Τα γεννάμε. Τα ταίζουμε, τα αλλάζουμε, τα κοιμίζουμε. Τα αγκαλιάζουμε, τα γεμίζουμε φιλιά.
Τους μαθαίνουμε να μιλούν, να περπατούν, να μετρούν. Τους κρατάμε το χέρι για να ανακαλύψουν τον κόσμο.
Μέσα μας ευχόμαστε να μας έχει ο Θεός καλά, να είμαστε πάντα πλάι τους, να τα βοηθάμε.
Όμως… κακά τα ψέματα… Αργά ή γρήγορα θα κληθούν να περπατήσουν μόνα τους εκεί έξω…
Για κάποιους γονείς, το να μάθουν στα παιδιά τους να είναι αυτόνομα, είναι ζωτικής σημασίας.
Κάποιοι από αυτούς είναι οι γονείς παιδιών με αυτισμό. Και έχουν αφιερώσει την καθημερινότητά τους για να τους μάθουν να μπορούν αύριο μεθαύριο να αυτοεξυπηρετούνται σε έναν κόσμο μεγάλο και χαοτικό.
Στα βίντεο που ακολουθούν, ο εντεκάχρονος Robb που πάσχει από σύνδρομο Down και αυτισμό μαθαίνει να βάζει τα τρόφιμα στο ψυγείο και να ετοιμάζει το γεύμα του, ενώ ο δεκάχρονος αυτιστικός Noah πηγαίνει με τον μπαμπά στο σούπερμαρκετ και μαθαίνει σιγά σιγά πώς να ψωνίζει χωρίς να αγχώνεται από τον κόσμο, τα χρώματα και τον τεράστιο χώρο:
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Στην Ελλάδα έχουν γίνει καποιες κινήσεις για τη δημιουργία σπιτιών όπου μπορούν να μένουν άτομα με σύνδρομο Down. Η προσπάθεια ειναι πολύ αξιόλογη και υψηλών προδιαγραφών, δυστυχώς και για υψηλά βαλάντια μια και το ποσο για να μπορεσει το παιδι να "νοικιάσει" ένα δωμάτιο σε μία αυτόνομη κατοικία (με όλη την απαράιτητη βοήθεια απο ειδικούς καθώς και την καθημερινη περιποίηση, μαγείρεμα, καθαριότητα κλπ)είναι αρκετά υψηλό για μία μέση οικογένεια (βέβαια όταν μιλάμε για αριθμούς όλα είναι σχετικά) Δεν υπάρχει κρατική βοήθεια (...) και πραγματικά η μελλοντική εξασφάλιση είναι σίγουρα μεγάλη έννοια για κάθε γονέα-κηδεμόνα
Σαν μητέρα ενός αγοριού με αυτισμό υψηλής λειτουργικότητας θα ήθελα να πω σε όσους ίσως να μην γνωρίζουν, πως πολλά παιδιά με αυτισμό υπάρχουν στα σχολεία και των δικών σας παιδιών και ζουν ανάμεσά σας χωρίς να γνωρίζετε πως λειτουργούν. Το κύριο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν είναι η δυσκολία στις κοινωνικές δεξιότητες και η εφαρμογή κανόνων. Οπως προανέφερε η Christina, το φάσμα του αυτισμού είναι μεγάλο και δεν ταυτίζεται απαραίτητα με αυτή την εικόνα. Το μόνο που χρειάζεται είναι να αποδεχθούμε το διαφορετικό γιατί ο αυτισμός δεν είναι αναπηρία.
k ego pisteyo oti oi gonis pou megalonoun tetia paidia einai timi megali gia aytous alla k einai sigoura oi kaliteri gonis....na einai kala k makari na exoume oloi ayti ti dinami na agapame ta pedia mas opos k na einai oti k na exoun....
Bravo stous goneis aytous!!Prepei na tonistei pantws-to gnwrizw giati doulevw me paidia me ypsilis leitoyrgikotitas aytismo-oti den einai ola ta paidia me aytismo opws ta paidia tou video. Ta perissotera, ayta me ypsili leitoyrgikotita, den fainontai kan oti parousiazoun aytismo, an den eisai eidikos den ta katalavaineis. Einai pragmatika axiologa paidia me diaforetiko tropo skepsis kai dyskolia stin katanoisi twn synaisthimatwn twn allwn. Ta paidia pou parakolouthw egw, apo ilikies 7-16 pigainoun ola se kanonika sxoleia, vgainoun voltes, exoun filous, einai agapisiarika (me ton diko tous tropo!!) alla einai panexypna kai kahola leitourgika. Ta paidia tou video einai pio varies periptwseis. Yparxoun kai aytes, omws o aytismos den prepei na synifastei aparaitita me aytin tin eikona.......;0)
iroes oi goneis pou megalonoun paidia me idikes anages....gia mena aftoi einai pragmatikoi goneis....
ena megalo mpravo se aytous tous goneis..na tous dinei o theos kouragio kai dynamh gia n megalwsoun ta paidia tous..pragmatikoi hrwes!!
