Στο Μόναχο με βροχή!
Τρεις μέρες μείναμε στο Μόναχο και το μεγαλύτερο διάστημα έβρεχε. Έβρεχε και έκανε και αρκετό κρύο. Ντυμμένοι με κουκούλες, με μια ομπρελίτσα στο χέρι και την Αθηνά πίσω από το αδιάβροχο κάλυμα του καροτσιού βγαίναμε συνέχεια βόλτες στο κέντρο του Μονάχου, γιατί ήταν εντελώς ανούσιο να μένουμε κλεισμένοι στο δωμάτιό μας.
Έξω άνθρωποι περπατούσαν λες και ήταν μια μέρα χωρίς βροχή. Σάββατο πρωί, ο πεζόδρομος ανάμεσα στην Marienplatz και στην Karlsplatz ήταν γεμάτος με μικρούς και μεγάλους. Μωράκια, παιδάκια. Λεχούδια. Όλα μέσα στα καροτσάκια τους, καλά ντυμμένα, προστατευμένα με το αδιάβροχο κάλυμμα. Κάποια λεχουδάκια ήταν σε μάρσιπους σφιχτά φορεμένα κόντρα στο στήθος της μαμάς ή του μπαμπά κλεισμένα μέσα στο αδιάβροχο του γονιού τους.
Οι Γερμανοί, όπως και οι περισσότεροι λαοί της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης είναι συνηθισμένοι στη βροχή, στο χιόνι και στο κρύο. Στα μάτια της μέσης Ελληνίδας μαμάς μπορεί να φαντάζει απάνθρωπο το να βγάζεις το μωρό σου βόλτα στη βροχή, όμως για αυτούς είναι απλά η… ζωή τους. Σε μια χώρα με τέτοιο κλίμα είναι μάλλον αφελές να κρατάς το παιδί σου σπίτι όταν βρέχει. Μεγαλώνοντας θα πρέπει ούτως ή άλλως να πάει στο σχολείο και αργότερα στη δουλειά με ήλιο ή βροχή, οπότε ναι, μπορεί να αρχίσει να το συνηθίζει από το ξεκίνημα της ζωής του.
Θυμάμαι παλιότερα που παραπονιόμουν για τα καταστήματα στο κέντρο της Αθήνας και το πόσο αφιλόξενα είναι προς τους γονείς με καροτσάκια και τα άτομα με αναπηρίες, κάποιοι μου έλεγαν «Τι δουλειά έχει το παιδί σου να το σέρνεις μαζί σου στα ψώνια;» Η δική μου απάντηση είναι ότι 1. δεν έχω κοντά μου τη μαμά μου να προσέχει το παιδί μου, ούτε έχω νταντά να μου το κρατάει όταν εγώ ψωνίζω 2. πιστεύω στη θεωρία «παντού με το παιδί μου» (και όχι, δεν εννοώ στα μπουζούκια)
Οι Γερμανίδες, λοιπόν, πηγαίνουν παντού με τα παιδιά τους. Στο κέντρο μιας πόλης που εκτός των άλλων αποτελεί πόλο έλξης για πολλούς πολλούς τουρίστες, τα καταστήματα γνωρίζουν ότι πρέπει να έχουν προνοήσει για καθίσματα φαγητού και αλλαξιέρες στις τουαλέτες. Μόνο σε μία καφετέρια δεν βρήκαμε κάθισμα φαγητού. Σε όλα τα υπόλοιπα μέρη -και με τις συχνές στάσεις λόγω βροχής, πιστέψτε με, ήπιαμε πολλούς καφέδες και φάγαμε πολλά λουκάνικα- υπήρχαν καρεκλάκια, άλλα απλούστερα, άλλα υπερπαραγωγές.
Πουθενά δεν είδαμε υπαλλήλους να δυσανασχετούν στη θέα ενός μωρού ή ενός παιδιού, αντιθέτως τα υποδέχονταν με χαμόγελα και τσαχπινιές.
