Αγαπημένα κινούμενα σχέδια!
Στις 30 Σεπτεμβρίου βγαίνει στους κινηματογράφους η ταινία «Η Τινκερμπελ και η μεγάλη νεραιδοδιάσωση«. Λατρεύω τις παιδικές ταινίες και ανυπομονώ να μεγαλώσει η Αθηνά για να πηγαίνουμε μαζί σινεμά (ο μόνος λόγος να πηγαίνω πια σινεμά, γενικά το έχω κόψει!) Η πρώτη ταινία που είδα ποτέ σε κινηματογράφο ήταν «Ο Μπάμπι το ελαφάκι» και είχα ξετρελαθεί! Δεν θυμάμαι τίποτα από την ταινία, παρά μόνο ότι στην αρχή του έργου, ο Μπάμπι έμεινε ορφανός, γιατί ένας κυνηγός είχε σκοτώσει τη μανούλα του…
Είχα πάθει ΣΟΚ! (Ήμουν πολύ μικρή, αλλά δεν θυμάμαι πότε ακριβώς ήταν… Πάντως η ταινία «Bambi» βγήκε για πρώτη φορά το 1942 (!!) στους κινηματογράφους)
Τα ελαφάκια μου αρέσουν γενικά πολύ! Και θεωρώ ότι ο Μπάμπι συγκεκριμένα είναι από τα πιο γλυκά ζωάκια που έχουν εμφανιστεί ποτέ σε ταινία κινουμένων σχεδίων!
Έψαξα να βρω μερικά πραγματάκια με το γλυκό ελαφίνι στο Internet, αλλά δεν βρήκα πολλά! Μου άρεσε όμως ένα t-shirt που αν και δεν είναι Bambi, μου τον θυμίζει πολύ!
Το βρήκα στο LoveFrankie, για το οποίο σας έχω ξαναγράψει. Μου αρέσει πολύ αυτό το μαγαζάκι, γιατί όλα του τα ρουχάκια είναι χειροποίητα και τα σχεδιάζει μόνη της μια μανούλα, η Frankie!
Και ξαναγυρνάω στο θέμα κινούμενα σχέδια. Το πρωί, την ώρα της φρουτόκρεμας βλέπουμε στην τηλεόραση (για την ακρίβεια εγώ βλέπω, γιατί η Αθηνά επικεντρώνεται στην κρέμα) την παιδική σειρά «Φινέας και Φερμπ«.
Δυο ετεροθαλή αδέρφια που καταστρώνουν σε κάθε επεισόδιο ένα φοβερό σχέδιο, η αδερφή τους η οποία θέλει να τους «καρφώσει» στη μαμά τους και ένα κατοικίδιο, ο Πέρυ, το οποίο δουλεύει ως μυστικός πράκτορας…
Κάθε επεισόδιο στην ουσία επαναλαμβάνεται, αλλά έχω φάει κόλλημα και γελάω μόνη μου (γελάει και η Αθηνά μαζί μου :P). Θυμάμαι τις παλιές καλές εποχές που ήμουν μικρή και κάθε Σαββατοκύριακο όλα τα κανάλια ήταν γεμαααααααάτα παιδικές σειρές!
Θυμάστε καθόλου το Disney Club;; Tι τέλειες εποχές! 😀
(Στο Disney.gr έχει τα πάντα για τις παιδικές σειρές και ταινίες της Disney)
Άλλη μια αγαπημένη μου φιγούρα από το πολυυυυυυυυυύ μακρινό παρελθόν, αλλά στατική και όχι κινούμενη ήταν ο Miffy το κουνελάκι! Θυμάμαι ότι είχα ένα επιτραπέζιο με τον Miffy, αλλά και ένα φωτογραφικό άλμπουμ! Το θυμάστε καθόλου αυτό το κουνελάκι;;
Αν ναι, τότε μπείτε στην ιστοσελίδα του (ναι μέχρι και ο Miffy έχει site!!) για να παίξετε μαζί του, χιχι!
Ο κούνελος αυτός ήταν ο πρωταγωνιστής σε μια μεγάλη σειρά βιβλίων για μικρά παιδάκια.
Tον θυμήθηκα σήμερα που είδα το ρολογάκι KidSleep που μαθαίνει στα παιδάκια πότε είναι η ώρα να κοιμηθούν και πότε να ξυπνήσουν με τη βοήθεια δυο γλυκούλικων λαγουδιών!
Το ρολόι δείχνει δύο λαγουδάκια, το ένα να κοιμάται και το άλλο να παίζει. Όταν είναι νύχτα, μένει αναμένο το λαγουδάκι που κοιμάται. Έτσι σε περίπτωση που το παιδάκι ξυπνήσει, βλέπει το λαγούδι στο κρεβατάκι και καταλαβαίνει ότι πρέπει να συνεχίσει και αυτό τον ύπνο του!
