Θυμάμαι την πρώτη φορά που, παιδάκι ακόμα, άκουσα για το AIDS. Ήταν καλοκαίρι (του ’85;), ήμουν στο εξοχικό με τον παππού και τη γιαγιά και η ασπρόμαυρη τηλεόραση μετέδωσε μια σχετική είδηση. Κάτι άκουσα περί καρκίνου των ομοφυλοφίλων, κάτι περί σεξ, τέντωσα τις κεραίες μου για να ικανοποιήσω την παιδική μου περιέργεια, αλλά η (συντηρητικότατη) γιαγιά μου έσπευσε να κλείσει τον ήχο και να με απομακρύνει το ταχύτερο. Όμως, εγώ κατάφερα να συγκρατήσω ό,τι πληροφορίες άκουσα. Λίγο καιρό μετά, έκανε το γύρο του κόσμου η είδηση του θανάτου του Rock Hudson από τον καινούριο μυστηριώδη ιό. Το συγκράτησα κι αυτό. Πέρασαν 2-3 χρόνια και διάβασα στην ΚΑΤΕΡΙΝΑ την είδηση ότι ο Freddie Mercury έπασχε από AIDS.
Σιγά σιγά, στα τέλη της δεκαετίας του ’80 και στις αρχές της δεκαετίας του ’90, ο κόσμος άρχισε να μιλάει ανοιχτότερα για την “φοβερή και τρομερή νέα ασθένεια”, τη “μάστιγα του αιώνα”, όπως είχε χαρακτηριστεί, αν θυμάστε. Άρχισαν να “φεύγουν” πολλοί διάσημοι, ο Alvin Ailey (1989), o Freddie Mercury (1991), o Anthony Perkins (1992), o Rudolph Nureyev (1993). Το 1991 ο Magic Johnson ανακοίνωσε σε συνέντευξη τύπου ότι είναι φορέας και έγινε παράδειγμα προς μίμηση όταν ήρε την απόφασή του να αποσυρθεί από την ενεργό δράση και αγωνίστηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης (παρά τις αντιδράσεις συναθλητών του).
Σταδιακά, όλοι άρχιζαν να καταλαβαίνουν ότι το AIDS δεν είναι μια αρρώστια που αφορά μόνο τους ομοφυλόφιλους. Η σεξουαλική επανάσταση των προηγούμενων δεκαετίων είχε καταστήσει δυνητικούς φορείς όλους όσους είχαν ελεύθερες σεξουαλικές σχέσεις (χώρια όσους κόλλησαν τον ιό από μεταγγίσεις, καθώς η ασθένεια δεν ήταν γνωστή και δε γίνονταν έλεγχοι και τους χρήστες ναρκωτικών).
Έτσι, επιλέχτηκε από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών η 1η Δεκεμβρίου ως Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS και άρχισαν να παρουσιάζονται μιντιακές καμπάνιες, ώστε να ενημερωθούν όλοι για τους κινδύνους του ιού, τους τρόπους προφύλαξης, τους τρόπους μετάδοσης του. Ακόμα και σήμερα, όμως, που τα φάρμακα δίνουν στους φορείς του ιού τη δυνατότητα να ζήσουν μια φυσιολογικότατη ζωή και που η ενημέρωση είναι εκτενέσταση, η ασθένεια παραμένει ταμπού. Μάλιστα, η υστερία και η τρομολαγνεία που επικράτησαν στο δυτικό κόσμο κατά τη δεκαετία του ’80, με την παρεμβολή μιας δεκαετίας ενημέρωσης, αυτής του ’90, άντε και των αρχών του 21ου αιώνα, έχουν εξελιχθεί σήμερα σε μια επικίνδυνη αδιαφορία.
