Δεν θυμάμαι σε ποιο ακριβώς επεισόδιο της εκπομπής «Πρωταγωνιστές«, ο Σταύρος Θεοδωράκης επέλεξε να παρουσιάσει μια αληθινή γέννα. Νομίζω ότι ήταν η εκπομπή που ήταν αφιερωμένη στα εγκαταλελειμένα μωράκια.
Δεν θυμάμαι να έχει «παίξει» άλλη φορά στην ελληνική τηλεόραση κάτι αντίστοιχο. Είχα συγκινηθεί πολύ και εξακολουθώ να συγκινούμαι κάθε φορά που πέφτω πάνω στο βίντεο στο Youtube.
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
ενταξει δεν υπαρχοτν λογια.....μαγια!!!!
αλλα βρε παιδια μονο εγω ειχα ξεσηκωσει το κοσμο απο τις φωνες του πονου?να υποθεσω οτι η συγκεκριμενη γεννα με επισκληριδιο; γιαυτο η τοση ησυχια; και 3.925 κιολας!!!
υπεροχο βιντεο καθολου αηδιαστικο, ειχα δει πολλα πριν γεννησω. Νιωθω τυχερη που με αξιωσε ο θεος να αποκτησω τρια υγιεστατα αγγελουδια κ μπορεσα κ εζησα το θαυμα της γεννησης τους σε ολο το μεγαλειο της!!!!Οταν αντικριζεις αυτο το πλασματακι αυτο το θαυμα που εχει μεγαλωσει μεσα σου,απο εσενα μονο αγαλιαση, ηρεμια κ λαχταρα, μπορεις να νιωσεις οταν το αντικρισεις!!!!!
Θυμάμαι στον μικρό μου η γυναικολόγος φώναξε και άλλους γιατρούς να δουν μια φυσιολογική γέννα, γιατί όλο καισαρικές κάνανε και μου είπε μετά πώς και δεν σκέφτηκε να μου πρότεινε να φέρει το ετ3 που θέλανε να γυρίσουν ένα ντοκιμαντέρ να τραβήξουν στη γέννα μου...ήταν απλή και σχετικά γρήγορη...βέβαια εγώ είχα το ζόρι μου αΛΛΆ αυτό άλλο θέμα...
ειχα κακη εγκυμοσυνη και γεννα με πολυυυυυυυυυυ πονο.γεννησα φυσιολογικα χωρις επισκληριδειο.θα το εκανα ξανα και ξανα και ξανα οσο πονο και να ειχα.ειναι μαγικο.ειναι ονειρο.........<3
δεν την ειχα δει την εκπομπη αλλα ειχα δει πολλες γεννες στην τηλεοραση πριν γεννησω στο makedonia νομιζω και πραγματικα ημουν εξαρχης ενθουσιασμενη αλλα και χαρουμενη που φυσιολογικα και εγω (ετσι ηταν το πλανο) θα γεννουσα και εγω και θα εφερνα στον κοσμο το βλασταρι μας...ναι mommy ειχα καλη εγκυμοσυνη ,ναι mommy μου εκαναν επισκληριδειο ....αλλα οχι mommy...πονεσα παρααααα πολυ στο τελος που νομιζα οτι θα πεθαινα-πραγματικα νομιζα οτι θα πεθαινα!!!!(δεν ξερω τι αντοχη εχεις,εγω ειχα ομως μεγαλη,αλλα οι πονοι ηταν τραγικοι) και ζητουσα καισαρικη απεγνωσμενα,πριν πεθαινα κ εγω κ το παιδι(ετσι νομιζα!!!)...αλλα για μενα ,οταν μου εβαλαν το μωρο στην αγκαλια ηταν οτι πιο ΙΕΡΟ και ομορφο μουχε συμβει στη ζωη μου...ποναγα μετα παρα πολυ απο τα ραμματα-μεσα και εξω,μηνα ολοκληρο νομιζω..και αν και θηλασα αμεσως,δεν μπορουσα να κατσω καν για να τη θηλασω και ψιλοταλαιπωρηθηκα αρκετα μεχρι να συνελθω τελειως..μεχρι σημερα 25μιση μηνες μετα ,θεωρω οτι η γεννα μου δεν ηταν ευκολη ,αλλα ουτε κ δυσκολη ...απλα ηταν ΓΕΝΝΑ....μια γεννα οπως ολες,με τα καλα και τα κακα...αλλα κυριως με το ΜΩΡΟ μου... που εφερα στον κοσμο,που οπως πρωειπα ,δεν το λενε τυχαια κατι ιερο ,μιας κ η φυση εκανε εμας να γενναμε,να ποναμε αλλα και να δημιουργουμε ζωη...ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΑΞΙΖΕΙ ΚΑΘΕ ΠΟΝΟΣ ΚΑΙ ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ...και εννοειται δεν μετανιωσα ποτε που γεννησα και πονεσα τοοοοοοσο...σορυ για το μεγαλο ποστ,αλλα κατι τετοια σχολια με .................αν ειναι δυνατον να λες κατι τετοιο...
