Οι Rubens Barn κούκλες είναι ιδιαίτερες. Σουηδικής έμπνευσης, με πολλές χειροποίητες λεπτομέρειες (π.χ. τα ματάκια τους και οι βλεφαρίδες τους), συνοδεύονται από πολλά ρουχάκια και αξεσουάρ και μπορούν να γίνουν τα κολλητάρια παιδιών άνω των 2 ετών.
Έχουν βάρος 1 κιλό (με ειδική ενίσχυση στο κάτω μέρος για να είναι πιο αληθοφανή αίσθηση μωρού) και κάνουν πολλά και διάφορα, όπως το να πιπιλίσουν το δάχτυλο τους. Tέλος, κυκλοφορούν μοντέλα από όλες τις φυλές της γης. Οπτικά δεν μπορώ να πω ότι με ξετρελαίνουν, αλλά αυτό είναι καθαρά θέμα γούστου.
Αυτό που μου έκανε πραγματική εντύπωση έτσι όπως χάζευα την ποικιλία τους στο Play Merrily Toys είναι ότι τα αγοράκια-μωρά έχουν πουλάκι, κάτι που δεν νομίζω να έχω ξαναδεί σε άλλη κούκλα.
Είμαι η μαμά της Αθηνάς, του Αρχέλαου και του Άγγελου. Λατρεύω τη ζωή με τα πάνω και τα κάτω της. Όπως άλλωστε λατρεύω το να είμαι μαμά! Σπούδασα Ιατρική, ασχολήθηκα από νωρίς με τη μουσική, το γράψιμο και ένα σωρό άλλα πράγματα ώσπου με κέρδισε τελικά το internet που συνδυάζει τα πάντα! Ευχαριστώ που διαβάζετε το Είμαι Μαμά! Κατά κάποιο τρόπο, παιδάκι μου είναι και αυτό! :)
Λοιπον, μια ανηψουλα μου ειχε δυο κουκλες μωρα μαυρακια, πολύ ομορφα, γλυκα σαν κι αυτά τα μωράκια κουκλες που βλέπουμε σε βιτρινες καταστημάτων με μωρουδιακα..Λοιπον, το ένα ηταν κοριτσακι και το άλλο αγορακι, το οποιο μαλιστα ειχε ανάγλυφα κανονικότατα τα αγοριστικα γεννητικα του οργανα...Καποτε οι "μπεμπηδες"κατι μεγαλοι, αν θυμαστε, στα 70ς, διέθεταν μονο..θηλυκο μοριο..Και το παιδι, αναλογα, με τα κεφια του, τις χρησιμοποιουσε ως αγορακι η κοριτσακι.Κατα προσωπικη μου γνωμη, δε βλεπω κατι το..τραγικο να εχει μια κουκλα-μωρο αγορακι..σχηματισμενο πουλακι!!!Ισα ισα το βλεπω λογικοτατο, και καθολου αισχρο..το παιδακι θα ξερει πως το κουκλακι του είναι οντως αγορακι η κοριτσακι, και δεν θα χρειαζεται να χρησιμοποιει το"ταχα"οπως οι παλιότερες γενιες...
Το καλοκαιρι αγορασα καταλαθος μια κουκλα μωρακι με τσουτσουνακι για τη κορη μου..(απο αυτες τις κλασικες που ειναι σα το υλικο της Barbie) Οταν την(τον μαλλον) εγδυσα για να σαπουνισω το παιχνιδι και το ειδα τρελαθηκα!!! Εσκασα τα γελια και εννοειτε το ειχα βαλει στον τοιχο στις Ελληνιδες Μαμαδες ρωτοντας για το να το αφησω ή οχι για να παιζει η κορη μου? Οι περισσοτερες απαντησαν ναι και οτι ειναι κατι που πρεπει να θεωρητε φυσιολογικο.. Δεν υπαρχουν πονηρα πραγματα, μονο πονηρα μυαλα..
