Σε καθε μαιευτήριο υπάρχει και μία πτέρυγα ξεχωριστή! Ένας χώρος που γίνονται θαύματα κάθε μέρα και που η παραμικρή ανάσα συγκινεί και γεμίζει την αίθουσα ελπίδα. Η πτέρυγα αυτή λέγεται Μονάδα Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών [εν συντομία ΜΕΝΝ].
Το μεγαλύτερο ποσοστό των γυναικών κατα την διάρκεια της εγκυμοσύνης δεν έχει καν στο μυαλό του το ενδεχόμενο ενός πρόωρου τοκετού (και πολύ καλά κάνουν φυσικα). Ωστόσο, σύμφωνα με τα τελευταία στατιστικά στοιχεία παρατηρούμε πως τα «βιαστικά μωρά» ειναι συνηθισμένο πλεον φαινόμενο και η ιατρική εχεί εξελιχθεί αρκετά ωστε να προσφέρει σημαντικη βοήθεια ακόμα και σε πρόωρα υψηλού κινδύνου.
Πότε όμως ενα νεογνό θεωρείται πρόωρο; Μια πλήρης εγκυμοσύνη διαρκεί 40 εβδομαδες και απο τις 37 και μετα θεωρειται τελειόμηνη. Ένα μωρό εχει -σε γενικές γραμμές- κάποιες μικρές ελπίδες επιβίωσης απο την 25η εβδομάδα, ενω μετα τη 32η αυξάνονται κατακόρυφα. Δυστυχώς στην Ελλάδα οι γιατροί δεν μπαίνουν στην διαδικασία να βοηθήσουν μωρά που γεννιούνται πριν την 25η εβδομαδα, όμως έχουν γίνει γνωστές πολλές περιπτώσεις προωρων μεχρι και 23ων εβδομαδων που αυτη τη στιγμη ζουν μαζι με τους γονεις τους!
Τα μωρά που συναντά κανείς στις ΜΕΝΝ είναι κατα κύριο λόγο κοντούλικα, πολύ αδύνατα και με πολύ λεπτο και ευθραυστο δέρμα. Στην αίθουσα που φιλοξενούνται καθε μωρό εχει την θερμοκοιτίδα του, καθώς και διάφορα όργανα που μετρούν σφύξεις, αναπνοές, πίεση και κορεσμό οξυγόνου. Σε όσα μωρα ειναι απαραίτητο, υπαρχει αναπνευστική υποστήριξη και η διατροφη τους γινεται μεσα απο σωληνακια.
Οχι, η ΜΕΝΝ δεν ειναι τόπος βασανιστηρίων, ειναι μονάδα ελπίδας! Οι γονείς επισκεπτονται τα μωρά τους, τα στηρίζουν στην μεγάλη μάχη που δίνουν, γεμίζουν ευτυχια οταν τα βλεπουν να ανασαινουν, συγκινουνται για καθε 1ml που προστιθεται στην διατροφη τους. Αναμφισβητητα ειναι μια επιπονη και ψυχοφθορος περιοδος για τους νεους γονεις, αλλα το αποτελεσμα ειναι πως τα μικρα μπουμπουκια τους ανθιζουν και το συντομοτερο δυνατο θα τα εχουν κοντα τους!
Θα προσπαθήσουμε να καλύψουμε το θέμα με ευαισθησία και όση μεγαλύτερη αισιοδοξία μπορούμε, λύνοντας απορίες, συζητωντας ιδιαιτερότητες των προωρων και πανω απο όλα θα μοιραστουμε μαζι σας ιστοριες ψυχης απο τις εμπειριες μας στην ΜΕΝΝ.
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Μονο οι μαμαδες που πέρασαν απο αυτή τη θέση καταλαβαίνουν ποσο σπουδαίο πράγμα είναι να εχεις το μωρο σου αγκαλιά.γεννησα το μωρακι μου στην 34 εβδομαδα μολίς 1475γρ., γερασμένος πλακουντας , άγνωστη η αιτία! Τη μέρα που γεννησα εκδήλωσα τη γρίπη h1n1 την όποια οι γιατροί διαπίστωσαν δυο μέρες μετα έπειτα απο δική μου επίμονη....καταλαβαίνετε τι ακολούθησε.αγωνιά για το αν κόλλησε το μωρο, 10 μέρες κλεισμένη σπιτι χωρίς να μπορω να το δω καν απ εξω.μείνανε 25 μέρες 24 βραδυα στην μενν, ειχαμε ίκτερο για 18 μέρες συνεχόμενα παρ ολίγο να κάνουμε ΑΦΜ.παρ ολ αυτά ολά πήγαν Κάλα και Πηγαμε σπιτι μας μολίς 1800 γρ.γολγοθας το να μεγαλωσει αλλα τώρα είμαστε 11 μηνών και προσπαθούμε να σβησουμε τις κακες μνήμες...κάθε σχεδόν φόρα που το κοιμιζω κλαίω απο χαρά και ευγνωμοσυνη που ο Θεός μας βοήθησε και η Παναγιά το έφερε τελικα στην αγκαλιά μου. Κουράγιο και πιστή σε όλες τις μανούλες και μάκαρι κανένα παιδι να μη στερείται την αγκαλιά της Μάμας του.