Mπράβο Ολίβια μου!Γι΄άλλη μια φορά μας συγκίνησες!Την έχω δει την εκπομπή και τις 2 φορές και την γέννα στο youtube!Έχω γεννήσει 3 παιδιά και σε 5 μήνες περιμένω και το τέταρτο!Έίμαι πολύ ευτυχισμένη και κάθε μέρα δοξάζω τον θεώ που με αξίωσε να γίνω μάνα και που μου έδωσε αυτά τα υπέροχα πλάσματα που μας έχουν αλλάξει τελείως την ζωή μας!Γέννησα φυσιολογικά πολύ εύκολες γέννες!Δεν φοβάμαι καθόλου όλα τα ένιωσα αλλά κάθε φορά είναι πρωτόγνωρη! Μόλις ακούς το κλάμα του όλα τα ξεχνάς!Εύχομαι σ΄όλες τις γυναίκες που επιθυμούν ο θεός να τους χαρίσει παιδιά!Αυτό είναι θαύμα!Σου εύχομαι για άλλη μια φορά να συνεχίσεις αυτό που κάνεις γιατί το κάνεις με αγάπη μας εκπροσωπείς όλες μας αλλά μαθαίνουμε και πολλά!Και τέλος μες απ΄την καρδιά μου ένα μεγάλο με το καλό να έρθει και το δεύτερο νινάκι σου!Γερό μωρό!
Πραγματικα δεν υπαρχει πιο ιερο κι ομορφο θεαμα απο αυτο...!!!Παρολο που εκανα 30 ωρες γεννα και πονεσα αρκετα παντα θυμαμαι τη γεννα μου με μεγαλη χαρα γιατι ηταν η μερα που αντικρυσα τη νεραιδουλα μου για πρωτη φορα...!!!
κοριτσια ειναι συγκλονιστικο!!!! η εκπομπη του ηταν καταπληκτικη και καταθλιπτικη παραλληλα. επαιξε το μαρτη του 2009, λιγες μερες πριν γεννησω τη μεγαλη μου κορη. εκλαψα πολυ οταν την ειδα...
αξιζει να την δειτε ολοκληρη, νομιζω οτι στο site του mega μπορειτε να τη βρειτε.
Καταρχην εχω γεννησει 3 παιδια, φυσιολογικα χωρις επισκληριδιο, νιωθοντας οοοοολους τους πονους απο τον πρωτο ως τον τελευταιο.
Κατα δευτερον δεν ειδα το βιντεο γιατι δεν αντεχω να το δω. και ναι, το θεωρω λιγακι αηδιαστικο...
Κατα τριτον. Ολες εσεις που λετε οτι ειναι η μεγαλυτερη χαρα στη ζωη μιας γυναικας φανταζομαι ειτε οτι κανατε επισκληριδιο ειτε οτι ειχατε ευκολες γεννες ειτε οτι εννοειτε εκεινη την αγια πραγματικα στιγμη που ολα εχουν τελειωσει και σου ακουμπανε το μωρακι στη αγκαλια. Οχι τις στιγμες που απο τους πονους θελεις να πεθανεις και αισθανεσαι ενα τερααααστιο παραπονο για το γιατι πρεπει να πονας τοσο για το μεγαλυτερο πραγματικα θαυμα.
Μετα την πρωτη μου γεννα εβλεπα εφιαλτες για 1 χρονο. Στην τριτη γεννα εμπαινα στο μαιευτηριο τρομοκρατημενη...
Η γεννα ειναι θαυμα, πραγματικα. Αλλα ειναι και μαρτυριο... Αλλιως, τολμηστε το χωρις επισκληριδιο και υποβοηθηματα. Εγω ειμαι υπερηφανη που το εκανα... Και λεω τα πραγματα με το ονομα τους (Μιλωντας παντα για τη δικη μου εμπειρια...)
εχω κανει κ εγω τρια παιδια με φυσιολογικο τοκετο κ χωρις επισκληριδιο. Δεν πηρα ουτε ντεπον μετα τις γεννες μου. Οι δυο τελευταιες εγκημοσυνες πολυ δυσκολες εγκημοσυνες κ η ταιλευταια γεννα πολυ επικυνδινη λογο πιεσης που ειχα. Το τολμισα λογο εμπιστοσυνης που ειχα στο γιατρο μου ηταν οτι ομορφοτερο εχω ζησει στην ζωη μου καθε πονος, με το που αντικρισα τα θαυματακια μου ξεχαστηκε τελειος. Ειχα κ την τυχη να με αξιωση στην τελευταια μου γεννα να μου κρατα ο αντρακος μου το χερι απο αρχη μεχρι τελος. Δεν ενιωσε κατι ασχημο ειναι υπερηφανος για μενα κ εγω τυχερη που το εζησα!!!!