οταν ημουν 8 χρονων, σημερα 24,ειχα αγορασει κατι κουκλες με τσουτσουνακι κ κουτακι απο καποιο εντυπο του εξωτερικου!τωρα τς εχουν οι κορες μου,3 κ 2χρονων..εχουν μα8ει πλεον μολις ανοιγει του ξαδελφου η πανα να λενε μπεμπης κ μολις ανοιγει απ την αδελφη τους να λενε μπεμπα..ναι,εχω 3 κορες!!!
εγώ ίσως να την έπαιρνα ακόμη και εαν είχα υιο!! η κόρη μου έχει 5 μπαρμπι και ειναι 2μιση χρονων,πολλές φορές αναρωτιέμαι εάν της περνάμε λάθος μηνύματα αγοράζοντας μόνο θηλυκές κούκλες...
Εμφανισιακα δεν μου αρεσε η συγκεκριμενη κουκλα και αν ειχα κοριτσακι δεν θα της την επαιρνα. Οχι λογω υπαρξης των γεννετικων οργανων καθαρα μονο λογω της εμφανισης της. Οταν ήμουν μικρη ειχα διαφορες κουκλες, αναμεσα σε αυτες και εναν κουκλο που εκανε και ¨πιπι" του οταν του εδινες νερακι απο το μπιμπερο. μου φαινοταν πολυ φυσιολογικο γιατι ειχα αποκτησει τοτε μικρο αδερφο και γιαυτο μου την ειχαν κανει δωρο οι γονεις μου. Οπως πολυ χαρακτηριστικα θυμαμαι την κουκλιτσα που μου καναν δωρο οταν ειχα ιλαρα, ηταν μεσα σε ψαθινη καλαθουνα με το παπλωματακι της με ροζ φορεματακι σκουφακι κ στην κοιλιτσα της ειχε σπυρακια και την προσεχα παντα περισσοτερο γιατι ηταν αρρωστουλα και δεν γινοταν ποτε καλα :(
ειναι ασχετο με το θεμα της κουκλας απλα ηθελα να το μοιραστω μαζι σας θα ηθελα να το μοιραστητε και εσεις με οσους μπορειτε γιατι αξιζει πραγματικα
Παρακαλώ διαβαστε το με προσοχη! Subject: Γράμμα ενός Φιλανδού μαθητή προς ένα φίλο του Έλληνα... ... κακή παιδεία και διαφθορά πάνε χέρι- χέρι. «Αγαπητέ Σωκράτη, μαθαίνω αρχαία ελληνικά και επειδή χθες διαβάζαμε μια επιστολή του Επίκουρου προς το φίλο μου Μένοικο... μου άρεσε η προσφώνηση της επιστολής του και προσπάθησα να τη μιμηθώ. Λοιπόν, όπως μου γράφεις, άκουσες ότι εμείς εδώ στη Φιλανδία βγήκαμε πρώτοι στον κόσμο στην Παιδεία, ενώ εσείς δεν τα πήγατε και τόσο καλά και θέλεις να μάθεις το γιατί. Θα προσπαθήσω, όσο γίνεται απλά, να σου περιγράψω το εκπαιδευτικό μας σύστημα και πως περνάω μια ολόκληρη μέρα. Το σύστημά μας Κατ' αρχάς, θα πρέπει να σου πω ότι εμείς εδώ στη Φινλανδία, από την 1η μέχρι και την 9η τάξη πηγαίνουμε στο ίδιο ενιαίο ολοήμερο σχολείο. Αφού προετοιμαστούμε κατάλληλα στην ηλικία των 6-7 ετών σε μια προκαταρκτική τάξη, μόλις συμπληρώσουμε τα 7 αρχίζει το σχολείο. Από την 1η μέχρι την 6η τάξη το σχολείο λέγεται «Alaaste» και από την 7η μέχρι την 9η τάξη «Yia-ste». Μετά, όσοι θέλουν μπορούν να πάνε στο «Lyseo» ή στο επαγγελματικό σχολείο. Όσοι τελειώνουν το Λύκειο μπορούν να συνεχίσουν, με