Είχαμε ξανασυγκρίνει και παλιότερα τη συμπεριφορά των καταστημάτων απέναντι σε παιδιά στην Γερμανία και στην Ελλάδα και κάποιος/α στα σχόλια είχε πολύ σωστά επισημάνει ότι η σύγκριση είναι ανώφελη, μιας και ο μέσος Γερμανός δεν επιτρέπει στους άλλους να αγνοήσουν το ότι υπάρχουν ΚΑΙ παιδιά εκεί έξω. Είναι αυτό που λέω και εγώ συχνά πυκνά: πρέπει να δείξουμε ότι υπάρχουμε, τα παιδιά μας και εμείς. Ακόμα και αν οι ταβέρνες ή οι καφετέριες ή τα μαγαζιά είναι αφιλόξενα προς τα παιδιά μας, πρέπει να συνεχίζουμε να τα παίρνουμε μαζί μας και να μην τα αφήνουμε στο σπίτι και ας είναι η ευκολότερη λύση. Παιδί που δεν φαίνεται μάλλον είναι σαν να μην υπάρχει.
Και κάτι άλλο… Λαοί όπως οι Γερμανοί μου δίνουν την αίσθηση ότι αντιμετωπίζουν τη ζωή με το παιδί ως… φυσική εξέλιξη της μέχρι τώρα ζωής τους. Το παιδί για αυτούς δεν είναι λόγος να αλλάξουν όλα όσα μέχρι τότε έκαναν. Δεν χρειάζονται περίοδο αποχής, ούτε περίοδο εντατικής… περιποίησης. Δεν σημαίνει ότι το αγαπούν λιγότερο. Κάθε άλλο. Ο Γερμανός με πολλή χαρά και αγάπη θα παίξει με το παιδί του στην παιδική χαρά, ακόμα και αν χρειαστεί να κυλιστεί ο ίδιος στα χώματα. Θα παίξει μαζί του πραγματικά, δεν θα το κοιτάει απλά από μακριά καθισμένος στο παγκάκι.
Είναι αδιαμφισβήτητα πιο «ενεργητικός» λαός απ’ ότι είμαστε εμείς. Βέβαια, άντε έλα στον ντάλα ήλιο να γίνει ενεργητικός γονιός, κύριε Γερμανέ μου… Όσο να πεις, σε μια πιο χαμηλή θερμοκρασία μπορείς να είσαι και πιο άκτιβ. Θα μπορούσαν, βέβαια και αυτοί αντίστοιχα να μας προ(σ)καλέσουν σε μία οικογενειακή μέρα δραστηριοτήτων με πάγο και χιόνι.
Σαφώς δεν υπάρχει θέμα «ποιος είναι καλύτερος γονιός». Κάποιοι κανόνες μένουν ίδιοι. Ο οδηγός ταξί που μας πήγε στο αεροδρόμιο, μάς είπε γελώντας «Κάθε γονιός βλέπει το παιδί του το ομορφότερο» όταν μιλούσε για τα παιδιά και το εγγόνι της φιλενάδας του. Κουκουβαγιομάνες και κουκουβαγιομπαμπάδες υπάρχουν σε κάθε μήκος και πλάτος της γης. Η αγάπη του γονιού προς το παιδί είναι απερίγραπτη και τεράστια, είτε στη Γερμανία, είτε στην Ελλάδα.
Θα ήθελα απλά να ήμασταν και εμείς λίγο πιο… κουλ και όχι τόσο υπερπροστατευτικοί…. Νομίζω πως τα παιδιά μόνο να κερδίσουν από αυτό μπορούν!
Koritsia kalispera..eimai i mama A. exw mia mwroudenia 12 minwn kai se 2 mines tha metakomisoume me ton antra mou frankfourti!!(atimi krisi!)to ti agxos exw den perigrafetai!!!!!!!!!!!to kruo??(an kai i franfourti den einai voreia germania alla oso nanai ena kruadaki tha to kanei)pws tha metaferw to paidi me ta mesa sygkoinonias?pws tha afisw otan tha ertei i wra to paidi se paidiko??tha ta kataferw xwris voitheia giagiadwn me ena paidi moni mou???an kapia fili menei germania kai exei kamia sumvouli i apopsi gia tin kathimerinotita me paidia as me voithisei pleaaaase!!!an kai ola auta pou perigrafetai me tis oligoimeres diakopes mou deinoun tharos, kapoia pou menei monima germania tha me voithouse pio polu......
...και όμως Ολίβια και στα μπουζούκια μαζί μας (το μαγαζί είναι του αδερφού μου)...παντού και πάντα,πολύ σπάνια με την γιαγιά!!!!