Η ανηψουλα μου γεννήθηκε στην 24η εβδομάδα, μόλις 600 γραμμάρια!!! Κι όμως το μικρό μας ηρωακι τα κατάφερε, είναι ένα υγιέστατο μωρό. στην αγκαλιά πλέον των γονιών της,κάνοντας μας όλους, ευτυχισμενους!!! Επομένως υπάρχει ελπίδα...ακόμα και σε πολύ πρόωρα μωράκια!
geia sas koritsia...eimai sigourh oti oles se authn thn selida niothei h mia thn alla...perasame k meis apo thn menn gia 10 hmeres...o nikolakhs mou gennhthike thn 33 evdomada k 4 hmera...epine gala me swlhnaki giati den roufouse mpimpero...doksa ton theo gennhthike 2.400 polu kala gia prowro...twra meta apo 4 mhnes exei kseperasei to upsos k to varos ths hlikias tou k h giatroa leieei na kanoume diaita!!!!!ola kala!!!!auto omws pou den tha ksexasw pote sthn zwh mou einai to dwmatio auto me ola ta mwrakia mesa pou kuriolektika evlepes tis flevitses tous k thn kardoula..!!!!doksa ton theo pou pleon uparxoun k auta ta mhxanhmata k zoun oooollaaaaaa ta mwrakia!!!!na mas zhsoun ta kouklia mas!!!
Χαίρετε προωρομανούλες. Είμαι και εγώ "παθούσα" καθώς γέννησα την πρώτη μου κόρη την 28η εβδομάδα 590 γρ. με διαμονή 3 μηνών στην ΜΕΝΝ του Παπαγεωργίου και την πήρα σπίτι 1880 γρ. Μάλιστα έχω στείλει και την δική μου ιστορία στην Ολίβια και είχε δημοσιευτεί το 2009. Αυτή την στιγμή που μιλάμε η κόρη μου είναι 3 ετών κάνει για 2 παιδιά (ζωή να έχει) και απολαμβάνει την συντροφιά της δεύτερης αδελφούλας (μόλις 4 μηνών) η οποία γεννήθηκε την 37η εβδομάδα.
Γέννησα κι εγώ πριν 3 μήνες μια μπουμπού στην 36η εβδομαδα επειδη ανέβασα πίεση και ουρικό οξύ και πήγαινε για προεκλαμψια.. έμεινε στη ΜΕΝΝ 2 εβδομαδες γιατί έπρεπε να πάρει βάρος..γεννήθηκε 1.940kg Αλλά το θαύμα είμαι εγώ που γεννήθηκα το 1981 στον 6ο μήνα με ένα διδυμο αγοράκι αλλά δυστυχώς εκείνο δεν τα κατάφερε..τώρα όλοι έχουν να το λένε που δόξα το Θεό είμαι μια χαρά και οταν στεναχωριόμουν για την μπεμπα μου όλοι μου έδειναν το δικό μου παράδειγμα..
h xristina mou genithike ena mina poio noris, spasan ta nera mou sto spiti.... genithike meta apo 27 ores toketou.... htan mia mikri gatoula... emine sto nosokomio 2 bdomades, den eixame oxigono. eperne antibiosi, giati h kaliergia tou aimatos bgike thetiki. eixe oro opou mpori na fantastis, otan den iprexe bleva sto xeri , tinebazan sto kefali... tin akouga pou elkege ti zozuouna ou... hmouna eki oli mera. doxa to theo ola kala pigan
ΕΓΩ ΕΙΧΑ ΜΙΑ ΤΕΛΕΙΑ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΑΦΟΥ ΕΦΤΑΣΑ 40 ΒΔΟΜΑΔΕΣ ΚΑΙ 3 ΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 17 ΩΡΕΣ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΤΟΚΕΤΟΥ ΤΟ ΜΩΡΟ ΕΝΕΡΓΗΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙΚΑΤΑΠΙΕ ΤΑ ΚΑΚΑΚΙΑ ΤΗΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ ΜΟΥ ΤΕΛΕΙΚΑ ΤΗΝ ΠΗΡΑΝ ΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΑΡΟΝ ΑΡΟΝ!ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΕΝΑ ΤΕΛΕΙΟΜΗΝΟ ΜΩΡΟ 3 ΚΙΛΑ ΤΟ ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΜΕΝΝ ΟΜΩΣ Η ΠΙΟ ΒΑΡΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΜΕ ΔΥΟ ΑΝΑΚΟΠΕΣ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΙΚΟΣΙΤΕΤΡΑΩΡΟ.ΕΜΕΙΝΕ ΣΤΗΝ ΜΕΝΝ 40 ΜΕΡΕΣ ΤΙΣ 20 ΔΙΑΣΩΛΥΝΟΜΕΝΗ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΞΕΡΟΥΜΕ ΑΝ ΘΑ ΖΗΣΕΙ!!!ΣΑΝ ΨΕΜΑ ΗΤΑΝ Η ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΙΠΑΝ ΟΤΙ ΘΑ ΤΗΝ ΠΑΡΝΑΜΕ ΣΠΙΤΙ!ΑΝ ΚΑΙ ΕΙΧΕ ΠΑΘΕΙ ΝΕΟΓΝΗΚΗ ΕΓΚΕΦΑΛΟΠΑΘΕΙΑ ΩΣ ΕΚ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΟΛΑ ΠΑΝΕ ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ 2 ΧΡΟΝΩΝ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΓΛΥΚΑ.ΔΕΝ ΠΕΡΝΑΕΙ ΜΕΡΑ ΝΑ ΜΗΝ ΦΕΡΝΩ ΣΤΙΓΜΕΣ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ.ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΩ ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΤΗΝ ΕΔΩΣΑΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 24 ΜΕΡΕΣ!ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΚΟΠΕΙ Η ΑΝΑΣΑ ΚΑΙ ΕΤΡΕΜΑ ΤΗΝ ΠΗΡΑ ΚΑΙ ΕΚΛΕΓΕ ΤΗΝ ΒΑΖΩ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΑΝΑΣΤΕΝΑΓΜΟ ΑΝΑΚΟΥΦΥΣΗΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΝΑ ΚΛΑΙΕΙ ΤΟΤΕ ΞΑΝΑΒΡΗΚΑΜΕ Η ΜΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗ!ΤΟΤΕ ΕΝΟΙΩΣΑ ΟΤΙ ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ!!!Η ΠΙΟ ΓΛΥΚΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟ!ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΛΕΟΝ ΕΝΑ ΚΟΥΚΛΑΚΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΘΕΡΜΟΚΥΤΙΔΑ ΗΤΑΝ ΤΟ ΧΑΜΕΝΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ ΠΟΥ ΤΟ ΞΕΡΙΖΟΣΑΝ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΤΟΣΟ ΒΙΑΣΤΗΚΑ!ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΠΑΨΕΙ ΜΕΡΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΗΝ ΑΓΑΠΩ ΚΑΙ ΝΑ ΕΛΠΙΖΩ ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΗ ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΑΝΤΕΧΑ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΝΑ ΤΗΝ ΧΑΣΩ!ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΝΑ ΝΟΣΗΛΕΥΤΗ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΤΟΥΣ ΣΕ ΟΤΙ ΗΛΙΚΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ!
