Από την πιπίλα στο δάχτυλο!
Η ιστορία μας με τις πιπίλες έχει ως εξής:
Την πρώτη μας πιπίλα μας την έκαναν δώρο στο μαιευτήριο.
Νομίζω πως δεν υπάρχει σπίτι που να μην έχει την κλασική καουτσουκένια πιπίλα της Chicco.
Για πολλές μέρες της έπεφτε μεγάλη και βαρια,
με αποτέλεσμα να μην της αρέσει.
Μεγαλώνοντας της άρεσε κάπως περισσότερο…
Τις μικρές πιπίλες της Avent 0-3, κυριολεκτικά της λάτρεψε!!
Ταίριαζαν ακριβώς στο στόμα και το προσωπάκι της,
δεν της έφευγαν, γενικά ήταν σούπερ!!
Ενθουσιασμένη, λοιπόν, της αγόρασα και τις μεγαλύτερες της Avent…
… που είναι για 3-6 μηνών και ακόμα -σήμερα είναι 5 μηνών!- της πέφτουν ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ!
Δεν τις ευχαριστηθήκαμε καθόλου!
Μεγάλη αδυναμία έδειξε κάποια εποχή σ’ αυτή την κόκκινη πιπίλα της Nuk. Όπως και οι Avent 0-3 έμενε σταθερή στο στόμα και μπορούσε να την πιάσει και να την βγάλει μόνη της.
Ξαφνικά καμία πιπίλα δεν την ενδιέφερε πια…
Όχι ότι τρελάθηκε και ποτέ, αλλά να ώρες ώρες -π.χ. στον ύπνο- είναι απαραίτητες.
Έτσι αγόρασα αυτές που μου πρότεινε η Εύη, η μαμά της Αποστολίας:
Είναι η πιπίλα MAM Air που όντως έδειξε να της αρέσει ιδιαίτερα…
Μπορούσε να την πιάσει, να την βάλει και να τη βγάλει μόνη της
και γενικά έδειχνε να την χαίρεται…
Μέχρι που….
….
….
ΑΝΑΚΑΛΥΨΕ ΤΟ ΔΑΧΤΥΛΟ!!
Δεν ξέρω αν είναι λόγω δοντιών, αν είναι απλά μια φάση, πάντως έχει μια βδομάδα που η Αθηνά κοιμάται με το δάχτυλο στο στόμα. Αλλά και κατά τη διάρκεια της μέρας, τσουπ, το βάζει στο στόμα. Της το βγάζω και αυτή γελάει και βάζει το άλλο! Ααααααααα!!!
Το δε βράδυ, προσπαθώ να της δώσω πιπίλα και αυτή τι κάνει; Χώνει το δάχτυλο δίπλα από τη θηλή της πιπίλας!!!!! Ή τη φτύνει και τσουπ, δάχτυλο!
Δεν ξέρω τι να κάνω για να μην υιοθετήσει αυτό το χούι. Ναι, δεν λέω, είναι γλυκύτατη έτσι όπως κοιμάται με το δάχτυλο στο στόμα, αλλά το δάχτυλο και προβλήματα στα δόντια δημιουργεί -περισσότερο από τις ορθοδοντικές πιπίλες λένε- αλλά και δύσκολα κόβεται!!
Τι να κάνω;;;;;;;;;
Συμβουλές απολύτως απαραίτητες!!!!
Ολίβια
>Η ΝΕΦΕΛΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ 17 ΜΗΝΩΝ.ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΜΗΝΑ ΔΟΚΟΜΑΣΑ ΠΙΠΙΛΑ.ΤΙΠΟΤΑ.ΤΗΝ ΕΦΤΥΝΕ.ΗΜΟΥΝ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΠΟΥ ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΦΤΑΣΕΙ 4 ΜΗΝΩΝ ΚΑΙ ΟΥΤΕ ΠΙΠΙΛΑ ΟΥΤΕ ΔΑΧΤΥΛΟ.ΜΙΑ ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΤΗΣ ΕΚΑΝΕ ΔΩΡΟ ΟΤΑΝ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΜΙΑ ΜΙΝΙ MOUSE ΣΕ ΚΟΥΔΟΥΝΙΣΤΡΑ.ΠΟΛΥ ΜΑΛΑΚΗ ΚΑΙ ΓΟΥΣΤΟΖΙΚΗ.ΕΤΣΙ ΛΟΙΠΟΝ ΤΗΣ ΤΗΝ ΕΙΧΑ ΣΤΗΝ ΚΟΥΝΙΑ ΤΗΣ.4 ΜΗΝΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΗΜΕΡΩΝ ΠΑΩ ΝΑ ΤΗΝ ΔΩ ΠΟΥ ΚΟΙΜΟΤΑΝ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΚΑΙ ΤΙ ΝΑΔΩ.Η ΟΥΡΑ ΤΗΣ ΜΙΝΙ ΤΥΛΙΓΜΕΝΗ ΣΤΟ ΔΑΧΤΥΛΟ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ.ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ.ΕΤΣΙ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΤΕ.ΕΥΤΥΧΩΣ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ.ΠΑΝΤΩΣ ΣΥΜΦΩΝΩ ΟΤΙ ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΟ ΚΟΨΟΥΝ ΟΤΑΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΤΟ ΛΟΓΟ.ΣΑΦΩΣ Η ΠΙΠΙΛΑ ΚΟΒΕΤΑΙ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΑ ΟΜΩΣ.