Ναι τα παιδια θελουν να ειναι εξω,να βλεπουν,να συμμετεχουν.Ετσι εμαθα απο τη μαμα μου,που μας πηγαινε 2 παιδια παντου για τη δουλεια της αλλα και τις βολτες μας και ετσι κανω με το γιο μου.Αλλα απο την αλλη 'ΟΧΙ παντου μαζι',υπαρχουν ορια.Τρελαινομαι οταν βλεπω παιδακια να μιζεραζουν στο καροτσι αντι να κοιμουνται στο κρεββατι τους γιατι οι γονεις αποφασισαν να πανε για ουζακι το μεσημερι,και δεν θα παρω το γιο μου μαζι αν ειναι να περασω οολο το πρωι σε δημοσιες υπηρεσιες(καλυτερα να παιξει με τη γιαγια του εκεινη τη μερα). Παντως αυτο που εγω ειχα ζηλεψει περισσοτερο στην Ισπανια ,και απο τα ατελειωτα πρωινα των οικογενειων σε παρκα και βολτες, ηταν τα παιδακια παιδικων σταθμων που εκαναν εκδρομες!Απιστευτα νηπιακια απο 2,5 ετων με τις φορμες και τα σακιδιακια τους ερχονταν και απο αλλες πολεις Βαρκελωνη εκδρομη.Ποσες εδω θα το τολμουσαμε?(αν ποτε το ελληνικο σχολειο προσφερε την ευκαιρια..)
>ΩΣ ΜΑΝΟΥΛΑ ΠΟΥ ΜΕΝΕΙ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ [ΠΑΡΙΣΙ] ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 6 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ 3 ΠΑΙΔΙΑ ΧΩΡΙΣ ΤΙΣ ΕΥΚΟΛΕΙΕΣ ΤΩΝ ΓΙΑΓΙΑΔΩΝ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΜΑΘΑ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΩ ΠΑΝΤΟΥ ΜΕ ΤΟ ΚΑΡΟΤΣΙ ΚΑΙ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΣΑ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΜΕΤΡΟ ΚΑΙ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ { ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΔΙΑΘΕΤΟΥΝ ΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ 2 ΚΑΡΟΤΣΙΑ } ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΩ ΟΤΙ ΓΕΝΙΚΑ ΟΥΤΕ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΧΟΥΜΕ ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΛΟΓΗ ΕΥΓΕΝΕΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΕΥΡΩΠΑΙΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΒΕΒΑΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΒΑΖΩ ΟΛΟΥΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΤΣΟΥΒΑΛΙ ΠΑΝΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ . ΜΑΜΑ ΦΡΟΣΩ
>Ολιβια μοθ αρεσε πολυ αφτη η δημοσιευση σου.ειμαι κι εγω μαμα 2 παιδιων και τα εχω παντα μαζι μου(δεν εχω και που να τα αφησω).δεν εχω προβλημα και που δεν τα εχω παει.δεν θα κατσω να κλειστω στο σπιτι επειδη εχω παιδια.εχουν κι αυτα δικαιωμα να γνωρισουν τον εξω κοσμο!απλα νιωθω καμια φορα οτι ισωσ τα ταλαιπορω αλλα διαβαζοντας ολα τα παραπανω βλεπω οτι ειμαστε πολλες που τα εχουμε παδα μαζι μας!αθτο με τη βροχη το σκεφτομουνα κι εγω προχτεσ.πριν 2 χρονια ειχα παει μονη με τον αντρα μου ταξιδι στο λονδινο και αυτο που μου εκανε εντιπωση ηταν αυτο που λες κι εσυ.τα μωρα κυκλοφορουσαν ανετα στα καροτσακια τους μολις επιανε βροχη βαζανε ολες τισ κουκουλες βγαζανε και την ομπρελιτσα τουσ και συνεχιζανε τη βολτα ή τις δουλιες τους.ειναι τροπος ζωης γιαυτουσ.εδω αν βρεξει μας πιανει πανικος."οχ!που να τρεχω τωρα με το μωρο μες στη βροχη!!"ακομα και μενα που σου λεω δε μασαω και παω πακετο με τα παιδια μου παντα οταν βρεχει αγχωνομαι(κακος πρεπει να το αποβαλω αυτο).αυτο που εχω καταλαβει παντως βλεπωντας την 5 ετων κορη μου ειναι οτι ειναι πολυ πιο ορημη και ξυπνια απο αλλα παιδακια που ειναι μονιμως στη γιαγια γιατι εχει ζησει μαζι μας τα παντα!!!