Γιατί ο γιατρός σε άφησε 40 εβδομάδες ;;;
22 μαρτιου 2011 γεννηθηκε και μενα το πρωορακι μου 34 βδομαδες και 6 μερες στην αρχη μας ειπαν θα τον βαλουν θερμοκοιτιδα τον μπεμπη μου για λιγο οξυγονο περνουσαν οι μερες και τιποτα μεσα στην εντατικη και στο πιο γρηγορο οξυγονο καθε μερα πηγαιναμε και τον βλεπαμε εκλαιγα που σε αλλες μαμαδες ειχαν μονο προβλημα βαρους και στο δωματιο εκλαιγα που τα φερνανε στις αλλες μαμαδες και εγω δεν ειχα το μωρο μου τελικα δυομιση μηνες το μωρο μου στην θερμοκοιτιδα εκανε εγχειρηση στην καρδουλα του ενος μηνων πριν μπει στο χειρουργειο του καναμε αεροβαφτισμα ΤΟΝ ΒΓΑΛΑΜΕ ΣΤΥΛΙΑΝΟ Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΩΝ ΜΩΡΩΝ ΕΝΤΟΜΕΤΑΞΥ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΠΡΙΝ ΑΡΧΗΣΕΙ ΤΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟ ΜΑΣ ΕΔΙΝΕ 50 50 ΠΟΣΟΣΤΟ ΚΑΙ ΟΤΙ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΜΩΡΟ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΕΓΧΕΙΡΗΣΗ ΔΕΝ ΕΖΗΣΕ ΚΑΡΔΙΟΧΤΥΠΙ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΜΟΥ ΦΑΝΗΚΕ ΑΙΩΝΑΣ Ο ΕΝΑΣ ΠΝΕΥΜΟΝΑΣ ΤΟΥ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ 9 ΚΑΙ ΜΙΣΟ ΜΗΝΩΝ ΥΠΟΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΕΝΑ ΜΕΡΟΣ ΚΑΡΔΙΟΧΤΥΠΟΥΜΕ ΜΗΝ ΑΡΡΩΣΤΗΣΕΙ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΤΟΝ ΣΩΛΗΝΩΣΟΥΝ ΠΑΛΙ ΜΕ ΣΩΛΗΝΑΚΙΑ ΚΑΙ ΤΡΥΠΗΜΑΤΑ ΕΧΩ ΜΙΑ ΚΟΡΗ 6 ΧΡΟΝΩΝ Η ΟΠΟΙΑ ΦΕΡΝΕΙ ΜΙΚΡΟΒΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΗΣ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΗΣ ΛΕΜΕ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ ΓΙΑΤΙ ΗΔΗ ΖΗΛΕΥΕΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΜΑΣ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΦΥΓΟΥΜΕ ΤΟ ΚΡΥΟΛΟΓΗΜΑ ΣΤΟ ΜΩΡΟ ΚΑΙ ΓΑΙ ΤΟΝ ΠΝΕΥΜΟΝΑ ΤΟΥ ΠΟΥ ΥΠΟΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ Η ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΠΟ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ Η ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΕ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΜΗΠΩΣ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΕΓΧΕΙΡΗΣΗ ΠΑΛΙ ΝΑ ΑΦΑΙΡΕΣΟΥΝ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΠΟΥ ΥΠΟΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΩΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΘΑ ΑΝΑΠΛΑΣΤΕΙ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΤΟ ΣΥΚΩΤΙ ΠΟΥ ΑΝΑΠΛΑΘΕΤΑΙ ΑΜΑ ΑΦΑΙΡΕΘΕΙ.ΟΤΑΝ ΤΟΝ ΦΕΡΑΜΕ ΣΠΙΤΙ ΠΗΡΕ ΜΟΛΥΝΣΗ Η ΤΟΜΗ ΤΟΥ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΔΥΟ ΒΔΟΜΑΔΕΣ ΠΗΓΑΙΝΟΕΡΧΟΜΑΣΤΑΝ ΣΤΟ ΜΑΙΕΥΤΗΡΙΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΘΕΜΕΡΑ ΝΑ ΤΟΥ ΤΟ ΑΦΑΙΡΕΣΟΥΝ ΜΕ ΝΥΣΤΕΡΙ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΝΑ ΤΟΥ ΤΟ ΚΑΘΑΡΙΣΟΥΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΗΝ ΓΑΖΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΠΑΝΙΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΣΕΙ ΝΕΡΟ ΣΤΗΝ ΠΛΗΓΗ ΤΟΥ ΚΑΘΕΜΕΡΑ ΜΕ ΑΝΤΙΒΙΩΣΗ ΚΑΙ ΣΙΔΗΡΟ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΥΝΑΜΩΣΕΙ.ΤΟΝ ΒΑΦΤΗΣΑΜΕ ΠΑΛΙ ΣΤΥΛΙΑΝΟ ΓΙΑΤΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΒΟΗΘΗΣΕ ΝΑ ΠΑΝΕ ΟΛΑ ΚΑΛΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΘΑΥΜΑ ΠΟΥ ΔΥΝΑΜΩΣΕ Ο ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΟΤΙ ΠΕΡΑΣΕ ΤΟΣΗ ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΝ ΣΑΣ ΚΟΥΡΑΣΑ.
