Ο νόμος του Μέρφυ
Ο νόμος του Μέρφυ είναι απλός: «Όταν κάτι είναι να πάει στραβά, θα πάει»
Χαρακτηριστικότερο παράδειγμά του είναι η φέτα με την μαρμελάδα.
Αλείφεις το ψωμί και μόλις πας να το δαγκώσεις, η φέτα όχι μόνο θα πέσει στο πάτωμα, αλλά θα πέσει από τη μεριά της μαρμελάδας κάνοντας το πάτωμα χάλια.
Ή ας πούμε έχεις ένα πολύ σημαντικό ραντεβού για τη δουλειά. Φτάνεις τρέχοντας στη στάση του λεωφορείου, τη στιγμή που έχουν κλείσει οι πόρτες και το λεωφορείο έχει αρχίσει να φεύγει, αφήνοντας σε πίσω να το κοιτάς με απελπισία.
Ο νόμος του Μέρφυ ισχύει φυσικά και σε ότι έχει να κάνει με το μωρό.
Για παράδειγμα:
Κάνεις μπανάκι το μωρό σου, το σκουπίζεις, του βάζεις κρεμούλα, του κάνεις μασαζάκι, του χτενίζεις τα μαλλάκια, του βάζεις καθαρή πανούλα και μέσα σε λίγα λεπτά αποφασίζει ότι θέλει να κάνει κακά. Και τα κακά είναι τόσα πολλά που λερώνεται μέχρι το λαιμό.
Βγαίνεις για βόλτα με το μωρό σου. Το μωρό αποφασίζει να κάνει κακά. Ανοίγεις τη τσάντα σου και συνειδητοποιείς ότι έχεις μόνο ΕΝΑ μωρομάντηλο και γύρω σου δεν υπάρχει καμία άλλη μαμά με μωρό.
Είσαι και πάλι έξω με το μωρό σου. Έρχεται η ώρα για μαμ. Έχεις μόνο ένα μπιμπερό με νερό. Όπως πας να το ανοίξεις για να βάλεις το γάλα σκόνη, μπαμ, πέφτει το μπιμπερό πάνω στο μπίχλικο έδαφος, χύνεται το νερό και μένεις με το κουτάλι με τη σκόνη στο χέρι.
Το μωρό σου είναι ένας άγγελος. Έρχεται για επίσκεψη η θεία σου η Μαριγώ, η οποία είναι στριφνή και κουτσομπόλα. Κατά διαβολική σύμπτωση, το μωρό σου αρχίζει να κλαίει απαρηγόρητο, κάτι που δεν έχει κάνει ποτέ πριν. Η θεία Μαριγώ βγάζει την επομένη ντουντούκα και σε κράζει ότι το έχεις κακομάθει.
Αφήνεις το μωρό σου στο διπλό κρεβάτι. Ξαφνικά βγάζει τεράστια ποσότητα σάλιου και πετάγεσαι με ταχύτητα φωτός στο δωμάτιό του να φέρεις μια σαλιάρα. Στο μεταξύ -μέσα σε δύο δευτερόλεπτα, το μωρό σου έχει στριφογυρίσει και έχει πέσει από το κρεβάτι.
Προσπαθείς μία ώρα να κοιμήσεις το μωρό, το οποίο για κάποιον λόγο έχει τρελή υπερένταση. Μόλις τα καταφέρνεις, ο σύζυγος επιστρέφει σπίτι από τη δουλειά, κοπανώντας την πόρτα και γκαρίζοντας «Αγάπηηηηηηη, γύρισα!».Το μωρό ξυπνάει.
Πρέπει να κάνεις άμεσα την τάδε δόση του τάδε εμβολίου στο μωρό, γιατί θα φύγετε για διακοπές και όταν επιστρέψετε θα λείπει ο παιδίατρος. Πας στο φαρμακείο και σου λένε ότι έχει έλλειψη και ότι θα το έχουν ξανά σε μία βδομάδα. Το ίδιο σου λένε και σε άλλα δέκα φαρμακεία που πας.
Έχεις ντυθεί, έχεις στολιστεί για να βγεις με τον άντρα σου. Το μωρό θα το κρατήσει η μαμά. Στην πόρτα, το παίρνεις αγκαλιά να το τζουρτζουλέψεις και να το αποχαιρετήσεις. Το μωρό εκτοξεύει μια τεράστια γουλιά γάλακτος πάνω στο καινούργιο σου φόρεμα.