>πηγατε μοναχο;μοναχο;μοναχο;κλαψ!κλαψ!το λατρευουμε και εγω και ο αντρας μου.μεγαλος ερωτας με την βαυαρια!οταν ηταν μικρος και επαιζε μπαλα,ο αντρας μου ελεγε "μια μερα θα ειμαι η μεγαλη μεταγραφη του παο στην μπαγερν μοναχου!"θελουμε ΠΑΡΑ ΠΑΡΑ πολυ να το επισκεφτουμε!μαλιστα λεμε οτι αν σφιξουν και αλλο (;!)τα πραγματα να παμε για μονιμα.και με αυτα που γραφεις το ερωτευομαι ακομα πιο πολυ!!!!ααααχχχχ!!!!!!
>πολλες φορες νιωθω τυψεις εαν αφηνω το Θοδωρη μου σπιτι ομως εχω νιωσει και Τυψεις που τον Εχω Παρει ΜΑΖΙ ΜΟΥ γιατι νιωθω οτι τον εχω ταλαιπωρησει ...γενικως θεωρω οτι ειμαι αρκετα κουλ ιδιως στο θεμα μετακινισης με το μωρο (και συνηθως μονη μαζι του) αλλα οταν εχω παει σε μεγαλο σουπερμαρκετ με καταστηματα μεσα και το μωρο θελει αλλαγη πανας και δεν υπαρχει πουθενα οχι αλλαξιερα ουτε καν λιγο ευρυχωρος χωρος στις τουαλετες για να τον ακουμπησω(ουτε καν τη τσαντα) και αν δεν εχω καροτσι μαζι ουτε αυτοκινητο τοτε αλλαζω πανα κανωντας ακροβατικα με το μωρο στην αγκαλια (ελεος )και προσευχωντας μη μου πεσουν και οι ακαθαρσιες!!!Το θεωρω λυπηρο ολο αυτο όπως θεωρο αξιολυπητο το να πας με το μωρο σε μια βαφτιση ή σε μια λειτουργια και να σε κοιτανε με στραβο ματι γιατι το μωρο ειναι ανυσηχο ή γιατι το μωρο ειδε τη θεια του και φωναξε ξαφνικα Μαίη (μαιρη)δυνατα απο τον ενθουσιασμο του μη μπορωντας να ξεχωρισει βεβαια ακομα τι τονο φωνης χρησιμοποιουμε αναλογα με το μερος που βρισκομαστε...και φυσικα περιμενουν να το βγαλεις εξω !!ενω ειναι η ωρα της θειας κοινωνιας και εσυ εχεις παει για αυτο το λογο και αν ο παπας δεν ειναι λογικος ανθρωπος να σου δωσει και προτεραιοτητα όπως πρεπει, σε σπρωχνουν ολοι λες οτι εισαι κανα ζωο για να προλαβουν να μπουν μπροστα να φυγουν ωστε να μην ακουν το μωρο!!!Και αυτο μου εχει συμβει και σε τραπεζα και σε δημοσια υπηρεσια κτλ .Για να μη μπω τις προαλλες σε μια ψησταρια : καθομαστε στο κηπο,εχω βαλει το καρεκλακι του μικρου σε μια καρεκλα και καθετε το μικρο και τρωει πιτουλα ...ο κυριος που καθοταν πισω απο το μωρο θελησε να παει πιο πισω τη καρεκλα του για να τραβηξει το τραπεζι του κοντα του και να προσθεσει και ενα ακομα...όπως εκανε πισω βρηκε στη καρεκλα του μικρου και αντι να σταματησει να δει που βρηκε εσπρωχνε και αλλο με δυναμη με αποτελεσμα το μικρο να βρεθει με τη καρεκλα να εχει γύρει εντονα μπροστα και αν δεν ήταν το τραπεζι θα επεφτε (ή αν δεν ειχα τραβηξει τα μαχαιροπιρουνα θα ειχαμε ατυχημα) την ωρα που εγω ειχα σκυψει να πιασω το ποτηρακι ..και ενω ηθελα κυριολεκτικα να ... τελος παντων να μη το πω !