Έχω το ομορφότερο παιδί του κόσμου;
Την ερώτηση την έθεσε η καλή μου φίλη Ειρήνη στον τοίχο του «Ελληνίδες Μαμάδες»
«Θεωρείτε το παιδάκι σας ομορφότερο απ’ όλα τα άλλα;»
Την έβαλα λοιπόν και εγώ στον τοίχο να απαντήσουν οι μανούλες. Οι περισσότερες είπαν «Ναι!»
Εντάξει με λίγο χιούμορ και με λίγη κουκουβαγίστικη διάθεση, αλλά το είπαν.
Εγώ δεν είμαι από αυτές τις κουκουβαγιο-μανούλες που λένε ότι το παιδάκι τους είναι το ομορφότερο του κόσμου. Για την ακρίβεια, δεν έχω επικεντρωθεί καθόλου στο θέμα «Είναι όμορφη ή δεν είναι;«, δεν του έχω επιτρέψει να με απασχολήσει.
Ναι, είναι –για μένα– απίθανα χαριτωμένη, έχει φοβερά πονηρά ματάκια και ψηλά ποδαράκια, αλλά πώς να κρίνω την ομορφιά ενός παιδιού που καλά καλά μαλλιά δεν έχει στο κεφαλάκι του; (Αφήστε που ακόμα μου την λένε κάποιοι αγοράκι… Γκρρρ!!)
Να σας πω… Εγώ υπήρξα όμορφο μωρό… Που όμως εξελίχθηκε σε ένα αρκετά ατσούμπαλο παιδί (η μαμά μου βέβαια δεν το παραδέχεται, χαχα!) και εκεί γύρω στα 16 έζησα τη δική μου ιστορία Σταχτοπούτας και μεταλλάχτηκα προς το ωραίο πάλι (ψωνάρα!!).
Έχω δει παιδάκια όχι και τόσο ωραία να γίνονται κουκλιά ως ενήλικες και παιδάκια εντυπωσιακά να χάνουν λίγη εως πολλή από τη λάμψη τους μεγαλώνοντας.
Όποτε μου λένε ότι η Αθηνά είναι όμορφη, τους ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου, όμως δεν φουσκώνουν τα μυαλά μου, γιατί όλοι μας λέμε καλά λόγια για όλα τα μωράκια, έτσι δεν είναι;
Δεν με νοιάζει να είναι η πιο όμορφη (άλλωστε σήμερα πια, όλοι μπορούμε να γίνουμε όμορφοι!), με νοιάζει να είναι η πιο ευτυχισμένη.
Γίνεται;
Αλεκα μου εγραψες παλι!!!Πολυ σωστα τα λες , μακαρι να μεγαλωσουμε καλα και αξια παιδια και ολα τα αλλα ειναι τοσο μα τοσο εφημερα. Πραγματικα κοιτωντας αντικειμενικα (οσο γινεται ) τα παιδια μου λεω οτι ειναι ομορφα, αλλα παραλληλα βλεπω γυρω μου πιο ομορφα παιδια, ε και τι με αυτο?? αυτο εχει σημασια ή το ποσο καλα/γλυκα/ευγενικα/συνεργασιμα.κ.τ.λ. ειναι τα παιδια μου??? αλλωστε αν υπαρχει καλοσυνη μεσα τους την εκπεμπουν και λαμπουν και αυτο εχει σημασια!
γινεται και να σαι σιγουρη οτι με μαμα εσενα ολιβια θα ειναι πραγματικα ευτυχισμενη και το πιστευω!!!πιστευω οτι εισαι παρα πολυ καλη μαμα.η ομορφια του καθε παιδιου πηγαζει απο μεσα του και για αυτο ολα τα παιδια του κοσμου ειναι ομορφα!!!!:)))στην πορεια τι γινεται???????? οταν οι γονεις δεν ανοιγουν το μυαλο τους να καταλαβουν και πανε πισω οπως εμαθαν και οχι μπροστα?ολα ειναι σχετικα με την ψυχολογια τι πιο απλο απτο να διαβαζουμε και να μαθουμε και απλα να ακουμε τον συνομιλητη μας χωρις να ειμαστε απολυτοι!και να κοιταζουμε πρωτα απολα εμας τους ιδιους και μετα τους αλλους!τα πραγματα ειναι απλα εμεις τα κανουμε δυσκολα!!!!
το τελευτεω που ειπες με αντιπροσοπευει τελειως με νοιαζει να ειναι ευτυχισμενες και οχι οι ομορφοτερες!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Αχ, βρε Ολίβια!!! Έχει τύχει σε παρέες να νιώσω άσχημα όταν πάνω σε συζήτηση μου ξέφυγε για κάποιο από τα παιδιά μου..." Εντάξει... γλυκούλης είναι..." Κόντεψαν να με φάνε!!! Και εγώ θεωρώ πως δεν έχω τα ομορφότερα παιδιά (αν και μεταξύ μας... όταν ΄΄ηταν μωρά και έτυχε να πάνε σε κανά δυο πάρτυ... πράγματι ήταν τα ομορφότερα!!!!!!!!χαχαχαχ!)Αλλά δεν με νοιάζει καθόλου!!! Κι όχι μόνο δεν με νοιάζει αλλά θαυμάζω πολύ και τα ομορφότερα παιδιά των άλλων! Εγώ πια τ'ωρα που μεγάλωσαν ξέρεις τι "ζηλεύω"; Κάποιους μαθητές μου που τους έχω από μικρούς κι έχουν γίνει ολόκληρα παλικάρια (μα ειλικρινά... με περνάνε πάνω από δύο κεφάλια!!!!!!!)κι είναι τόοοοσο μά τόσο ευγενικά ακόμα (φροντίζοντας να έχουν και τη σκληρή εικόνα προς τους φίλους τους... μη ξεχνιόμαστε!!!)Αυτά τα παιδιά βλέπω και προσεύχομαι να μ'αξιώσει ο Θεός να μεγαλώσω τόσο καλά παιδιά... Και να μη γίνουν κούκλοι... δεν τρέχει τπτ! Έτσι κι αλλιώς σίγουρα θα βρεθεί κάποια στο δρόμο τους που θα τους βλέπει σαν τους πιο όμορφες άντρες στον κόσμο!!!!!! ;)
η πιο ευτυχισμενη!!!!!!!! κ συμφωνω κ εγω μαζι σου Ολιβ!!!!ολα τα παιδακια να ειναι ευτυχισμενα κ συμπληρωνω κ γερα !!! ¨)))