Ως γονείς, για να προστατέψουμε τα παιδιά μας, οφείλουμε να τους μιλήσουμε από πολύ μικρή ηλικία για το AIDS (και τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα εν γένει). Η γνώση είναι δύναμη. Το σεξ και το AIDS δεν πρέπει να είναι θέμα-ταμπού για τους γονείς. Δυστυχώς, παρατηρείται μία αυξητική τάση στα νέα κρούσματα οροθετικών και ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των νέων κρουσμάτων δύναται να οφείλεται στους late presenters, δηλαδή τα άτομα που είναι οροθετικοί, δεν εξετάζονται, δεν το γνωρίζουν ή και αρνούνται να το δεχτούν και κατά συνέπεια μεταδίδουν…
Θα παρουσιάσουμε καταρχάς μερικές καμπάνιες για το AIDS. Όσοι έχετε παιδιά που είναι σε ηλικία να καταλάβουν, τολμήστε να τους τις δείξετε και με αφορμή την παγκόσμια ημέρα κατά της ασθένειας, να τους μιλήσετε απλά και κατανοητά, χωρίς ντροπή και ενοχές.
Mια έξυπνη και παράλληλα αστεία διαφήμιση σχετική με τις προφυλάξεις που όλοι πρέπει να παίρνουμε!
Δείτε το video:
1η Δεκεμβρίου, μια μέρα για όλους μας
Το AIDS δεν μεταδίδεται με την αγκαλιά, η αγάπη, όμως, μεταδίδεται
Ζήσε τον έρωτα, βάλε προφυλακτικό
Ενημέρωση-Προφύλαξη-Εξέταση: το δικό μας μότο ζωής!
Η περσινή καμπάνια ενημέρωσης για τον HIV από την ΜΚΟ PRAKSIS και το ΚΕΝΤΡΟ ΖΩΗΣ, με την Υποστήριξη του ΚΕΕΛΠΝΟ
—
Κάθε 10 δευτερόπλεπτα ένας άνθρωπος στον κόσμο πεθαίνει από AIDS
Μια παλιότερη διαφήμιση με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου
H καμπάνια του περιοδικού Downtown με διάσημους Έλληνες να βγαίνουν από τα ρούχα τους
Μέσα από το αρχείο της ΕΡΤ, μπορούμε να παρακολουθήσουμε δύο πολύ ενδιαφέροντα ντοκιμαντέρ, των μέσων της δεκαετίας του ’90, σχετικά με την ασθένεια:
Το “AIDS, ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΙΑΣΗ”
και το “AIDS, Η ΑΛΛΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ”
Παρακάτω, μπορούμε να δούμε μια σειρά από έξυπνες αφίσες που μας ενημερώνουν και σίγουρα μας κινητοποιούν:
Ζούμε στο 2011. Έχουμε ενημέρωση. Ας ξεπεράσουμε τα ταμπού και ας μεγαλώσουμε παιδιά χωρίς ταμπού.
Θυμίζουμε ότι το AIDS ΔΕΝ μεταδίδεται:
• Από την καθημερινή, κοινωνική επαφή, τη χειραψία, το αγκάλιασμα, το απλό φιλί, τη συνάθροιση ατόμων
• Από την τουαλέτα
• Από τον ιδρώτα ή το σάλιο
• Από ρούχα, σκεπάσματα, πιάτα, ποτήρια και μαχαιροπίρουνα, τηλέφωνα
• Από πισίνες ή τη θάλασσα
• Από κουνούπια ή άλλα έντομα
Οι περισσότεροι μύθοι για το AIDS έχουν καταρριφθεί… Ο μύθος που επικίνδυνα παραμένει είναι αυτός της νοοτροπίας του «και βέβαια δεν με αφορά το ζήτημα» που διέπει πολλούς στη χώρα μας. Αυτόν πρέπει να καταρρίψουμε και θα βγούμε όλοι νικητές.
Δείτε εδώ την παγκόσμια έκθεση πρόοδου της Unicef για το 2011.
Περιηγηθείτε στις ιστοσελίδες www.hiv.gr και www.hivaids.gr, για να βρείτε στα ελληνικά ό,τι πληροφορία ψάχνετε σχετικά με τον ιό και την ασθένεια.
Δείτε εδώ τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το AIDS.