κρατησα και τη ψυχραιμια μου γιατι μονη μου με το μωρο οπως ημουν και με αυτα που εχω δει φοβηθηκα μη γινει και τιποτα χειροτερο ..ευτυχως ο νεαρος σερβιτορος που ειδε τη φαση απο μακρυα ηρθε και εκανε παρατηρηση και μαλιστα τους εβαλε και αλλου να κατσουν ζητωντας μου συγνωμη...αυτοι σα ζωα απλα μετακινηθηκαν και οχι συγνωμη δε ζητησαν αλλα με κοιταγαν σαν εξωγηινη κιολας !Μαμα ΕΥΗ
>KORITSIA TI BROXES K KRUA MOU LETE STIN ELLADA? EGO MEGALOSA STO EKSOTERIKO STIN PAGOMENI (TO XEIMONA) AGIA PETROUPOLI....TON MESHMERIANO UPNO TON PERNAME MORAKIA STA KAROTSAKIA MAS K ME MEION 10, ZESTA NTUMENA K XOUXOULASMENA STA PAPLOMATAKIA MAS,MONO KATI KATAKOKKINA MAGOULA APO TO KRUO PROEKSYXAN (EXO K PHOTO XAXA)...K AUTO STOUS BOREIOUS LAOUS EINAI SUSTIMA GIA NA DINAMONOUN TA PANEUMONIA K TO ANOSOPOIITIKO....K TIS PERISSOERES FORES POU ARROSTENOUN TA MORAKIA MAS EINAI LOGO TON IOSEON POU KOLLANE PARA EPEIDI KRYOSAN...
>Αγαπητη Νατασα τι θα πει δυσκολη ηλικα??
Και φυσικα ειναι ανεφικτο να πας ΠΑΝΤΟΥ με το παιδι αλλα μαλλον δεν καταλαβες οτι εννοούμε το ευκολο ''παρκαρισμα'' των παιδιων σε τριτους ενω μπορουμε να το εχουμε μαζι !!!!
Δωρα..
>Μα γιατί δίνετε όλες τόση σημασία στο πώς σας κοιτάνε οι άλλοι ή τι θα πουν οι άλλοι που βγάζετε το παιδί σας με τη βροχή?Δεν παν να λένε?Αν βρέχει και έχω δουλειά ή ψώνια να κάνω θα το βγάλω το παιδί και δε με νοιάζει τι θα πει ο καθένας.
Επίσης είναι υπερβολή το "παντού με το παιδί".Και υπερβολή και ανέφικτο.Εννοείται ότι δεν μπορείς να πας παντού.Αποκλείεται π.χ. το σινεμά ή τα μέρη με δυνατή μουσική, όπως επίσης αν το παιδί είναι σε "δύσκολη" ηλικία δεν τον βάζεις μες στην εκκλησία σε γάμους ή βαφτίσεις για να σηκώσει τον κόσμο.Σε όλα τα πράγματα υπάρχουν όρια.
Μια απλή επισήμανση..Τις βαπτίσεις κυρίως για τα παιδιά τις κάνουμε!! Και τι σημαίνει δύσκολη ηλικία; Με αυτή τη λόγικη απαγορεύονται τα αεροπλάνα, τα πλοία κ.λπ. κλειστοί χώροι για τα μωράκια!!
>@Ανώνυμος
Αγαπητή ιδιοκτήτρια παιδότοπου, σε πιστεύω! Μα αν παρατήρησες, ένα μέρος του κειμένου μου αυτό ακριβώς λέει: ας γίνουμε όλοι μας καλύτεροι. Ας γίνουμε λίγο πιο κουλ και πιο caring ταυτόχρονα.
>Ολιβια , μεγαλωσα εκει....τι μου θυμησες ...Περιμενω πως και πως να παω με το γιο μου παλι..Οταν ηρθα στη Ελλαδα για να σπουδασω επαθα σοκ και απο τοτε καθε μερα παλευω να προσαρμοστω ειδικα τωρα με το παιδι. Βαζω προστατευτικο βροχης στο καροτσι και με κοιτανε σαν εξωγηινη. Μην πω για ολα τα αλλα που προανεφερες,,
ΠΑΝΤΟΥ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ Ε Γ Ω!!!!!!!!!!!!
