Το παρατηρώ κάθε μέρα το καινούργιο ανθρωπάκι που ’χει έρθει στη ζωή μας, την κόρη μας ντε, να μεγαλώνει χαρούμενο κι ευτυχισμένο. Χοροπηδάει, γελάει, πεινάει, γκρινιάζει, μιλά,προσαρμόζεται (αυτό το τελευταίο δεν είναι απολύτως σίγουρος ότι είναι καλό, αλλά ξέρω ότι είναι αναπόφευκτο)….
Όχι, δεν παρατηρώ μόνο την Αθηνά. Παρατηρώ τη Ζωή, τον Θάνο, την Χαριλίνα, την Πατατούλα, τον Θεοδόση, την Ελενα, τον Κωστή, την Ελεάννα, τον Απόλλωνα, τον Κωνσταντίνο, την Λυδία, την Ερατώ, την Αννα, τον Αγγελο και τόοοοοσα άλλα, που κάνουν ακριβώς το ίδιο. Και δεν το κάνουν μόνο αυτά που εγώ γνωρίζω, αλλά και μερικές εκατοντάδες χιλιάδες άλλα, που δεν είχα τη χαρά να συναντήσω…Τα παιδιά σας.
Αν σκέφτομαι το μέλλον τους;
Μα φυσικά!
Θα σας πω κάτι που πιθανότατα να σας εκπλήξει:
Πιστεύω ότι είναι ευλογημένη γενιά.
Ναι! Ευλογημένη.
Μα τί λες Μάνο; Εδώ πάμε να πεθάνουμε από ανησυχία γι’ αυτά. Δεν βλέπεις πόσο άσχημα είναι τα πράγματα;
Ακριβώς γι’ αυτό!
Εξηγώ:
Μετά την Κατοχή και τον Εμφύλιο ξεπετάχτηκαν ο Βασίλης (Τσιτσάνης), ο Μίκης (Θεοδωράκης), ο Μάνος (Χατζιδάκης), ο Γρηγόρης (Μπηθικώτσης), ο Γιάννης (Τσαρούχης), ο Απόστολος (Καλδάρας), ο Σπύρος (Βασιλείου), ο Κάρολος (Κουν), ο Δημήτρης (Χορν), η Μαρία (Κάλλας), ο Οδυσσεάς (Ελύτης), ο Γιώργος (Σεφέρης), ο Γιάννης (Ρίτσος), και τόσοι άλλοι Μεγάλοι… Κι αυτοί ήταν κάποτε παιδάκια σαν τα δικά σας σήμερα…γεννήθηκαν στις αρχές προηγούμενου αιώνα…εκει γυρω στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο…. την Μικρασιατική Καταστροφή…. Ανδρώθηκαν στον Β’ Παγκόσμιο που η πείνα ήταν καθημερινότητα και γνωρισαν την εποχή που αδελφός σκότωνε αδελφό στον Εμφύλιο και όταν τα πράγματα ψιλο-κατακάθισαν έβγαλαν την κραυγή τους, που άλλαξε αυτόν τον κόσμο. Αλλοι συνέθεσαν, άλλοι τραγούδησαν, άλλοι έγραψαν, άλλοι έπαιξαν… ήρθαν τα Νόμπελ, τα Οσκαρ… ο καθένας με τον τρόπο του υπέγραψε την εποχή…
Δεν «ειχαν» πάντα επίθετα… ήταν κι αυτά απλά παιδάκια όπως τα δικά μας σήμερα.
Δεν ήταν συνομήλικοι, αλλά συνοριακής γενιάς…
Δεν ήταν όλοι φτωχοί, αλλά και αστοί, δεξιοί και αριστεροί, πρωτεουσιάνοι ή από την περιφέρεια…
Γιατί εμφανίστηκαν όλοι μαζί την ίσια στιγμή;
Γιατί τέοια σύμπτωση;
Μα επειδή η δυστυχία, το αίμα, ο φόβος, η φτώχια, το μίσος, ο πόνος έπρεπε κάπως να βγουν από μέσα τους και να «μιλήσουν» σε όσους πεινούσαν για καινούργιο… Ετσι τα βιώματα τους έγιναν νότες, λέξεις, χρώματα…
Τα υπόλοιπα είναι ιστορία.