εξετάσεις φυσικά στα 20 πανεπιστήμια που έχουμε, ακολουθώντας ακαδημαϊκές σπουδές. Αυτοί που θα τελειώσουν το επαγγελματικό σχολείο θα συνεχίσουν στις 29 πολυτεχνικές σχολές μας, οι οποίες είναι περισσότερο προσανατολισμένες στην αγορά εργασίας. Εκεί μπορούν να γίνουν από φυσικοθεραπευτές, νοσοκόμοι μέχρι και μηχανικοί. Επιλέγουμε μαθήματα Εγώ προετοιμάζομαι του χρόνου να πάω στο Lyseo - Λύκειο. Εκεί η σχολική περίοδος χωρίζεται σε 5 περιόδους και η κάθε μια διαρκεί 6 εβδομάδες και τελειώνει με μια εβδομάδα εξετάσεων, όπου χορηγούνται και πιστοποιητικά επιδόσεων. Σε κάθε περίοδο οι μαθητές έχουν το δικαίωμα, μέσα από τα προσφερόμενα μαθήματα, να κάνουν τη δική τους επιλογή και να δημιουργήσουν το δικό τους πρόγραμμα μαθημάτων. Υπάρχουν κάποια μαθήματα που είναι υποχρεωτικά, όμως η χρονική κατανομή είναι δουλειά του μαθητή. Για να το καταλάβεις, αυτό που θα πρέπει να σου πω είναι ότι παρότι είσαι π.χ. στη δεύτερη τάξη, μπορείς, αν θέλεις, να παρακολουθήσεις κάποια μαθήματα της πρώτης ή και της τρίτης τάξης. Η επιλογή είναι δική σου υπόθεση και εξαρτάται από τη διάθεση, την όρεξη και τις προθέσεις σου. Αν σε κάποιο μάθημα δεν περάσεις τις εξετάσεις μπορείς να το επαναλάβεις κάποια στιγμή της χρονιάς που θα νιώθεις έτοιμος. Για τις γλώσσες και τα μαθηματικά υπάρχουν τα λεγόμενα «βραχύχρονα» και τα «μακρόχρονα» εντατικά τμήματα. Είμαστε όλοι ίσοι Δεν έχουμε καθόλου ιδιωτικά σχολεία, ούτε ειδικά ή ελίτ σχολεία υπεροχής. Στο ίδιο σχολείο μ' εμένα πηγαίνει και η κόρη του πρωθυπουργού μας, του προέδρου της ΝΟΚΙΑ, του θυρωρού μας, και πολλά άλλα παιδιά με αναπηρίες, καθώς και τα παιδιά μεταναστών. Εμείς, όπως λέει και ο πρωθυπουργός μας, «είμαστε μια μικρή χώρα και δεν έχουμε την πολυτέλεια να χάσουμε ούτε ένα παιδί, διότι κοινωνικοί αποκλεισμοί, διακρίσεις και γκετοποιήσεις δεν έχουν θέση στη μάθηση. Θεωρούμε ότι ενσωμάτωση, κοινωνικοποίηση και μάθηση πάνε μαζί». Σε όλα τα σχολεία μας τα πρότυπα είναι οι καλύτεροι, αλλά όπως είναι δομημένο το σύστημά μας, μη νομίσεις ότι όσοι δεν είναι πρώτοι υποφέρουν και νιώθουν μειονεκτικά. Το αντίθετο μάλιστα, οι καλύτεροι παρακινούν τους υπόλοιπους προς τα πάνω και ο καθένας, με τη βοήθεια φυσικά των δασκάλων μας, προσπαθεί να ξεπεράσει τον εαυτό του, αντί να απογοητευτεί και να πέσει στην αδράνεια. Μετά το βασικό μάθημα, οι πιο αδύναμοι έχουν ενισχυτική διδασκαλία και ψυχολογική στήριξη, γι' αυτό και οι πρώτοι μαθητές κάθε τόσο εναλλάσσονται. Με αυτόν τον τρόπο δίνουμε ίσες ευκαιρίες σε όλους και παράλληλα