Αυτό το μωρό…
Αυτό το μωρό είναι τελείως διαφορετικό απ’ ότι είχα φανταστεί.
Έχει διαφορετικά μάτια,
διαφορετικό στόμα,
διαφορετική μύτη,
διαφορετικά αυτάκια,
διαφορετική φωνούλα,
διαφορετικές κινήσεις,
διαφορετικό χαρακτήρα.
Δεν έχει καμία σχέση με το μωρό που φανταζόμουν
όσο χάζευα την (τεράστια) κοιλιά μου.
Αυτό το μωρό είναι πολύ πιο υπέροχο απ’ ότι θα τολμούσα ποτέ να φανταστώ.
Δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς.
Γιατί είναι…
το μωρό ΜΟΥ!!
>εγινα και εγω μαμα.μπορει να μην κανω οσα εκανα παλια(βολτες,ψωνια κλπ ομως)αισθανομαι πολυ ωραια.......
>την κυριακη ειχαμε την βαπτιση του μικρου μου πριγκηπα....τα συναισθηματα αναμεικτα...εκεινη την ωρα σκεφτομουν ποσο μεγαλη ευτυχια μου εχει δωσει το μικρο μου αγγελουδι απο την στιγμη που αποφασισε να ερθει κοντα μου!!!!Μερα με την μερα δενομαι ολο και περισσοτερο μαζι του....οταν με κοιταει με τα 2 του τα μπλε ματακια, οταν με αναζητα εκει που νιωθει μονο, οταν μου χαμογελα απο ικανοποιηση...τι να πω!Τα μωρακια ειναι ενα ΘΑΥΜΑ!!!Ειναι μια μικρογραφια του εαυτου σου που καθημερινα ανακαλ/εις ολο και περισσοτερες ομοιοτητες!!
>αχ βρε Ολιβ μου ετσι ακριβως ειναι!!! ειμαι κι εγω αλλη μια κουκουβαγια και τρελη με τον γιο μου!!!!!!!!!!!!!!
>@Ολίβια,
Εμένα που βγηκε όπως ακριβως το φανταζόμουν και φοβόμουν να το πω γιατι θα με θεωρούσαν ψωνάρα;;
Περίπτωση κλωνοποίησης το δικό μου, ίδια η μανούλα, από την β' επιπέδου τους το 'λεγα μεταξύ "αστείου και σοβαρού". Ευτυχώς πήρε μοναχά το "θεληματικο πηγουνι" του μπαμπα και δεν είχαμε δράματα τύπου "πες μου βρε γυναίκα, τώρα που πεθαίνω, το παιδί είναι δικό μου;;" "κι αν δεν πεθάνεις;;" (Από τον "Καπετάν Μιχάλη")
@ Μαμά Ελ,
μήπως θες να πεις, να ΤΑ ΚΑΝΟΥΜΕ πάντα περήφανα τα ζουζούνια μας ;-)
Β.
>Μαμά κουκουβάγια κι εσύ Ολίβια!!!
Όπως και εγώ άλλωστε!
Σήμερα η Ναντίνα μου άρχισε παιδικό σταθμό και καμάρωνα σαν γύφτικο σκερπάνι όταν μου είπε η διευθύντρια ότι από Δευτέρα θα ξεκινήσει κανονικά γιατί δεν έχει πρόβλημα προσαρμογής.
Η κάθε μανούλα ονειρεύεται πως θα είναι το παιδί της πριν γεννηθεί. Η πραγματικότητα την αποζημιώνει και με το παραπάνω!!!!
Να μας κάνουν πάντα περήφανες τα ζουζούνια μας!
>Εγώ δεν έχω δικό μου παιδί! Ελπίζω όμως πολύ σύντομα να αποκτήσω. Τα παιδιά είναι ευλογία. Αυτό πιστεύω εγώ. Τρελαίνομαι με την παιδική βία. Ειδικά όταν είναι από την πλευρά της ίδιας της μάνας.Και νέες μανούλες προσέξτε παιδική βία θεωρείται ακόμα και το υπερβολικό ταρακούνημα για να μη κλαίει το παιδί στη παραλία!!! Τα παιδάκια δεν είναι φραπεδάκια.
>Δεν τα βλέπουμε όλα τέλεια. Σίγουρα βλέπουμε και τις "ατέλειες" που έχουν τα παιδιά μας. Αλλά είναι τα δικά μας παιδιά και δεν τα αλλάζουμε με τίποτα στον κόσμο! Είναι όπως είπε ο/η VB "".. είναι το δικό μου,σου,του...θαύμα !!!"
>απο την στιγμή που έγινα μαμά άλλαξα ένα κλισέ μου...κάποτε έλεγα "ΠΟΤΕ δεν θα εκανα αυτό ή το άλλο..." τώρα λέω " Δεν θα έκανα αυτό ή το άλλο παρα μόνο για το παιδί μου..."
για τη μικρή μου Δέσποινα...τα πάντα....(κουκουβάγια κ εγώ ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ....και το απολαμβάνωωωωωωωωωωωω)
>Πράγματι. Και γω έτσι νιώθω για τον γιο μου. Μα πόσο κουκουβάγιες είμαστε πια?Με τι ντοπαμίνες μας προκοίζει αυτή η φύση και τα βλέπουμε όλα τέλεια?
>Όπως τα λές είναι Ολίβια!!!κανείς ποτέ δεν μπορεί να φανταστεί πόσο δεός νιώθει μια μητέρα απέναντι στο παιδί της...σου φένεται ασύλυπτα τεράστια ευτύχια που το απέκτησες τόσο μα τόσο εύκολα... όσο και αν σε έχει κουράσει,ταλαιπωρήσει, πονέσει πρίν και μετά την γέννα όλα τα κοντέρ μηδενίζονται μπροστά του... είναι το δικό μου,σου,του...θαύμα !!!