Κάτι αντίστοιχο έγινε και μετά τη δικτατορία με τον Σταύρο (Ξαρχάκο), τη Δημητρα (Γαλάνη), τον Γιάννη (Πάριο), τον Γιάννη (Μαρκόπουλο), την Αλίκη (Βουγιουκλάκη), την Τζένη (Καρέζη) , την Χαρούλα (Αλεξίου) κ.λ.π αυτά τα παιδάκια είχαν γεννηθεί στα μέσα του προηγούμενου αιώνα και ανδρώθηκαν στην ανοησία της φαυλοκρατίας του ’60 με αποκορύφωμα την Δικτατορία.
Ούτε αυτά τα παιδάκια ήταν της ίδιας γενιάς, αλλά συνοριακής κι αυτά… ούτε προέρχονταν από την ίδια κοινωνική τάξη…
Πάλι το ίδιο… πάλι όλη αυτή μαυρίλα που είχαν μέσα τους έβγαλε φως… ίσως διαφορετικό από τους προηγούμενους, αλλά φως…
Και τώρα έχουμε παιδιά που γεννήθηκαν στην εποχή που βασίλεψε η βλακεία, η ανικανότητα. το ατάλαντο που βαπτίσθηκε ταλέντο… μπήκε σπίτια τους και τα τύφλωσε μέσω μιας οθόνης… Μην κοιτάτε που δεν ξέρω τα ονοματάκια τους, καθώς είναι καμμιά 10αριά χρόνια μεγαλύτερα από την Αθηνά και τους φίλους της, τους αυριανούς συμμαθητές και συμμαθητριες της…
Πάλι το ίδιο θα γίνει σε 20-25 χρόνια από τώρα…
Όλα αυτά που ζήσαμε και θα ζήσουμε, θα είναι πρώτης τάξεως υλικά ώστε η Ζωή, ο Θάνος, η Χαριλίνα,η Πατατούλα, ο Θεοδόσης, η Ελενα, ο Κωστής, η Ελεάννα, ο Απόλλωνας, ο Κωνσταντίνος, η Λυδία, η Ερατώ, η Αννα, ο Αγγελος και όλα τα παιδιά της γενιάς τους και της προηγούμενης, ώστε να βγάλουν από μέσα τους, αυτά πού εμάς μας τρομοκρατούν, μας αγχώνουν…
Κάθε φορά η αιτία είναι διαφορετική… Πρώτα ήταν το αίμα και η φτώχια, μετα η στέρηση της ελευθερίας, σήμερα η ανοήσια και το απόλυτο τίποτα…
Προσέξτε σαν τα μάτια σας τους θησαυρούς σας.. τους θησαυρούς της Ελλάδας του μέλλοντος… θα ’ναι οπωσδήποτε πομποί ή δέκτες… δεν έχει καμμιά σημασία.
Ξέρετε, οι γεννήσεις αυξάνονται σε εποχές κρίσης…
Ο άνθρωπος επιβιώνει πολλαπλασιαζόμενος… δεν έχουμε άλλον τρόπο… Το κάνουμε εξ ενστίκτου…
Και κάθε φορά που πολλαπλασιαζόμαστε έχουμε ανάγκη να φωνάξουμε την ύπαρξη μας… Και αυτή η φωνή είναι πάντα υπέροχη.
Είναι η κραυγή του Ωραίου!
Υ.Γ. Και φανταστείτε… Σας έγραψα κυρίως για ανθρώπους των τεχνών, γιατί αυτούς λίγο πολύ όλοι τους ξέρουμε… Φανταστείτε πόσα ακόμα παιδάκια μεγάλωσαν και διέπρεψαν τότε σε διαφορετικούς τομείς..!
