θα συμφωνησω με τα προηγουμενα σχολια! Διαφωνω ομως με την Αλικη σ'αυτο που ειπε οτι δεν παθαμε τιποτα με αυτα που μας ελεγαν οι γονεις μας για τον παλιατζη κ.τ.λ. ! Αυτο τρομαζει τα παιδια παρα πολυ!!! Τα τρομοκρατει!! Ειναι δυνατον να λεμε σε μια μικρη ψυχουλα για εναν παλιατζη ή εναν κακο λυκο οτι θα ερθει να τα παρει;;; Μου το ελεγαν πολλοι γονεις να το κανω στα παιδια για να φανε! Φυσικα και δεν το εκανα ποτε!! Γιατι να το φοβερισω ενω υπαρχουν τοσοι αλλοι τροποι; Οσο για τα παραμυθια θα σου προτεινα της ΡανιαςΜπουμπουρη!!! Ολα της τα παραμυθια ειναι απιστευτα και βοηθουν τα παιδια και γονεις σε καθημερινα προβληματα"

Συμφωνω με την Αλικη και την Ξανθη..πιο πολυ με τρομαζει ενα νηπειο να ξερει να χειρίζεται τον υπολογιστη παρα το <>. Μεγαλωσα με αυτα τα τραγουδια και αυτα τα τραγουδια τραγουδαω και στο μωρουλινι μου που ειναι 6 μηνων και στον μεγαλο καποτε αυτα τραγουδουσα ( σημερα κλεινει τα 11 ).

καλα που να ακουσετε σε μια παλια κασετα της μικρης μου αδερφης που ειχε τη νεραιδα των ροδων!γλυκουλι δεν ακουγεται? κατα βαθος ομως: ηταν μια κοπελα που αγαπουσε εναν νεο που ομως δεν ενεκρινε ο αδερφος της!και τον σκοτωσε ο αδερφος,εθαψε το κεφαλι του σε μια γλαστρα στο μπαλκονι της δεσποσυνης ενω ταυτοχρονα της ειπε πως τον εστειλε σε μια σοβαρη αποστολη.φυτρωσε στη γλαστρα ενα μεθυστικου αρωματος γιασεμι,ζαλιστηκε η κοπελια παραπατησε,εσπασε η γλαστρα και βγηκε το κεφαλι..........που ειναι το ροδο και που η νεραιδα χρονια τωρα δε το εχω βρει........... και ομως το παιδι κοιμοταν με αυτη την κασσετα που πολυ καλοπροαιρετα της αγορασε η νονα της!!!!

Η αλήθεια είναι πως όσο το ψάχνεις τόσο τρελαίνεσαι! Εγώ όπου μπορώ αλλάζω τις μακάβριες λέξεις με ότι με βολεύει για να το κάνω πιο όμορφο! Για παράδειγμα, στην πεταλούδα που λέει η Δήμητρα αντί για "ψοφά" λέω "κοιμάται"!

θα συμφωνησω μαζι σου πολλα παραμυθια και τραγουδια ειναι απαραδεκτα μην ξεχναμε και το τραμπα τραμπαλιζομαι πεφτω και τσακιζομαι εγω κοιταω να φιλτραρω καπως μερικα παραμυθια και να αποριπτω καποια απο την αλλη τα παραμυθια περνανε και καποιες αληθειες για τον θανατο τις δυσκολιες με καλυμενο τροπο που ισως και να ειναι καλο δεν ξερω πιστευω οτι χρειαζεται προσοχη αλλα οχι αποστειρωση αν βγαζω νοημα επισης θα μου εξηγησει καποιος το νοημα της χρυσομαλουσας μπηκε πηρε οτι ηθελε σπασε οτι ηθελε και το σκασε απο το παραθυρο??