Ακούστε το ηχογραφημένο μήνυμα της Αλεξάνδρας Αθηναίου (ψευδώνυμο), συγγραφέως του βιβλίου “Και βέβαια δεν σας αφορά”, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΟΞΥ :
Δώστε στους εφήβους να διαβάσουν την ενημερωτική έκδοση της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς, που μπορείτε να βρείτε εδώ, αλλά και το βιβλίο της Λίτσας Ψαραύτη “Το αυγό της έχιδνας”, εκδ. Πατάκη. (Το διάβασα με προτροπή της μητέρας μου, το 1990, όταν προωτοκυκλοφόρησε, σε ηλικία 11 ετών), αλλά και τη “Γεύση Πικραμύγδαλου” του Μάνου Κοντολέοντα, πάλι από τις εκδόσεις Πατάκη. (Το διάβασα στην δευτέρα λυκείου, όταν πρωτοκυκλοφόρησε).
Επισκεφτείτε την ιστοσελίδα του Κέντρου Ζωής www.kentrozois.gr και αυτήν του ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ www.kentrozois.gr
Διαβάστε στα ΝΕΑ τη σοκαριστική πρόσφατη έρευνα της DUREX, τα αποτελέσματα της οποίας έδειξαν ότι το 75% των Ελληνίδων και το 68% των Ελλήνων συμφώνησαν ότι θα ήθελαν να είναι περισσότερο ενημερωμένοι σχετικά με το HIV/AIDS.
Ενημερωθείτε, λοιπόν, και κυρίως ενημερώστε τα παιδιά σας!!!
Όλοι μαζί μπορούμε να σταματήσουμε το AIDS.
—
Η Πελιώ Παπαδιά, εκτός από σύντροφος και μαμά, είναι καθηγήτρια δημοσιογραφίας, επικοινωνίας και ΜΜΕ και ερευνήτρια στον τομέα των μίντια.
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Συγχαρητήρια Ολίβια για τη δημοσίευση και Πελιώ για το εξαιρετικό άρθρο σου! Εδώ και χρόνια τα ΜΜΕ στην Ελλάδα έχουν "ξεχάσει" εντελώς το θέμα HIV/AIDS και θυμούνται μόνο κάθε 1η Δεκέμβρη να βάλουν το κόκκινο κορδελάκι-σύμβολο κατά του ιού δίπλα στο τηλεοπτικό τους σήμα ή και στο πέτο των παρουσιαστών... Κατά τα άλλα αφιερώνουν ένα δίλεπτο του δελτίου κάνοντας σκόρπιες αναφορές σε πρόσφατα στατιστικά στοιχεία για τον ιό. Η γνώση εμάς των Ελλήνων γύρω από τον HIV και το AIDS έχω την αίσθηση ότι έχει περιοριστεί σε αυτά που ακούσαμε στις αρχές της δεκαετίας του '90. Από τότε μέχρι σήμερα, τα δεδομένα για την ασθένεια και τους οροθετικούς έχουν αλλάξει πολύ, αλλά κανείς δε μας ενημέρωσε... Αν δε το ψάξεις μόνος σου, η πολιτεία δε θα ασχολήθει. Τα παιδιά μας δε θα ακούσουν για τη μετάδοση του ιού στο σχολείο. Αλλά δυστυχώς δε θα τους μιλήσουμε για την ασθένεια ούτε κι εμείς οι ίδιοι πολλές φορές. Ή όταν θα το κάνουμε, θα μεταδώσουμε τις απαρχαιωμένες και φορτωμένες ταμπού πληροφορίες που νομίζουμε ότι τους αρκούν. Όταν συζήτησα το θέμα με μαθητές μου στο Γυμνάσιο, τρόμαξα από το επίπεδο άγνοιας και σύγχυσης στα παιδικά μυαλα. Ήθελα να τους πω περισσότερα, αλλά διαισθανόμουν ότι την επόμενη κιόλας μέρα κάποια ανίδεη μητέρα ή κάποιος κολλημένος πατέρας θα ερχόταν να μου ζητήσει το λόγο για τον οποίο τόλμησα να μιλήσω σε Γυμνασιόπαιδα για τον HIV. Ευτυχώς κάτι τέτοιο δεν έγινε... Όλες οι μαμάδες και όλοι οι μπαμπάδες οφείλουμε να είμαστε ενημερωμένοι για θέματα σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων και έχουμε χρέος απέναντι στα παιδιά μας να τα πληροφορήσουμε όσο καλύτερα μπορούμε, εμείς οι ίδιοι. Το "Να προσέχεις" δεν αρκεί.
