Η μαμά ρωτάει: Φοβάται τους ήχους. Τι να κάνω;
Εδώ και 2 μήνες, η μαμά Έλενα αντιμετωπίζει τον φόβο του μικρού της Γιάννη απέναντι σε κάθε… ήχο. ‘Έχει αντιμετωπίσει κάποια μαμά κάτι αντίστοιχο; Υπάρχει κάτι που μπορεί να κάνει;
Η Έλενα μας έγραψε:
Θέλω να ρωτήσω τις μαμάδες αν έχουν αντιμετωπίσει φόβο των μικρών τους απέναντι στους ήχους.
Τους τελευταίους 2 μήνες ο Γιάννης έχει αρχίσει και φοβάται όποιους ήχους γίνονται μέσα στο σπίτι εκτός από την τηλεόραση. Δηλαδή βραστήρας, multi, ηλεκτρική σκούπα (ο φόβος και ο τρόμος, σκουπίζω και το κλάμα του Γιάννη ακούγεται στην γειτονιά), ο αφυγραντήρας, το μίξερ, το πιστολάκι, το σίδερο με το μπόιλερ που κάνει ατμό κτλ.
Η κατάσταση γίνεται μερικές φορές αφόρητη γιατί όταν δεν έχω κάποιον να απασχολεί όσο γίνεται το Γιάννη, τότε μου δένει τα χέρια και δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Έχω δοκιμάσει να τον βάλω να τα πιάσει όλα αυτά αλλά δεν γίνεται τίποτα, φοβάται και κλαίει.
Τι άλλο να κάνω;
Είσαι απολύτως σίγουρη ότι κλαίει επειδή απλώς φοβάται; παρακολούθησέ το και συζήτησέ το με τον παιδίατρο αν έχεις και την παραμικρή υπόνοια ότι μπορεί και να νιώθει πόνο ή ενόχληση στο αυτί του, όπως σου προανέφερε κάποια φίλη. Κι αυτό γιατί ανέφερες ότι ο οποιοσδήποτε ήχος μπορεί να το ενοχλήσει, ακόμα και βήχας όχι μόνο οι ήχοι μηχανημάτων.
Μάλλον του έτυχε μια δυσάρεστη εμπειρία με κάποιο δυνατό θόρυβο και από τότε έγινε υπερευαίσθητος σε κάθε είδους δυνατό θόρυβο. Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να αναστρέψεις αυτό το κλίμα συνδέοντας τους δυνατούς θορύβους με κάτι ευχάριστο, πχ με μια αγκαλιά. Παρ' τον αγκαλιά και πατήστε μαζί το κουμπί της ηλεκτρικής σκούπας. Δείξ'του ότι δεν έχει τίποτα να φοβάται από τους θορύβους, ειδικά όταν είναι η μαμά κοντά. Καλή τύχη και να τον χαίρεσαι!
genika mporei na einai mia ''fasi'' opos lene kai oi alles manoules...einai se ilikia pou ekdilonei ta synaidthimata tou...min ton maloneis kai min deixneis pos enoxleisai...apodeksou to gegonos kai mila tou gia ta antikeimena ayta kai se ti mas xrisimeyoun stin kathimerinotita mas...dos tou xrono aki xoro na ethei monos tou se epafi me ta antikeimena tou fovou...px ase to pistolaki sto patoma (ektos mpizas ennoeitai) kai fyge...as ton na to vrei monos tou, na to piasei, na to epeksergastei...to idio kane mia alli mera me tin skoupa... i dikia mou fovotan ena pontiki pou tragouda...klama milame....mexri pou arxise na to vazei moni tis mpros...kai meta pali eklaige...kai meis klaigame ap ta gelia....ypomoni...
Νομιζω ειναι μια φαση που θα περασει,ετσι εγινε κ με το γιο μου περιπου στην ιδια ηλικια.Φοβοταν πραγματα οπως η σκουπα η το πιστολακι και πεταγοταν στον αερα με τα μηχανακια -που γκαζωνουν ειναι η αληθεια οπου βρουν ανοιχτο δρομο.Προσπαθησα οπως λεει και μια φιλη παραπανω να του εξηγω τα παντα,τι κανουμε με τη σκουπα,με το μιξερ κτλ,τωρα ψοφαει να φτιαχνουμε τα μαλλια με το πιστολακι..οσο για τα παιχνιδια που προκαλουν αναστατωση απλα τα βαζεις στο παταρι μεχρι να θελησει να τα παιξει.Γενικα παντως εμεις προσπαθησαμε να τον μαθουμε να ζει με το θορυβο,η να κοιμαται χωρις απολυτη ησυχια.
