Είμαι η μαμά της Αθηνάς, του Αρχέλαου και του Άγγελου. Λατρεύω τη ζωή με τα πάνω και τα κάτω της. Όπως άλλωστε λατρεύω το να είμαι μαμά! Σπούδασα Ιατρική, ασχολήθηκα από νωρίς με τη μουσική, το γράψιμο και ένα σωρό άλλα πράγματα ώσπου με κέρδισε τελικά το internet που συνδυάζει τα πάντα! Ευχαριστώ που διαβάζετε το Είμαι Μαμά! Κατά κάποιο τρόπο, παιδάκι μου είναι και αυτό! :)
>Κοριτσια σας απολαυσα και εγω με την σειρα μου και δεν σας κρυβω πως βοηθήσατε πολυ!!!Περιμενω την κορη σε (48 μερες και σημερα)και αν και ο γιος μου 4 χρονων και 5 μηνων δειχνει πως την περιμενει με λαχταρα και αγαπη...καλο θα ειναι να ειμαι ετοιμη για ολα !!!Η Αθηνα -Ολιβια καλλονες !!Ερατω-Ευαγγελια ...δεν το συζητω ... κόβομαι για την κορδελα της !!!
>symfvnv με την litsakos δεν εχω λογια τι περναω η κορη μου ειναι 20 μηνων και γυιος μου 3.5 μηνων ειναι απιστευτο αυτο που ζουμε κρισεις θυμου και οργης ξυπνανε και τα 2 μαζι και ουρλιαζουνε δυσκολα εαν ειναι κοντα σε ηλικιες
>Sths diakopes mou htan sto ksenodoxio 3 paidakia ta duo htan aderfia kai prepei na eixan diafora ena xrono den htan pano apo 5 xronon ta aderfakia htan agoraki kai koritsaki kai to agoraki ap oti katalaba htan megalutero. To 3 agoraki xtipise mia fora to koritsaki h mikrh eklapse efuge kai hr8e pali.. pane na kateboun kati skalopatia kai o mikros pali esprokse thn mikrh gia na katebei prwtos... gia pote ton arpakse o "megalos" aderfos gematos neuro apo ton giaka oute pou katalaba eixa minei anaudh.. milame gia mikroulia... toso da.. :D :$
>κοριτσακια αυτο το "οσο πιο μικρο,τοσο πιο ευκολο..' εγω γιατι δεν το βιωσα? εχουν 16 μηνες διαφορα τα παιδια μου,ειναι 2 ο γιος μου και 8 μηνων η κορη μου.Τον πρωτο καιρο ηταν τοσο δυσκολα τα πραγματα, με τα temper tantrums (aka φωναζω μεχρι πτωσεως) του μεγαλου μου. Μας πηρε 5 μηνες για να δουμε βελτιωση,κι αυτο με πολλη προσπαθεια απο μενα και τον μπαμπα τους.Εξαντλητικη προσπαθεια,και υπομονη. Και τα χαμε κανει ολα,προετοιμασια κτλ. Ειμαστε καλα τωρα,με μικροζηλειες βεβαια,αλλα πολυ νορμαλ πια. Αλλα αν ξανακανω παιδι θα εχει τουλαχιστον 3 χρονια διαφορα με το αμεσως προηγουμενο! να χει ξεπερασει και "την κριση των 2 ετων" και η μικρη μου, δεν το ξαναζω αυτο...
υγ η σχεση που δημιουργειται μεταξυ τους ειναι ανεπαναληπτη εμπειρια,να βλεπεις τα αδερφια να δενονται και να αγαπιουνται :)
>παντως επρεπε να δειτε τον γιο μου να χαιδευει μια την κοιλια μου και μια τις μπεμπουλες σας στην τηλεοραση.. παρολο που σιγουρα η πραγματικοτητα δεν θα ειναι σιγουρα τοσο ροδινη σε 4 μηνες.. ηταν μια εικονα απιστευτη..