Δωρα..
>αγαπητες μαμαδες ολες καλα τα λετε. Μιλησατε καποιες οτι δεν λαμβανεται τον σεβασμο απο τους ιδιωτες. Θα σας παραθεσω τον αντιποδα διοτι οπως γνωριζετε το νομισμα εχει 2 οψεις. Ειμαι ιδιοκτητης παιδοτοπου και σας πληροφορω οτι σεβομαι τις μαμαδες οσο τιποτα αλλο και αυτο το φανερωνει και ο πολυτελης χωρος μου. Ομως δεν λαμβανω τον αντιστοιχο σεβασμο απο τις μαμαδες. Εχω αλλαξιερα αλλα οι μαμαδες προτιμουν τις λερωμενες πανες να τις αφηνουν κατω απο τις καρεκλες, εχω δωρεαν εισοδο για τα παιδια αλλα οι μαμαδες ερχονται με τα τοστ και ταπερακι απο το σπιτι, κανω ανακαινηση τους χωρους καθε 3 χρονια αλλα εξακολουθουν να τους βανδαλιζουν και ουτο καθε εξης. Για να μην αναφερω ολες τις περιπτωσεις κλεψιας προιοντων μεσα απο τον χωρο μου. Εχω κουραστει πραγματικα να διαβαζω για το τι καλοι που ειναι οι αλλοι λαοι. ΝΑΙ συμφωνω , ειναι πολυ καλοιτεροι απο εμας. Και ξερετε γιατι? γιατι πρωτα σεβονται τον εαυτο τους και μετα τους αλλους! Οπως δεν θελω να μου συμπεριφερονται δεν συμπεριφερομαι, σεβομαι τον χωρο που με φιλοξενει.Εδω νομιζουμε πως με τα λεφτα μου... την κυρα μου.Και εδω θα συνεχισω την αναφορα της Κυριας Ολιβιας, δεν κοιταμε καλυτερα ο καθενας μας την δικη του οικογενεια και πως θα γινουμε εμεις καλυτεροι? Σας ευχαριστω
>Κανένα κατάστημα, κανένα εστιατόριο, καμία καφετέρια δεν είναι κατάλληλη για γονείς με παιδιά.
Κι εντάξει, αν το παιδί είναι μικρό, κάθεται στο καρότσι και κοιτάζει.
Τα μεγαλύτερα όμως έχουν ανάγκη από κάτι ν' απασχοληθούν.
Πού είδατε ταβέρνα με παιδότοπο (ή έστω παιδική χαρά στην αυλή) με μια κοπελίτσα να προσέχει τα παιδιά;
Ξέρετε τι τρελλές δουλειές θα έκανε ένα τέτοιο μαγαζί;
Φαντάζεστε τι τζίρο αντιπροσωπεύουν όλοι οι γονείς που σήμερα καλούν τους φίλους τους στο σπίτι και παραγγέλνουν πίτσες;
Για να μη μιλήσω το ότι δε μπορείς να πας τα παιδιά πουθενά γιατί παντού καπνίζουν.
Οι καταστηματάρχες δε μπορούν να καταλάβουν αυτό το απλό γεγονός; Πρόβλημά τους. Αυτοί χάνουν.
Εμείς έχουμε τις παρέες μας, τις πίτσες μας και τις μπιρίτσες μας.
Αυτοί μπορούν να μετρούν άδειες καρέκλες.
Αυτό με το κάπνισμα στους εσωτερικούς χώρους στην Ελλάδα είναι αθλιο πραγματικά..Τον Νοέμβριο πήγαμε με τον άντρα μου και την 14 μηνών κόρη μας στο Καρπενήσι και ψάχναμε να πιούμε έναν καφέ και να της δώσω το φαγάκι της κάπου που να μην κινδυνεύει το παιδί από την καπνίλα! Έλεος με αυτό το πράγμα!
>Εγώ την κόρη μου την παίρνω παντού, ακόμα και στη "δύσκολη" Ελλάδα. Χειμώνα - καλοκαίρι τη βγάζω και ας είμαστε οι μόνες που κυκλοφορούμε μέσα στη βροχή και στο χιόνι. Ποτέ μα ποτέ δε μου αρρώστησε από βροχή ή χιόνι ή κρύο. Πολλούς συναντώ κάθε μέρα που λένε: πολύ το έντυσες, λίγο το έντυσες, πού το πας με τη βροχή δεν κυκλοφορεί κανένας... Προτιμώ να το βγάζω έξω από το να το βάζω μπροστά σε μια οθόνη μιας τηλεόρασης. Όταν τελειώνουμε το παιχνίδι και το διάβασμα στο σπίτι, απλά βγαίνουμε με ό,τι καιρό και να 'χει!