Τα παιδικά παραμύθια που διηγούμαστε στα παιδιά μας αποτελούν κατά 80% παραφρασμένα παραμύθια των Αδελφών Γκριμ. Αυτοί ήταν λαογράφοι που γύριζαν στη βορεια Ευρώπη και κατέγραφαν τους τοπικούς θρύλους. Όπως ακριβώς και οι δικοί μας θρύλοι το νόημα είναι "ΚΑΤΣΕ ΣΤΑ ΑΥΓΑ ΣΟΥ" μην εμπιστεύεσαι κανένα (Κοκκινοσκουφίτσα) και ιδιαίτερα τους ΑΝΤΡΕΣ (Χιονάτη) μην προσπαθήσεις να ξεγελάσεις τους "μεγάλους" (Ωραία κοιμωμένη). Μην παίρνεις πράγματα από ξένους (Πάλι χιονάτη) μην λες ψέματα (Ραμπελστίλσκιν) και γενικά να είσαι καλό παιδί γιατί αλλιώς... την έβαψες. Συμφωνώ πως είναι πολύ σκοτεινά και τρομαχτικά παραμύθια αλλά τα παιδιά εχμ... δεν νομίζω ότι είναι τόσο αθώα όσο νομίζουμε. Μία υγιής δόση φόβου ίσα που μπορεί να τους αρέσει (Αυτό από εμένα που βλέπω ότι αιματοβαμμένο υπάρχει σε τηλεόραση και σινεμά). Παρά τα όσα πιστεύουμε τα παιδάκια ξεχωρίζουν αρκετά νωρίς το παραμύθι από την πραγματικότητα (Ο λύκος ΔΕΝ μιλάει) και δέχονται τα τρομαχτικά όπως εμείς τις ταινίες δράσης. Τώρα αν ακόμα δεν θες να πεις στο παιδάκι του τρομαχτικά, οι μύθοι του Αισώπου είναι διδακτικοί και καθόλου τρομαχτικοί. Οι ιστορίες της θείας Λένας κυκλοφορούν στο εμπόριο και είναι καλές, Τα βιβλία της Άστριντ Λίντγκρεν μπορείτε να τα διαβάζετε μαζί όταν μεγαλώσει λίγο (3-4) και έχουν αυτοτελή κεφάλαια (πίπη φακιδομύτη-Μικές-Διαβολάκια του Μικρού Χωριού). Όπως επίσης τα βιβλία "Εγώ και η αδελφή μου η Κλάρα" κλπ. Όσο για τραγουδάκια, μπες στο site του Ελληνικού προσκοπισμού (με λίγο googling θα το βρεις) και έχει τραγούδια με στίχους και μουσική χωρίς τρομαχτικά. Επίσης τα Ζουζούνια που τραγουδάνε για τα χρώματα και τους αριθμούς (Μπόνους είναι σε cd και δεν χρειάζεται να τραγουδάς) και τα τραγούδια που λέγαμε όταν παίζαμε παιδικά παιχνίδια (περνά περνά η μέλισσα-Δεν περνάς κυρά μαρία-Γύρω Γύρω όλοι κλπ)

συμφωνώ μαζί σου απόλυτα!!!!!!για να μην θυμηθώ και την πεταλούδα...."όταν έρθει ο χειμώνας, πέφτει κάτω και ψοφά!!". μα άκου "ψοφά"????έλεος!!!

βασω απο την μια εχεις ενα δικιο,καποιες εκφρασεις που χρησιμοποιουνται στα παραμυθια ειναι μαλλον ακαταλληλες για παιδακια πολυ μικρα.Απο την αλλη μεσα απο τα παραμυθια το παιδι ισως να καταλαβαινει καλυτερα οτι δεν ειναι ολοι οι ανθρωποι καλοι και να προσεχει.Δεν ξερω ποσο ειναι το παιδακι σου αλλα ωσπου να γινει μεγαλυτερο ισως ειναι καλυτερο να μην διαβαζεις αυτα τα γνωστα παραμυθια αλλα καποια αλλα πιο "ηπια"!Παντως μεσα απο αυτα παιρνει διδαγματα οσο παραξενο να μας φαινεται αυτο,μαθαινει να ελπιζει,να καταλαβαινει οτι καθε πραξη μας εχει αντιχτυπο,οτι ο ευκολος δρομος δεν ειναι παντα και ο σωστος(βλεπε 3 γουρουνακια)κ.ο.κ,γιατι δυστυχως ο κοσμος μας δεν ειναι αγγελικα πλασμενος! Αλλα επειδη το ζητας θα σου προτεινω μερικα,μπορεις να του παρεις απο αυτες τις ιστοριουλες που μιλανε για τα αισθηματα η τους μυθους του αισωπου η ιστοριουλες με ζωακια,πως ζουνε κτλ.Σου προτεινω και 2 που εχω τωρα στο μυαλο μου: "M'αυτη την μπαλα παιζουμε ολοι"(που εχει την εννοια του να μοιραζομαστε)και "οι φιλοι μου απο το ποταμι". Τελος μπορεις να του παρεις ιστοριουλες τυπου ντορας που να ψαχνετε για αντικειμενα.

