τη στιγμή που άκουσα αυτή την απλή σκέψη, έκανα έρευνα στο φιλικό και συγγενικό μου περιβάλλον, σε γυναίκες που είχαν γεννήσει με καισαρική και με έκπληξη ανακάλυψα ότι όντως ΗΤΑΝ ΕΤΣΙ. Οι περισσότερες είχαν γεννήσει μεσημεριανές ώρες. Απίστευτο; Εγώ, ευτυχώς, είχα να κάνω με έναν γιατρό που είναι κατά της καισαρικής και ΑΚΥΡΩΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΑ ΤΟΥ ΡΑΝΤΕΒΟΥ εκείνη την ημέρα, μιάς και γέννησα από τις 06:30 το πρωί που ξεκίνησε η διαδικασία τοκετού, στις 20:25 το βράδυ. Όμως είχα ενημερωθεί από πριν από την μαία, ότι ΠΡΩΤΟΤΟΚΗ ΣΠΑΝΙΑ ΓΕΝΝΑΕΙ ΣΕ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΠΟ 10 ΩΡΕΣ. Και δεν ανησύχησα, παρά το γεγονός ότι ο γιός μας είχε γυρίσει τα μπρος-πίσω και έπρεπε να τον ξαναφέρουν στη σωστή θέση. Δεν ανησύχσα ούτε όταν έβλεπα τους παλμούς του να πέφτουν στον καρδιοτοκογράφο, λόγω του ότι βγήκε τελικά 3 φορές τυλιγμένος. Δεν αμφέβαλα ποτέ για την ευτυχή έκβαση αυτής της διαδικασίας γιατί κανένας δεν με έβαλε σε αυτό το δίλημμα. Τέλος να παραθέσω άλλη μία ρήση της μαίας μου (ας είναι πάντα καλά): ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΔΕΝ ΠΕΡΝΑΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΟΡΙΣΜΕΝΟ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΤΟΚΕΤΟΥ. Γι' αυτό και μετά από ένα φυσιολογικό τοκετό η ανάρρωση είναι ταχύτατη, τουλάχιστον τις περισσότερες φορές. Σαν κατακλείδα θα τονίσω, για να μην παρεξηγηθώ, ότι φυσικά και υπάρχουν ιατρικοί λόγοι που επιβάλλουν την καισαρική τομή. Εγώ η ίδια γεννήθηκα με καισαρική λόγω πρόδρομου πλακούντα. Πως είναι δυνατόν όμως 1 στις 2 γυναίκες να έχουν κάποιο "πρόβλημα" και να μην μπορούν να γεννήσουν φυσιολογικά; Τόσο προβληματικές είμαστε πια εμείς οι ελληνίδες! ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΑΦΥΠΝΗΣΤΕΙΤΕ ΚΑΙ ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ ΣΩΜΑ ΣΑΣ. ΤΟΛΜΗΣΤΕ ΝΑ ΖΗΤΗΣΕΤΕ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΗ ΓΝΩΜΗ. ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΟΙ. Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΒΟΗΘΑΝΕ ΝΑ ΦΕΡΟΥΜΕ ΥΓΙΗ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ. Φιλιά σε όλες σας και να χαιρόμαστε τα βλασταράκια μας!!!
Γεννησα με φυσιολογικο χωρις επισκληρηδιο και ειμαι απ αυτες που πιστευουν οτι αν μια γυναικα φοβατε τον φυσιολογικο τοκετο καποιος πρεπει να πλακωσει στο ξυλο οποιον τη τρομαξε, που συνηθος ειναι απο το ιδιο της το περιβαλλον! Μεγαλωσα με την ιδεα (χαρη στη μανα μου, παρολο που ειχε πολυ δυσκολο τοκετο) οτι αν ολα πανε καλα τιποτα δεν εχει σημασια μετα και οτι ολα αντεχοντε! Τελικα ειχα δυσκολο τοκετο αλλα ενιωθα σιγουρη, ηξερα οτι ο γιατρος μου θα απεφεβγε την καισαρικη και παρολο που δεν εκανα μαθηματα και η μαια που ηταν εκει δεν μιλουσε, απλα εκανα οτι ελεγε ο γιατρος! Μεχρι ανεκδοτα και πλακες καναμε και εγω πονουσα και γελουσα, θα ηταν ψεμα να πω οτι ξεχασα τους πονους ή την εξαντληση. Μηνες μετα καταλαβα τι ενοουσε οταν ειπε στην αλλη γιατρο που ηταν εκει "Ειδες ποσο μεγαλο ρολο παιζει η ψηχολογια?" Ερχοταν το μωρο μου και θα εδινα σημασια στον πονο??? Ολιβια λες για πχ 5% με φ.τ., πριν παρω αποφαση θα ρωτουσα τι ποσοστα εχει απο μονη της μια καισαρικη!