fotini, δεν έχω ιδέα αν είναι ίδια περίπτωση άλλα κι ένας ξάδερφος μου όταν έγινε 18 ανακάλυψε ένα μέρος του πνεύμονά του να έχει νεκρωθεί. Όλοι οι γιατροί του έλεγαν να το αφαιρέσει, μόνο ένας του είπε όχι και τελικά δέκα και πλέον χρόνια μετά ο πνεύμονάς του παραμένει στην ίδια κατάσταση χωρίς να χειροτερεύει, ζει κανονικότατα τη ζωή του και το μόνο που κάνει είναι κάθε φθινόπωρο το εμβόλιο της γρίπης ή του πνευμονιόκοκου(;). Έλπίζω να πάνε όλα καλά με το μωράκι σου και να μην χρειαστεί τίποτα απολύτως!!!!!!!!!!!!
Νατασα και εγω εχω μια παρομια ιστορια ακριβώς δηλαδη ιδια με την δικια σου απλα εγω ειμουν 36 εβδομάδων ..μου ειχαν σπασει τα νερα μου το πηραν με καισαρικη και εφυγε απο την κληνηκη και πηγε στο ιπποκρατειο δεν το ειχα παρει αγκαλιτσα δεν προλαβα να το αγγιξω ευτυχος δεν ειχε τιποτα το παθολογικο απλα επρεπε να παρει βαρος..γεννηθηκε 2060 στο νοσοκομειο εφτασε 2020 μεσα σε λιγη ωρα..οσο για της επισκεπσης στην εντατηκη ηταν 5 λεπτα..και εγω ειχα δει αυτες της ακτινογραφίες και εγινα εξαλη αλλα δεν εγινε καιτιποτα.....με γραψανε κανονικα..!!! αλλα και εγω δεν προκεται να ξεχασω ποτε τι περασαμε εκει μεσα ποσεσ αγωνιες στεναχοριες μαζι με τον συζηγο μου ετυχος ολα αυτα ειναι πισω μας ειμαστε καλα και μεγαλωνουμε κανονικα απλα περνουμε ιδικο γαλα για προορα...!!!! να ειναι καλα ολα τα παιδακια του κοσμου μαζι με την οικογενεια τους!!!!! και μακρια απο χαζους και ανεκεφαλους που δεν ξερουν να μηλανε και να κανουν σωστα την δουλεια τους,,,!!!!
Xara ίδια περίπτωση κ εγω με σένα ο μικρός μου νοσηλευτηκε με ταχύπνοια λόγω καισαρικης! Με πόνεσε πολυ που τον στερήθηκα τις πρώτες μέρες της ζωής του,που δεν ήρθαμε μαζί σπίτι αλλα η όλη εμπειρία με έκανε να καταλάβω οτι πάλι είμαι τυχερή ... Πήγαινα να δώ τον μικρο μου κ αντί για αυτόν κοίταζα τη μπεμπούλα δίπλα που ήταν 700 γρ. Φύγαμε είχα κ έχω στο μυαλό μου αυτο το μωρό κ τη μαμα του που τόσο δύσκολα ξεκίνησαν την κοινή ζωη τους ! Μακάρι κανένα μωράκι να μη χρειαζόταν να μπει εκεί μέσα αλλα πραγματικά ειναι ένα μέρος που καθημερινά γίνονται τα πιο μεγάλα θαύματα !!!