>Στο εξωτερικό ΣΙΓΟΥΡΑ θα πέρω μαζί το παιδί μου ΠΑΝΤΟΥ....Στο εσωτερικό όμως δύσκολα θα το πάρω τώρα που είναι μικρό ....για τους λόγους που λέτε παραπάνω...... Εδώ στην Ελλάδα σε κοιτούν στραβά αν αλλάξεις το παιδί σου σε καφετέρια....φαντάσου για τίποτα άλλο.....
>Απλά συμφωνώ απόλυτα Ολίβια, χαίρομαι που μου δίνεται η ευκαιρία να πω και δημοσίως ποοοόσο έκπληκτος με κοιτάει ο κόσμος καθημερινά....η Ζωή μου από τότε που βγήκε από το σπίτι (8 ημερών) δε λείπει στιγμή απο το σλινγ μας, ειμαι άνθρωπος που στιγμή δε κάθεται σπίτι ... τι να πρωτοπώ παντού μαζί....σουπερμάρκετ,ψώνια,τράπεζες,γυμναστήριο(!)- ω ναι το πιο δύσκολο μας-και στάνταρ η καθημερινή βόλτα με το λυκοσκυλό μας στα πάρκα της νέας σμύρνης..πάμε Ολιβια,πάμε μαμάδες ......
Μαληγιαννη Μαρια
>ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΕΔΩ ΕΤΣΙ. ΖΟΥΣΑ ΜΕ ΜΙΑ ΕΠΑΡΧΙΑΚΗ ΠΟΛΗ , ΠΗΓΑ ΣΕ ΜΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ ΜΕ ΤΟ ΚΑΡΟΤΣΑΚΙ ΚΑΙ ΕΓΚΥΟΣ ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΑΙΔΙ. ΕΝΑΣ ΚΥΡΙΟΣ ΜΟΥ ΑΝΟΙΞΕ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕ ΕΝΤΥΠΩΣΗ , ΓΙΑΤΙ ΔΥΟ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΕΣ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΤΟ ΖΟΥΣΑ. ΟΜΩΣ ΑΝΟΙΞΕ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ( ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΑΝΩ ΤΩΝ 10 ΕΤΩΝ) ΚΑΙ ΜΟΥ ΤΗΝ ΕΚΛΕΙΣΕ ΣΤΑ ΜΟΥΤΡΑ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ!!! ΕΛΛΑΔΑ ΣΑΓΑΠΩ
>Μόναχο πέρσι τον Ιανουάριο, με πολλούς μείον βαθμούς Κελσίου (απο τις πιο κρύες μέρες του χειμώνα) ο κόσμος εκεί (με ή χωρίς παιδιά) τριγυρνούσε, περπατούσε, έκανε τις δουλειές του και τα ψώνια του σαν να μη συμβαίνει τίποτα... Και αυτό δεν είναι το σωστό; Αν κλείνουμε τα παιδιά μας σε ένα "κουκούλι" δεν γίνονται πιο ευαίσθητα και πιο επιρρεπή στις ασθένειες;
Επίσης αυτό που γράφεις για τα μαγαζιά το παρατήρησα κι εγώ. Και στα εμπορικά καταστήματα, αλλά και στα εστιατόρια, καφέ κλπ όλοι ήταν πολύ κουλ με τα παιδιά και υπήρχαν παντού καρεκλάκια για να τα υποδεχτούν (σε κάποιο μάλιστα είδα παραδοσιακό καρεκλάκι βαβαρέζικου στυλ και πέθανα!!!!) ...
Φιλιάαααα! Και εις άλλα με υγεία! :-*
>1. δεν καταλαβαίνω γιατί φαίνεται σε συγγενείς και φίλους περίεργο το ότι θέλω να παίρνω το παιδί μου παντού. Τι το έκανα να είναι κλεισμένο στο σπίτι και χωρίς εμένα; Δηλαδή θα του προσφέρει περισσότερα το να είναι με τους παππούδες αντί να πάει εκδρομή πχ με την μαμα και τον μπαμπα !!! Έλεος!
