>Αληθινές ιστορίες τοκετού #101
>
Αυτές είναι οι δικές σας ιστορίες! Αληθινές ιστορίες που μας θυμίζουν τι υπέροχο θαύμα είναι η γέννηση ενός παιδιού! Αν θέλετε να δημοσιευτεί και η δικιά σας ιστορία, στείλτε μου e-mail στο olivia.gavrili@gmail.com
Η ιστορία της Γεωργίας
(Η Γεωργία γέννησε με καισαρική και επισκληρίδιο)
Ειμαι η Γεωργια απο τα Χανια και θα σας εξιστορησω και εγω τον πρωτο μου τοκετο. Μεγαλυτερο ενδιαφερον, ομως, στην δικη μου περιπτωση εχει τι ειχε προηγηθει!!!
Η πρώτη μου εγκυμοσύνη δεν ηταν και η πιο ευκολη του κοσμου! Στο πρωτο 3 μηνο αναγουλες και ναυτιες και στο 2ο και 3ο τριμηνο συσπασεις, συσπασεις και ξανα συσπασεις. Αλλα αυτο που την σημαδεψε ηταν ο χαμος του παιδικου μου φιλου στον 7ο μηνα της εγκυνοσυνης…
Τρεις μερες μετα απο αυτο το θλιβερο γεγονος, χρειαστηκε να νοσηλευθω για 4 μερες, επειδη παρουσιασα αιμοραγια και συσπασεις γεννας, αλλα ευτυχως ολα πηγαν καλα και ο κινδυνος ξεπεραστηκε!
ΠΗΤ ειχα 6/6/2008 και ολα εδειχναν οτι θα γεννουσα φυσιολογικα. Στις 4 Μαϊου ημερα Κυριακη ξυπνησα μετα απο ενα σημαδιακο ονειρο. Ονειρευτηκα οτι ημουν σε μια εκκλησια μαζι με τον αντρουλη μου και τον παρακαλουσα να φυγουμε γιατι ειχα κουραστει, εκεινος ομως επεμενε πως επρεπε να μεινουμε γιατι ο Αγιος (αγνωστος σε μενα) ηταν ο προστατης των οδηγων και προστατευε και εμας (ο Κωστας μου ειναι αυτοκινητιστης, κοινως ταξιτζης).
Οταν ξυπνησα ρωτησα τον Κωστα ποιος ηταν ο Αγιος προστατης των οδηγων και μου απαντησε ο Αγιος Χριστοφορος, αμεσως κοιταξα το ημερολογιο και ειδα οτι γιορταζε 9 Μαϊου. Του ειπα αμεσως οτι θα γεννησω σε 5 μερες και εβαλε τα γελια, «ακομα δεν μπηκες στον μηνα σου και θες να γεννησεις;» και ομως εγω ημουν τοσο σιγουρη!
Δευτερα πρωι ειχα ραντεβου με την γιατρο μου στην οποια ανακοινωσα οτι θα γεννησω την Παρασκευη, η απαντηση της ηταν «Εχεις μελλον ακομα, Γιωργια, μην βιαζεσαι!!!»
Ξημερωσε πρωι Παρασκευης 9 Μαϊου 2008 και ειχα ραντεβου με την γιατρο μου για καρδιοτοκογραφημα, ειχα αρκετες συσπασεις, οχι ομως και συσπασεις γεννας!!! Γυρισα σπιτι, εφαγα, ξαπλωσα και απογευμα κατα τις 4 αρχισαν κατι πονακια να πηγαινοερχονται, επικοινωνησα με την γιατρο μου και μου ειπε να παω να με δει για να μου φυγει η ιδεα!
Πηγα στις 6, οταν πια τα πονακια ηταν εντονα, μου εκανε καρδιοτοκογραφημα και με εκπληκτο υφος μου ειπε «Γιωργια γεννας!!!» και απαντηση μου ηταν «το ξερω, στο ειπα απο την Δευτερα οτι σημερα θα γεννησω!!!»
Γεννησα με καισαρικη και ραχιαια ναρκωση τον Νικολα μου στις 10.20 το βραδυ την ημερα του Αγιου Χριστοφορου!!! Ηταν μια κοινη καισαρικη αν εξαιρεσει κανεις οτι η ραχιαια δεν ειχε δρασει στον χρονο που επρεπε και ευτυχως οταν μου εριξαν το betadine στην κοιλιτσα μου προλαβα και ειπα στην γιατρο μου οτι αισθανομουν τα παντα!!!
Πηρα τον γιοκα μου τον Νικολα αγκαλιτσα στις 10.20 και οι πρωτες λεξεις που του ειπα «Μην κλαις αγαπη μου τωρα εχεις την μανουλα«, σταματησε δια μαγειας το κλαμα του και με κοιτουσε μεσα στα ματια σαν να μου λεγε «Το ξερω!«!!!
Πραγματικα νιωθω πως ο Αγιος Χριστοφορος προστατευει την οικογενεια μου απο εκεινη την μερα! Θα θελα πολυ ο γιοκας μου να παρει το ονομα του Αγιου, αλλα λογω παραδοσης και εθιμου πηρε το ονομα του πεθερου μου, τον βαφτισαμε ομως στον Αγιο Χριστοφορο και φετος θα φτιαξουμε και ενα εικονοστασακι στην αυλη του σπιτιου και καθε χρονο θα γιορταζουμε την Χαρη του μαζι με τα γενεθλια του Νικολα μου!!!
>Όταν περίμενα τον μεγάλο μου γιο (σήμερα ειναι 16) ήμουν πολύ δύσκολα, μια και ο πατέρας του δεν τον ήθελε και όλοι μου λεγαν να το ριξω και πως κάνω λάθος. (Τότε ειμαστε 3100 οι ανυπαντρες μητέρες, μόλις). Θα μουν στον 4ο μήνα λοιπόν, όπου πέφτω να κοιμηθώ όπως συχνά μες στα κλάματα, και βλέπω στον ύπνο μου ενα νεαρό παλικαράκι (που σήμερα ξέρω πως ήταν ο γιος μου!) να μ αγκαλιάζει σφιχτά και να μου λέει "μη στενοχωριέσαι για τίποτε, όλα θα πάνε καλά, τώρα εγώ ειμαι εδώ".! Δεν ξαναδάκρυσα καν και ήξερα πως πραγματικά όλα θα πήγαιναν καλά, ο γιος μου ήξερε καλύτερα ;-)
>τελικά τα όνειρα .... εγώ λίγες μέρες πριν γεννησώ τον βιαστκό μου Ξανθομπούμπουρα είχα δει τον αγαπημένο μου παππού, τον οποιο είχα χρόνια, από τοτε που τον χάσαμε το 1996, να τον δω. Να τον χαίρεσαι τον γιόκα σου και να τον καμαρώνεις κάθε μέρα!
>teleio
>ax more ti gliko parami8i einai auto na sou zisi o prigkipas