Η καλύτερη εμπειρία της ζωής μου!
Η ιστορία της Χρυσούλας
(Η Χρυσούλα γέννησε φυσιολογικά χωρίς επισκληρίδιο)
Γεια σου Ολιβια!! Μετα απο τοσες πολλες ιστοριες γεννας που εχω διαβασει πιστευω πως ειναι καιρος να σας γραψω και εγω την δικια μου!! Λοιπον εμαθα οτι ειμαι εγκυος καπου στο τελος του περασμενου Αυγουστου. Ειχα κανει πρωτα 3 τεστ εκυμοσυνης που ειχαν βγει αρνητικα, αλλα επειδη ειχα καθυστερηση και κατι μεσα μου μου ελεγε οτι ημουν εγκυος πηγα και εκανα β χοριακη. Τη μερα που με πηραν να μου πουν τα αποτελεσματα θα τη θυμαμαι για παντα!! Ημουν στη δουλεια και με το που μου ειπε η κοπελα οτι ειναι θετικο εβαλα τα κλαμματα. Δεν το πιστευα οτι μεσα μου μεγαλωνε ενα πλασματακι!!
Παω μετα απο λιγες μερες στη γυναικολογο μου μου επιβεβαιωνει την εγκυμοσυνη και ολα καλα!! Ειχα βεβαια 2 μικρες αποκολλησεις επειδη δουλευα πολυ αλλα με ξεκουραση και προσοχη ολα πηγαν καλα. Μεχρι τον 6ο μηνα δεν γυρναγε με τιποτα να δουμε τι ειναι. Η γιατρος μας ελεγε οτι απο τους παλμους μαλλον ειναι αγορακι και ο μπαμπας ειχε κατουρηθει επανω του. Ελα ομως που εγω αισθανομουν οτι ειναι κοριτσακι και επιβεβαιωθηκα!!
Οταν πηγα να κανω τη β επιπεδου τσουπ γυρισε μπροστα το μπουμπουκι μου και ειδαμε το πιπι της!! Και ναι ειναι ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ!!!! Κλαμα εγω…. δεν φανταζεσαι.. απο τη χαρα μου βεβαια!! Οτι ηθελα παντα μια μικρη πριγκηπισσα να της παιρνω φουστανακια, κοκκαλακια, κορδελιτσες και αυτη να μου κανει ναζακια!!
Λοιπον ας συνεχισω.. ΠΗΤ μου ειχε πει 30-4-10. Ειχαμε πει ομως με τη γυναικολογο μου οτι θα εμπαινα με προκληση λογω του οτι εκανα ενεσεις inohep λογω θρομβοφιλιας. Ελα ομως που η μικρη βιαζοτανε… Και την δευτερα 29-3-10 μπαινω στο νοσοκομειο με συσπασεις και κολικο του νεφρου. Αγχος, εξετασεις, φαρμακα να μπορεσουμε να την κρατησουμε μερικες μερες ακομα μεσα λογο του οτι αν γεννιοταν θα ηταν προωρη!
Με τα πολλα τα καταφεραμε και την Πεμπτη 1-04-10 βγαινω και παω σπιτι. Ακινησια φαρμακα και ξεκουραση. Ολα πηγαναν καλα αλλα οπως ειπα πιο πανω η μπουμπου βιαζοταν!! Τη Δευτερα του Πασχα το βραδυ κατα τις 01:15 αισθανομαι υγρη. Παω στη τουαλετα και βλεπω λιγο αιμα.