Εξαιρετικό άρθεο για μια ακόμη φορά!Πριν τα φτιάξω με τον μετέπειτα σύζυγό μου,είχα ερωτικές επαφές (ΠΑΝΤΑ με προφύλαξη) με αγόρι που παράλληλα είχε σχέσεις κ με άτομα του ίδιου φίλου. Όταν αποφασίσαμε με τον άντρα μου να είμαστε μαζί και η σχέση μας έγινε σταθερή,αποφασίσαμε να κάνουμε εξετάσεις αίματος, προκειμένου να κάνουμε έρωτα χωρίς προφυλακτικό, παίρνοντας μόνο αντισυλληπτικά μέτρα. Στο νοσοκομείο της επαρχιακής πόλης που κατοικώ, είχαμε τη χείριστη αντιμετώπιση... Όταν αναφέραμε ότι θέλουμε να εξεταστούμε για AIDS, οι νοσοκόμες μας κοιτούσαν με μισό μάτι...Όταν δε πήγαμε να πάρουμε το παραπεμπτικό από το ταμείο, η υπεύθυνη υπάλληλος είπε φωναχτά "Η εξέταση για AIDS είναι δωρεάν!". Παίζει να την ακούσανε μέχρι το πάρκινγκ του νοσοκομείου....ΚΑι φυσικά οι υπόλοιποι ασθενείς μας κοιτούσαν σαν αξιοθέατο..... Όταν σταματήσει η αντιμετώπιση αυτού του είδους από τα νοσοκομεία, πιστεύω ότι οι νέοι θα ζητήσουν την εξέτασή τους με μεγαλύτερη ευκολία.
Συγχαρητήρια για το πλήρως ενημερωτικό και γεμάτο πληροφορίες άρθρο! Πρέπει να το διαβάσουν ΟΙ ΠΑΝΤΕΣ, διαβάζετε μονορούφι και με κομμένη την ανάσα!
Αρχες δεκαετιας 2000 αποφασισαμε με το τοτε αγορι μου να κανουμε εξετασεις αιματος για AIDS. Δεν ειχαμε καποιο λογο να το κανουμε αλλα επειδη πολλα ακουγονταν τοτε και η παραπληροφορηση εδινε και επαιρνε πηραμε την αποφαση και ετσι βρεθηκαμε στον Ερυθρο Σταυρο για τη δωρεαν(!)εξεταση αιματος. Οι νοσηλευτριες μας κοιταζαν με μισο ματι και απο πανω μεχρι κατω για να διαπιστωσουν ιδιοις ομμασι αν πασχουμε ή αν ειμαστε φορεις της νοσου. Λες και αυτο το γραφει κανεις στο κούτελό του... Καμμια διακριτικοτητα, καμμια αισθηση ασφαλειας και σιγουριας.. Θα μπορουσαμε οντως να ανησυχουμε για το αποτελεσμα, να ειχαμε λογους να πιστευουμε οτι κατι μπορει να μην πηγαινει καλα... Αυτες τιποτα! Σκουντιοντουσαν για το ποια θα παρει την ευθυνη να μας παρει αιμα. Ηταν φανερο πως δεν ηταν εκπαιδευμενες για το πόστο τους και πραγματικα ελπιζω πλεον να εχουν αλλαξει τα πραγματα και οι ανθρωποι που δουλευουν εκει να ειναι πιο κατηρτισμενοι, διακριτικοι και ευαισθητοποιημενοι. Μπραβο Πελιώ για το καταπληκτικο ποστ!!!!
Κρατάω το "Η ΓΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΜΗ" και εύχομαι να αντιμετωπιστεί πολύ πιο σοβαρά αυτή η μάστιγα...
Εξαιρετικό το άρθρο σου Πελιώ! Ευχαριστούμε!