Ναι... όλα ξεκινούν από την αγάπη των γονιών.. ανοιχτόμυαλοι ας είμαστε, να σεβόμαστε το περιβάλλον, τα ζώα, τα φυτά, και όλα έχουν αντίκτυπο στην συμπεριφορά μας. Η συμπεριφορά του καθενός καθορίζει το μέλλον, τα παιδάκια μας!!!! Ας μην τυφλονόταν κανένας από την εξουσία και θα ήταν όλα εύκολα και ομαλά!!! Σε φιλώ Μάνο! χχ
τι ωραίο κείμενο μας έκανες να δούμε με άλλο μάτι αυτές τις εξελίξεις και να ονειρευόμαστε ότι τελικά τα παιδιά μας να μην έχουν ένα τόσο απαισιόδοξο μέλλον όπως εγώ ανησυχώ ότι θα έχουν.
Συμφωνώ απόλυτα! Εδώ και καιρό κάνω την ίδια σκέψη!!! αλλά χωρίς όλες αυτές τις ιστορικές λεπτομέρειες! Οι δυσκολίες μας κάνους πιο δυνατούς!
ΣΤΗΝ ΑΛΛΟΠΡΟΣΑΛΗ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ Η ''ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ'', ΦΕΡΝΕΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ''ΚΡΙΣΕΙΣ''!! ΛΟΓΩ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΕΩΣ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ: *ΕΧΟΥΜΕ ΠΛΑΤΥΤΕΡΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ, ΑΛΛΑ ΣΤΕΝΟΤΕΡΕΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ. *ΑΓΟΡΑΖΟΥΜΕ - ΞΟΔΕΥΟΥΜΕ ΠΟΛΛΑ, ΑΛΛΑ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ ΛΙΓΑ. *ΤΠΑΡΧΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΤΡΟΦΙΜΑ, ΚΙ' ΟΜΩΣ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ. *ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΣΠΙΤΙΑ, ΜΑ.... ΜΙΚΡΟΤΕΡΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ. *ΕΧΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΑΝΕΣΕΙΣ, ΑΛΛΑ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΧΡΟΝΟ. *ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΠΤΥΧΙΑ & ΓΝΩΣΗ,ΟΜΩΣ ΛΙΓΟΤΕΡΟΥΣ ΛΟΓΙΚΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, ΚΑΙ ...ΛΙΓΟΤΕΡΗ ΚΡΙΣΗ. *ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΕΙΔΗΜΟΝΕΣ, ΑΛΛΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ. *ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΑΜΕ ΤΑ ΥΠΑΡΧΟΝΤΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΜΕΙΩΣΑΜΕ ΤΙΣ ΑΞΙΕΣ ΜΑΣ. *ΜΙΛΑΜΕ ΠΟΛΥ, ΑΛΛΑ ΑΓΑΠΑΜΕ ΣΠΑΝΙΑ ΚΑΙ ΜΙΣΟΥΜΕ ΣΥΧΝΑ. *ΜΑΘΑΜΕ ΝΑ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΟΥΜΕ ΤΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΖΗΝ, ΑΛΛΑ ΔΕ ΜΑΘΑΜΕ ΝΑ ΖΟΥΜΕ. *ΠΡΟΣΘΕΣΑΜΕ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ, ΟΜΩΣ ΟΧΙ ΖΩΗ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΣ. *ΦΘΑΣΑΜΕ ΩΣ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ, ΚΑΙ ΔΥΣΚΟΛΕΥΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΔΙΑΣΧΙΣΟΥΜΕ ΕΝΑ ΔΡΟΜΟ,ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΓΕΙΤΟΝΑ ΜΑΣ.