Αλλάζεις φόρεμα και τελικά βγαίνεις με τον αντρούλη σου. Μόλις έχετε φάει το ορεκτικό, όταν χτυπάει το τηλέφωνο και στην άλλη άκρη της γραμμής η μαμά σου σε ενημερώνει ότι το μωρό σου αρνείται πεισματικά να κοιμηθεί και έχει σηκώσει τη γειτονιά στο πόδι με το κλάμα του. Πληρώνεις το -αφάγωτο- μενού και φεύγεις όπως όπως.
Αστεία περιστατικά βγαλμένα από τη ζωή, έτσι για να ‘χουμε να τα θυμόμαστε και να γελάμε, όταν τα μωρά μας θα είναι πια μεγάλα μωρά!
Και φαντάζομαι ότι η λίστα με τις γκάφες του Μέρφι μεγαλώνει, όσο μεγαλώνει και το μωρό! 😀
Φιλιά
Ολίβια
Είχαμε βγει βόλτα. Η μικρή έκανε κακά, ειχα μία πάνα και την άλλαξα. Μετά από 2 ώρες ξανάκανε κακά, που συνήθως κάνει μία φορά τη μέρα και ΔΕΝ είχα πάνα! Και είμασταν στην άκρη του Θεού!!! Της έβαλα πανάκια με χαρτοπετσέτες κάτω από το καλσόν και δυστυχώς ναι ναι κατουρήθηκε!!!
Ολίβια και λοιπές συν-μαμάδες, σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για τα ξεκαρδιστικά γέλια που έκανα όσο διάβαζα (ψιλο-αθόρυβα, γιατί είναι ήδη 1 το βράδυ και κοιμούνται αμφότεροι οι άντρες του σπιτιού...)!!! Σε μένα αυτό που τύχαινε συνεχώς όσο ο μικρός ήταν μωράκι (και τώρα που είναι 2 αλλά αισθητά λιγότερο) ήταν το εξής: [μια μικρή παρένθεση: θυμάστε στο πρώτο σας παιδάκι που όλοι έλεγαν να ξεκουράζεστε/κοιμάστε όταν κοιμάται το μωρό;] Μόλις κατάφερνα να τον κοιμίσω (και τι αντιδραστικός στον ύπνο!!!), τον ακουμπούσα στο porte-bebe πάνω στον καναπέ και είχα περίπου 50' με 1 ώρα στη διάθεσή μου. Όσες φορές αποφάσιζα σε αυτό το διάστημα να κάνω καμιά δουλειά στο σπίτι για να μη βρωμίσουμε, ούτε καν κουνιόταν, μέχρι που ξυπνούσε για να φάει. Όποτε, μετά από 10-15' ξάπλωνα κι εγώ για να ρημαδοκλείσω τα μάτια μου για μισή ωρίτσα, το δευτερόλεπτο που ακουμπούσα το κεφάλι μου στο μαξιλάρι ξυπνούσε με σπαρακτικά κλάμματα!!! Το ίδιο συνέβαινε και το δευτερόλεπτο που ακουμπούσα στη λεκάνη της τουαλέτας και το δευτερόλεπτο που είχα βγάλει τα εσώρουχά μου για να μπω στο ντους!!! Μόνο όταν καθάριζα ή μαγείρευα, κοιμόταν! Τουλάχιστον, δε βρωμίσαμε... (το σπίτι, δηλαδή, γιατί εγώ...)
Προσπαθούσα να το νανουρήσω επί μία ώρα χθες το μεσημέρι με αγκαλιά και περπάτημα σε ολόκληρο το σπίτι και μόλις τα κατάφερα χτυπάει το σταθερό και ξυπνάει. Θα το αποσυνδέσω λέω! Και αν είναι δυνατόν σήμερα συμβαίνει ξανά ακριβώς το ίδιο... Ε τώρα πια θα το πετάξω!!!
ααα δεν ειναι ο νομος του μερφυ ρε παιδια ο νομος της ατυχης μανας ειναι αχαχα.. εμενα αυτο που μου τυχαινει ειναι πως καθε φορα που θα βαλω κατι ασπρο η μικρη θα παει θα βουτυξει οτιδηποτε απο κραγιον μεχρι σοκολατα και θα με ακουμπησει .. παει το ασπρο.. επίσης οποτε ντυνομαι για να βγω συνηθως αλλαζω 3-4 συνολακια γιατι μεχρι να ετοιμαστει ο συζυγος η μικρη θα με εχει κατουρησει, χεσει, λερωσει, γιαουρτωσει κλπ.. και δεν παιζει να ντυθω τελευταια μιας και ο κυριος θα ετοιμαστει και θα πει αντε ακομα δεν ετοιμαστικες γκρρρρρρρ
χαχα! οταν τρωει την πρωτη του κρεμουλα, του ρχεται του μωρου να φτερνιστει με μπουκωμενο το στομα! Twice!