Από αυτά που διαβάζω αισθάνομαι ότι είμαι από τις τυχερές. Η πρώτη μου γέννα ήταν απόλυτα φυσιολογική χωρίς επισκληρίδιο χωρίς τίποτα και έκανα μόνο ένα ραματάκι. Οι πόνοι ήταν βέβαια επώδυνοι αλλά υποφερτοί, σε καμία περίπτωση δεν ένιωσα να πεθαίνω από τους πόνους και ούτε φώναζα ούτε τίποτα. Η αλήθεια είναι όμως ότι ήμουν αρκετά ψύχραιμη, ακολούθησα τις οδηγίες του γιατρού και με βοήθησαν πολύ τα μαθήματα ανώδυνου τοκετού και ειδικά οι αναπνοές. Αυτό που θυμάμαι πιο πολύ είναι ότι κάποια στιγμή ένιωθα έντονο ρίγος...Και όλη η φάση από τη στιγμή που άρχισα να σπρώχνω μέχρι που βγήκε η μικρή (3.450Kg) κράτησε 10 λεπτάκια. Οι πόνοι φυσικά κράτησαν πολύ περισσότερο (κάτι ώρες) άλλοτε πολύ δυνατοί άλλοτε λιγότερο. Δεν μου φάνηκε πάντως καθόλου αηδιαστικό το βίντεο. Στη γέννα μάλιστα ήταν παρών και ο άντρας μου, όχι γιατί το επιλέξαμε αλλά γιατί η εξώθηση έγινε τόσο γρήγορα που τελικά ξέμεινε μέσα στο δωμάτιο. Ήταν ομολογώ κάτι το οποίο το φοβόμουν, γιατί σκεφτόμουν ότι θα μπορούσε να του φανεί κάπως το θέαμα, αλλά τελικά εκείνες οι στιγμές στη γέννα και αργότερα στο μαιευτήριο μας έφεραν ακόμα πιο κοντά. Όπως ο ίδιος λέει ήταν μια εμπειρία ζωής και θα το ξαναέκανε. Την ίδια μέρα το απόγευμα σηκώθηκα από το κρεβάτι....έχοντας αγκαλιά τη μικρούλα μου. Τώρα περιμένω το δεύτερο μωράκι μου και εύχομαι να πάνε τα πράγματα τόσο καλά όσο και την πρώτη φορά.....!Μακάρι όλες οι κοπέλες να έχουμε εύκολες γέννες και χωρίς επιπλοκές!
τρομερο βιντεο!!! εριξα πολύ κλάμα γιατι θυμαμαι σαν χτες οταν ειδα πρωτη φορα τον γιο μου στο δωματιο του χειρουργιου! δεν ειχα την τυχη να γεννησω φυσιολογικά αλλά σημασια εχει η στιγμή!!! τωρα περιμένω το δευτερο παιδακι μου και ανυπομονω να ξανανιωσω αυτη την αισθηση! δεν μπορω να καταλάβω πως μπορει καποιος να το βλέπει ως αηδιαστικο!!!!
>οποιος δεν γεννησει, δεν μπορει να ξερει τι χαρα νιωθεις εκεινη την στιγμη που φερνεις μια ζωη στον κοσμο, γι'αυτο καλα θα κανει ο κ.ανωνυμος να μην μιλαει γιατι με τον ιδιο τροπο ηρθε στη ζωη...
>Όποτε βλέπω αυτό το στιγμιότυπο από την εκπομπή του Θοδωράκη κλαίω ασταμάτητα...θυμάμαι την στιγμή που μου έβαλαν στον γιο μου στο στήθος μου μόλις γεννήθηκε....δεν θα το ξεχάσω ΠΟΤΕ!η γέννηση είναι το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής μιας γυναίκας!
>Δεν υπαρχει ωραιοτερη στιγμη στη ζωη μιας γυναικας!!!η συγκινηση ειναι απεριγραπτη στο θεαμα μιας ψυχουλας που μολις αντικρυσε τη ζωη την ιδια.....ευχομαι ολα τα παιδακια του κοσμου να ειναι γερα και ολες οι γυναικες που θελουν να γινουν μανουλες να ζησουν αυτην τη στιγμη!!!ειναι θαυμα!!!!
>ΑΝΩΝΥΜΕ 2:32 Η ΕΙΣΑΙ ΑΝΤΡΑΣ,ΟΠΟΤΕ ΔΕΝ ΣΕ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΘΕΜΑ, Η ΕΙΣΑΙ ΓΥΝΑΙΚΑ Η ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΓΕΝΝΗΣΕΙ....ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΒΡΩ ΚΑΤΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΞΗΓΗΣΩ ΠΩΣ Σ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΗΔΙΑ...ΚΡΑΤΑ ΛΟΙΠΟΝ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΜΗΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΖΗΣΕΙ...ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΑΤΩ ΚΑΤΩ ΑΣ ΜΗΝ ΕΒΛΕΠΕΣ ΤΟ ΒΙΝΤΕΑΚΙ ΑΝ ΣΟΥ ΦΑΝΗΚΕ ΑΗΔΙΑ....ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ..ΛΟΓΩ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ''ΑΗΔΙΑΣ'' ΖΕΙΣ ΑΦΟΥ ΟΛΟΙ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΡΟΠΟ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΜΕ...ΦΑΝΗ...
>Tα δακρύα μου τρέχουν από την συγκίνηση.Πριν 14 μέρες γέννησα και εγώ με καισαρική και επισκληρίδιο την δεύτερη πριγγιπισσά μου.Δεν υπάρχει μεγαλύτερο θαύμα απο την γέννηση ενος παιδιού και καλύτερη στιγμή στη ζώη μιας γυναίκας.
>Δείτε και αυτό το βίντεο, για εμένα αυτή είναι η αληθινή γέννα, χωρίς καλώδια, ορούς και πράσινες στολές. http://magalidieux.free.fr/page_naitre/video_naitre.html
μολις ειδα το video που ανεβασες και εχω ΣΟΚΑΡΙΣΤΕΙ!!!!!
Δεν το συζυταω οτι ειναι καλυτερα να γεννας σε ενα ζεστο δωματιο με κερια αλλα υπαρχει και η αλλη πλευρα.Φοβαμαι πολυ μηπως κατι παει στραβα και δεν εχω τη δυνατοτητα να σωσω το παιδι δεν το ρισκαρω με τιποτα!και επισης στο τελος φαινεται και μια γατα να ξεπροβαλει μπροστα στην καμερα..απο αποστειρωση τι γινεται???γεννησα 2 παιδακια φυσιολογικα και το ενα ηταν τελευταιο με το λωρο.λιγο να αργουσαμε ακομα δεν θελω ουτε να σκεφτομαι τι μπορουσε να ειχε συμβει!
