Ιδανικό για τις πρώτες μέρες (και νύχτες) με το μωρό.
Αυτό κοιμάται και εσύ στη διπλανή καρέκλα, του τραγουδάς νανουρίσματα, του διαβάζεις παραμύθι ή απλά φυλάς καραούλι, μην τυχόν πάθει κάτι στον ύπνο του.
Φαντάζομαι ότι βολεύει και στον θηλασμό!
Κατά την ταπεινή μου άποψη, είναι πολύ γλυκό και τρυφερό σαν ιδέα.
Μου αρέσει και το design του!
Α! Επίσης όταν το μωρό μεγαλώσει, το αποσυναρμολογείς και το επανασυναρμολογείς και γίνεται μια ωραιότατη κουνιστή καρέκλα.
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
όχι γιατί ηρεμώ όταν νιώθω το κεφαλάκι της μπουμπούς μου στο στήθος μου, αυτή την ηρεμία δεν την ανταλλάζω με τίποτα.. κάθε αγκαλιά που την παίρνω είναι καλύτερη από την προηγούμενη...
Εξάλλου ας "υποφέρουμε" και λίγο βρε κορίτσια, παιδί φέραμε στον κόσμο όχι κούκλα... (και το λέω εγώ αυτό που τραβιέμαι χρόνια με την μέση μου από πέσιμο που παραλίγο να με αφήσει παράλυτη!..)
επίσης συμφωνώ με το ειδεχθές χρώμα της! εδώ κάναμε αμάν να φύγουμε από το νοσοκομείο να μπούμε σπίτι μας, θα παρουμε κουνάκι να μας το θυμίζει;...
Τέλος είναι πανάκριβη, όχι απλά ακριβή! Εδώ κυνήγησα να βρώ να πάρουμε κούνια που να γίνεται κρεβάτι μέχρι κάποια ηλικία!! Δε χρειάζονται περιττά πράγματα τα μωρά..
Γιατί μήπως είχαμε εμείς όλα αυτά που έχουν σήμερα τα παιδιά; Δε ξέρω για εσάς, εγώ πάντως όχι.
Ούτε καρεκλάκι φαγητού είχαν οι δικοί μου, ούτε γυμναστήριο, ούτε ρηλαξ, ούτε τίποτα από αυτά!
Δε λέω κι εγώ τα πήρα όσα άντεχα οικονομικά (αρκετά μου τα έδωσε η αδερφή μου που ο Θεός να την έχει καλά τα κράτησε από τα δικά της παιδιά!), αλλά δεν κάνω και υπερβολές (και μη βιαστείτε να σκεφτείτε ότι είμαι μεγάλη και τα λέω αυτά, γεννημένη το 1982 είμαι...)
Όχι στο κουνάκι λοιπόν και από εμένα
όχι γιατί ηρεμώ όταν νιώθω το κεφαλάκι της μπουμπούς μου στο στήθος μου, αυτή την ηρεμία δεν την ανταλλάζω με τίποτα.. κάθε αγκαλιά που την παίρνω είναι καλύτερη από την προηγούμενη... Εξάλλου ας "υποφέρουμε" και λίγο βρε κορίτσια, παιδί φέραμε στον κόσμο όχι κούκλα... (και το λέω εγώ αυτό που τραβιέμαι χρόνια με την μέση μου από πέσιμο που παραλίγο να με αφήσει παράλυτη!..) επίσης συμφωνώ με το ειδεχθές χρώμα της! εδώ κάναμε αμάν να φύγουμε από το νοσοκομείο να μπούμε σπίτι μας, θα παρουμε κουνάκι να μας το θυμίζει;... Τέλος είναι πανάκριβη, όχι απλά ακριβή! Εδώ κυνήγησα να βρώ να πάρουμε κούνια που να γίνεται κρεβάτι μέχρι κάποια ηλικία!! Δε χρειάζονται περιττά πράγματα τα μωρά.. Γιατί μήπως είχαμε εμείς όλα αυτά που έχουν σήμερα τα παιδιά; Δε ξέρω για εσάς, εγώ πάντως όχι. Ούτε καρεκλάκι φαγητού είχαν οι δικοί μου, ούτε γυμναστήριο, ούτε ρηλαξ, ούτε τίποτα από αυτά! Δε λέω κι εγώ τα πήρα όσα άντεχα οικονομικά (αρκετά μου τα έδωσε η αδερφή μου που ο Θεός να την έχει καλά τα κράτησε από τα δικά της παιδιά!), αλλά δεν κάνω και υπερβολές (και μη βιαστείτε να σκεφτείτε ότι είμαι μεγάλη και τα λέω αυτά, γεννημένη το 1982 είμαι...) Όχι στο κουνάκι λοιπόν και από εμένα