Ζωγραφίζαμε κάθε μέρα στο δαχτυλάκι, την πριγκήπισσα «Δαχτυλένια», δύο ματάκια και ένα χαμόγελο! Και ήταν κρίμα να σβήσει, έτσι δεν έβαζε το δαχτυλάκι στο στόμα!
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΑΝ ΚΑΙ Η ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΟΛΙΣ 6 ΜΗΝΩΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΕΦΑΡΜΟΣΩ ΑΚΟΜΑ.ΜΕ ΒΛΕΠΩ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΣΙΓΟΥΡΑ ΝΑ ΕΧΩ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΑΙ ΗΔΗ ΚΑΝΩ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΝΑ ΤΗΣ ΜΑΘΩ ΤΗΝ ΠΙΠΙΛΑ....
>ΤΟ ΔΟΚΙΜΑΣΑΜΕ ΣΗΜΕΡΑ..Η ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ 3 ΕΤΩΝ,ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΦΩΝΑΖΕ ΓΙΑΤΙ ΗΘΕΛΕ Η ΝΕΡΑΙΔΑ ΝΑ ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΕΙ ΣΤΟ ΔΙΠΛΑΝΟ ΔΑΧΤΥΛΑΚΙ(!)(Σ"ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΙΠΙΛΑΕΙ),ΜΕΤΑ ΕΒΛΕΠΕ ΤΗΝ ΝΕΡΑΙΔΑ ΚΙ ΕΚΛΑΙΓΕ ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΟΧΙ ΑΠΛΑ ΤΗΝ ΔΕΧΤΗΚΕ ΑΛΛΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΧΕ ΚΙ ΟΛΑΣ.ΜΑΛΙΣΤΑ ΕΠΕΙΔΗ ΤΟ ΔΑΧΤΥΛΑΚΙ ΤΗΣ ΕΧΕΙ ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΩ ΠΛΕΥΡΑ ΕΙΠΑΜΕ ΟΤΙ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ Η ΠΛΑΤΗ ΤΗΣ ΝΕΡΑΙΔΑΣ ΚΑΙ ΠΟΝΑΕΙ ΤΩΡΑ..ΟΤΑΝ ΑΥΤΟ ΠΕΡΑΣΕΙ Η ΝΕΡΑΙΔΑ ΘΑ ΒΓΑΛΕΙ ΦΤΕΡΑ ΚΑΙ ΘΑ ΠΕΤΑΞΕΙ....ΚΙ ΕΤΣΙ ΚΟΙΜΗΘΗΚΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΤΗ ΝΕΡΑΙΔΟΥΛΑ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ..!ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΘΑ ΤΑ ΠΑΜΕ ΚΑΛΑ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΕΑ..
>To kopsame to daxtilaki mas epitelous!!!!apla kai sobara !!!!!!!EviK
>YPEROXH IDEA KAI OTI PIO GLYKO KAI TRYFERO GIA ENA PAIDI AYTO THA KANO KAI EGO STON GIO MOY!!!!
>ax ti oraia idea!!!! tha to dokimaso kai go sti diki moy prigkipisa!!! alloste kleinei ta 4 se 2 mines!! kairos einai!!!
>Ax kai mena auto einai to problimataki mou pos tha kopsoume to daxtilo tha ithela na mas pei katapliktiki manoula me tin iperoxi skepsi ti ilikia eixe to paidaki tis..........EviK
>Tha to dokimaso,fantastiki i idea sou!!!!!!!
bravo stis efevretikes manoules :D
elpizo na piasei to kolpaki stin tsoupra mou giati exei kanei kalo to daxtylaki tis!!!!!!!!!
>Υπέροχη ιδέα!
Αγγελικη Π.
>χαχα! Άψογο και εμπνευσμένο. Αν και το πρώτο μου παιδί δεν έχει τέτοιο χούι μπορεί να μου χρειαστεί στο δεύτερο.
>εξυπνο!εγω κατι παρομοιο εκανα σχετικα με την τουαλετα..της ελεγα οτι μεσα στη τουαλετα ζει ενα ντροπαλο ψαρακι το οποιο τρεφεται απο εμας (και εμπλουτιζα αναλογως το παραμυθι)και αν το ταιζουμε καθε μερα μπορει καποια στιγμη να βγει να το δουμε! ετσι εμαθε να μη φοβαται τη λεκανη και κοψαμε τα παμπερς :))
Nina
>πολύ τρυφερό,μπράβο!