Ο τεμπελης Δρακος και η Επιστροφη του τεμπέλη Δρακου..... πανεμορφα τρυφερα και εξυπνα τραγουδακια.... ακουστε τα και θα καταλαβετε!!! εμεις τα ακουμε μετα μανιας!

Μη βιάζεστε να απορρίψετε τα κλασσικά παραμύθια ως σκληρά και τρομαχτικά, φέρνουν το παιδί σε επαφή με αρχέτυπα σύμβολα μέσα από τα οποία εκφράζονται τα συναισθήματα και οι ανάγκες του ανθρώπου. Το παιδί μεγαλώνοντας έρχεται αντιμέτωπο με ένα σωρό ερωτήματα και πολλούς φόβους. Ο χώρος του «μια φορά και έναν καιρό», δημιουργεί μια απόσταση ασφαλείας, ώστε το παιδί να μπορέσει άφοβα να επεξεργαστεί τον κόσμο, τη θέση του σε αυτόν, αλλά και τα έντονα συναισθήματα που βιώνει καθώς έρχεται αντιμέτωπο με τις αναπτυξιακές προκλήσεις. Η σχέση με τη μητέρα και τον πατέρα, η επαφή με τους συνομηλίκους, οι εσωτερικές συγκρούσεις και τα διλήμματα, οι πρώτες απορίες για τη ζωή, οι φόβοι του, παίρνουν μορφή στο κόσμο του παραμυθιού. Επίσης τα παιδιά διασκεδάζουν πολύ με το να ακούν ιστορίες από τα δικά μας παιδικά χρόνια, ανασκαλέψτε τη μνήμη σας και ταξιδέψτε το παιδί σας στις δικές σας σκανταλιές, στα δικά σας όνειρα.

πολύ ωραία τα λες ρε Βασω.Πραγματικά έτσι είναι.Εμένα η κόρη μου έχει πάθειφοβία με τον κακό τον λύκο, απο το τραγουδάκι ,ψάχνει για λύκους μες στο σπίτι.αλλά απο την άλλη ζητάει καθε μέρα να το ακούει.Εγω της λέω οτι ο λύκος είναι καλός και κάνει νάνι με τα μικρά λυκάκια του στο δάσος.Απο παραμύθια να συμπληρώσω το χειρότερο το κοριτσάκι με τα σπίρτα(που έιχε πεθάνει η μαμά της , η γιαγιά της και ο πατέρας ή πατριος ήταν ένα τέρας )και στο τέλος πεθαίνει και το κοριτσάκι.Ελεος κόντεψα να πάθω εγκεφαλικό.Να μην πω για το μολυβένιο στρατιωτάκι..Ωραίο παραμυθάκι είναι με τον μυλωνα και τους 3 γιους, μας το έλεγε ο παππούς μου μικρά και τώρα εγώ το λέω στην κόρη μου στα ανήψια μου.

Μαμά βάσω έχεις ΑΠΟΛΥΤΟ ΔΙΚΙΟ!!! Αλλά που να το βρεις; Λοιπόν 2 πράγματα θα σου πω. 1ον ο μικρός σου είναι πολυ μικρός ακόμα για να καταλαβαίνει το οτιδήποτε, οπότε πες του ότι παραμύθι θες, έτσι κι αλλιώς δε θα το καταλάβει...ακόμα! Ούτε θα φοβηθεί ούτε τίποτα! 2ον εγώ έχω κολλήσει με τα ΑΜΠΡΑ ΚΑΤΑΜΠΡΑ, με τα παιδικά παραμύθια που κυκλοφόρησαν όταν εγώ ήμουν παιδί! Μουχαν αφήσει από τότε μια γλυκιά γεύση κ τώρα που έγινα κ γω μαμα έψαχνα μανιωδώς να τα ξαναβρώ σε cd αυτή τη φορά! Αν σε ενδιαφέρει το link που τα βρήκα επιτέλους είναι το http://greekcartoons.blogspot.com/2011/05/hf.html. Τα αφηγούνται γνωστοί έλληνες ηθοποιοί και τα περισσότερα είναι απλά υπέροχα. Μπορείς να πάρεις άπειρες ιδέες από κει! Δοκίμασέ το! Ε και δεν είναι υποχρεωτικό το παραμύθι ναναι απ΄την αρχή μέχρι το τέλος καλό! Η ζωή άλλωστε δεν είναι!