Το πρωί, η εικόνα αλλάζει και φωτίζεται το λαγουδάκι που παίζει και έτσι το παιδάκι καταλαβαίνει ότι μπορεί να σηκωθεί! Δεν είναι τέλεια ιδέα για μικρά παιδάκια που δεν ξεχωρίζουν ακόμα καλά την ώρα;;
Μάθετε περισσότερα για το KidSleep εδώ
Και τελειώνω τον αποψινό χορό αναμνήσεων με την all time classic λατρεμένη Candy Candy, αγαπημένη ηρωίδα των περισσότερων κοριτσιών την εποχή που ήμουν μικρή.
Έψαξα μάταια να βρω κανένα ρούχο ή βιβλίο ή οτιδήποτε τέλος πάντων με την Candy Candy, αλλά τίποτα… Υπάρχουν ορκισμένοι fans απ’ όλο τον πλανήτη, αλλά από υλικό μηδέν!
Άραγε θα την ξαναδείξουν ποτέ στην ελληνική τηλεόραση;;;;
Και κάπου εδώ σταματώ, γιατί είναι ώρα για το βραδινό μπανάκι. Λατρεύω τόσο μα τόσο πολύ τα κινούμενα σχέδια (ναι ακόμα και τώρα) που αν βάλω κάτω να θυμηθώ όλα όσα μου άρεσαν μέσα στα χρόνια, θα το ξημερώσουμε!
Εσάς ποια ήταν τα αγαπημένα σας κινούμενα σχέδια; Τι θα θέλατε να ξαναδείτε;
Φιλιά
Ολίβια
>Υ.Γ. Είχα μια Τόμπολα με τον Miffi, το φωτιστικό στο δωμάτιο της μικρής έχει τον κουνελίνο ενώ μια κολλητη μου μας έστειλε από την Ολλανδία φουστανάκι που τον έχει πάνω ραμμένο καθώς επίσης και πιατάκι. Χαιρομαι πολύ γιατί όπως επαιζε η μαμά με το κουνελάκι και της άρεσε, τώρα παίζει και η κόρη!
>Φαιη κι εγω τα ίδια!!!Η γιαπωνέζικη Λίμνη των Κύκνων, οι 12 μήνες και φυσικά η Λατρεμένη Καντυ...(Μπορω να τραγουδήσω ακόμη απ' έξω κι ανακατωτα το τραγουδάκι των τίτλων.Για τέτοια πόρωση μιλάμε!). Επίσης, έβλεπα κάθε Σαββατο Disney Club, Χελωνονιντζάκια, Thundercats και Στρουμφ. Μου άρεσε πολύ και η εκπομπη "Ελάτε να παίξουμε" με τον Φωτούλη στο Tv Μακεδονία και μάλιστα έπρηζα τη μαμά μου να με πάει στην εκπομπή μια και το γραφείο της τότε ήταν ακριβώς πάνω από το στούντιο......Όταν βέβαια μετά από χρόνια αποδείχτηκε ότι ο Φωτούλης ήταν παιδεραστής, ανατρίχιαζα μόνο και στην ιδέα και ευχαριστούσα τη μαμά μου που δεν με άφησε τελικά....
Τώρα με τη μικρή μας αρέσει να βλέπουμε το Σπίτι του Μίκυ, τον Μαστοράκο και όποτε το πετυχαίνουμε τους Μικρούς Αϊνστάιν. Η Δούκισσα λατρεύει τα κομμάτια κλασσικής μουσικής που παρουσιάζονται κάθε φορά και τα χορεύει!
Φιλιά πολλά
Κλεοπάτρα
>Η candy candy ήταν κορυφή. Και η Χαϊντι επίσης. Γενικότερα, όλα τα παδικά προγράμματα ήταν πολύ πολύ καλύτερα από τώρα. Ποιός δεν έβλεπε "Τον κήπο με τα αγάλματα" "το μυστικό της Βαγίας" "του κουτιού τα παραμύθια"΄"παραμυθά"...... (αναφέρομαι σε όσους είναι 30 και κάτι........)
>candy candy και sandy bell δαγκωτο!!!
>εννοειτε την candy candy την sandy bell και απο ταινιες μου αρεσε παρα πολυ η λιμνη των κυκνων . Οχι με την μπαρμπι αλλα ηταν γιαπωνεζικα κινουμενα σχεδια του 1981. Οπως και οι δωδεκα μηνες. Την λιμνη των κυκνων αν και ηταν σε βιντεοκασετες οταν την εβλεπα σαν παιδι την βρηκα στο you tube και μια φιλη μου καταφερε και μου την εγραψε σε dvd και την βλεπουν τωρα και οι κορες μου.
πολλα φιλια Φαιη