διατηρούμε την κοινωνική συνοχή μας, σαν μαθητές αλλά και σαν κοινωνία, νομίζω. Η παιδεία είναι εντελώς δωρεάν μέχρι και την αποφοίτηση από το Πανεπιστήμιο ή το Πολυτεχνείο. Πρόσφατα ήρθαν στο σχολείο μας δάσκαλοι από άλλες χώρες για να μελετήσουν το σύστημά μας και μας είπαν πως έμειναν έκπληκτοι, γιατί δεν είδαν κανένα γκράφιτι στο σχολείο μας. Λένε μάλιστα πως στα σχολεία μας στη Φινλανδία η σχολική βία είναι ανύπαρκτη, σε βαθμό. ανησυχητικό. Δεν γνωρίζω αν αυτό είναι τόσο κακό, ίσως όμως αυτό να εξηγεί γιατί είμαστε σε διακοπές στη Ρόδο, «ξεσαλώνουμε» λίγο, όπως είδα το καλοκαίρι, και «τα τσούζουμε» ακόμη περισσότερο. Το ότι είμαστε στο ίδιο σχολείο παιδιά από τόσο διαφορετικά κοινωνικά στρώματα, νομίζω πως μας βοηθάει στο να μαθαίνουμε να σεβόμαστε και να εκτιμάμε ο ένας τον άλλον ανεξάρτητα από το πόσα λεφτά έχει ο μπαμπάς, ανεξάρτητα από τις πνευματικές και σωματικές αναπηρίες ή από το τι χρώμα έχει η επιδερμίδα μας. Αγαπάμε ό,τι κάνουμε Αυτό μας βοηθάει πολύ και στην επιλογή του επαγγέλματος.Σύμφωνα με μια έρευνα που δημοσιεύτηκε πρόσφατα, «οι περισσότεροι δεκάχρονοι συμμαθητές μου πιστεύουν ότι το καλύτερο επάγγελμα, είναι αυτό που τους αρέσει, που το κάνουν με το κέφι και όρεξη, όπου μπορούν να γνωρίσουν ενδιαφέροντες ανθρώπους και να έχουν τη δυνατότητα να πάνε διακοπές όπου τους αρέσει. Το πόσα λεφτά θα βγάζουν είναι σημαντικό αλλά όχι το σημαντικότερο κίνητρο». Αυτό μπορεί να εξηγεί και το ότι, αν ακούσεις, η Φινλανδία είναι η χώρα με το χαμηλότερο δείκτη διαφθοράς στον κόσμο. Οι δάσκαλοί μας παίρνουν πολύ λιγότερα λεφτά από τους Γερμανούς και τους Γάλλους, δεν έχουν το καλύτερο αυτοκίνητο, αλλά όμως αυτό δεν τους εμποδίζει να αγαπούν αυτό που κάνουν. Νομίζω πως η κακή παιδεία και διαφθορά πάνε χέρι- χέρι. Εδώ θα πρέπει να σου πω ότι το αγαπημένο σύνθημα του διευθυντή μας Βαατάινεν είναι: «Προτιμάω έναν ευτυχισμένο οδοκαθαριστή από έναν νευρωτικό ακαδημαϊκό»
εμένα μου φένεται χαριτομένο και ιδικά που έχουν απο όλες τις φιλές έτσι το παιδί θα μάθει και θα εξικιόνετε εκτός απο το αντίθετο φίλο και με τις εθνικότιτες
>Δεν είναι και τόσο τρομερό ρε παιδιά.Φυσιολογικό πράγμα είναι εξάλου τα κοριτσάκια πρέπει να αρχίσουν να καταλαβαίνουν ότι στην ζωή υπάρχει και άλλο φύλλο με διαφορετικά σημεία σώματος.
>Εχω αγόρι αλλά θα την αγοραζα αν είχα κοριτσάκι. Τι πιο φυσικό.
Επίσης συμφωνω με την marypanagiot για τα στερεότυπα.
>Δεν ειναι κατι καινουργιο πιστευω. Εγω εχω ξαναδει σε κουκλες που ειχα μικρη. Ξερετε, τις μεγαλες πλαστικες.