Είμαστε και εμείς στους άτυχους που περάσαμε την οδυνηρή διαδικασία της ΜΕΝΝ. Ατυχοι αλλα και τυχεροί που ολα πηγαν καλα. 34 βδομάδα και ενώ ολα πήγαινακ τέλεια, άρχισα να χάνω αμνιακό υγρό. 35 και 36 είχε πέσει στο μισό του φυσιολογικού. Κλείνοντας την 37η η γιατρός είπε οτι πρέπει να το πάρει με καισαρική. Να πω εδώ ότι δεν έίχα καθόλου υγρασλια όλο αυτό το διάστημα ή αν είχα ίσως δεν το καταλάβαινα καθότι ήταν καλοκαίρι και ζέστη. Κυριακή λοιπόν 10/10 μπήκα εσπευσμένα για καισαρική. Είτε το πιστεύετε είτε όχι τα 4-5 δευτερόλεπτα που την είδα κάτι μου έλεγε ότι έχει πρόβλαμα με την αναπνοή του, χώρια και που με το που γεννήθηκε το κλάμα ήταν περίεργο. Γέννησα 9 το βράδυ και 5 το πρωί μου λένε ότι το παιδί έχει κάποιο πρόβλημα. Στις άλλες 2 κοπέλες έφερναν τα μωρά τους να τα θηλάσουν και εμένα τα καλά νέα. Κατα λέξη αυτά ήταν τα λόγια "το μωρό σου έχει κάποιο πρόβλημα". Αν σας πω ότι η φράση αυτή με έκανε να πάρω 180 μοίρες στροφή στον τρόπο σκέψης θα το πιστέψετε. Χώρια φυσικά και όλα τα άλλα. Στη εντατική του Παπαγεωργίου Θεσσαλονίκης νοσηλεύτηκε για 8 μέρες με παρωδική ταχύπνοια κάτι πολύ σύνηθες σε καισαρική οπως είπαν. μήχανήματα, μάσκες, σωληνάκια, έλλειψη πρώτης αγκαλιάς... τα ξέρετε. Βέβαια είπα ο΄τι κοντα σε άλλα δράματα και αγώνες μωρών εμείς δεν πάθαμε τίποτα. Άλλα και τώρα συνεχίζω να αναρωτιέμαι αν φταίω εγώ γι αυτο, αν φταίει η γιατρός, αν το έχει επηρεάσει ψυχολογικά, αν έχει τραύματα από την όλη απουσία μου τότε. Και κυρίως αν μου ξανασυμβει το ίδιο και χειρότερο και σε αλλο παιδί γιατί θέλω και αλλο. Δεν ξέρω. Κάτι τελευταίο. Τη μέρα που τη φέραμε σπίτι, ήμουν αγκαλιά μαζί της αφου τη έδωσα γάλα.την είχα στον ώμο μου. αρχισε να αναστενάζει για περιπου 10 λεπτα. Τυχαιο? Συνειδητοποίησα ποσο αναγκη με είχε αλλα και ότι το δέσιμο με το παιδι έιναι υπεράνω ολων των εμποδίων. Ευχομαι ολα μα ολα τα παιδάκια να είναι γερα και τυχερά απο τη πρωτη μερα της ζωης τους! Οσοι γονεις περνατε περιπέτειες σε ΜΕΝΝ μόνο να εύχεστε και να προσεύχεστε. Είναι κακό να συμβαίνουν αυτά αλλά βγαίνουμε δυνατοί και με ακόμη μεγαλυτερα αωθέματα αγάπης και πίστης όχι μόνο για τα παιδια μας αλλα και για άλλα παιδια (το λέω και ως δασκάλα που είμαι). Συγγνώμη αν σας κούρασα.
ειμαι κι εγω μαμα μιας προωρης ζουζουνας που σημερα ειναι 2,5 ετων και πραγματικα κανεις δεν πιστευει οτι γεννηθηκε την 33η εβδομαδα μολις 1540 γραμμαρια. Διαβαζοντας το κριμενο αυτο μονο συγκινηση μπορεσα να νιωσω. πραγματικα γινονται θαυματα μεσα σε μια ΜΕΝΝ. τα μεγαλυτερα ομως θαυματα ειναι τα ιδια τα μωρα που τα βλεπεις να παλευουν και να δινουν την δικη τους μαχη για την ζωη. για αλλη μια φορα θελω να πω ενα μεγαλο ευχαριστω στην ΜΕΝΝ ΙΑΣΩ για ολα οσα εκαναν για την ελλη μου αλλα και για οσα κανουν καθε μερα για ολα τα προωρακια
Εμένα ο γιος μου γεννήθηκε στις 32 βδομάδες που σπάσανε τα νερά 2560γραμμάρια στην εντατική νεογνών στην Κύπρο...Έμεινε 17 μέρες και τον πήρα σπίτι 2 κιλά. Η πρώτη φορά που τον είδα ήταν μέσα στην θερμοκοιτίδα καθώς γέννησα σε κλινική με καισαρική και μου τον πήραν αμέσως προτού τον δω...Δε θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη στιγμή που τον είδα αλλά και όλες τις υπόλοιπες μέρες που πέρασε εκεί...Η δουλειά που γίνεται εκεί είναι φοβερή...Ευτυχώς η τεχνολογία είναι με το μέρος των γιατρών πια και οι ελπίδες για τους γονείς αυξάνονται κατακόρυφα. Το μόνο "μελανο" σημείο που δε μου άρεσε καθόλου όταν το είδα στην επισκεψη στο μωρό μου ήταν το γεγονός ότι στο θάλαμο που είχαν το δικό μου παιδί μαζί με άλλα 11, όταν έπρεπε σε ένα μωρό να κάνουν ακτινογραφίες δεν το πήρε ο άνθρωπος να το πάει σε ξεχωριστή αίθουσα. Έστησε το μηχάνημα πάνω στη θερμοικοιτίδα με τα υπόλοιπα μωρά να βρίσκονται γύρω του. Και όταν ήταν έτοιμο και πήγε να βγάλει την ακτινογραφία εκείνος βγήκε από το δωμάτιο...Μην τυχόν και πάρει και εκείνος από την ακτινοβολία!!! Τα τόσο ευαίσθητα μωράκια που ήταν δίπλα δεν τα νοιάστηκε όμως...Το γεγονός ότι τα μικρά παιδιά είναι πολύ περισσότερο ευαίσθητα στην ακτινοβολία δεν το ήξερε άραγε??? Ας υπήρχε τρόπος να μετακινούν την θερμοκοιτίδα σε ξεχωριστό μέρος! Με το που είδαμε τι πάει να κάνει(είμαστε και οι δυο ηλεκτρολόγοι μηχανικοί με τον άντρα μου και έχουμε ασχοληθεί με τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία και συνεπώς γενικότερα γνωρίζουμε τις επιπτώσεις κάθε είδους ακτινοβολίας) του το επισημάναμε και η απάντηση ήταν "ε, εντάξει μωρέ..." Αφού δεν τον βλέπαμε να είναι διατεθειμένος να κάνει το οτιδήποτε και σαν ηλίθιοι δεν του το απαγορέψαμε, απλά μετακινήσαμε όσο το δυνατό πιο μακριά την θερμοκοιτίδα του δικού μας.Καθώς ως γνωστόν όσο αυξάνεται η απόσταση, μικραίνει η ένταση της ακτινοβολίας...Και να θυμάστε ότι η ακτινοβολία αυτή λειτουργεί αθροιστικά στο ανθρώπινο σώμα...