>ΤΙ ΜΟΥ ΘΥΜΙΣΕΣ ΤΩΡΑ???ΕΚΕΙ ΓΕΝΝΗΣΑ ΤΗ ΚΟΡΟΥΛΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΓΕΝΝΗΣΩ ΚΑΙ ΚΑΛΙ ΕΚΕΙ ΤΟΝ ΟΚΤΩΒΡΗ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΟ ΓΙΟ ΜΟΥ....ΤΩΡΑ ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΜΑΖΙ ΤΟ ΒΙΝΤΕΑΚΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ ΚΡΑΤΙΕΜΑΙ....ΑΤΙΜΕΣ ΟΡΜΟΝΕΣ ΤΗΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ!!!ΠΑΡΕΠΙΠΤΟΝΤΩΣ...ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ...ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΓΕΝΝΗΣΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΜΟΥ ΣΥΜΟΕΡΙΦΕΡΘΗΚΑΝΕ...ΜΗΝ ΕΧΕΤΕ ΚΑΝΕΝΑ ΕΝΔΟΙΑΣΜΟ...ΦΑΝΗ..
>Αυτή την εκπομπή την έδειξε πρώτη φορά τον Μάρτιο του 2009.Θυμάμαι ήμουν τότε έγκυος και την επόμενη ημέρα το έβαλα να το ΄δω στην επανάληψη.
Στα πρώτα 2 λεπτά της εκπομπής θυμάμαι ότι άρχισα να κλαίω με λυγμούς χωρίς να μπορώ να σταματήσω. Ακόμα και τώρα που γράφω τα μάτια μου έχουν βουρκώσει.
Συγκλονιστικά βίντεο, αλλά ακόμα πιο συγκλονιστικές οι μαρτυρίες των γιατρών και του προσωπικού του νοσοκομείου Αλεξάνδρα και του ιδρύματος Μητέρα, που αναφέρουν, με τι ευκολία εγκαταλείπουν τα παιδιά εκεί, είτε γιατί δεν τα θέλουν, είτε γιατί έχουν γεννηθεί με κάποιο πρόβλημα.
Το πιο σοκαριστικό δε είναι ότι οι ίδιοι αυτοί οι γονείς υπογράφουν ώστε να μη γίνει καμία ιατρική παρέμβαση στο παιδί ώστε να μην έχει καμία ελπίδα να γίνει καλά, ή να βελτιωθεί η κατάστασή του.
Αξίζει να δείτε κάποια αποσπάσματα της εκπομπής που υπάρχουν στο you tube
>Όντως πολύ συγκινητικό. Είναι καλό να δείχνει η τηλεόραση και κανένα τέτοιο, αντί να κατακλυζόμαστε απο σκουπίδια, πανελίστριες, και ψεύτικες ειδήσεις! Μεγάλες στιγμές για μια γυναίκα, με οποιοδήποτε τρόπο και αν γεννήσει αλλά ειδικά ο φυσιολογικός τοκετός πιστεύω...Ζεις το αθύμα λεπτό προς λεπτό. Και η μουσική του βίντεο υπέροχη! Και, άσχετο βέβαια, αυτός ο Θεοδωράκης είναι κούκλος!!!!!! φιλιά μαμάδες!
>και εγω κλαιω καθε φορα που το βλεπωω αλλα ταυτοχρονα στεναχωριεμαι γιατι προετοιμαζομουν 9 μηνες για να νιωσω αυτον τον γλυκο πονο της γενας,το φανταζομουν και τρελαινομουν απο την χαρα μου αλλα μετα απο 3 ωρες προσπαθειων εκανα καισαρικη γιατι ο μικρος μου δεν μπορουσε να βγει..και ακομα και τωρα που εχουν περασει 52 μερες απο την γεννηση του μικρου μου στεναχωριεμαι ακομα..
>Συγκινήθηκα!!!Θυμήθηκα το δικό μου μώρακι που γεννήθηκε πριν απο 6 μήνες!!!Απίστευτη εμπειρία! Αλλαξε η ζωή μας! Να ναι καλά όλα τα μωράκια του κόσμου και ας ευχόμαστε να μεγαλώνουν με πολλή πολλή αγάπη!
>Μεγάλωσα με την ιδέα ότι μάνα είναι μόνο μία. Μεγάλωσα όμως πραγματικά όταν συνειδητοποίησα πόσο λάθος μπορεί να είναι αυτή η ιδέα.
Μάνα δεν είναι η γυναίκα που γεννάει. Μάνα είναι η γυναίκα που μεγαλώνει, φροντίζει και αγαπάει.
Εύχομαι, ειδικά για την περίοδο που θα διανύουμε για τα επόμενα χρόνια, τα εγκαταλελειμμένα παιδιά να μην εγκαταλειφθούν και από την πολιτεία... Στα χωριά SOS είδαν αύξηση 45% τους τελευταίους μήνες σε αιτήσεις...
ενταξει δεν υπαρχοτν λογια.....μαγια!!!! αλλα βρε παιδια μονο εγω ειχα ξεσηκωσει το κοσμο απο τις φωνες του πονου?να υποθεσω οτι η συγκεκριμενη γεννα με επισκληριδιο; γιαυτο η τοση ησυχια; και 3.925 κιολας!!!
Αχ τελειο!
Δάκρυα χαράς και συγκίνησης για το θαύμα της γέννησης κάθε μωρού.
ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΤΟ ΖΗΣΩ ΣΥΝΤΟΜΑ.ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΙΣΤΕΥΩ.
pragmatika i pio magiki stigmi sti zwi kathe ginaikas.............
υπεροχο βιντεο καθολου αηδιαστικο, ειχα δει πολλα πριν γεννησω. Νιωθω τυχερη που με αξιωσε ο θεος να αποκτησω τρια υγιεστατα αγγελουδια κ μπορεσα κ εζησα το θαυμα της γεννησης τους σε ολο το μεγαλειο της!!!!Οταν αντικριζεις αυτο το πλασματακι αυτο το θαυμα που εχει μεγαλωσει μεσα σου,απο εσενα μονο αγαλιαση, ηρεμια κ λαχταρα, μπορεις να νιωσεις οταν το αντικρισεις!!!!!
Θυμάμαι στον μικρό μου η γυναικολόγος φώναξε και άλλους γιατρούς να δουν μια φυσιολογική γέννα, γιατί όλο καισαρικές κάνανε και μου είπε μετά πώς και δεν σκέφτηκε να μου πρότεινε να φέρει το ετ3 που θέλανε να γυρίσουν ένα ντοκιμαντέρ να τραβήξουν στη γέννα μου...ήταν απλή και σχετικά γρήγορη...βέβαια εγώ είχα το ζόρι μου αΛΛΆ αυτό άλλο θέμα...
ειχα κακη εγκυμοσυνη και γεννα με πολυυυυυυυυυυ πονο.γεννησα φυσιολογικα χωρις επισκληριδειο.θα το εκανα ξανα και ξανα και ξανα οσο πονο και να ειχα.ειναι μαγικο.ειναι ονειρο.........<3
δεν την ειχα δει την εκπομπη αλλα ειχα δει πολλες γεννες στην τηλεοραση πριν γεννησω στο makedonia νομιζω και πραγματικα ημουν εξαρχης ενθουσιασμενη αλλα και χαρουμενη που φυσιολογικα και εγω (ετσι ηταν το πλανο) θα γεννουσα και εγω και θα εφερνα στον κοσμο το βλασταρι μας...ναι mommy ειχα καλη εγκυμοσυνη ,ναι mommy μου εκαναν επισκληριδειο ....αλλα οχι mommy...πονεσα παρααααα πολυ στο τελος που νομιζα οτι θα πεθαινα-πραγματικα νομιζα οτι θα πεθαινα!!!!(δεν ξερω τι αντοχη εχεις,εγω ειχα ομως μεγαλη,αλλα οι πονοι ηταν τραγικοι) και ζητουσα καισαρικη απεγνωσμενα,πριν πεθαινα κ εγω κ το παιδι(ετσι νομιζα!!!)...αλλα για μενα ,οταν μου εβαλαν το μωρο στην αγκαλια ηταν οτι πιο ΙΕΡΟ και ομορφο μουχε συμβει στη ζωη μου...ποναγα μετα παρα πολυ απο τα ραμματα-μεσα και εξω,μηνα ολοκληρο νομιζω..και αν και θηλασα αμεσως,δεν μπορουσα να κατσω καν για να τη θηλασω και ψιλοταλαιπωρηθηκα αρκετα μεχρι να συνελθω τελειως..μεχρι σημερα 25μιση μηνες μετα ,θεωρω οτι η γεννα μου δεν ηταν ευκολη ,αλλα ουτε κ δυσκολη ...απλα ηταν ΓΕΝΝΑ....μια γεννα οπως ολες,με τα καλα και τα κακα...αλλα κυριως με το ΜΩΡΟ μου... που εφερα στον κοσμο,που οπως πρωειπα ,δεν το λενε τυχαια κατι ιερο ,μιας κ η φυση εκανε εμας να γενναμε,να ποναμε αλλα και να δημιουργουμε ζωη...ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΑΞΙΖΕΙ ΚΑΘΕ ΠΟΝΟΣ ΚΑΙ ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ...και εννοειται δεν μετανιωσα ποτε που γεννησα και πονεσα τοοοοοοσο...σορυ για το μεγαλο ποστ,αλλα κατι τετοια σχολια με .................αν ειναι δυνατον να λες κατι τετοιο...
αν και ειχα δει την εκπομπη και αν και το εχω δει και στο youtube παλι κλαιω
Mπράβο Ολίβια μου!Γι΄άλλη μια φορά μας συγκίνησες!Την έχω δει την εκπομπή και τις 2 φορές και την γέννα στο youtube!Έχω γεννήσει 3 παιδιά και σε 5 μήνες περιμένω και το τέταρτο!Έίμαι πολύ ευτυχισμένη και κάθε μέρα δοξάζω τον θεώ που με αξίωσε να γίνω μάνα και που μου έδωσε αυτά τα υπέροχα πλάσματα που μας έχουν αλλάξει τελείως την ζωή μας!Γέννησα φυσιολογικά πολύ εύκολες γέννες!Δεν φοβάμαι καθόλου όλα τα ένιωσα αλλά κάθε φορά είναι πρωτόγνωρη! Μόλις ακούς το κλάμα του όλα τα ξεχνάς!Εύχομαι σ΄όλες τις γυναίκες που επιθυμούν ο θεός να τους χαρίσει παιδιά!Αυτό είναι θαύμα!Σου εύχομαι για άλλη μια φορά να συνεχίσεις αυτό που κάνεις γιατί το κάνεις με αγάπη μας εκπροσωπείς όλες μας αλλά μαθαίνουμε και πολλά!Και τέλος μες απ΄την καρδιά μου ένα μεγάλο με το καλό να έρθει και το δεύτερο νινάκι σου!Γερό μωρό!
