Γέννησα ένα ζωντανό και ένα νεκρό μωράκι…
Η ιστορία της Λένας
(Η Λένα γέννησε με καισαρική και επισκληρίδιο)
Γεια σε ολες τισ μανουλες! Μετα απο την ιστορια της Σισσυς αποφασισα να γραψω κι εγω τη δικια μου αν και ειχα αποφασισει να την αφησω πισω!
Η δικη μου ιστορια ξεκινησε τον Aυγουστο του 2007 με τα αποτελεσματα της χoριακης και εμενα να ουρλιαζω απο χαρα!! Πηρα τη γιατρο μου- η οποια παρεπιπτοντως ειναι ενας καταπληκτικος και χαρισματικος ανθρωπος, ειναι η Αθανασια Τσαλικη και την συστηνω ανεπιφυλακτα- και μου ειπε ποια μερα να παω να δουμε το αυγουλακι!
Οντως πηγαμε με τον αντρουλη μου και ερωτα της ζωης μου, ειδαμε το φασολακι, ακουσαμε την καρδουλα του – ημουν κοντα στις 8 εβδομαδες, χαρηκαμε και κανονισαμε το επομενο ραντεβου σε 2 περιπου εβδομαδες για να μου γραψει και φαρμακα!
Οκ!!! Να μαστε λοιπον ξανα στη γιατρο μας μονο που κατα τον υπερηχο δεν μπορουσαμε να ακουσουμε παλι την καρδουλα του! Το συμπερασμα;;; Παλλινδρομος κυηση!! Κλαμα σταναχωρια, καταλαβαινετε!Γινεται το χειρουργειο και μετα αρχιζουν οι αιμοραγιες! Ξαναμπαινω χειρουργειο και για να μην πολυλογουμε απο τον Σεπτεμβρη περιοδο ξανα ειχε Γεναρη! Γιατι εμενα ο νους μου ηταν να ξαναρχισουμε προσπαθειες για μωρακι!! Φωναζε η γιατρος «Λενα ηρεμια!!» Ναι, καλα!!!!
10 μερες μετα την πρωτη περιοδο, ξαναεχω περιοδο!!! Αλλα κλαματα!!! Δεν εχει φτιαξει ο κυκλος και πως θα κανουμε προσπαθειες; Τοτε θα φευγαμε με τον αντρα μου για ενα επαγγελματικο του ταξιδι στη Δανια για ενα μηνα! Μου λεει η γιατρος «Να πατε, να περασετε καλα και μην τον τρελαινεις αλλο τον αντρα σου!!«
Τη ρωταω «Υπαρχει περιπτωση με μια περιοδο να μεινω εγκυος;«
Μου λεει, «Ιατρικως ειναι αδυνατο, αλλα δεν ειμαι και Θεος!!!«
Γυρναμε απο τη Δανια και περιοδος πουθενα!!! Πω πω λεω παλι χαλασε ο κυκλος!!!! Κανω μια χοριακη, για να παω στη γιατρο να μου δωσει χαπια να φτιαξει η περιοδος!!! Και τοτε παθαινουμε το σοκ!!!! 780 η χοριακη!!! Οχι πια χαρες και πανηγυρια!! Συγκρατημενη αισιοδοξια!!
Τηλεφωνικως και πριν με δει, μου αρχιζει κατι υπεροχες αντιπηκτικες ενεσεις στην κοιλια….. μουρλια!! Κανονιζουμε ραντεβου και παμε με τον αντρα μου σαν βρεγμενες γατες και χωρις να το ξερει κανεις!!!! Ξεκιναμε τον υπερηχο και τοτε αρχιζει η γιατρος να φωναζει «Πω πω!!«
Εκει πεθαναμε!!! Βλεπουμε στην οθονη ενα στρογγυλο αυγουλακι κι ενα μακρυ!! «Τι ειναι;» της λεω, «Εσπασε το αυγουλακι;; Γιατι ειναι δυο;;«
«Δεν βλεπεις;«, μου λεει, «Διδυμα σε διαφορετικους σακους!!!!!!«
Αλλο σοκ!!!!!!!!!!!