Το έχεις συζητήσει με τον παιδίατρο σου;'Εχεις παρατηρήσει κάτι άλλο που τον ενοχλεί(πχ. οι αγκαλίες,οι κούνια, να αγγίζει την άμμο ή βρεγμένο χαρτί,μήπως αντιδρά περίεργα στον πόνο,πως εκδηλώνει την χαρά του,πως παίζει και με τι παιχνίδια κτλ). Πάντως θα σε συμβούλευα να αναζητήσεις βοήθεια από κάποιον είδικο γιατί μπορεί να έχει κάποια αισθητηριακή ευαισθησία και να δυσκολεύεται να επεξεργαστεί/οργανώσει τα ηχητικά μηνύματα. Ένας παιδονευρολόγος αλλά και ένας εργοθεραπευτής εξειδικευμένος στην αισθητηριακή ολοκλήρωση, μπορούν να αξιολογήσουν το πρόβλημα και να σου προτείνουν την ανάλογη λύση.
Elena k emeis eixame akrivos to idio provlima..to kseperasame omws me ton kero..opws grafei k i elena ton kratousa opote i8ela na kanw kati apo afta akoma k skoupa evaza kratontas ton sto ena xeri k siga siga arxise na ta pianei k aftos k na vlepei oti dn eine tpt to tromero..elpizw na se voi8isame ligaki!!
Kορίτσια ευχαριστώ για τα αισιόδοξα μηνύματα. Ο Γιάννης είναι 11 μηνών και είναι λιγάκι βαρύς (13 κιλά) για να τον κρατήσω με το ένα χέρι!!! Δοκίμασα να τον βάλω στον θόρυβο και να τα αγγίζει αλλά τίποτα. Και με το φτέρνισμα ή τον βήχα μπορεί να κλάψει!!! Επίσης ξυπνάει με τους πιο απλούς θορύβους γι΄αυτό και του έχω μουσική όταν κοιμάται ώστε να μην ακούγονται θορυβοι όπως το καζανάκι ή τα πιάτα στην πιατοθήκη κτλ. Φοβάται ακόμη και την συρόμενη σιδερένια πόρτα του γκαράζ... Ελπίζω με τον καιρό να το ξεπεράσει γιατί είναι πραγματικά πολύ δύσκολη κατάσταση. Και ναι, έχω κάνει και εγώ τον καραγκιόζη, τον κλόουν χορεύοντας και τραγουδώντας όταν υπάρχει θόρυβος αλλά δεν ...χαμπαριάζει!!! Φοβάται ακόμη και τα παιχνίδια Pisher Price (ένα αρκουδάκι που έχουμε) που μετά από λίγο όταν δεν ασχολείσαι με το παιχνίδι, αρχίζει και λέει μόνο του ''κάνε με μια αγκαλιά''. Και όταν το ακούει : ...Κλάμα!!!!
Σε κάποια φάση φοβόταν και η δικιά μου την σκούπα, το πιστολάκι κλπ το οποίο ότι και αν κάναμε δεν σταματούσε να κλάιει. Κράτησε κανα τρίμηνο και ξαφνικά έπιασε μόνη της τη σκούπα που έβγαλα να σκουπίσω και έγινε χαρωπή νοικοκυρούλα! Με το πιστολάκι ηρέμησε όταν αρχίσαμε να κοιταζόμαστε στον καθρέφτη και να λέμε αααα τι ωραία που θα κάνουμε τα μαλάκια μας. Εμείς έχουμε κάτι χειρότερο.. τους θορύβους από έξω (σκουπιδιάρικα, αέρας, κεραυνοί, η πόρτα των από κάτω, ένα φτέρνισμα κλπ κλπ) Ότι θόρυβος ακουστεί η μικρή ξυπνάει και ουρλιάζει "φοβάσαι" και δείχνει το παράθυρο! Και είναι και 2 1/2 χρονών πλέον!
