Είμαι η μαμά της Αθηνάς, του Αρχέλαου και του Άγγελου. Λατρεύω τη ζωή με τα πάνω και τα κάτω της. Όπως άλλωστε λατρεύω το να είμαι μαμά! Σπούδασα Ιατρική, ασχολήθηκα από νωρίς με τη μουσική, το γράψιμο και ένα σωρό άλλα πράγματα ώσπου με κέρδισε τελικά το internet που συνδυάζει τα πάντα! Ευχαριστώ που διαβάζετε το Είμαι Μαμά! Κατά κάποιο τρόπο, παιδάκι μου είναι και αυτό! :)
>Και εγώ λατρεύω πατουσίνια!!! Να φανταστείτε ακόμα φιλάω της Ναντίνας μου που είναι μικρά. Της Νεφέλης μεγάλωσαν και δεν με τραβάνε πια όπως παλιά!!! Όσες έχετε μωράκια κορίτσια πολλά φιλάκια στα πατουσάκια τους!!!!
>Αχχχ πονεμένη ιστορία. Πάντα λάτρευα τα μικροσκοπικά πατουσάκια. Μόλις γεννήθηκε ο γιος μου διαπίστωσα ότι δε χωρούσε σε κανένα από τα παπουτσάκια που του είχα πάρει γιατί απλά είχε ποδάρες!!!!!!!!!! Μου φαινόταν αδιανόητο να χει τόσο μεγάλη πατούσα γιατί εγώ φοράω 39 και ο μπαμπάς του 42. Δεν είμαστε δα και Φασούλες!!!
Τώρα πηδηξαμε 2 νούμερα σε ένα καλοκαίρι και φοράει 23!!
Το χειρότερο απ'όλα είναι ότι τόλμησε να μεγαλώσει!!!Μετά από ένα καλοκαίρι απόλυτης ξυπολιταρίας στο χορτάρι, στην άμμο, στο χώμα, στα νερά σκλήρηναν τα αφρουδένια πατουσάκια του. Δεν έχει πια εκείνα τα μωρουδίστικα πουπουλένια πατουσάκια. 'Έγινε παιδάκι...
Τοπ σημειο τα χοντροδαχτυλάκια σαν του μπαμπά του που όσο τα έβλεπα στον άντρα μου τον πείραζα για τα πανομοιότυπα δάχτυλα που έχει από το πρώτο ως το τελεύταίο, αλλά τώρα που τα βλέπω σε σμύκρινση στο γιο μου τα λατρεύω. χχχ
ΥΓ. Το ποίημα με το χταπόδι το λέω στον μικρό και το μελοποίησα κιόλα. Το τραγουδάει μαζί μου!!!
>Ax emeis koritsia kaname to allo me ti Doukissa. Einai 2 kopeles edw sti Rodo pou pairnoun proplasma apo patousinia kai xerakia kai tous dinoun trisdiastato sxima me gupso. Ta kornizaroun me fwtografia tou mwrou kai mia plaketa pou grafei onomatepwnumo,imerominia gennisis, wra kai varos. Etsi pira ti mikri ena apogeumataki, tis valame xerakia kai patousia sto eidiko uliko gia na ftiaksoun to proplasma (polu grigori diadikasia giati to uliko auto stereopoieitai polu grigora) dialeksame kai mia apo tis agapimenes mas fwtografies kai se 2 evdomades to eixame sto spiti se korniza!To valame ston toixo sto dwmatio tis mikris :D
>Λατρεύω πατουσάκια!! Τα ποδαράκια των παιδιών μου είναι σαν εκείνο το παγωτό που τρώγαμε μικρά "την πατούσα" και όταν τα δαχτυλάκια τους κουνιούνται ρυθμικά ειναι νοστιμότατα για γαργαλητό και μάμ!!!!
Ο γιός μου πια μεγάλωσε και φοράει νόυμερο 33 και σίγουρα πατουσάκι δεν το λές!!! Αλλά τα αγαπώ τοσο πολύ αυτά τα ποδαράκια που σε κάθε ευκαιρία τα φιλώ και τους λέω "πόσο σας αγαπώ!!"