Καθε φορα που βλεπω τετοιες σκηνες συγκινουμε..ποση δυναμη θελει κ ποση αγαπη...Μπραβο γιατι κ τα παιδια αλλα ποσο μαλλον οι γονεις ειναι συχγρονοι ηρωες.Ακουω πολλους που λενε λυπαμαι για το παδι που ειναι ετσι,η κριμα στην οικογενεια που το μεγαλωνει...Δεν ειναι για λυπηση αλλα για χειροκροτημα....
afroditi, έχεις εν μέρει δίκιο. Δεν είναι αναπηρία γιά ορισμένους. Είναι όμως αναπηρία για κάποιους άλλους, εξαρτάται το βαθμό σοβαρότητας του αυτισμού οπότε ας μη γενικεύουμε. Ο αυτισμός είναι γενικά μια σοβαρή διαταραχή. Εδω σε αυτό το μπλόγκ υπάρχουν πολλοί ἀνθρωποι πού δέν είναι εξοικιωμένοι μέ αυτού του είδους τα προβλήματα. Τα σχόλια τις περισσότερες φορές είναι γεμάτα συναίσθημα καιδικαιούνται όλοι να γράψουν αυτό που νιώθουν βλέποντας ένα βίντεο. Μπορούμε πολλές φορές να μάθουμε και καινούρια πράγματα μέσα από την εμπειρία του καθένα που την καταθέτει εδω.. Το σίγουρο είναι πως, όλα αυτά τα παιδάκια χρειάζονται αμέριστη αγάπη. Ακόμα κι αν δεν την προσλαμβάνουν γιατί δε μπορούν. Ας προσπαθήσουμε όλοι να τα κοιτάζουμε με ανθρωπιά, με καλοσύνη καί χωρίς προκαταλήψεις.
αντί να κλαίτε και να μας λυπάστε, ανοίξτε το μυαλό σας και καταλάβετε πως ο αυτισμός δεν είναι αναπηρία!!!!!!!!!!!!! οι αυτιστικοί ζουν και δρουν ανάμεσα μας
Whenever i watch such motivational videos i'm in deep awe for those people! It takes courage, strength both physical and emotional to keep up with such difficult tasks at hand. Raising children is magnificent on its own. All the more when we re talking about cases like these!!! Thank you Oliv for sharing!!!
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΕΧΟΝΤΑΣ ΣΥΖΥΓΟ ΕΡΓΟΘΕΡΑΠΕΥΤΡΕΙΑ ΕΧΩ ΓΝΩΡΙΣΗ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΑΥΤΙΣΜΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΙΟ ΒΑΡΙΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΑΝΩ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΛΛΑ ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΛΕΩ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ ΕΝΑ ΠΑΙΔΑΚΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ Σ'ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΚΑΙ ΟΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ
.και ποιος είπε ότι είναι μαρτύριο..είναι δύσκολο ..είναι δοκιμασία..αλλά η ευτυχία είναι μέσα μας!..υπάρχουν γονείς με παιδιά με ιδιαιτερότητες που είναι πολύ πιο ευτυχισμένοι από άλλους που τα παιδιά τους είναι '''καλά'''΄΄... και επίσης έχουν πολύ πιο ήσυχη την συνείδησή τους από άλλους που τα σκοτώσανε ,όντας στην κοιλιά..επειδή μάθανε πως θα έχουν κάποιο πρόβλημα.. επίσης αυτό για τον Θεό είναι τουλάχιστον βλασφημία..
Είναι αξιέπαινοι αυτοί οι γονείς που βρίσκουν τη δύναμη να ανταποκριθούν και να ανταπεξέλθουν σε αυτές τις καταστάσεις....σίγουρα είναι μάθημα ζωής για όλους μας...
Εμένα πάλι είναι η μοναδική φορά που βλέπω κάτι τέτοιο και δεν με έπιασαν τα κλάματα! ΄ΑΞΙΑ παιδιά από ΄ΑΞΙΟΥΣ γονείς...
Λυπάμαι αλλά δεν κατάφερα να δω ολόκληρο κανένα από τα 2...με έπιασαν τα κλάματα...λόγω αδύναμου χαρακτήρα, λόγω εγκυμοσύνης...τα έκλεισα... Οφείλω όμως να πω ένα τεράστιο ΜΠΡΑΒΟ σε αυτούς τους γονείς που με μεγαλειώδες ψυχικό σθένος στέκονται δίπλα στα παιδιά τους και τους συμπαραστέκονται στην ιδιαιτερότητά τους. Έτσι κι εμείς μπορούμε να δώσουμε την πρέπουσα αξία στην ζωή μας και να σταματήσουμε την μιζέρια των καιρών που μόνο περισσότερη φέρνει... Άξιοι οι μικροί ήρωες της ζωής...
Συγκλονιστικό!!!!!!!!
Ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ σε αυτούς τους γονείς και άλλο ένα μάθημα για εμάς για να εκτιμήσουμε τα μικρά καθημερινά πράγματα...