πόνος, κλάμα, "γιατί" και ένα κάρο ερωτήματα.... δύσκολη κατάσταση... την πέρασα στις δίδυμες, που γεννήθηκαν 35εβδ. και ήταν ό,τι χειρότερο...και να φανταστείς δεν είχαν ούτε οξυγόνο, ούτε σωληνάκια, ούτε επιπλοκές, μόνο βάρος έπρεπε να πάρουν... ουφ!!! Ωραία ενότητα!! Αν και δε με αφορά άμεσα, θα την παρακολουθώ ανελλιπώς!! ;-)
αυτο ειναι ενα αρθρο που μας ποναει..... όπως σας έχω ξαναγράψει το δικο μας μπουμπούκι γεννηθηκε στην 26 εβδομαδα 600 γρ. κ εμεινε 4 μηνες θερμοκοιτιδα.... όλα τα μηχανηματα περασαν από την μπεμπα, οι γιατροι δεν το πίστευαν οτι θα τα καταφερει κ από οτι μας λένε εαν δεν τους επιβεβαίωναν συνεχώς τις πρώτες μέρες οι γιατροί απο τις ακτινογραφιες ότι δεν υπάρχει εγκεφαλική αιμοραγία θα είχαν σταματήσει τις προσπάθειες.... την 4η μερα επαθε κ πνευμονική αιμοραγία...., δεν της εβρισκαν κ φλέβες για να παίρνει τα φάρμακα της μέχρι και στο κεφάλι την είδαμε μια μέρα να έχει βελόνα....της έκαναν επέμβαση να της βάλουν hickman (ειδικό μηχανηματάκι για να μην την τρυπάνε κάθε μέρα) αλλα το 1ο βγήκε ελλατωματικό (το διανοείστε ενα μωρό 700 γρ να πηγαίνει για 2η επέμβαση στο λαιμό???) ΄και το 2ο μυστηριωδώς τραβήχτηκε προς τα έξω οπότε αφου δεν υπήρχε άλλη φλέβα στον λαιμό ξανα αρχίσαμε το τρύπημα όπου υπήρχε διάθεσιμη φλέβα, κ φωτοπηξία κάναμε για τα μάτια προληπτικα .......και όταν βγάλαμε τον αναπνευστήρα δεν τα κατάφερε κ τον ξαναβάλαμε...., αλλα η μικρή !!!!ΗΡΩΑΣ!!! τα εβγαλε πέρα σε όλα!!!!!!! εγω την είδα μετα από 10 μερες γιατι ήμουν κ εγώ νοσοκομείο (εντατική για 10 μέρες) το χειρότερο από όλα ειναι ότι εκει το επισκεπτήριο ειναι μισή ώρα το πρωί κ μισή ώρα το απογευμα κ 10 λεπτά σχεδόν η ενημέρωση.... το πόσο άχρηστος κ ανήμπορος νιώθεις για το παιδί σου........ η μόνη σου χαρά είναι πηραμε 5-6-10 γρ και βγάλαμε κ αυτή την ημέρα γιατι για τους πρώτους 3 μήνες δεν έχεις καμια προσδοκία μόνο να βγάλει το παιδί σου την μέρα. Σήμερα η Λυδία μας ειναι 14 μηνών (διορθωμένη ηλικία) πηγαίνουμε κάθε μήνα για διάφορες εξετάσεις (δόξα το ΘΕΟ) είναι όλες πολύ καλες όλοι στο νοσοκομείο το θεωρούν θαυμα όχι μόνο που αυτο το παιδί ζεί αλλα κ το ότι δεν έχει καποιο πρόβλημα! και εμείς??? σας πληροφορώ ότι έχουμε ξεχάσει όλη την ταλαιπωρία κ το άγχος απλα νομίζω ότι μας έχει αλλάξει κ τους 2 (κ τον άντρα μου κ εμένα) δεν στεναχωριομαστε για τα καθημερινα προβληματα υπάρχει λύση για όλα!!!!! η μικρή μας το δίδαξε καλά αυτό!!!
Αναστασια να σου ζησει το κοριτσακι σου και να το καμαρωνεις σαν τα ψηλα βουνα!!!Ευχομαι απο εδω και στο εξης μονο χαρες να εχετε!! Που μπορω να βρω την ιστορια τοκετου σου σου να την διαβασω? Καλη Χρονια!!
