Τάσο… Μου μύρισαν τηγανιτές πατάτες με μερέντα!
Βλέπω τις γλυκιές εγκυούλες που ανταλλάσουν εμπειρίες στον τοίχο του «Ελληνίδες Μαμάδες» και αναπολώ και εγώ τα δικά μου! Όχι ότι θυμάμαι και πολλά, ευτυχώς που τα έγραφα εδώ στο blog μου, γιατί αλλιώς… Από τότε που γεννήθηκε η Αθηνά, λες και ξέχασα ότι αφορά την εγκυμοσύνη! Απίστευτο!
Στο θέμα μας τώρα… Διαβάζω κατά καιρούς για την αυξημένη όρεξη της εγκύου, ενώ είναι γνωστό κινηματογραφικό κλισέ το «Αααααχ, μου μύρισε αντζούγια/ καρπούζι με μερένετα / μπακλαβάς χωρίς καρύδι / πατέ χήνας με φραγκοστάφυλο» και αναρωτιέμαι αν το βιώσατε κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης σας…
Εμένα ποτέ δεν μου «μύρισε» κάτι ιδιαίτερο. Όρεξη είχα μεγάλη, αλλά αυτό δεν είναι κάτι νέο, είμαι άνθρωπος που -δυστυχώς- λατρεύει το φαγητό. Απλά ενώ χρόνια ολόκληρα συγκρατούμουν να μην τρώω πολύ και να διατηρώ σιλουέτα, με το που έμεινα έγκυος, είπα να το… γλεντήσω! (Όπως μου λέει και ο φίλος μου ο Σάββας, αφορμή έψαχνα, χεχε)
Ο γιατρός μου πάντως με παρακαλούσε να τρώω συγκρατημένα, ας πούμε να τρώω μία κουταλιά γλυκό και το υπόλοιπο να το δίνω στον Μάνο (γιατρέ, δεν σε άκουσα και όλα εδώ πληρώνονται)
Όμως να μου μυρίσει κάτι σε σημείο να παρακαλάω τον Μάνο να τρέχει μεσάνυχτα να μου το βρει, όχι, δεν μου συνέβη…
Και αναρωτιέμαι, είναι μύθος ή αλήθεια οι ξαφνικές επιθυμίες της εγκύου για συγκεκριμένα (περίεργα) φαγητά; Σας μύρισε ποτέ κάτι; Και αν ναι, τι; Και άντε σας μύρισε, ο καλός σας τσακίστηκε να σας το φέρει όπως κάνουν όλοι αυτοί οι θεικοί τύποι σε τηλεόραση και σινεμά; χαχα!
Δεν λαχταρισα τίποτα σε φαΐ αλλά μου βρωμαγανε τα πάντα, κοτόπουλακι με πατατουλες είχα κάνει η Μαμα μου και νόμιζα ότι είχε βάλει 2 κεφαλια σκόρδο, πήγαινα στην δουλεια με τον ηλεκτρικό και έχει μια ιδιαίτερη μυρωδιά ούτως ή άλλως ε! Με υγρά αρωματικα μαντιλακια στη μύτη απο Μοναστρακι Κηφισιά.