Βεβαια θυμαμαι κατι που μου ειχε κανει αρνητικη εντυπωση ως παιδι. Μου ειχαν φερει μια κουκλιτσα ντυμενη με κοριτσιστικα ρουχαλακια (φουστανακι και ποδια θυμαμαι φορουσε) και οταν την εγδυσα ειχε... πουλακι! Θελω να πιστευω οτι το λαθος ειχε συμβει κατα λαθος. Το σιγουρο ειναι οτι δεν της ξαναφορεσα τα κοριτσιστικα ρουχα μετα απο αυτο που ειδα. Τι απογοητευση ενιωσα...
Παντως εγω ειμαι υπερ στο να ξεχωριζουν απο νωρις τα παιδια τα 2 φυλα και να μπορουν να καταλαβουν σε ποιο ανηκουν. Εξαλλου, η εικονα απο το πανινο κουκλακι δεν ειναι καθολου χυδαια.
ΜαριαΜ
>Χθές που φτιάχναμε κουλουράκια με το Θανάση (4 χρονών) και τη Τζωρτζίνα (2 χρονών), και αφού είχαμε γεμίσει και το τρίτο ταψί με αστεράκια, δεντράκια, κλπ και είχε περισσέψει και αρκετή ζύμη, είπαμε να κάνουμε ένα μεγάλο άνθρωπο.
Τον έφτιαξε ο Θανάσης και του έβαλε χέρια, πόδια, μάτια, μύτη, στόμα και τσουτσούρι.
Γι΄αυτόν το τσουτσούρι δεν ήταν τίποτα διαφορετικό από το υπόλοιπο σώμα του, ίσως αν έλειπε να τον παραξένευε...
Η αλήθεια είναι πως εμένα αισθητικά δε μου άρεσε... αλλά ευτυχώς λειτούργησα γρήγορα και δεν είπα τίποτα.
Σήμερα το πρωϊ το φάγαμε όλο το ανθρωπάκι... και το τσουτσουνάκι του!
>Η κορη μου(3χρονων)εχει ηδη μια κουκλα με πουλακι!
Δεν της συμπεριφερεται διαφορετικα απο τις αλλες,ειναι κι αυτη ενα μωρο σαν τα υπολοιπα μωρα της!
Ισως ειναι και εξικοιωμενη με το θεαμα απο τον αδερφο της
>Ναι μωρέ γιατί όχι. Το μαυράκι το βρήκα τρισχαριτωμένο. Δεν είναι κάτι για να ντρέπεται. Είναι ένα μέρος του σώματος όπως όλα τα άλλα.Τα αγοράκια έχουν πουλάκι τα κοριτσάκια πιπί. Αν δεν το κάνουμε εμείς θέμα δε νομίζω το παιδί να δώσει και ιδιαίτερη σημασία.
Χωρίς να ξέρω αν κανω καλά, ο 2χρονος γιος μου ξέρει ακριβώς τι έχει η μαμά και τι έχει ο μπαμπάς και δεν κρύβομαστε όταν ξεντύνομαστε, όταν κάνουμε μπάνιο ή στην τουαλέτα. Το γιατί είμαστε διαφορετικοί ακόμα δεν του προκάλεσαν την περιέργεια. Εν καιρώ και αυτό φαντάζομαι..
>Παρότι ως κουβέντα με ξένισε όταν έφτασα να δω την εικόνα δεν μου φάνηκε άσχημη ή ενοχλητική και ίσως και το παιδάκι που δεν έχει επαφή με άλλες κούκλες να το θεωρήσει φυσιολογικό και ύστερα από μια μικρή κουβεντούλα/επεξήγηση να το δεχτεί χωρίς να δώσει ιδιαίτερη σημασία. Είναι ίσως και το μόνο κουκλάκι μωράκι που όντως θυμίζει πολύ αληθινό μωράκι. Η αλήθεια είναι ότι ούτε στα κοριτσάκια κουκλάκια γίνεται λεπτομερή αποτύπωση, βέβαια στα αγοράκια είναι ποιο εμφανή η παράβλεψη.