Η αδελφη μου γεννηθηκε το 1980 στην 24η εβδομαδα 650 γραμμαρια και εμεινε 3 μηνες στην ΜΕΝΝ, δυσκολα χρονια τοτε για τα προωρακια....σημερα ειναι μια κοπελαρα 1.76 και εχει τρια μεταοτυχιακα και μιλαει 5 ξενες γλωσσες!!!Οραν βγηκε απο τη ΜΕΝΝ ειχε προβληματα οπως στραβισμο και πολλα αλλα αλα ολα πηγαν κατ'έυχην!!Αισιοδοξια λοιπον και ελπιδα σε ολες τις προωρομανουλες!!!
ego prin ligo kairo efera sto kosmo ena prooraki eimoyn 36 evdomadon kai mou espasan ta nera me tpomo kai fobo gia to koritsaki mou piga stin kliniki gennithike 2060 eftase sto ippokrateio2020..mesa se liges ores alla eytyxos ola pigan kala tora exo to aggeloydi mou spiti ligo prin ta xristougenna kai eimaste mia xara apla pernoume idiko gala gia proora..!!!
ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΩ ΓΙΑ ΠΡΟΩΡΑ ΚΛΑΙΩ.ΕΓΩ ΓΕΝΝΗΣΑ ΟΤΑΝ ΗΜΟΥΝ 35 ΕΒΔ.Η ΜΙΚΡΗ ΖΥΓΙΕΖΕ 1770 .ΕΚΑΤΣΕ 19 ΜΕΡΕΣ ΣΤΗ ΜΕΝΝ.ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΩ ΠΟΤΕ ΕΙΔΙΚΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΜΠΗΚΑ ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ ΤΙ ΚΛΑΜΑ ΕΡΙΞΑ ΟΤΑΝ ΤΗΝ ΕΙΔΑ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΘΕΡΜΟΚΙΤΙΔΑ ΜΙΑ ΣΤΑΛΙΤΣΑ ΚΑΙ ΕΤΡΩΓΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΩΛΗΝΑΚΙ.ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ 4,5 ΜΗΝΩΝ ΚΑΙ 5780.ΘΕΛΕΙ ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΠΙΣΤΗ ΕΓΩ ΑΥΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑ.ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΕΡΑ
Θα ήθελα να σας ενημερώσω για την εφαρμογή για iPhone και ipad του 14χρόνου γιού μου , με θέμα τις Μονάδες Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών...Με έμπνευση από την προσωπική του (και οικογενειακή μας...) ιστορία! Γεννήθηκε με βαρύτατο ιστορικό από επιπλοκή στον τοκετό και έμεινε στην ΜΕΝΝ για περίπου έναν μήνα. Στην εφαρμογή υπάρχει πληροφοριακό υλικό για τα πρόωρα βρέφη , τα προβλήματα και τις συνθήκες νοσηλείας τους. Τέλος επιχειρείται να απαντηθούν συχνές ερωτήσεις των γονέων όπως τα μέτρα προφύλαξης που πρέπει να παίρνουν κατά την είσοδο στην ΜΕΝΝ, το πως μπορούν να βοηθήσουν το μωρό τους ενώ νοσηλεύεται στην ΜΕΝΝ κλπ. Η εφαρμογή από μόνη της είναι ένα αισιόδοξο μήνυμα για τους γονείς, μιας και δημιουργήθηκε από έναν νεαρό προγραμματιστή που ξεκίνησε την ζωή του σε ΜΕΝΝ . Διαθέσιμη δωρεάν στο AppStore . Αξίζει νομίζω, να την κατεβάσετε και να την δείτε όλοι, είτε έχετε παρόμοια εμπειρία είτε όχι! http://itunes.apple.com/gr/app/menn/id485757194?l=el&ls=1&mt=8
Μπραβο στο γιο σου.... Και παντα να πετα ψηλα :) Κάτι τετοια Ελληνόπουλα με κανουν περήφανη για την χωρα μου.. Υπαρχει και αυτη η Ελλαδα ρε γαμωτο!
Αχ .. τι μας κάνετε? συγχαρητήρια για το θεματάκι.. κ εγώ εχω μια ιστοριούλα με προωράκι.. το τρίτο μου παιδάκι γεννήθηκε 35 κ 2 εβδομάδων.. 2400 βάρος.. όλα πήγαν τέλεια.. έμεινε μονάχα μια εβδομάδα στην μονάδα για παρακολούθηση κ αι μονο.. και λίγο ικτερο που παρουσίασε.. όμως στο οικογενειακό μου περιβάλλον πολυ κοντινό, γεννήθηκε παιδακι 23 με 25 εβδομαδων περισι 800 γραμμάρια και επεσε στα 600 γραμμάρια και μετά απο 3 μηνες νοσηλείας έζησε τα καταφερε κ ειναι τωρα ενα υγιεστατο κ πολυ ζωηρό παιδακι 20 μηνων!!! ένα θα΄θμα πραγματικά!!! αυτοί οι άνθρωποι αξίζουν συγχαρήτηρια και μονο!!
Ενα μηνα περασαμε μπαινοβγαινοντας στη ΜΕΝΝ.. Ολα καλα ομως πια! Εγω λες και ειχα ενα προαισθημα και επι ενα μηνα πριν γεννησω εβλεπα προωρους τοκετους στο youtube...
