Ότι κάνεις κάνω!
Τα παιδιά μας ρουφάνε όλα όσα τους δίνουμε σαν σφουγγάρια. Μικρά παπαγαλάκια που επαναλαμβάνουν ότι λέμε, μικροί μίμοι που κάνουν ότι κάνουμε.
Μεγαλώνοντας πιάνω τον εαυτό μου να μοιάζει με τη μαμά μου και τον μπαμπά μου όλο και πιο πολύ. Ακόμα και τα χαρακτηριστικά τους που ορκιζόμουν πως δεν θα υιοθετήσω ποτέ μα ποτέ, έχουν αρχίσει να βγαίνουν στην επιφάνεια. Λέω ασυναίσθητα ατάκες τους, κάνω ασυναίσθητα μορφασμούς που κάνουν και αυτοί.
Τις τελευταίες μέρες ήμουν στα down μου. Αναρωτιόμουν γιατί και η κόρη μου ήταν λίγο down. Δόντια δεν φαίνεται να βγάζει, είναι πάντα χορτάτη, καθαρή, ξεκουράζεται όσο θέλει, παίζει όσο θέλει, από αγκαλιές άλλο τίποτα. Γιατί τότε ήταν μιρλίτσα; Μα γιατί ήμουν και εγώ! Όσο και να προσπαθούσα να κρύψω τη θλίψη μου πίσω από τα χαμόγελα, τα τραγουδάκια, το κουκλοθέατρο και τα φιλιά, το παιδί μου με ένιωθε περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον:
«Η μαμά δεν είναι καλά. Άρα δεν μπορώ να είμαι ούτε και εγώ«, σκεφτόταν μάλλον η μικρή μου.
>ΝΑΙ ΣΤΙΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΘΕΛΕΙ ΜΕΤΡΟ.
ΜΕΝΩ ΠΟΛΥ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ ΣΕ ΕΝΑ ΜΕΡΟΣ ΟΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣ ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΙΧΝΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΖΩΗΣ.
ΤΟ ΜΙΚΡΟΥΛΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΙ ΕΧΩ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΕΓΩ ΤΗΝ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΤΟΥ ΓΙΑΤΙ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΩΡΕΣ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΒΟΗΘΕΙΑ.
Η ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΔΙΝΕΙ ΠΑΝΤΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΣΟ ΗΡΕΜΟ ΚΑΙ ΓΕΛΑΣΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΟΣΟ ΚΑΛΗ ΜΑΜΑ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ.
ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΑΙΔΑΚΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΕ ΤΑΛΑΙΠΩΡΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΠΕΡΝΑΜΕ ΟΜΟΡΦΑ ΜΑΖΙ.
ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΛΛΑΓΕΣ??????????????????
ΠΡΙΝ ΜΕΡΙΚΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΕΦΤΑΣΑ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΜΕ ΔΕΙΚΤΗ ΚΟΠΩΣΗΣ 169 ΕΝΩ ΤΟ ΑΝΩΤΑΤΟ ΟΡΙΟ ΕΙΝΑΙ 140.
Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΚΟΥΡΑΖΟΜΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕ ΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΚΗ ΜΑΝΑ ΑΝ ΠΩ ΟΤΙ ΝΑΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΩΡΕΣ ΜΕ ΚΟΥΡΑΖΕΙ ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΓΩ ΔΕΝ ΠΑΡΑΔΕΧΟΜΑΙ.
ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΑΚΟΥΣΑ ΤΙΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΤΟΥ ΓΙΑΤΡΟΥ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΝΑ ΜΗΝΑ ΠΕΡΝΑΩ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΗΠΙΑ ΜΟΡΦΗ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ ΠΟΥ ΟΜΩΣ ΜΕ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΒΑΛΕΙ ΓΙΑΤΙ ΕΝΩ ΓΕΝΙΚΑ ΕΙΜΑΙ ΣΥΦΟΥΝΑΣ ΕΧΩ ΜΠΛΟΚΑΡΕΙ.
ΤΟ ΠΑΛΕΥΩ , ΔΕΝ ΑΦΑΙΘΗΚΑ ΟΥΤΕ ΣΤΙΓΜΗ ΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΑ.
ΟΣΟ ΧΑΛΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΗΜΟΥΝΑ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΜΕ ΗΡΕΜΕΙ ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΖΩΟΥΛΑΣ ΜΟΥ.
ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΤΕ ΚΟΡΙΤΣΙΑ
>Οι αλλαγες των συνηθειων πχ κοψιμο του καπνίσματος , μου φαινονται πανευκολες μπροστά στις τεραστιες αλλαγες που πρεπει να κανουμε μεσα μας και να δουλεψουμε με τον εαυτο μας .
Ενα βιβλιο που με βοηθησε παρα πολυ και το συστήνω σε ολες ειναι αυτο . http://www.greekbooks.gr/BookDetails.aspx?id=147407#
Εκπληκτική η φωτο σας !!!
>Αγαπητες Kit & Kat,
Νομιζω πως η ζωη ειναι γεματη συνεχεις αλλαγες! Διαφορετικα θα ηταν βαρετη και επιπεδη. Ειμαι 30 ετων, εχω 2 αγορακια και βλεπω αλλαγες στον εαυτο μου, τον κατα τα αλλα κατασταλλαγμενο, καθε μερα που περναει. Η ιντερνετικη μας φιλη Ολιβ γιατι να μην αλλαξει? Και mainstream θα γινει, και old fashioned μπορει να γινει, και 'τρελλη' θα ξαναγινει, και σε μερες λιγοτερο down θα μας εκπληξει ευχαριστα...
Ετσι ειναι καλες μου καρντασενες (τη λατρευω αυτη τη λεξη!) Αλλαζουμε για να μη βαρεθουμε μα πανω απ'ολα αλλαζουμε για να ταιριαζουμε με την καθε περισταση της ζωης μας.
>Σου κλεινω το ματι χιχιχι. Μην εισαι τοσο mainstream ρε καρντασενα. Η μπουμπουκα στεκεται πολυ ωραια ε?
Φιλικα
Kit