Ο νόμος του Μέρφυ είναι απλός: «Όταν κάτι είναι να πάει στραβά, θα πάει»
Χαρακτηριστικότερο παράδειγμά του είναι η φέτα με την μαρμελάδα.
Αλείφεις το ψωμί και μόλις πας να το δαγκώσεις, η φέτα όχι μόνο θα πέσει στο πάτωμα, αλλά θα πέσει από τη μεριά της μαρμελάδας κάνοντας το πάτωμα χάλια.
Ή ας πούμε έχεις ένα πολύ σημαντικό ραντεβού για τη δουλειά. Φτάνεις τρέχοντας στη στάση του λεωφορείου, τη στιγμή που έχουν κλείσει οι πόρτες και το λεωφορείο έχει αρχίσει να φεύγει, αφήνοντας σε πίσω να το κοιτάς με απελπισία.
Είμαι η μαμά της Αθηνάς, του Αρχέλαου και του Άγγελου. Λατρεύω τη ζωή με τα πάνω και τα κάτω της. Όπως άλλωστε λατρεύω το να είμαι μαμά! Σπούδασα Ιατρική, ασχολήθηκα από νωρίς με τη μουσική, το γράψιμο και ένα σωρό άλλα πράγματα ώσπου με κέρδισε τελικά το internet που συνδυάζει τα πάντα! Ευχαριστώ που διαβάζετε το Είμαι Μαμά! Κατά κάποιο τρόπο, παιδάκι μου είναι και αυτό! :)
Είχαμε βγει βόλτα. Η μικρή έκανε κακά, ειχα μία πάνα και την άλλαξα. Μετά από 2 ώρες ξανάκανε κακά, που συνήθως κάνει μία φορά τη μέρα και ΔΕΝ είχα πάνα! Και είμασταν στην άκρη του Θεού!!! Της έβαλα πανάκια με χαρτοπετσέτες κάτω από το καλσόν και δυστυχώς ναι ναι κατουρήθηκε!!!
Ολίβια και λοιπές συν-μαμάδες, σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για τα ξεκαρδιστικά γέλια που έκανα όσο διάβαζα (ψιλο-αθόρυβα, γιατί είναι ήδη 1 το βράδυ και κοιμούνται αμφότεροι οι άντρες του σπιτιού...)!!! Σε μένα αυτό που τύχαινε συνεχώς όσο ο μικρός ήταν μωράκι (και τώρα που είναι 2 αλλά αισθητά λιγότερο) ήταν το εξής: [μια μικρή παρένθεση: θυμάστε στο πρώτο σας παιδάκι που όλοι έλεγαν να ξεκουράζεστε/κοιμάστε όταν κοιμάται το μωρό;] Μόλις κατάφερνα να τον κοιμίσω (και τι αντιδραστικός στον ύπνο!!!), τον ακουμπούσα στο porte-bebe πάνω στον καναπέ και είχα περίπου 50' με 1 ώρα στη διάθεσή μου. Όσες φορές αποφάσιζα σε αυτό το διάστημα να κάνω καμιά δουλειά στο σπίτι για να μη βρωμίσουμε, ούτε καν κουνιόταν, μέχρι που ξυπνούσε για να φάει. Όποτε, μετά από 10-15' ξάπλωνα κι εγώ για να ρημαδοκλείσω τα μάτια μου για μισή ωρίτσα, το δευτερόλεπτο που ακουμπούσα το κεφάλι μου στο μαξιλάρι ξυπνούσε με σπαρακτικά κλάμματα!!! Το ίδιο συνέβαινε και το δευτερόλεπτο που ακουμπούσα στη λεκάνη της τουαλέτας και το δευτερόλεπτο που είχα βγάλει τα εσώρουχά μου για να μπω στο ντους!!! Μόνο όταν καθάριζα ή μαγείρευα, κοιμόταν! Τουλάχιστον, δε βρωμίσαμε... (το σπίτι, δηλαδή, γιατί εγώ...)
Προσπαθούσα να το νανουρήσω επί μία ώρα χθες το μεσημέρι με αγκαλιά και περπάτημα σε ολόκληρο το σπίτι και μόλις τα κατάφερα χτυπάει το σταθερό και ξυπνάει. Θα το αποσυνδέσω λέω! Και αν είναι δυνατόν σήμερα συμβαίνει ξανά ακριβώς το ίδιο... Ε τώρα πια θα το πετάξω!!!
ααα δεν ειναι ο νομος του μερφυ ρε παιδια ο νομος της ατυχης μανας ειναι αχαχα.. εμενα αυτο που μου τυχαινει ειναι πως καθε φορα που θα βαλω κατι ασπρο η μικρη θα παει θα βουτυξει οτιδηποτε απο κραγιον μεχρι σοκολατα και θα με ακουμπησει .. παει το ασπρο.. επίσης οποτε ντυνομαι για να βγω συνηθως αλλαζω 3-4 συνολακια γιατι μεχρι να ετοιμαστει ο συζυγος η μικρη θα με εχει κατουρησει, χεσει, λερωσει, γιαουρτωσει κλπ.. και δεν παιζει να ντυθω τελευταια μιας και ο κυριος θα ετοιμαστει και θα πει αντε ακομα δεν ετοιμαστικες γκρρρρρρρ
χαχα! οταν τρωει την πρωτη του κρεμουλα, του ρχεται του μωρου να φτερνιστει με μπουκωμενο το στομα! Twice!