Αχ αναμνήσεις...είχα μια πολύ δύσκολη εγκυμοσύνη 8 μήνες σε ακινησία,8 μήνες στο κρεβάτι ,8 μήνες εκλαίγα κ προσευχόμουνα να κρατήσω στα χέρια μου τα 2 αγγελούδια που ήταν στην κοιλίτσα μου,8 μήνες ο αντρούλης μου ήταν εκει να μου δίνει κουράγιο κ τον ευχαριστώ πολυ πολύ.Ωσπου στις 34 εβδομάδες γεννάω με καισαρική ολα πήγανε καλά ο μπεμπάκος 1990kl κ η μπεμπούλα 1770kl τα φίλησα κ μετα ?μετα... αρχίσανε τα δύσκολα καθίσανε 20 μέρες το ένα κ 24 το αλλο στην ΜΕΝΝ ,πρωί κ απόγευμα στην ΜΕΝΝ κάθε μέρα να βλέπουμε τα μικρούλια μας τα είχαν βάλει στην ίδια θερμοκοιτίδα κ το ένα πιπίλαγε το δαχτυλάκι του άλλου ...χρειάζεται μεγάλη δύναμη να βλέπεις τα σπλάχνα σου εκει μέσα κ να μην μπορείς να τα σφίξεις στην αγκαλιά σου.Εκει στην ΜΕΝΝ όλοι οι γονείς γίνονται ένα και ο ένας δίνει κουράγιο στον άλλον ,αυτο γινόντανε κάθε μερα κ...επι 18 μέρες προσπαθούσα με μια φωτογραφία που είχα να βγάζω γάλα με το θήλαστρο κ να τους το πηγαίνουμε πρωι κ απόγευμα ωστε να πίνουν το δικό μου γάλα...αλλά αυτο κράτησε δυστηχως μόνο 18 μέρες γιατι μετα το γάλα πέτρωσε .....Εκανα τα πάντα για να πιουν όσο γίνεται το δικο μου γάλα κ τα γέννησα με καισαρική οπως έγραψα κ πιο πάνω για αυτό παρακαλώ τις μαμάδες που λένε κάποια πράγματα οτι κ στις 2 αυτες περιπτώσεις δεν έχεις το ίδιο δέσιμο με το μωρο να προσέχουν τι λένε....Τώρα τα διδυμάκια μας είναι 3 χρονών γερά κ σκανδαλιάρικα ζουζουνάκια...
Το κοριτσάκι μου γεννήθηκε 29 εβδομάδων και ζύγιζε μόλις 790 γραμμάρια. Τις δύο πρώτες εβδομάδες της ζωής της τις πέρασε διασωληνωμένη και την πέμπτη μέρα έκανε ολική αφαιμαξομετάγγιση. Συνολικά συμπληρώσαμε 3,5 μήνες στην ΜΕΝΝ πριν καταφέρουμε να την φέρουμε στο σπίτι της. Σήμερα είναι 4 χρονών και είναι όλη μου η ζωή.
To λουλουδι μου γεννηθηκε 30εβδομαδων και 1240γραμ. Περασαμε 64 πολυ δυσκολες μερες στη ΜΕΝΝ. Ολα ομως πηγαν καλα και τωρα η πριγκιπισσα μου ειναι 2,5 χρονων. Ειναι γερη, δυνατη, πολυ εξυπνη και πολυ γλωσσου!!!
Μπράβο για την υπέροχη στήλη που μόλις προσθέσατε!!! Όχι πως και οι υπόλοιπες πάνε πίσω.... Είμαι μια μαμά που το δικό της κοριτσάκι γεννήθηκε λίγες ημέρες πριν την 30η εβδομάδα και ζύγιζε 1 μόλις κιλό....Όπως καταλαβαίνετε χρωστάω πολλά στα "γαλάζια" αγγελάκια που φρόντιζαν το παιδάκι μου για 45 ολόκληρες ημέρες και κατάφεραν να μου την παραδώσουν "μεγάλη" κοπέλα..(2,500 γραμ.) Εύχομαι καμία μανούλα να μην περάσει αυτά που περάσαμε εμείς,αλλά και αν πάλι βρεθεί σε αυτήν την θέση,να μην ανησυχεί,επειδή οι άνθρωποι που εργάζονται σε αυτό το μέρος,είναι όχι μόνο ΑΝΘΡΩΠΟΙ, αλλά όπως λέει το άρθρο κάνουν θαύματα!!!! Ευχαριστώ για τον χρόνο σας!!! Να είστε όλες καλά και να προσέχετε την οικογένειά σας!!!
Πόσες μνημες ξυπνα....τελεια εγκυμοσυνη... χωρις προβλληματα... ξαφνικα 32 εβδομάδες σπανε τα νερα... 8μερες ΜΕΝΝ (ευτυχως μονο τοσο λιγο) τρομακτικες για απροετοιμαστους νεους γονεις.. Δυναμη κουράγιο πιστη και θετικη ενεργεια θέλει και θα δειτε πραγματικά θαύματα να συμβαίνουν εκει μεσα...
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ "ΧΑΡΑ'... ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΕΝΑ ΠΡΟΩΡΑΚΙ( 7,5 μηνών γεννήθηκα)ΠΟΥ ΜΕ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΠΗΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗ ΝΟΝΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΜΑΙΑ ΜΕΓΑΛΩΣΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΛΕΟΝ ΕΙΜΑΙ 35 ΕΤΩΝ ΚΑΙ ΜΗΤΕΡΑ ΔΥΟ ΠΑΙΔΙΩΝ 12 ΚΑΙ 8 ΧΡΟΝΩΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΑ.ΤΑ ΠΡΟΩΡΑΚΙΑ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΦΡΟΝΤΙΔΑ-ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΠΙΣΤΗ ΟΤΙ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΝ!!!! ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΕΝΑ ΑΠ΄ΆΥΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑ. ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ....... ΧΡΙΣΤΙΝΑ "ΤΟ ΕΦΤΑΜΗΝΗΤΙΚΟ ΓΑΤΣΟΥΛΙ ΟΠΩΣ ΜΕ ΦΩΝΑΖΑΝ"...