χαχαχα ελιωσα...χιλια δικια εχεις αλλα γελασα πολυ! Φτιαξε ιστοριες!ξεκινα απο μκρες,μην μασας,στην πορεια θα γινεις πιο δημιουργικη.Κ εγω στην αρχη κολλαγα πολυ,μια φορα ρωτησα τον αντρα μου πως κανει ο ελεφαντας για να συνεχισω το 'οταν θα παω κυρα μου στο παζαρι',με λοξοκοιταξε και μου πε 'και κοκοκο να πεις δεν πειραζει,8 μηνων ειναι ο μικρος,δεν ξερει'. Αλλα αρχισα να λεω κ να τραγουδαω οτι μου ερθει στο κεφαλι και σιγα σιγα ενα αστερι γεννηθηκε..Μουσικη βαλε οτι σου αρεσει,δεν χρειαζεται να ειναι παντα παιδικα,αν και υπαρχουν ωραιοτατες συλλογες οπως το 'αρες μαρες κουκουναρες' που θα διασκεδασεις και εσυ ,και η μυθολογια εναλλακτικα απο παραμυθια και φυσικα αν θυμασαι κατι απο παπουδες σου,τα δικα τους παραμυθια ηταν πιο αυθεντικα. υ.γ. και να σκεφτεις οτι τα παραμυθια οπως τα ξερουμε σημερα ειναι στην εξωραισμενη μορφη τους(πχ την χιονατη τη δηλητηριαζε η μανα)

Έχω καταπληκτική πρόταση : Tony Wolf 'Ζωάκια' εκδόσεις ΣΤΡΑΤΙΚΗ. 12 ιστοριούλες με ζωάκια. Ενδεικτικά αναφέρω την ιστορία με το κουνελάκι που πήρε μέρος σε αγώνα, βγήκε τελευταίο κ η μαμά αντί να το μαλώσει του ετοίμασε βραβείο για την προσπάθεια. Πολύ τρυφερές ιστοριούλες για καληνύχτα.

Μαζί σου! Κι εγώ δεν τα μπορώ καθόλου αυτά και απορώ μερικές φορές! Το δε χειρότερό μου είναι το ´Κοριτσάκι με τα σπίρτα' !!! Μου έχει σημαδέψει την παιδική μου ηλικία! Πολύ μα πάρα πολύ θλιβερό... Κι αυτό το τέλος του... Και μόνο που το σκέφτομαι θέλω να κλαίω... Ακόμα και τώρα με ταράζει. Πολύ σκληρό! Διστυχώς τόσο σκληρή ήταν η ζωή των παιδιών της επιχής εκείνης και γι'αυτό κι αυτο το παραμύθι είναι έτσι... :0( Να μην αναφέρω τον Παπουτσωμένο Γάτο! Τι πρότυπο κι αυτό? μεγαλοαπατεώνας, ψεύτης, δολοφόνος! Και το ότι ο γίγαντας ήταν κακός, δεν το κάνει καθόλου Οκ που με μαλαγανιά τον έπεισε να μεταμορφωθεί σε ποντίκι και μετά τον έφαγε ο γάτος (για να του πάρει το χρυσάφι και το σπίτι)!!!! Έλεος! Και ενοείται ότι δεν τραγουδάμε με τίποτα το κανιβαλιστικό τραγούδι 'ήταν ένα μικρό καράβι' (γεμάτο ψυχοπαθείς θα συμπλήρωνα εγώ)! Εμεις ακούμε radiohead και puressence, άντε και κανένα Ζουζούνι! Κι από παραμύθια... Ευτυχώς βγάζω ότι μπορείς να φανταστείς από το κεφάλι μου! Αφού λέω να τα γράψω καμιά φορά να τα έχει να τα λέει στα δικά της όταν κάνει!!!! :0)