Μου λεει η γιατρος, «Μην πειτε τιποτα μεχρι να κανουμε την αυχενικη διαφανεια!» Κανουμε την αυχενικη και βλεπουμε το ενα αγορακι, το αλλο δεν μπορουσαμε να το δουμε!!! Εκει χαρηκαμε και λιγο ηρεμησαμε:!! «Αντε«, μου λεει, «τωρα πεστο!!«
Χαρα και στην οικογενεια, ολα καλα!! Κλεινουμε το επομενο ραντεβου σε ενα μηνα στο ιατρειο του γιατρου μας!! Παμε, ημουν 4,5 μηνων. Αρχιζουμε τον υπερηχο και η γιατρος παγωνει!! Τη ρωταω «Τι παει στραβα;;»
Μου λεει «Σωπα να δουμε!!!«
«Γιατρε δεν ακουω καρδουλα, τι γινεται;;«
Τι εγινε; Το ενα μωρακι ξαφνικα και χωρις αιτια ειχε πεθανει!!! Δεν κουνιοταν, δεν ειχε παλμους η καρδουλα και ενω επρεπε να ειναι 16 εβδομαδων ηταν 15! Ειχε πεθανει πριν απο μια εβδομαδα!! Το αλλο ηταν ζωντανο, κινητικο και κλωτσαγε το νεκρο!!! Δεν μπορω να σας περιγραψω τα συναισθηματα!! Ειστε ολες μανες και ξερετε!
Ρωταω τη γιατρο «Γιατι;;«. Μου λεει διαφορες πιθανες θεωριες αλλα καμια απαντηση! Της λεω «Το αλλο μωρακι;«
Μου λεει «Ποιο μωρακι; Εσενα πρεπει να δουμε, μην παθεις συψαιμια!!«
Την επομενη μερα κανω κατι ειδικες αιματολογικες και αρχιζω αντιβιωση! Και ραντεβου σε μια εβδομαδα να δουμε αν θα αντεξει το αλλο μωρακι, αν αναπτυσεται μηπως εχει επηρεαστει!!
Οι εξετασεις καλες, χωρις συψαιμια, λοιμωξη η κατι αλλο! Σε μια εβδομαδα παμε, το μωρακι ζωντανο,το αλλο ειχε μικρυνει κι αλλο ηταν πια 14 εβδομαδων! Μου λεει η γιατρος «αν αντεξει αλλες 2 εβδομαδες, εχουμε ελπιδες οτι θα κρατηθει!«
Για το φυλο ουτε κουβεντα, δεν μας ενοιαζε αλλωστε!! Θελαμε ενα υγιες μωρακι. Ολα τα αλλα ηταν περιττα!! Ετσι περασαν και αλλες 2 εβδομαδες! Πηγαιναμε, βλεπαμε ποσο μεγαλωνε το ζωντανο και ποσο μικραινε το πεθαμενο!! Στον βητα επιπεδου υπερηχο ημασταν πια αισιοδοξοι! Το ζωντανο μας μωρακι ηταν και αυτο αγορακι!! Και ετσι περασε ολη η εγκυμοσυνη!!! Βλεποντας ενα ζωντανο κι ενα νεκρο μωρακι!!!
4,5 μηνες ειχα στην κοιλια μου και τα δυο!!!
Και φτανουμε πια στον τοκετο!!! Μου λεει η γιατρος «Παμε φυσιολογικα!!» Οκ!!!
Μπαινουμε την 1 Οκτωβρη. Τοτε ημουν πραγματικα χαρουμενη, γιατι μονο τοτε πιστεψα οτι σε λιγο θα ειχα το μωρακι μου! Μεχρι τοτε δεν ειχα αφησει τον εαυτο μου να ενθουσιαστει!!! Ζητησα επισκληριδιο πολυ νωρις, γιατι ειχα ακουσει ιστοριες οτι ο αναισθησιολογος αργει.