Παιρνω κατευθειαν τη γυναικολογο μου η οποια με καθυσυχαζει και μου λεει να μην ανυσυχω και οτι ξεκιναει ο τοκετος και οταν θα αισθανθω συσπασεις η οταν σπασουν τα νερα να ξεκινησω για το νοσοκομειο. Κλεινουμε το τηλεφωνο σκεφτομενη οτι εχω πολλεεεεεες ωρες ακομα μπροστα μου. Δεν προλαβαινω να ξαπλωσω και αισθανομαι ξανα υγρη μονο πιο πολυ αυτη τη φορα.
 |
| Η Χρυσούλα με την πριγκήπισσά της! |
Σηκωνομαι και εχω πλυμμυρισει…. ΕΣΠΑΣΑΝ ΤΑ ΝΕΡΑ!!!! Ξυπναω τη μανα μου (εμενα στη μαμα μου τοτε γιατι ο αντρας μου ειναι ναυτικος και ελειπε τοτε), φτιαχνουμε τη βαλιτσα (καλα τι γελιο ριξαμε τοτε δε φανταζεσαι… τελευταια στιγμη ψαχναμε να βρουμε τι πραγματα χρειαζομαστε μαζι μας) και ξεκιναμε…
Ευτυχως δεν ειχε κινηση και ολα τα φαναρια ηταν πρασινα!! Φτανουμε στο νοσοκομειο με παιρνουν για εισαγωγη μου δεινουν αυτο το υπεροχο ρομπακι, ξυρισμα, κλυσμα, τα στοιχεια μου, με εξεταζουν βλεπουν οτι εχω διαστολη 1 και με πανε στην αιθουσα τοκετου.
Η ωρα εχει παει 02:30 και μεχρι τις 7 δεν θα γενναγα απο οτι μου ελεγαν. Χαλαρη εγω εστελνα μηνυματα με τον αντρα μου και τις φιλες μου μεχρι το πρωι. Που και που αισθανομουν κατι μικρα πονακια. Κατα τις 7 ερχεται η μαια μου μου βαζουν ορο για να επιταχυνουν το τοκετο και ξεκιναμε….
Ξεχασα να σας πω οτι επειδη ειχα κανει την ενεση στις 22:30 δεν μπορουσα να κανω επισκληριδιο και τα καταλαβα ΟΛΑ!! Μεχρι της 9 η διαστολη εχε παει στο 3 και η μαια συνεχως μου ελεγε οτι εχουμε πολυ δρομο μπροστα μας. Οι πονοι σιγα σιγα γινοντουσαν αφορητοι και κατα τις 12 η διαστολη ηταν στο 9.
Η γιατρος δεν το πιστευε. Για πρωτοτοκη ηταν πολυ καλα. Εγω να σφαδαζω απο τους πονους να φωναζω σα τρελη και να ζηταω να μου κανουν καισαρικη να τελειωνω. Να με κοιταει η γιατρος και η μαια και να μου λενε «Μα καλα εισαι τρελη;; Τωρα στο τελος καισαρικη;; Αντεξες τοσα λιγο εμεινε..«
Και οντως μετα απο μιση ωριτσα τρια τεταρτα να σου και εμφανιζεται το κεφαλακι. Σπρωχνω 2 φορες μεσα στο δωματιο τοκετου και αμεσως με πανε σε μια αλλη αιθουσα. Σπρωχνω αλη μια φορα και να τη η πριγκηπισσα…
Ειχε ενα χρωμα μπλε-μωβ απο το σπρωξιμο απο οτι μου ειπαν μετα. Εκλαψε κατευθειαν και μου την εβαλαν αμεσως στην αγκαλια μου. Ανοιξε τα ματακια της και με κοιταξε με ενα βλεμμα… δεν θα το ξεχασω ποτε στη ζωη μου!!! Αυτο το πλασματακι ηταν τοσο καιρο μεσα μου!!
Γεννηθηκε Τριτη 6-4-10 στις 13:00 ακριβως 2570kg και 49ποντους!! Η καλυτερη εμπειρια της ζωης μου!! ΤΗΝ ΛΑΤΡΕΥΩ!!!!
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
να σου ζήσει το κοριτσάκι σου!!!να είναι πάντα γερή κ δυνατή!!!έχω και εγώ φώτο στην ίδια τοποθεσία αν δεν κάνω λάθος γέννησες και εσύ στο Λητώ!εγώ ήμουν στο 212!