ΣΤΗΝ ΑΛΛΟΠΡΟΣΑΛΗ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ Η ”ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ”, ΦΕΡΝΕΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ”ΚΡΙΣΕΙΣ”!! ΛΟΓΩ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΕΩΣ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ: *ΕΧΟΥΜΕ ΠΛΑΤΥΤΕΡΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ, ΑΛΛΑ ΣΤΕΝΟΤΕΡΕΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ. Αντιθλετως είναι η πρώτη φορά πού ΟΛΕΣ οι αντιλήψεις είναι διαθέσιμες και όχι μόνο όσες μας σερβίρει ο Δριλυδης του χωριού που κουνάει το λιβανιστήρι του μπροστά μας. *ΑΓΟΡΑΖΟΥΜΕ - ΞΟΔΕΥΟΥΜΕ ΠΟΛΛΑ, ΑΛΛΑ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ ΛΙΓΑ. Αντιθέτως έχουμε πρόσβαση σε τεχνολογίες που ούτε να φανταστούμε δεν μπορούσαν οι γονείς μας. Το νερό μας είναι καθαρό (στην Ελλάδαε?) Το γάλα μας παστεριωμένο, τα ρούχα μας και τα παπούτσια μας δνε πληγώνουν το δέρμα μας *ΤΠΑΡΧΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΤΡΟΦΙΜΑ, ΚΙ’ ΟΜΩΣ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ. ΟΧΙ Έχουμε πρόσβαση σε φρούτα και λαχανικά ΑΦΘΟΝΑ. Τα παιδιά δεν μεγαλώνουν με αλευρώνερο ούτε τη βγάζουν με ξεροκόματα. ΟΛΑ τα ελληνάκια πίνουν γάλα. Αν δεν τρεφόμαστε καλά είναι γιτί δεν κάνουμε σωστές επιλογές ΟΧΙ γιατί δεν είναι καλά τα τρόφιμα. *ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΣΠΙΤΙΑ, ΜΑ…. ΜΙΚΡΟΤΕΡΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ. ΦΥΣΙΚΑ Δεν κάνουμε 10 παιδιά περιμένοντας να επιβιώσουν τα 3 δεν ντύνουμε τα παιδιά μας με κουρέλια ούτε τα έχουμε να γυρνάνε στους δρόμους, δεν τα αναγκάζουμε να δουλεύουν στα χωράφια γιατί "Χρειαζόμαστε χέρια" *ΕΧΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΑΝΕΣΕΙΣ, ΑΛΛΑ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΧΡΟΝΟ. Ενώ οι παπούδες μας που πήγαιναν στο χωράφι στις 6 το πρωί και γύριζαν στις οχτώ το βράδυ και μετά έπρεπε να βγάλουν νερό από το πηγάδι, να κόψουν καλαμπόκια και να περάσουν καπνά σε κλωστες ήταν αραχτοί και light. *ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΠΤΥΧΙΑ & ΓΝΩΣΗ,ΟΜΩΣ Ξαναλέω είναι η πρώτη φορά στα χρονικά που η πληγροφορία και η γνώση είναι ΠΡΟΣΙΤΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ χωρίς πτυχία. Δεν μπορούν να μας κρύψουν τίποτε. Δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι η γη είναι επίπεδη γιατί ΤΟ ΒΛΕΠΕΙ σε ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ προσιτές σε όλους. ΛΙΓΟΤΕΡΟΥΣ ΛΟΓΙΚΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, ΚΑΙ …ΛΙΓΟΤΕΡΗ ΚΡΙΣΗ. Τι? *ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΕΙΔΗΜΟΝΕΣ, ΑΛΛΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ. 