kalispera mama vaso.Den eimai akoma mitera mias k genao se 2 mines,ma oi skepseis sou sxetika me ta paramuthia k ta tragoudakia me vriskoun apolita sumfoni mias k ego apexthanome ta klasika paramuthia. ap t mia giati einai odos tromaktika k pernane lathos munimata,k ap tin alli giati k emena tin idia k ta aderfia mou oi goneis mou mas megalosan me edelos alla akousmata.taksideuame se oneiremena paramuthia k nanourismata se kasetes k oneiremenes mousikes pou me duskolia akougame k to 2 paramuthi afou mas eperne toso gluka o upnos... ta paramuthia ap tis kasetes polu ligo ta thumame k psaxno apegnosmena na ta vro me ti voitheia ton gonion mou gia na nanourizo to diko mou agoaraki

Swsta! Para polu swsta ta les sunadelfisa mama, k gw tis idies apories exw! Proteinete kana kalo paramu8i eseis oi pio "palies" k ebeires mamades!

Αγαπητη μαμα Βάσω Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου , τραγούδια , παραμύθια , ταινίες αφηγούνται ιστορίες απο ορφανά παιδιά , που ταλαιπωρούνται , και όταν τα αφηγήσε σε παιδιά που έχουν και τους δυο γονείς δεν το σκέφτεσαι ποτέ ,... Όταν είχε βγεί ο Νεμο είχα γνωρίσει ένα αγοράκι κάπου στα 5 και δεν μπορούσε να την δει γιατί είχε πρόσφατα χάσει τον μπαμπά του... Τα δικά μου παιδάκια είναι ακόμα μικρά , και τους βάζω μουσική που αρέσει και σε μένα , ανταποκρίνονται καλά στην ροκ μουσική , μάλλον τους αρέσουν οι U2, θυμάμαι τα κινέζικα παραμύθια που μου άρεσαν εμένα και η ταινία που θα παίξει φέτος τα Χριστούγεννα θα είναι "το πολικό εξπρες " Καλές γιορτές

Ενα από τα αγαπημένα μου παραμύθια ήταν ο Μορμόλης, μύθοι του Αισώπου και φυσικά παραμύθια που "κατασκεύαζε" η μαμά μου εν ριπή οφθαλμού!!! Επίσης μεγαλώνοντας μου άρεσε να μου διαβάζει τη Χάιντι, το γλάρο Ιωνάθαν και τον Μικρό Πρίγκηπα.

Αγαπητη Βασω, για αρχη να σου πω οτι το κειμενο σου τα σπαει..τα λες πολυ ωραια και μπορω να σου πω οτι με βρισκεις συμφωνη στα περισσοτερα (μη σου πω σε ολα). Εγω εχω να σου προτεινω δυο συλλογες με παιδικα τραγουδακια που για μενα δεν παιζονται : προκειται για το cd "ο τεμπελης δρακος" και "η επιστροφη του τεμπελη δρακου". Ερμηνευτες ειναι διασημοι καλλιφωνοι καλλιτεχνες πχ δεληβοριας, αρβανιτακη κλπ οι μελωδιες ειναι πολυ ωραιες, μερακλωνεις κιολας αμα σου ρθει, και οι στιχοι ειναι ευστροφοι κσι πρωτοτυποι. Η κορη μου ειναι 21 μηνων, τα ξερει ολα απ´ εξω , τραγουδαει και χορευει συνεχεια, τα βαζω κ στο αμαξι και γινεται χαμος...βαλε αν θες στο you tube το "ελεφαντακι" του δεληβορια να παρεις μια ιδεα..

Αχαχαχαχαχχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Τέλειο, τέλειο το κείμενό σου!!!!! Πρόταση βιβλίου δεν σου έχω γιατί εμένα μου αρέσει να φτιάχνω ιστορίες με πρωταγωνιστές τα παιδιά μου και κομπάρσους κουταβάκια, γατάκια, αδερφάκια, ξαδερφάκια... ;)

2 είναι τα κορυφαία νανουρίσματα : Του Σαββιδάκη "Το κορίτσι μου κοιμάται" (οκ, είναι κοριτσάκια εκτός αν κάνει μια μικρή παραλλαγή! ) και της Βουγιουκλάκη "Το νανούρισμα/Αγόρι μου" . Απλά δεν υπάρχουν! Αντί για παραμύθια εγώ τις διάβαζα Μύθους του Αισώπου και Τριβιζά.