Και τοτε πραγματικα το απολαυσα!!! Ριξαμε τρελα γελια με τον αντρα μου, η διαστολη πηγαινε καλα, μεχρι που το νεκρο μωρακι εφραξε τον τραχηλο και το ζωντανο δεν ειχε δυναμη να σπρωξει.
Το γυρισε λιγο η γιατρος αλλα αυτο ξανα εφραξε!! Μου λεει τοτε «Ελενακι ειναι 4 το απογευμα και εχουμε ξεκινησει απο τις 6 το πρωι!! Δεν μπορεις να γεννησεις φυσιολογικα… Παμε για καισαρικη, μην ζοριζουμε αλλο το μωρακι!!«
Τοτε με πιασανε τα κλαματα!! Ειχα πιστεψει οτι θα γενναγα φυσιολογικα…
Μου λεει «Μην κλαις, οχι τωρα!! Πρεπει να μπουμε στο χειρουργειο αισιοδοξοι!!!Αντε, θα παρουμε και τον Αρη μαζι!!!» Εκει ηρεμησα.
Σε λιγο θα ειχα και τους δυο ερωτες μου μαζι!! Τον ενα αγκαλια και τον αλλο διπλα μου!!!Ετοιμαστηκαν, ντυθηκαν, αποστειρωθηκαν, μου εριξαν πιο ισχυρη δοση επισκληριδιου και ξεκινησαμε! Κουκλος ο αντρας μου στα πρασινα!!!!
Σε 10 λεπτα ημασταν μια τριμελης οικογενεια!!
Και να σας πω την αληθεια, τοτε εκλαψα!!! Οχι μονο για το οτι εγινα μανα, αλλα και για το νεκρο μωρακι μου!! Γιατι γεννησα ενα ζωντανο κι ενα νεκρο μωρακι και επρεπε με καποιον τροπο να το αποχαιρετησω… Ηταν ενα εμβρυο μικρο, αποστεωμενο, αλλα πληρως σχηματισμενο. Και αφου το αποχαιρετησα, εκλαιγα για τον μικρο μου μαχητη που εμαθε μα πολεμαει για να επιβιωσει απο εμβρυο 16 εβδομαδων που αν και μικρουλης 2.250, ηταν πολυ ζωηρος και φυσικα κουκλος!!!!
Πριν τρεις μήνες είχε γενεθλια του!! Έγινε ενος ετους και ειμαι τρισευτυχισμενη!!! Για εμενα η εγκυμοσυνη ηταν μια δυσκολη περιοδος, οχι και η πιο ευχαριστη, αλλα το αποτελεσμα ειναι εκπληκτικο!! Ευχομαι σε ολες τις γυναικεσ που προσπαθουν να μην το βαζουν κατω!! Οι δυσκολιες ειναι πολλες, αλλα ο σκοπος αγιαζει τα μεσα!!!
Ελπιζω να μην σας κουρασα!!! Υπομονη και κουραγιο σε ολες!!!
Πολλα φιλια στον αντρα μου, τον ερωτα μου και την Τασια, τη γιατρο μας!!
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Να δοξαζεις τον θεο που σου εμεινε εστω το ενα.Εμενα 14 εβδομαδων πεθανε το αγορακι και 15,5 εβδομαδων τρυπησε το σακο στην αδερφουλα του και την πηρε και αυτη μαζι του......
Καταρχάς να είστε πάντα καλά και να χαίρεστε ο ενας τον άλλον! Η απορία μου είναι πώς η γιατρός σου είπε ¨Πάμε φυσιολογικά" με ένα νεκρό έμβρυο σε δικό του σάκο!!!!! Δηλαδή πώς θα το έβγαζε? Ή θα το άφηνε μέσα για να σε ταράξει μετά σε αντιβιώσεις μέχρι να αποβληθεί?