Πραγματικα δεν υπαρχει πιο ιερο κι ομορφο θεαμα απο αυτο...!!!Παρολο που εκανα 30 ωρες γεννα και πονεσα αρκετα παντα θυμαμαι τη γεννα μου με μεγαλη χαρα γιατι ηταν η μερα που αντικρυσα τη νεραιδουλα μου για πρωτη φορα...!!!
κοριτσια ειναι συγκλονιστικο!!!! η εκπομπη του ηταν καταπληκτικη και καταθλιπτικη παραλληλα. επαιξε το μαρτη του 2009, λιγες μερες πριν γεννησω τη μεγαλη μου κορη. εκλαψα πολυ οταν την ειδα... αξιζει να την δειτε ολοκληρη, νομιζω οτι στο site του mega μπορειτε να τη βρειτε.
Καταρχην εχω γεννησει 3 παιδια, φυσιολογικα χωρις επισκληριδιο, νιωθοντας οοοοολους τους πονους απο τον πρωτο ως τον τελευταιο. Κατα δευτερον δεν ειδα το βιντεο γιατι δεν αντεχω να το δω. και ναι, το θεωρω λιγακι αηδιαστικο... Κατα τριτον. Ολες εσεις που λετε οτι ειναι η μεγαλυτερη χαρα στη ζωη μιας γυναικας φανταζομαι ειτε οτι κανατε επισκληριδιο ειτε οτι ειχατε ευκολες γεννες ειτε οτι εννοειτε εκεινη την αγια πραγματικα στιγμη που ολα εχουν τελειωσει και σου ακουμπανε το μωρακι στη αγκαλια. Οχι τις στιγμες που απο τους πονους θελεις να πεθανεις και αισθανεσαι ενα τερααααστιο παραπονο για το γιατι πρεπει να πονας τοσο για το μεγαλυτερο πραγματικα θαυμα. Μετα την πρωτη μου γεννα εβλεπα εφιαλτες για 1 χρονο. Στην τριτη γεννα εμπαινα στο μαιευτηριο τρομοκρατημενη... Η γεννα ειναι θαυμα, πραγματικα. Αλλα ειναι και μαρτυριο... Αλλιως, τολμηστε το χωρις επισκληριδιο και υποβοηθηματα. Εγω ειμαι υπερηφανη που το εκανα... Και λεω τα πραγματα με το ονομα τους (Μιλωντας παντα για τη δικη μου εμπειρια...)
Τα ίδια κι εγώ...και να σημειώσω.. ο γιος μου γεννήθηκε 4,260....
εχω κανει κ εγω τρια παιδια με φυσιολογικο τοκετο κ χωρις επισκληριδιο. Δεν πηρα ουτε ντεπον μετα τις γεννες μου. Οι δυο τελευταιες εγκημοσυνες πολυ δυσκολες εγκημοσυνες κ η ταιλευταια γεννα πολυ επικυνδινη λογο πιεσης που ειχα. Το τολμισα λογο εμπιστοσυνης που ειχα στο γιατρο μου ηταν οτι ομορφοτερο εχω ζησει στην ζωη μου καθε πονος, με το που αντικρισα τα θαυματακια μου ξεχαστηκε τελειος. Ειχα κ την τυχη να με αξιωση στην τελευταια μου γεννα να μου κρατα ο αντρακος μου το χερι απο αρχη μεχρι τελος. Δεν ενιωσε κατι ασχημο ειναι υπερηφανος για μενα κ εγω τυχερη που το εζησα!!!!
Από αυτά που διαβάζω αισθάνομαι ότι είμαι από τις τυχερές. Η πρώτη μου γέννα ήταν απόλυτα φυσιολογική χωρίς επισκληρίδιο χωρίς τίποτα και έκανα μόνο ένα ραματάκι. Οι πόνοι ήταν βέβαια επώδυνοι αλλά υποφερτοί, σε καμία περίπτωση δεν ένιωσα να πεθαίνω από τους πόνους και ούτε φώναζα ούτε τίποτα. Η αλήθεια είναι όμως ότι ήμουν αρκετά ψύχραιμη, ακολούθησα τις οδηγίες του γιατρού και με βοήθησαν πολύ τα μαθήματα ανώδυνου τοκετού και ειδικά οι αναπνοές. Αυτό που θυμάμαι πιο πολύ είναι ότι κάποια στιγμή ένιωθα έντονο ρίγος...Και όλη η φάση από τη στιγμή που άρχισα να σπρώχνω μέχρι που βγήκε η μικρή (3.450Kg) κράτησε 10 λεπτάκια. Οι πόνοι φυσικά κράτησαν πολύ περισσότερο (κάτι ώρες) άλλοτε πολύ δυνατοί άλλοτε λιγότερο. Δεν μου φάνηκε πάντως καθόλου αηδιαστικό το βίντεο. Στη γέννα μάλιστα ήταν παρών και ο άντρας μου, όχι γιατί το επιλέξαμε αλλά γιατί η εξώθηση έγινε τόσο γρήγορα που τελικά ξέμεινε μέσα στο δωμάτιο. Ήταν ομολογώ κάτι το οποίο το φοβόμουν, γιατί σκεφτόμουν ότι θα μπορούσε να του φανεί κάπως το θέαμα, αλλά τελικά εκείνες οι στιγμές στη γέννα και αργότερα στο μαιευτήριο μας έφεραν ακόμα πιο κοντά. Όπως ο ίδιος λέει ήταν μια εμπειρία ζωής και θα το ξαναέκανε. Την ίδια μέρα το απόγευμα σηκώθηκα από το κρεβάτι....έχοντας αγκαλιά τη μικρούλα μου. Τώρα περιμένω το δεύτερο μωράκι μου και εύχομαι να πάνε τα πράγματα τόσο καλά όσο και την πρώτη φορά.....!Μακάρι όλες οι κοπέλες να έχουμε εύκολες γέννες και χωρίς επιπλοκές!
