Βρε πώς έχεις μεγαλώσει…
Όταν είσαι γονιός και σου λένε «Πωπω, πώς μεγάλωσε το παιδί σου!«, συνήθως απαντάς με ένα «Ναι, ε; Εγώ δεν το καταλαβαίνω!«.
Το βλέπεις κάθε μέρα. Αν είσαι πολύ τυχερός, το βλέπεις από το πρωί που ανοίγεις τα μάτια σου, μέχρι το βράδυ που του ρίχνεις μια τελευταία ματιά να δεις ότι κοιμάται καλά μέσα στην κούνια του. Το σώμα του εφάπτεται καθημερινά στη γούβα που έχει σχηματιστεί πάνω στο κορμί σου και η γούβα αυτή μεγαλώνει σταδιακά, όσο μεγαλώνει και αυτό, μόνο που εσύ δεν το καταλαβαίνεις.
Νομίζεις πως κρατάς στα χέρια σου το ίδιο μικρό νινί με εκείνο που έφερες σπίτι από το μαιευτήριο.
Ούτε το βάρος που ολοένα και αυξάνεται δεν νιώθεις 100%. Είναι σαν να κάνεις γυμναστική με βάρη: τα αυξάνεις σιγά σιγά για να συνηθίζεις και να μην κουράζεσαι.
Ίσως… όταν κοιτάξεις τα πρώτα του ρουχάκια που τώρα δεν του μπαίνουν ούτε κατά διάνοια, συνειδητοποιείς ότι το μωρό μεγάλωσε.
Κυρίως, όμως, όταν το δεις στην αγκαλιά κάποιου άλλου. Αν γυρίσεις το βλέμμα σου κάπου αλλού για λίγο και μετά ξαναγυρίσεις προς τον φίλο σου και δεις το παιδί σου στην αγκαλιά του. Τότε από μακριά, σαν θεατής πια, μπορείς και εσύ να αναφωνήσεις «Πωπω πώς μεγάλωσε!«
Το έπαθα σήμερα στην υπέροχη μαμαδοσυνάντηση μας στο Σύνταγμα. Η Μαρία κρατούσε αγκαλιά την Αθηνά και όταν γύρισα το βλέμμα μου, έπαθα ξαφνικά ένα μικρό σοκ. Το κοριτσάκι μου ήταν αυτό;
Πωπω… Πόσο έχει μεγαλώσει!!
Μου φαίνεται απίστευτο!
Καλό βράδυ!
Ολίβια
>ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ.ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΣΟΚ ΤΟ ΕΠΑΘΑ ΠΕΡΣΙ ΠΟΥ ΠΗΓΕ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ.ΕΦΥΓΕ ΑΠ'ΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΟΥ.ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΗΚΕ Η ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΠΑΡΑ ΕΓΩ.ΦΕΤΟΣ ΠΟΥ ΠΑΕΙ ΠΡΩΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΕΙΜΑΙ ΠΙΟ ΨΥΧΡΑΙΜΗ ΑΦΟΥ ΕΧΩ ΗΔΗ ΦΑΕΙ ΤΗΝ ΠΕΡΣΙΝΗ ΨΥΧΡΟΛΟΥΣΙΑ.ΑΧ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΙΟ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ''ΚΑΘΕ ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΔΥΣΚΟΛΗ'' ΑΥΤΗ Η ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΙΣΧΥΕΙ.
>Από τη στιγμή που γύρισα στη δουλειά, κάθε μεσημέρι που γυρνάω την κοιτάω καλά να δω τι έχει αλλάξει, ρωτάω τι έκανε μέσα στη μέρα για να μάθω τι καινούριο έμαθε και αισθάνομαι πως χάνω ΤΟΣΑ πολλά γιατί αλλάζουν κάθε μέρα... κάθε λεπτό!!! Χθες φόρεσε μια μπλούζα μου (το μανίκι το πέρασε στο κεφάλι της) και έκανε πασαρέλα.... προχθές πήρε το παιχνίδι φλιτζανάκι της και έκανε πως έπινε.... υπέροχες, μοναδικές στιγμές που όμως περνάνε τόσο γρήγορα και ειδικά όταν δεν είσαι κοντά στο παιδί όλη μέρα αισθάνεσαι πως τα χάνεις γρηγορότερα!! Σοφία
>να σου πω εγω πως θα καταλαβεις οτι μεγαλωσε..οταν μεσα σε ενα καλοκαιρι ανεβει 2 νουμερα στο παπουτσι!!!!
σοκ επαθα :pp
Nina
>μεγαλώνουν πολύ γρήγορα και ειναι απίστευτο ... τη μία μέρα ετοιμάζεις κρέμες και την άλλη έχεις διάβασμα... ας χαιρόμαστε την κάθε στιγμή γιατι πραγματικά είναι ΜΟΝΑΔΙΚΗ και τοσο μαγική και όταν η κούραση ή τα νεύρα χτυπάν την πόρτα βαθιές εισπνοές και θετικές σκέψεις...