Αν δεις το μήνυμά μου σε παρακαλώ επικοινώνησε μαζί μου! nikos@prozero.com
Να σας ζησει ο μικρουλης και οτι επιθυμεις!!! Διαβασα την ιστορια σου και ηταν σαν την δικια μου μονο που εγω το ενα το εχασα 6 μηνων και γεννησα στον εβδομο, εχεις δικιο, ο πονος αυτος δεν περιγραφεται ... Να ειστε παντα καλα γεροι κι ευτυχησμενοι!!!
GEIA SOU IOANNA NA XAIRESE TO MIKRO SOU KAI AN EXEIS KAI ALLA PAIDIA KAI EKINA. EXW KAI EGW EIDIA EMPEIRIA DIDIMA AGORI KAI KORITSI.. STHN 27 EUDOMADA 6 MHNO KAI KATI PAW STO GIATPO PHGENA KATE 2 EUDOMADES,TA BLEPOUME STON UPERIXO TO ENA EIXE STAMATHSH H KARDIA TOY EITAN STHS 3/7/13 ME STELNEI STO NOSOKOMEIO EISAGOGEI KAI MESA. MERA PARA MERA EXETASEIS STHS 24/7/13 30 EUDOMADON GENHSA THN MPEMPA MOY 1.250. 6 EUDOMADES STHN TERMOKITIDA PRIN 6MERES THN PHRA STO SPITH KAI UREMISA KAI APO TO PIGENELA STO NOSOKOMEIO KAI TO KURIOTERO OTI EINAI KALA KAI THN EXW STO SPITH STHS 28/7 BGHKA KAI STHS 29 PHRA TON MPEMPH MOU ,TON AGALIASA TON APOXERETISA KAI TON EKLAPSA SXEDON KATE MERA PAW NA TON ANAPSO ENA KERAKI .O PONOS ARXIZEI NA MALAKONI ALLA DEN PROKITE NA FYGEI POTE AN KAI EXW MAZEI ME THN MPEMPA MOY 3 PAIDIA TA ALLA 2 AGORIA DEN STAMATAW NA TO SKEFTOME OPOIOS DEN TO EXEI PERASEI DEN MPOREI NA KATALABEI.TA EITELA NA MATW KAI TH DIKIA SOU EMPEIRIA ESEI EMATES APO TI MPOREI NA SYNEBEI .ESEI MPOREIS NA KATALABEIS GIATI EXEIS PERASEI TA EIDIA,KALO BRADU KAI PERIMENO THN APANTISH SOY.
Είστε τόσο μα ΤΟΣΟ γλυκά πλασματα και οι τρείς σας..Μανουλα,μπαμπάκας,σποράκι!!Να χαίρεσαι την υπέροχη οικογενεια σου,και να μην κοιτάς πισω..Να κοιτάς το ΤΩΡΑ,τιποτε αλλο..Στο τώρα,έχεις δυό πανεμορφους αντρακλες!!Κι εσυ εισαι μια γλυκητατη νεράιδα!!χιχιχιχι,να ειστε παντοτε καλά! :) Μια ζουπηχτη αγκαλιτσα στο νινάκι σου απο εμένα!!!
ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΠΗΡΑ ΠΟΛΥ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΑΦΟΤΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΣΟΥ.ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΣΟΥ.ΕΙΜΑΙ ΕΓΚΥΟΣ ΣΕ ΔΥΔΙΜΑ ΑΛΛΑ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΤΟΥ ΠΕΜΠΤΟΥ ΜΗΝΑ ΜΑΣ ΕΙΠΕ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΟΤΙ ΣΤΟ ΕΝΑ ΜΩΡΟ ΔΕΝ ΑΚΟΥΕΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΟΥΛΑ ΤΟΥ,ΦΥΣΙΚΑ ΤΟ ΣΟΚ ΜΕΓΑΛΟ.ΠΕΡΝΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΑΝΤΙΒΙΩΣΗ ΛΟΓΩ ΜΙΑΣ ΦΛΕΓΜΟΝΗΣ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΝΕΚΡΟ ΕΜΒΡΙΟ ΚΑΙ ΚΑΝΩ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΚΑΘΕ ΤΡΕΙΣ ΜΕΡΕΣ.ΕΛΠΙΖΩ ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΟΛΑ ΝΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΜΑΣ.ΜΟΥ ΕΔΩΣΕΣ ΠΟΛΥ ΚΟΥΡΑΓΙΟ,ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ.ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΟΥ .
Αγγελικούλα όλα θα πάνε καλά! Να έχεις θετικη σκέψη! Γραψτο σε ενα μεγάλο χαρτι και κολλησε το στο κρεββατι σου να το βλεπεις καθε πρωι! Θα προσευχηθω για σενα σημερα να σου πανε ολα τελεια! Να εισαι δυνατή.
kopela mou poooso se katalavainw!!!!!!! perasa mia paromoia katastash...kai na sou pw thn alh8ei mou xeromai pou les oti h8eles na apoxairethseis to nekro mwraki sou!!!! egw den katafera na to kanw kai opote to lew oloi me koitane para3ena!!!!! sas efxomai ta kalytera kai stous 3 sas!!!!!
>συγχαρητηρια για το κουράγιο σου να βλέπεις το ενα μωρακι σου νεκρό...δεν ξερω πως αντεξες......τρελαινομαι στην σκεψη....
να χαιρεσαι το μωρο σου......και ο Θεος να σε εχει γερή να κανεις και το δευτερο!
>ακομα και τωρα κλαιω και απο χαρα και απο λυπη....μπραβο σου εισαι πολυ δυνατη να χαιρεσαι το αντρακι σου και να το δεις οπως επιθυμεις πραγματικα τις ευχες μου για οτι καλυτερο....
>Να είστε γεροι ολοι σας και να χαίρεστε ο ενας τον αλλον!!!Δυστυχως καποιες γυναικες "πρεπει" να ταλαιπωρηθουν λίγο παραπάνω για να ζησουν το θαυμα της μητρότητας...
Να σου ζησει ο κουκλος σου!
>ΕΙΝΑΙ Η ΠΙΟ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΑΚΟΥΣΕΙ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ.. ΜΠΡΑΒΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΜΟΝΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΣΟΥ..ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΕ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΣΟΥ ΓΕΡΟ ΚΑΙ ΚΑΛΟΤΥΧΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ....
>Λένα μου, εγώ δυστυχώς δεν είμαι μανούλα ακόμα... αλλά ξέρω ότι έχω αρκετό δρόμο ακόμα λόγο κάποιον προβλημάτων... θα ξεκινήσω τις προσπάθειες Ιούνιο με Ιούλιο..., με συγκίνησε πολύ η ιστορία σου και θέλω να σου ευχηθώ να είναι κ οι δύο σου έρωτες πάντα καλά κ να σε προσέχουν! Καλή Χρονιά να έχετε οικογενειακώς!
>Λενάκι μου καταρχην να χαιρεσαι τους αντρες σου!!!και κατα δευτερον η ιστορια σου μοιαζει πολυ με την δικη μου!!!κ εγω μετα απο μια παλινδρομη, ξαναεμεινα εγκυος αμεσως μετα την πρωτη περιοδο σε διδυμα!!!!!και τωρα εχω δυο κουκλιτσες 13 μηνων!!!!!σε νιωθω απολυτα και καταλαβαινω την ψυχολογια σου!!!!
>Λένα η ιστορία σου είναι πολύ συγκινητική και συνάμα ιδιαίτερα διδακτική. Να είσαι γερή, πρώτα από όλα εσύ! Το αγοράκι σου είναι πανέμορφο και μακάρι να είναι πάντα υγιές.
Πιστεύω σύντομα να βάλετε μπρος για δεύτερο! :)