τρομερο βιντεο!!! εριξα πολύ κλάμα γιατι θυμαμαι σαν χτες οταν ειδα πρωτη φορα τον γιο μου στο δωματιο του χειρουργιου! δεν ειχα την τυχη να γεννησω φυσιολογικά αλλά σημασια εχει η στιγμή!!! τωρα περιμένω το δευτερο παιδακι μου και ανυπομονω να ξανανιωσω αυτη την αισθηση! δεν μπορω να καταλάβω πως μπορει καποιος να το βλέπει ως αηδιαστικο!!!!
>οποιος δεν γεννησει, δεν μπορει να ξερει τι χαρα νιωθεις εκεινη την στιγμη που φερνεις μια ζωη στον κοσμο, γι'αυτο καλα θα κανει ο κ.ανωνυμος να μην μιλαει γιατι με τον ιδιο τροπο ηρθε στη ζωη...
>Όποτε βλέπω αυτό το στιγμιότυπο από την εκπομπή του Θοδωράκη κλαίω ασταμάτητα...θυμάμαι την στιγμή που μου έβαλαν στον γιο μου στο στήθος μου μόλις γεννήθηκε....δεν θα το ξεχάσω ΠΟΤΕ!η γέννηση είναι το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής μιας γυναίκας!
>Πολύ συγκινητικό το βίντεο !
Τι ωραίο να έχεις το μωράκι σου αγκαλιά μετά απο τόσους μήνες αναμονής !!!
ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΥΠΟΚΛΙΣΗ ΣΤΙΣ ΜΗΤΕΡΕΣ !!!!
>Δεν υπαρχει ωραιοτερη στιγμη στη ζωη μιας γυναικας!!!η συγκινηση ειναι απεριγραπτη στο θεαμα μιας ψυχουλας που μολις αντικρυσε τη ζωη την ιδια.....ευχομαι ολα τα παιδακια του κοσμου να ειναι γερα και ολες οι γυναικες που θελουν να γινουν μανουλες να ζησουν αυτην τη στιγμη!!!ειναι θαυμα!!!!
>ΑΝΩΝΥΜΕ 2:32 Η ΕΙΣΑΙ ΑΝΤΡΑΣ,ΟΠΟΤΕ ΔΕΝ ΣΕ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΘΕΜΑ, Η ΕΙΣΑΙ ΓΥΝΑΙΚΑ Η ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΓΕΝΝΗΣΕΙ....ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΒΡΩ ΚΑΤΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΞΗΓΗΣΩ ΠΩΣ Σ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΗΔΙΑ...ΚΡΑΤΑ ΛΟΙΠΟΝ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΜΗΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΖΗΣΕΙ...ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΑΤΩ ΚΑΤΩ ΑΣ ΜΗΝ ΕΒΛΕΠΕΣ ΤΟ ΒΙΝΤΕΑΚΙ ΑΝ ΣΟΥ ΦΑΝΗΚΕ ΑΗΔΙΑ....ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ..ΛΟΓΩ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ''ΑΗΔΙΑΣ'' ΖΕΙΣ ΑΦΟΥ ΟΛΟΙ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΡΟΠΟ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΜΕ...ΦΑΝΗ...
>Ετοιμαζεσαι για δευτερο γυρο?
ελενα..
>Tα δακρύα μου τρέχουν από την συγκίνηση.Πριν 14 μέρες γέννησα και εγώ με καισαρική και επισκληρίδιο την δεύτερη πριγγιπισσά μου.Δεν υπάρχει μεγαλύτερο θαύμα απο την γέννηση ενος παιδιού και καλύτερη στιγμή στη ζώη μιας γυναίκας.
>Δείτε και αυτό το βίντεο, για εμένα αυτή είναι η αληθινή γέννα, χωρίς καλώδια, ορούς και πράσινες στολές.
http://magalidieux.free.fr/page_naitre/video_naitre.html
μολις ειδα το video που ανεβασες και εχω ΣΟΚΑΡΙΣΤΕΙ!!!!! Δεν το συζυταω οτι ειναι καλυτερα να γεννας σε ενα ζεστο δωματιο με κερια αλλα υπαρχει και η αλλη πλευρα.Φοβαμαι πολυ μηπως κατι παει στραβα και δεν εχω τη δυνατοτητα να σωσω το παιδι δεν το ρισκαρω με τιποτα!και επισης στο τελος φαινεται και μια γατα να ξεπροβαλει μπροστα στην καμερα..απο αποστειρωση τι γινεται???γεννησα 2 παιδακια φυσιολογικα και το ενα ηταν τελευταιο με το λωρο.λιγο να αργουσαμε ακομα δεν θελω ουτε να σκεφτομαι τι μπορουσε να ειχε συμβει!
>ΑΗΔΙΑ! ΕΛΕΟΣ!!!!