Μην ανησυχείς!Θα το ξεπεράσει με την πάροδο του χρόνου!
Καλησπέρα! Η αλήθεια είναι ότι τα παιδιά περνάνε διάφορες φάσεις καθώς προσαρμόζονται στο περιβάλλον τους και αυτό έχει να κάνει με την στάση των γονιών απέναντι στα πράγματα που το αφορούν. Η ηλικία του παιδιού έχει σημασία στο θέμα της προσαρμογής. Όσο μικρότερο τόσο ευκολότερη!( δεν γράφεις την ηλικία του δικού σου αν δεν κάνω λάθος) Δοκίμασε να εφαρμόσεις κάποια από τις προτάσεις που ήδη έχουν γίνει και αν δεν υπάρχει αποτέλεσμα συζήτησε το με τον παιδίατρο σου.
ειχα και εγω τετοιο προβλημα. το ξεπερασα ως εξης: κρατουσα το μωρο στην αγκαλια μου, πηγαιναμε στο μουλτι, ελεγα τωρα θα φτιαξουμε το μαμ, το πατουσα στιγμιαια να κανει για ενα δευτερολεπτο θορυβο ενω εγω ημουν αταραχη και χαμογελαστη. μετα εβαζα το χερακι του μωρου και το παροτρυνα να πατησει το κουμπι παλι στιγμιαια ενω της ελεγα μπραβο και γελουσα. τωρα δεν εχουμε τετοια προβληματα
Καλησπερα μαμα Ελενα,ειχα ακριβως το ιδιο προβλημα με το γιο μου. Τοτε ηταν περιπου 20 μηνων.Πρωτα του εξηγουσα παντα τι ακριβως κανει το καθε πραγμα που εκανε θορυβο και προσπαθουσα να τον παω κοντα να δει πως ειναι(πραγμα που ηταν δυσκολο εφοσον φοβοτανε)και επισης του εδειξα οτι μπορουμε να χορεψουμε με τους ηχους που ακουγαμε.Νομιζω οτι αυτο τον βοηθησε τελικα. Τωρα οταν βαζω το μιξερ ερχεται και χορευει.Παντως φαση ειναι και θα περασει, πιστευω. Εμένα τωρα δεν τα φοβατε πια.Ελπιζω να βοηθησα.Καλο κουραγιο.
Δοκίμασες να τον βάλεις να τα πιάσει όσο δεν κάνουν θόρυβο; Για παράδειγμα όσο είναι κλειστή η σκούπα να κάνεις ότι σκουπίζεις, να κάνεις και με το στόμα βου βου βου να εξοικειωθεί και μετά να την ανοίξεις σιγά σιγά αν έχει και ένταση μπορείς να ξεκινήσεις από το χαμηλό. Αν δεν πιάσει αυτό μπορείς να δοκιμάσεις με μία σκούπα παιχνίδι που θα του είναι πιο εύκολο και να σε μιμηθεί σκουπίζοντας.
Με τους ήχους μες στο σπίτι και εξωτερικά δεν είχαμε ποτέ πρόβλημα,μιας και από νεογέννητο η Έλενα κοιμόταν,κι έβαζα σκούπα δίπλα της...Εξοικειώθηκε. Μετά από καιρό,όταν ήταν 10 μηνών,άρχισε να πλαντάζει στην κυριολεξία με το πιστολάκι μαλλιών και τη λύρα(!!!) που παίζει ο πατέρας της. Τί κάναμε;Όποτε στέγνωνα το μαλλί ή έπαιζε λύρα ο πατέρας της,κάναμε τους καραγκιόζηδες,τραγουδούσαμε,χορεύαμε,βαράγαμε παλαμάκια.Τις πρώτες 2 φορές δεν απέδωσε το κόλπο,την τρίτη και στις δυο περιπτώσεις,μόλις άκουγε το ένα από τα δύο "τρομακτικά" αντικείμενα,χόρευε μόνη της,και το κάνει ακόμα και τώρα που είναι 21 μηνών...Της έμεινε!Θεωρεί ότι είναι η ώρα του πάρτυ.