Καούρες, μαλλιά μωρού και… μπερδέματα στο δρόμο!

Μιλούσα πριν λίγο με τη μαμά Λουίζα και λέγαμε για τις απίστευτες πατάτες-χαζομαρίτσες που εξακολουθεί κανείς να ακούει στην Ελλάδα του 2011.

Μία από αυτές είναι και η περιβόητη συσχέτιση της καούρας που αισθάνεται η έγκυος με την… ποσότητα μαλλιών που έχει το μωρό.

«Αααααα, έχεις καούρες;; Υπομονή και μην ανησυχείς… Θα βγάλεις παιδί με πολύ μαλλί!«

Τόσο η Λουίζα, όσο και εγώ υποφέραμε από τρελές καούρες στην εγκυμοσύνη μας. Τόσο η κόρη της, όσο και η δικιά μου γεννήθηκαν σχεδόν φαλακρές και ακόμα και σήμερα (η μία 8 μηνών, η άλλη 20 (!!) μηνών) βλέπουμε τα μαλλάκια τους με το μικροσκόπιο.

Δεν υπάρχει καμιά επιστημονική έρευνα που να έχει αποδείξει ότι οι καούρες της εγκύου σχετίζονται με το μαλλί του μωρού στην κοιλιά. Όποιο γυναικολόγο και να ρωτήσεις, θα γελάσει με την ερώτηση. Και όμως, ακόμα και σήμερα το ακούς τόσο συχνά που καταντάει… χαζό. Και πιστέψτε με, όταν μια έγκυος υποφέρει από καούρες (για μένα το χειρότερο σύμπτωμα της εγκυμοσύνης μετά τη ναυτία και τους εμετούς), ποσώς την ενδιαφέρει (ή την ανακουφίζει) αν το παιδί θα γεννηθεί σαν τον Σαμψών. Θέλει άμεση λύση στην καούρα της ΤΩΡΑ.

Είναι μια καλή ευκαιρία, τώρα που η χώρα μας είναι κουλουβάχατα, να αφήσουμε πίσω τις θεωρίες και τις δυσειδαιμονίες του παρελθόντος και να γίνουμε όλοι μαζί πιο «σύγχρονοι» και σωστά και up to date ενημερωμένοι. Θα μου πείτε «Η καούρα και το μαλλί του παιδιού είναι το θέμα;» Όχι, αλλά είναι ένα μικροσκοπικό κομμάτι του ευρύτερου θέματος.

Και μιας και αναφέρθηκα στις καούρες και τα μαλλιά…

Θα σας πω κάτι που με προβληματίζει και προβληματίζει και τη φίλη μου τη μαμά Λουίζα…

Πώς μπορούμε να αποφύγουμε το να αποκαλούν τα κορίτσια μας «παλίκαρους», «αγόραρους» κτλ;

Τι άλλο να κάνουμε; Να τους φοράμε νυχθημερόν κορδέλες, παγιέτα και φορέματα; Να μην τολμάμε να τους βάλουμε πράσινο, μπλε, κόκκινο μπλουζάκι παρά μόνο ροζ, ροζ, ροζ;

Όχι ότι δεν έχουν αποκαλέσει τη μικρή μου «αγόρι» ακόμα και με ροζ…

Κάποτε τσατιζόμουν, μέχρι που ο Μάνος πριν λίγες μέρες είπε σε ένα μωράκι με λίγα μαλλάκια ΑΛΛΑ με ΡΟΖ μπουφάν «Τι κάνεις μικρέ μου;«

ΙΙΙΙΙΙΙΙΙ, εγκεφαλικό επεισόδιο έπαθα!!

«ΡΕ ΜΑΝΟ, ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΙΣ ΟΤΙ ΦΟΡΑΕΙ ΡΟΖ ΜΠΟΥΦΑΝ;;;;«

«Δεν πειράζει, συνηθισμένοι είμαστε!«, είπαν οι γονείς χαμογελαστοί

Έλα όμως που δεν συνηθίζεται το άτιμο… Ειδικά όταν το παιδί σου φτάνει 2 ετών και καταλαβαίνει πια το μεγαλύτερο ποσοστό όσων του λες, ε δεν θέλεις να το αποκαλούν αγόρι…

Για αυτό σας κάνω μια θερμή παράκληση:

Όταν δεν είστε σίγουροι για το φύλο ενός παιδιού, ρίξτε μια ματιά στα ρουχάκια του! Ακόμα και ουδέτερου χρώματος να είναι, όλο και κάτι θα υπάρχει που μαρτυράει το φύλο του (π.χ. τα παπουτσάκια). Αν πάλι δεν βγάζετε άκρη, τότε μιλήστε του σε… ουδέτερο. Άλλωστε είναι ΤΟ μωρό, ΤΟ παιδί.

Πείτε κάτι όπως «Τι κάνεις γλυκό μου;» ή «Τι όμορφο παιδάκι είσαι εσύ;«

και αφήστε τα κουκλίτσα, παλίκαρος, τσολιάς κτλ, γιατί… ποτέ δεν ξέρετε! 😉