στην πρωτη μου εγκυμοσυνη ξαφνικα δεν ηθελα να τρωω κρεας δεν το μπορουσα μου ερχοταν να τα βγαλω μολις μου εδιναν κρεας, δεν ηξερα για την εγκυμοσυνη δεν ηταν λοιπον η ιδεα μου.Η κορη μου δεν τρελαινετε για το κρεας, τυχαιο δεν ξερω. Μια φορα ζητησα τοτε στις 4 την νυχτα μπανανα κ δεν θελετε να μαθετε την απαντηση του καλου μου. Την δευτερη φορα πριν μαθω οτι ειμαι εγκυος ζητησα λουκουμαδες μεσα στην νυχτα αυτο ηταν καταλαβα πως κατι γινοταν, αν κ δυστηχως δεν τα καταφερεραμε με το μωρακι μου. Την τριτη φορα δεν θυμαμε να ζητησα τιπ. κ στην τεταρτη μετα απο παρα πολλα χρονια ενα βραδυ επιμονα ηθελα χαλβα. Στην αρχη δεν εδωσα σημασια μια κ δεν το γνωριζα ακομα για την εγκυμοσινη, αλλα οι ωρες περνουσαν κ εγω τον ηθελα σαν τρελη. 12 την νυχτα καθισα κ εφτειαξα χαλβα, αυτο ηταν. Την αλλη μερα εκανα τεστ κ ηταν θετικο κ ναι ημουν 2 μηνων εγκυος μετα απο 16 χρονια. Δεν ζητουσα κ δεν μου μυριζαν πολλες φορες, αλλα αυτες που εγινε ηταν ερκετες για να καταλαβω πως κατι γινετε. Εκτος απο την πρωτη φορα που ημουν πολυ μικρη κ αργησα να μαθω πως ειμαι εγκυος. Αυτα απο μενα, ελπιζω να μην θεωρηθω δυσκολη γκαστρουδιτσα!!!!!!
Επισης πιστευω (και ξεχασα πριν να το γραψω ) οτι λιγουρες εχουμε παντοτε για κατι, ειτε εγκυος ειτε οχι, απλα οταν περναμε εγκυμοσυνη του δινουμε μεγαλυτερη σημασια και βαρυτητα , λογω αυτου του "μυθου" που μας προκαταβαλλει.
Aν και εχω περασει 2 εγκυμοσυνες, και θυμαμαι και στις 2 να λιγουρευομαι καποιες φορες φαγητα, ωστοσο πιστευω πως ειναι ενας αστικος μυθος ολο αυτο , και δη ελληνικος. Φυσικα και ειναι αυξημενη η ορεξη μιας εγκυου μια και ο οργανισμος υπερλειτουργει και ζητα ενεργεια, ωστοσο επειδη ταυτοχρονα λογω ορμονων μειωνεται ο μεταβολισμος ολα αυτα που λιμπιζομαστε τ αποθηκευουμε ..πανω μας! Επειδη καταγομαι απο τη Γερμανια, ξερω οτι εκει, και σ ολη την Ευρωπη δεν υπαρχει αυτο το "μου μυρισε" που λεμε εδω και που τσακιζομαστε να βρουμε φαγητο στην εγκυο. αντιθετως ο γυναικολογος δινει προγραμμα διαιτας και αυστηρα υγιεινης διατροφης στην εγκυο. Και πραγματικα, στο εξωτερικο εμεινα αφωνη με τις κομψες και λεπτες μανουλες, που μετα τον τοκετο τους εμεναν 2 ως 5 κιλακια να χασουν! Νομιζω οτι πρεπει ν αποβαλλουμε πια αυτη την νοοτροπια που προερχεται απο τα χρονια της φτωχειας, της πεινας και της στερησης στην Ελλαδα.
Εχω μπει στον έβδομο μήνα και το μονο που εχω ζητήσει απο τον άντρα μου ειναι ενα κρουασσαν σοκολάτα!!σε οτι αφορά το φαγητό ενώ πριν μείνω έγκυος το λατρευα,τωρα τρώω απλά γιατι πρέπει να φάω...ενώ πριν λατρευα τα ζυμαρικά και τα τυριά τωρα ούτε να τα δώ ούτε να τα μυρισω!μονο γλυκα θέλω να τρώω που πριν δεν με συγκινούσαν!και βεβαια προσπαθώ να τρώω με μετρο....εχω πάρει 8 κιλά κ ο γιατρός δεν θέλει να ξεφυγω...βεβαια να πω οτι το πρώτο τρίμηνο υπέφερα απο εμετους και έχασα κ 2κιλα....οπότε άλλος ένας λόγος που σιχαθηκα τα φαγητά...