'Εχουμε περισσότερους ειδήμονες και λιγότερα προβλήματα. Δεν ανησυχούμε αν θα πεθάνει το παιδί μας από κρύωμα γιατί αντί να το πάμε στην μαμμή να το ξεματιάσει το πάμε στο ΓΙΑΤΡΟ που είναι ΕΙΔΗΜΩΝ. Έχουμε επιζώντες από καρκίνο γιατί κάνανε χημειοθεραπεία που τους την έδωσε ο Ειδήμων. Και κάνουμε κάθε χρόνο τεστ παπ που το εφηυρε ένας ΕΙΔΗΜΩΝ. *ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΑΜΕ ΤΑ ΥΠΑΡΧΟΝΤΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΜΕΙΩΣΑΜΕ ΤΙΣ ΑΞΙΕΣ ΜΑΣ. Οι αξίες δεν έχουν σχέση με τα υπάρχοντά μας. Μπορούμε να είμαστε φτωχοί και απατεώνες όπως μπορούμε να είμαστε πλούσιοι και τίμιοι. Υπάρχουν ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ φτωχοί που δεν έχουν να φάνε και μένουν σε τρώγλες που κλέβουν σκοτώνουν και βιάζουν. Τα υπάρχοντα δεν καθορίζουν τις αξίες. *ΜΙΛΑΜΕ ΠΟΛΥ, ΑΛΛΑ ΑΓΑΠΑΜΕ ΣΠΑΝΙΑ ΚΑΙ ΜΙΣΟΥΜΕ ΣΥΧΝΑ. Αν δεν μιλάμε δεν επικοινωνούμε, αγαπάμε πολύ περισσότερο. Παντρευόμαστε το σλυνροφό μας γιατί τον αγαπάμε και όχι γιατί έχει πολλά χωράφια. Μισούμε γιατί το μίσος είναι υγειές. Αμα σου ρίξουν μια μπουνιά ανταποδίδεις αυτά για το άλλο μάγουλο δεν τα είδα ποτέ. *ΜΑΘΑΜΕ ΝΑ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΟΥΜΕ ΤΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΖΗΝ, ΑΛΛΑ ΔΕ ΜΑΘΑΜΕ ΝΑ ΖΟΥΜΕ. Αμα δεν εξασφαλίσουμε τα προς το ζην δεν ζούμε καθόλου Finito πεθαίνουμε από ασιτία *ΠΡΟΣΘΕΣΑΜΕ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ, ΟΜΩΣ ΟΧΙ ΖΩΗ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΣ. Για σένα δεν ξέρω εγώ περνάω μια χαρά και είμαι 38 οπότε πριν μερικά χρόνια θα έρχιζαν να μου λένε "καλή ψυχή" Σήμερα σπουδάζω για να πάρω πτυχίο πανεπιστημίου. Οπότε sorry αλλά εγώ θέλω τα πολλά χρόνια ευχαριστώ πολύ. *ΦΘΑΣΑΜΕ ΩΣ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ, ΚΑΙ ΔΥΣΚΟΛΕΥΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΔΙΑΣΧΙΣΟΥΜΕ ΕΝΑ ΔΡΟΜΟ,ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΓΕΙΤΟΝΑ ΜΑΣ. Εξαρτάται, αμα μένεις στην Αλεξάνδρας ή στη Συγγρού, εεε είναι και τα κάγκελα στη μέση δύσκολα διασχίζεις το δρόμο.
Ενα εχω να πω.... Respect!!!
Χαχα!!! Αυτό έλεγα και στον άντρα μου τις προάλλες. Άμα κάνουν οι ΜΑΜΑΔΕΣ ντου να κάνουν κόμμα, θα κατεβάσουν κυβέρνηση απο την πρώτη Κυριακή! Γιατί οι μαμάδες σήμερα δεν είναι απλές γυναικούλες, αντιλαμβάνονται πολύ καλύτερα απο τους πολιτικούς όσα πρέπει να γίνουν. Με τον δικό του τρόπο. Γιατί είδαμε που έβγαλε ο "πολιτικός¨ τρόπος την κοινωνία μας.... Και σπουδαγμένες είμαστε, και γνώσεις έχουμε. Και το πιο σημαντικό? Έχουμε ΚΙΝΗΤΡΟ - τα παιδιά μας, υπάρχοντα και μέλλοντα. Ας οργανωθούμε λοιπόν :) και κατεβάσουμε κόμμα. Πόσα μέλη είπαμε χρειάζονται για αρχή? Νομίζω αν ενώσουμε 1-2 μαμαδο-γυναικο-φόρουμ, έχουμε πετύχει να βρούμε γυναίκες κάθε ειδικότητας και επαγγέλματος! Και φυσικά θα φτιάξουμε ένα πρότυπο παιδικό σταθμό δίπλα απο την Βουλή, να έχουμε που να αφήνουμε τα παιδιά μας!