Τελικά για να δώσω την απάντηση μου στην ερώτηση εάν την αγοράζω πρέπει να τα "βάλω" με τις δικές μου προκαταλήψεις γιατί αν το σκεφτώ λογικά δεν νομίζω ότι μπορεί να κάνει κακό μια τέτοια κούκλα στο παιδάκι μου.
>Θα την αγοραζα (αν ειχα κορη) και θα μαχομουνα για την υπερασπιση της επιλογης μου διοτι εχω βαρεθει τα στερεοτυπα. Και αν θα θελαμε καποτε να αλλαξουν οι νοοτροπιες μας περι των δυο φυλων, καλο θα ηταν να ξεκινησουμε απο τη νηπιακη ηλικια τη διαφορετικη διαπαιδαγωγηση. Π.χ. ο γιος μου τρελαινεται να με βοηθαει οταν κανω δουλειες και εχει ιδιαιτερη αδυναμια στην ηλεκτρικη σκουπα την οποια δεν θελει να αφησει απο τα χερια του με τιποτα. Θελει να τη βαζει στην μπριζα, να την τραβαει απο δω κι απο κει, να τη χωνει κατω απο τα επιπλα, να συναρμολογει και να αποσυναρμολογει τα μερη της. Μιας και με ενα πραγματικο ηλεκτρικο αντικειμενο υπαρχουν κινδυνοι, γιατι να μην μπορω να του παρω μια ψευτικη; Γιατι να ειναι ολες ροζ (χαθηκε το κοκκινο, π.χ.;) Και το σημαντικοτερο γιατι να πρεπει να ακουσω τα ανειπωτα αν του την αγορασω; Αυτα. Βρηκα ευκαιρια και ειπα και τον πονο μου (χαχα) αλλα πραγματικα, ειναι ακρως ρατσιστικο να μη θελουμε την αληθεια και μεσα απο τα ρουχα μιας κουκλας, τη στιγμη που φτιαχνουνε και αγοραζουμε κουκλες που κανουν τσισακια και κακακια!!!!!
Συμφωνώ απόλυτα με όσα γράφεις κι έχω κι εγώ αγόρι και καταλαβαίνω ακριβώς τι λες (αν και είναι μόλις 15 μηνών) κι έχω να προσθέσω χαρακτηριστικά ένα περιστατικό. Στον ανιψιό μας η γιαγιά αγόρασε μια κουζίνα, μιας και του αρέσει πολύ να μαγειρεύει. Ενθουσιάστηκε με το δώρο και απογοητεύτηκε με το χρώμα. "Αυτή είναι ροζ! Εγώ είμαι αγόρι! Δεν είχε άλλο χρώμα;;". Αν και πιστεύω πως σιγά σιγά αρχίζουν να κάνουν πιο ουδέτερα τα χρώματα στα πιο "κοριτσίστικα" παιχνίδια και χαίρομαι πολύ γι'αυτό (ως μάνα κι ως νηπιαγωγός).
>Oliv σαν πρώτη ματιά ξενίζει όμως αν σκεφτούμε λογικά ότι η σεξουαλικη διαπεδαγωγηση στα σχολεία (είδα βιβλίο και φρικαρα) είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη θα σου έλεγα ότι είναι ένας τρόπος να εξοικειωθούν τα πιτσιρίκια μας στη μορφή του αλλού φύλου.
>αν κ δεν εχω κορη δεν νομιζω να αγοραζα γιατι ειμαι συνηθισμενη στο να βλεπω την κουκλα οπως ηταν κ οχι να εχει κ τσουτσουνι!κ αυτο που ειδα παρα πανω δεν μου αρεσε καθολου!
αποψη μου παντα!
>Δεν με ενοχλεί η υπαρξη του γεννητικού οργάνου στην κούκλα και ναι, θα την αγόραζα για την μπέμπα μου. Ένας ωραίος τρόπος για να μάθω στην μικρή μου, λεπτομέρειες για το σώμα της, αλλά και του αντίθετου φύλου.
Ελένη