>Ω ρε τι με περιμένει σε λίγους μήνες...Από τώρα σκέφτομαι το σοκ του χουχουλίνου. Για να μην τον αδικώ, τον ξάδελφό του που είναι 2 μηνών καλά τον φέρεται, τον χαιδεύει και τον αγαπάει (αν εξαιρέσω ότι τον έσυρε από τα πόδια και τον προλάβαμε στο τσακ πριν γκεμοτσακιστεί από τον καναπέ) Αλλά το να εγκατασταθεί η μπέμπα στο οικογενειακό μας δωμάτιο δεν ξέρω πόσο καλά θα το πάρει!!!
Παρεπιπτόντως! Η Αθηνά είναι για ζούλιγμα και η Ερατώ για φάγωμα και οι κορδέλες τους όλα τα λεφτά!!!
>κάπου διάβασα,ότι το μεγαλύτερο αντιμετωπίζει τον ερχομό του νέου μέλος,ακριβώς όπως θα το αντιμετώπιζε μια γυναίκα,αν έφερνε ο άντρας της μια ερωμένη στο σπίτι και της έλεγε ,,αγάπη μου,από δω η νέα μου γυναίκα,θα ζήσουμε πια όλοι μαζί και θα την αγαπάω όσο και σένα!!!φρίκη ε??
>η συγκεκριμενη παιδοψυχολόγος μου φανηκε πολυ αμηχανη στις απαντήσεις της και να'ναι καλά οι άλλοι, που καλυπταν τα κενα και συμπληρωναν σωστα. δεν μας ειπε τιποτα καινουριο. το αποκορύφωμα ειναι αυτο που ειπε 'οταν ερχονται επισκεψεις με δωρα στο μικροτερο, να τους λετε να φερνουν δωρα και για το μεγαλυτερο'. καλα, ειναι δυνατον να πεις στον επισκεπτη ποσα δωρα να φερει και τι θα ξοδεψει?? καλα συμπληρωσε μια και ειπε 'να εχουμε καβαντζα παιχνιδακια για τετοιες περιπτωσεις'.. anyway, ειναι ενα θεμα λεπτο, εξαρταται απόλυτα απο την ηλικία του παιδιου που εχουμε να προετοιμασουμε καθως και απο τον χαρακτηρα του. ειναι παιδια που ακομα και ολους τους κανονες της παιδοψυχολογιας να εφαρμοσεις, θα αντιδρασουν ασχημα. και το αντίθετο. δεν υπαρχουν φορμουλες για τοσο ευαισθητα θεματα, απλά γενικες κατευθυνσεις που ο κοινος νους μας οδηγει να ακολουθησουμε.
>Ολιβια μου, πιστεύω πως κάθε τι στην ζωή μας και την ζωή του παιδιού μας πρέπει να το αντιμετωπίζουμε ήρεμα και φυσιολογικά. Ανάλογα την ηλικία του πρώτου μας παιδιού, το προετοιμάζουμε, του εξηγούμε για το μωρό με απλά λόγια και όταν με το καλό γεννιέται το αδερφάκι, προσπαθούμε να κρατάμε τις ισορροπίες. Ούτε το πρώτο μας παιδάκι παραγκωνίζουμε, ούτε το μωρό αφήνουμε στην μοίρα του για να μην ζηλέψει ο πρώτος. Η αγκαλιά της μαμάς χωράει όλα τα παιδάκια. Καλύπτουμε στο κάθε ένα τις ανάγκες του. Ακόμα και η ζήλεια είναι κάτι φυσιολογικό και αναμενόμενο. Θυμάμαι, όταν γεννήθηκε η Αθηνά, ο Βαγγέλης ήταν τριών ετών. Ενα απόγευμα λοιπόν, ήρθε και μου είπε: Μαμά, την μπέμπα, την αγαπάω και είμαστε φίλοι, αλλά να μην φέρεις κι άλλο μωρό στο σπίτι!!!!!
>μόλις σας θαύμασα , μιας και δεν είδα ζωντανά το πρόγμαμα , μπράβο κ στις 3 σας κα φυσικά οι μικρές της παρέας , Αθηνά και Ερατώ έκλεψαν την παράσταση! Να τις χαίρεστε κ με το καλό να έρθει το 2 μωράκι :)