*Του Δημητρη Μπασλαμ <>.

Βασικά τα έχω σκεφτεί κι εγώ όλα αυτά.... και πολλές πολλές μαμάδες και πολλοί πολλοί μπαμπάδες. Απλά πιστεύω ότι τα παραμύθια θέλουν να μας διδάξουν το καλό και το κακό, το ακίνδυνο και το επικίνδυνο. π.χ. ένα παιδάκι δεν θα ρισκάρει να μπει σ'ένα δάσος μόνο του γιατί υπάρχουν κίνδυνοι. Τώρα γιατί ο γάλος έφαγε τον μπαρμπα Μπρίλιο.... κι εμένα με φόβιζε το τραγουδάκι όταν ήμουν μικρή.... Ποιος τα έχει βγάλει αυτά τα τραγουδάκια άραγε???? Πάντως κι εμείς που μεγαλώσαμε με όλα αυτά πάθαμε τίποτα?? Όχι...

Αγαπητές μανούλες, υπάρχουν πολύ ωραία σύγχρονα παραμύθια που δεν είναι θρίλλερ! Για μένα νομίζω το πιο θλιβερό είναι το μολυβενιο στρατιωτακι! Προτείνω ενδεικτικά σε παραμύθι το ´ ένας γάτος μια φορά' τηΣ Τατιάνας Ζωγραφού ( περιέχει και cd). Επίσης πολύ ωραία cd με παιδικά τραγούδια που αρέσουν και σε μένα είναι ο ´Τεμπέλης Δράκος´ και τα ´Τραγουδάκια Γάλακτος ´. Η κόρη μου είναι 2 χρόνων και τρελλαίνεται!!

Βάσω μου έχω λιώσει στο γέλιο(σόρρυ κιόλας)με όσα λές.είμαι και εγώ μια απ αυτές που δεν θυμάμαι κανένα παραμύθι και κάνω μια μύξη όλων αυτών κοκκινοσκουφίτσα,χιονάτη κλπ και τους βγάζω όλους καλά παιδιά,που ο λύκος ήταν το καλό παιδί της παρέας αλλά παρεξηγημένος βρε αδερφέ...αν με ακούσει κανείς θα γελάει ένα μήνα...οπότε κάνε μια σούμα και πές το δικό σου παραμύθι,με όλα τα καλόπαιδα..

είσαι υπερβολικά υπερβολική!απορώ πως τα σκεφτηκες όλα αυτά. να διαβάζεις παραμύθια του τριβιζα. εμένα μ αρέσουν.

Αγαπητή μανούλα δίκιο έχεις για τα παιδικά τραγουδάκια και κυρίως για τα παραμύθια, τα οποία και για μένα αποτελούν πρόβλημα. Όσον αφορά στο ρεπερτόριό μου το καθημερινό, πρέπει σίγουρα να τραγουδάω πάνω από 50 τραγουδάκια ημερισίως (χωρίς υπερβολή...). Σου γράφω 1 τραγουδάκι για αρχή Το τραγουδάκι: Το γατάκι Εχω ένα μικρό γατάκι τό σο δα! Που μαζί μου παίζει τρέχει και πη δα! Τα ματάκια του είναι γκρίζα πο νη ρα! Τ'αγαπάω τόσο τόσο τρυ φε ρα! Του 'χω γύρω από τον άσπρο το λαι μο! Κορδελάκι μ'ένα φιόγκο πα ρδα λο! Ξεκαρδίζομαι στα γέλια ό ταν το Κυνηγώ και να το πιάσω δεν μπο ρώ! Εχω ένα μικρό γατάκι τόσο δα! Που στα πόδια μου όλη μέρα τριγυρνά! Το φαγάκι του απ' τα χέρια μου ζητά! Και απ' τα χέρια τα δικά μου ξεδιψά!