2. στο εξωτερικό σέβονται την μάνα ! Εδώ άστα να πάνε ! Και δεν είναι μόνο το κράτος... εδώ ιδιωτικές επιχειρήσεις ακόμα και αυτές που στοχεύουν στις μητέρες και δεν έχουν ανσανσερ ή μπαρα για το καρότσι ή κι εγώ δεν ξέρω τι άλλο αυτονόητο !
3. για να αλλάξουν τα πράγματα πρέπει να απαιτούμε τα αυτονόητα.. Ξεκινήστε πρώτα από τους ιδιώτες... η μάχη είναι πιο εύκολη !!!!!
>18 ΜΗΝΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΣΤΗΝ ΒΙΕΝΗ ΠΕΡΣΥ ΤΟΝ ΟΚΤΩΒΡΗ!!ΚΑΙ ΠΗΓΑΜΕ ΠΑΝΤΟΥ!!!Κ ΟΝΤΩΣ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΤΗΝ ΑΦΗΝΑ ΣΕ ΜΙΑ ΓΙΑΓΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΙ ΚΙΟΛΑΣ!!!ΘΑ ΜΟΥΝ ΣΥΝΕΧΩΣ ΑΓΧΩΜΕΝΗ!ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΝΟΥ ΕΚΑΝΕ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΗΤΑΝ ΠΩΣ ΠΟΛΥ ΛΑΘΕΜΕΝΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΟΤΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΡΥΩΝΟΥΝ ΣΤΟ ΚΡΥΟ..Κ ΕΚΑΝΕ ΠΟΛΥ ΚΡΥΟ ΠΙΣΤΕΨΤΕ ΜΕ!!!ΤΕΛΙΚΑ Η ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΑΡΡΣΤΗΣΕ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΜΕ ΤΟΝ ΜΠΑΜΠΑ ΣΕ ΠΑΙΔΟΤΟΠΟ!!
>Συμφωνώ και επαυξάνω, πρέπει να αλλάξει η νοοτροπία μας πρώτα και μετά να απαιτήσουμε από την πολιτεία. Η πολιτεία είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας μας.
Έχωντας ζήσει χρόνια στο εξωτερικό βλέπω πόσο υπερπροστατευτικοί είμαστε σε σχέση με άλλους λαούς. Χρειάζεται μέτρο σε όλα πιστευω. Το θετικό για μένα τουλάχιστον είναι οτι βλέπω πολλές μανούλες και μπαμπάδες με τα παιδια τους παντού, παρα τις δυσκολίες, ελπίζω να αλλάξουν κάποια στιγμή τα πράγματα στην Ελλάδα.
Ευμορφία
>αν δεν αρρωσταινε ο μικρος μου θα πηγαιναμε Αννοβερο τα περασμενα χριστουγεννα που ο μικρος ηταν 13μηνων.θα ηταν το πρωτο μας ταξιδι με αεροπλανο και η επιλογη του μερους εγινε ακριβως για τους λογους που γραφεις και γιατι ειναι ενα μερος που ειχαμε ξαναπαει και ξεραμε σιγουρα οτι ειναι φιλικο προς τα παιδια...δυστηχως ακυρωθηκε τελευταια στιγμη λογω πυρετου...ελπιζουμε για τα χριστουγενα το 11 τωρα!!!Ελπιζω να περνατε παντα ομορφα!!μαμα Ευη
>απλα, να το παρουμε αποφαση θελει ...εγω περυσι ταξιδεψα κρητη 7 μηνων εγγυος με την "μεγαλη "μου κορη που χρονιζε τον ιδιο μηνα , αυγουστο ..μονη μου αεροπορικως να βρω το μπαμπα μας που λογω δουλειας ηταν εκει το καλοκαιρι ...
οταν ανακοινωσα οτι θα παω ...με κοιτουσαν ολοι σαν εξωγηινη...τελικα περασαμε απο τις καλυτερες διακοπες μας !!!!!!και εννοειται οτι εκανα και μπανιο στη θαλασσα και η κορη μου περασε τελεια ..και το νινι στη κοιλιτσα ηταν προστατευμενο