>ΤΙ ΜΟΥ ΘΥΜΙΣΕΣ ΤΩΡΑ???ΕΚΕΙ ΓΕΝΝΗΣΑ ΤΗ ΚΟΡΟΥΛΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΓΕΝΝΗΣΩ ΚΑΙ ΚΑΛΙ ΕΚΕΙ ΤΟΝ ΟΚΤΩΒΡΗ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΟ ΓΙΟ ΜΟΥ....ΤΩΡΑ ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΜΑΖΙ ΤΟ ΒΙΝΤΕΑΚΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ ΚΡΑΤΙΕΜΑΙ....ΑΤΙΜΕΣ ΟΡΜΟΝΕΣ ΤΗΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ!!!ΠΑΡΕΠΙΠΤΟΝΤΩΣ...ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ...ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΓΕΝΝΗΣΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΜΟΥ ΣΥΜΟΕΡΙΦΕΡΘΗΚΑΝΕ...ΜΗΝ ΕΧΕΤΕ ΚΑΝΕΝΑ ΕΝΔΟΙΑΣΜΟ...ΦΑΝΗ..
>dakrua sigkinisis...mpoura maria
>Αυτή την εκπομπή την έδειξε πρώτη φορά τον Μάρτιο του 2009.Θυμάμαι ήμουν τότε έγκυος και την επόμενη ημέρα το έβαλα να το ΄δω στην επανάληψη.
Στα πρώτα 2 λεπτά της εκπομπής θυμάμαι ότι άρχισα να κλαίω με λυγμούς χωρίς να μπορώ να σταματήσω. Ακόμα και τώρα που γράφω τα μάτια μου έχουν βουρκώσει.
Συγκλονιστικά βίντεο, αλλά ακόμα πιο συγκλονιστικές οι μαρτυρίες των γιατρών και του προσωπικού του νοσοκομείου Αλεξάνδρα και του ιδρύματος Μητέρα, που αναφέρουν, με τι ευκολία εγκαταλείπουν τα παιδιά εκεί, είτε γιατί δεν τα θέλουν, είτε γιατί έχουν γεννηθεί με κάποιο πρόβλημα.
Το πιο σοκαριστικό δε είναι ότι οι ίδιοι αυτοί οι γονείς υπογράφουν ώστε να μη γίνει καμία ιατρική παρέμβαση στο παιδί ώστε να μην έχει καμία ελπίδα να γίνει καλά, ή να βελτιωθεί η κατάστασή του.
Αξίζει να δείτε κάποια αποσπάσματα της εκπομπής που υπάρχουν στο you tube
>Ηταν τέλειο, δεν είχα ξαναδεί φυσιολογική γέννα κι ούτε το εχω νοιώσει αφού και τα δύο μου παιδιά τα γέννησα με καισαρική.
>ΤΕΛΙΚΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΘΑΥΜΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ???????????
>ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΖΩ!!!!
>Όντως πολύ συγκινητικό. Είναι καλό να δείχνει η τηλεόραση και κανένα τέτοιο, αντί να κατακλυζόμαστε απο σκουπίδια, πανελίστριες, και ψεύτικες ειδήσεις!
Μεγάλες στιγμές για μια γυναίκα, με οποιοδήποτε τρόπο και αν γεννήσει αλλά ειδικά ο φυσιολογικός τοκετός πιστεύω...Ζεις το αθύμα λεπτό προς λεπτό. Και η μουσική του βίντεο υπέροχη! Και, άσχετο βέβαια, αυτός ο Θεοδωράκης είναι κούκλος!!!!!! φιλιά μαμάδες!
>emena logo kaisarikhs den mou ton dwsane amesws alla 3 vres meta. poli mou exei stoixisei...
>και εγω κλαιω καθε φορα που το βλεπωω αλλα ταυτοχρονα στεναχωριεμαι γιατι προετοιμαζομουν 9 μηνες για να νιωσω αυτον τον γλυκο πονο της γενας,το φανταζομουν και τρελαινομουν απο την χαρα μου αλλα μετα απο 3 ωρες προσπαθειων εκανα καισαρικη γιατι ο μικρος μου δεν μπορουσε να βγει..και ακομα και τωρα που εχουν περασει 52 μερες απο την γεννηση του μικρου μου στεναχωριεμαι ακομα..
>Συγκινήθηκα!!!Θυμήθηκα το δικό μου μώρακι που γεννήθηκε πριν απο 6 μήνες!!!Απίστευτη εμπειρία! Αλλαξε η ζωή μας! Να ναι καλά όλα τα μωράκια του κόσμου και ας ευχόμαστε να μεγαλώνουν με πολλή πολλή αγάπη!
>Πω, πω μεσημεριάτικα πάλι με έκανες και κλαίω!!! Συγκλονιστική στιγμή! Βάσω Τ.
>Μεγάλωσα με την ιδέα ότι μάνα είναι μόνο μία. Μεγάλωσα όμως πραγματικά όταν συνειδητοποίησα πόσο λάθος μπορεί να είναι αυτή η ιδέα.
Μάνα δεν είναι η γυναίκα που γεννάει. Μάνα είναι η γυναίκα που μεγαλώνει, φροντίζει και αγαπάει.
Εύχομαι, ειδικά για την περίοδο που θα διανύουμε για τα επόμενα χρόνια, τα εγκαταλελειμμένα παιδιά να μην εγκαταλειφθούν και από την πολιτεία... Στα χωριά SOS είδαν αύξηση 45% τους τελευταίους μήνες σε αιτήσεις...