>Κι εμένα ο σκιουράκος μόνο δάχτυλο. Μην αγχώνεσαι, κι εγώ που φορούσα πιπίλα τί κατάλαβα; Μου την έκοψαν με πάρα πολύ ζόρι στα 5, κι έβαλα σιδεράκια γιατί η πιπίλα είχε δημιουργήσει ένα τεράστιο χάσμα ανάμεσα στα πάνω και τα κάτω δόντια.
Οπότε, το τί είναι καλύτερο, είναι σχετικό.
>και οι 2 κόρες μου από έμβρυα κιόλας μέσα στην κοιλιά μου πιπίλαγαν το δαχτυλάκι τους.... η μεγάλη το έκοψε από ένα τυχαίο περιστατικό όταν ήταν 2 χρόνων.... γρατσούνησε το δαχτυλό της, βάλαμε hansaplast και επί 1 μήνα λέγαμε πως "η πληγή δεν έχει περάσει" ..... μας κόστισε κάτι παραπάνω σε hansaplast αλλά χαλάλι.... η μικρή είναι 15 μηνών και βαδίζει και αυτή στα ίδια χνάρια.... πιπιλά όμως, μόνο όταν πλήττει... θα αποπειραθώ να κάνω κάτι αντίστοιχο σε λίγο καιρό και με αυτήν ...απλά δεν θέλω να της το στερώ.... είναι νομίζω κάτι που τα χαλαρώνει και τα ανακουφίζει... κρίμα δεν είναι να τα νευριάζουμε?χαλαρώστε όλες οι μαμάδες και ίσως να βρείτε λύση σε κάτι τόοσο απλό όσο αυτό που έτυχε και σε εμάς....
>πολύ πονεμένη ιστορία!
προσωπικά έβαζα το δάχτυλό μου στο στόμα, μέχρι το καλοκαίρι 5ης προς 6η δημοτικού.θυμάμαι με πόσο υπομονή και επιμονή τη μαμά μου να προσπαθει να με πείσει να σταματήσω.θυμάμαι πόσο ντρεπόμουν, αλλά παρόλα αυτά το έκανα, και ικανοποίηση έπερνα όταν πια έμενα μόνη μου για να το κάνω ανενόχλητη...
τελικά το έκοψα από ντροπή σε κάπια κατασκήνωση, εκλαιγα, έμεινα ξάγρυπνη, αλλά τελικά την τρίτη μέρα το πρωί πήρα τηλ. γεμάτη περηφάνεια τη μαμά μου να της ανακοινώσω τα ευχάριστα!
το κόστος σ'αυτό ήταν 5 επόδυνα (τότε) παρέα με σιδεράκια, μόνο για τα πάνω δόντια.
Η μεγάλη μου κόρη είναι 5 χρονών κάνει ακριβώς το ίδιο...
Καταλαβαίνετε ότι με πληγώνει-στεναχωρεί πάρα πολύ το γεγονός ότι θα χρειαστούμε θεραπεία, έχει ήδη προγναθισμό, και φταίω εγώ που δεν ήθελα να την πιέσω λίγο στην βρεφική ηλικία της, περιπου 2 μηνών που ξεκίνησε, μου φαινόταν πολύ γλυκό, τρυφερό, συγκινητικό...
εννοείται ότι έχω δοκιμάσει όλους τους τρόπους και δεν έχω καταφέρει κάτι πέρα από το να μην το κάνει άλλες ώρες εκτός ύπνου.
η δεύτερή μου, όταν ανακάλυψε το δάχτυλο, ήταν ακόμα 4-5 ημερών και μάλιστα νοσηλευόταν στο νεογνολογικό τμήμα και μου το ανακοίνωσαν με μια αφελέστατη χαρά, που εγώ για τους δικούς μου λόγους έγινα έξαλλη...
ήταν το μοναδικό μωρό σε όλο το νεογνολογικό που είχε πιπίλα!
την έκοψε πολύ εύκολα, μόλοις θεώρησα ότι ήρθε η ώρα, περίπου 2 χρονών, απλά μας την πήρε το ψαράκι στη θάλασσα...
συγνώμη αν σας κούρασα, αλλά ήθελα να βοηθήσω...
κατερίνα
>γεια σας..η κόρη μου είναι 4 χρονών και δυστυχώς ακόμα βάζει το δάχτυλο στο στόμα. Απο τότε που ήταν μωράκι προσπάθησα να τις δώσω πιπίλα αλλά δεν την ήθελε με τίποτα. Δοκίμασα και εγώ πολλές διαφορετικές πιπίλες αλλά τίποτα. Μόνο δάχτυλο..και ακόμα δεν λέει να το κόψει. Δεν είναι τόσο έντονο, όσο ήτανε μικρή, αλλά όταν νυστάζει ή βαριέται τσουπ βάζει το δάχτυλο στο στόμα. Προσπάθησα να συζητήσω μαζί της τις έφερα διάφορα παραδείγματα, ότι θα χαλάσουν τα δοντάκια σου, το δαχτυλάκι σου θα πονάει κτλ..αλλά τίποτα. Δεν ξέρω τι να κάνω...