>της το έκανα όταν την πήγα πρώτη επίσκεψη στην παιδίατρο, 20 ημερών... την έβαλε να περπατήσει (να κάνει δηλαδή τα βηματάκια) και είχα μαζί μου τότε την πλαστελίνη (ειδική πλαστελίνη για αποτύπωμα,μου την είχαν φέρει δώρο από το εξωτερικό) και έτσι ουσιαστικά η παιδίατρος, κρατώντας την, την έβαλε και πάτησε! άσε... ολόκληρο σενάριο! χαχαχαχα
>Και εγώ λατρεύω πατουσίνια!!! Να φανταστείτε ακόμα φιλάω της Ναντίνας μου που είναι μικρά. Της Νεφέλης μεγάλωσαν και δεν με τραβάνε πια όπως παλιά!!!
Όσες έχετε μωράκια κορίτσια πολλά φιλάκια στα πατουσάκια τους!!!!
>Αχχχ πονεμένη ιστορία. Πάντα λάτρευα τα μικροσκοπικά πατουσάκια. Μόλις γεννήθηκε ο γιος μου διαπίστωσα ότι δε χωρούσε σε κανένα από τα παπουτσάκια που του είχα πάρει γιατί απλά είχε ποδάρες!!!!!!!!!! Μου φαινόταν αδιανόητο να χει τόσο μεγάλη πατούσα γιατί εγώ φοράω 39 και ο μπαμπάς του 42. Δεν είμαστε δα και Φασούλες!!!
Τώρα πηδηξαμε 2 νούμερα σε ένα καλοκαίρι και φοράει 23!!
Το χειρότερο απ'όλα είναι ότι τόλμησε να μεγαλώσει!!!Μετά από ένα καλοκαίρι απόλυτης ξυπολιταρίας στο χορτάρι, στην άμμο, στο χώμα, στα νερά σκλήρηναν τα αφρουδένια πατουσάκια του. Δεν έχει πια εκείνα τα μωρουδίστικα πουπουλένια πατουσάκια. 'Έγινε παιδάκι...
Τοπ σημειο τα χοντροδαχτυλάκια σαν του μπαμπά του που όσο τα έβλεπα στον άντρα μου τον πείραζα για τα πανομοιότυπα δάχτυλα που έχει από το πρώτο ως το τελεύταίο, αλλά τώρα που τα βλέπω σε σμύκρινση στο γιο μου τα λατρεύω. χχχ
ΥΓ. Το ποίημα με το χταπόδι το λέω στον μικρό και το μελοποίησα κιόλα. Το τραγουδάει μαζί μου!!!
>Ax emeis koritsia kaname to allo me ti Doukissa. Einai 2 kopeles edw sti Rodo pou pairnoun proplasma apo patousinia kai xerakia kai tous dinoun trisdiastato sxima me gupso. Ta kornizaroun me fwtografia tou mwrou kai mia plaketa pou grafei onomatepwnumo,imerominia gennisis, wra kai varos.
Etsi pira ti mikri ena apogeumataki, tis valame xerakia kai patousia sto eidiko uliko gia na ftiaksoun to proplasma (polu grigori diadikasia giati to uliko auto stereopoieitai polu grigora) dialeksame kai mia apo tis agapimenes mas fwtografies kai se 2 evdomades to eixame sto spiti se korniza!To valame ston toixo sto dwmatio tis mikris :D
Latrevw patousiniaaaaaaaaaa!!!!!
>Λατρεύω πατουσάκια!! Τα ποδαράκια των παιδιών μου είναι σαν εκείνο το παγωτό που τρώγαμε μικρά "την πατούσα" και όταν τα δαχτυλάκια τους κουνιούνται ρυθμικά ειναι νοστιμότατα για γαργαλητό και μάμ!!!!
Ο γιός μου πια μεγάλωσε και φοράει νόυμερο 33 και σίγουρα πατουσάκι δεν το λές!!! Αλλά τα αγαπώ τοσο πολύ αυτά τα ποδαράκια που σε κάθε ευκαιρία τα φιλώ και τους λέω "πόσο σας αγαπώ!!"
>της το έκανα όταν την πήγα πρώτη επίσκεψη στην παιδίατρο, 20 ημερών... την έβαλε να περπατήσει (να κάνει δηλαδή τα βηματάκια) και είχα μαζί μου τότε την πλαστελίνη (ειδική πλαστελίνη για αποτύπωμα,μου την είχαν φέρει δώρο από το εξωτερικό) και έτσι ουσιαστικά η παιδίατρος, κρατώντας την, την έβαλε και πάτησε! άσε... ολόκληρο σενάριο! χαχαχαχα