της Σ.
Θα ξεκινήσω λέγοντάς σας ότι.. ζηλεύω όλες εσάς που είστε μανούλες και κρατάτε στα χέρια σας τα αγγελούδια σας!
Με λένε Σ. και είμαι 27 ετών, είμαι μοναχοκόρη και αυτό που ήθελα απο μικρή ήταν να κάνω την δική μου οικογένεια και πολλά παιδάκια!!! Γνώρισα τον Ηλία πριν κάποια χρόνια και μέσα σε λίγο διάστημα αρραβωνιαστήκαμε και πηγαίναμε για γάμο! Δεν ήταν μια εύκολη σχέση, γιατί οι δικοί του δεν με ήθελαν! Η μάνα του και η αδερφή του με θεωρούσαν χοντρή για εκείνον και αν και μπροστά μου δεν κρατιόντουσαν, με σχολίαζαν αφάνταστα κάθε φορά που ήμουν σε άλλο δωμάτιο. Ο πατέρας του κοιτούσε πως θα εκμεταλλευτεί απο την δική μου καλή οικονομική κατάσταση (μέσω του γιου του φυσικά) αλλά και εκείνος (ο πεθερός) όποτε είχε την ευκαιρία μου έδειχνε ότι μόνο τα λεφτά τον ενδιέφεραν.
Θα μου πείτε γιατι έμενα και τα ανεχόμουν ολα αυτά; Γιατί αγαπούσα τον Ηλία και γιατί με… «αγαπούσε» και εκείνος. Θέλαμε πολύ να κάνουμε οικογένεια και ετοιμαζόμασταν για τον γάμο μας με τους δικούς μου ξετρελλαμένους απο την χαρά τους και τους δικούς του ξινισμένους εντελώς! Ο γάμος θα γινόταν τον Ιανουάριο και εγώ τον Νοέμβριο έμαθα ότι είμαι έγκυος!!! Περιττό να σας πω ότι έβαλα τα κλάμματα απο την χαρά μου και έκανα μισή ώρα να ηρεμήσω για να καταφέρω να μιλήσω! Πήρα φυσικά τον Ηλία και του είπα να έρθει στο σπίτι όσο πιο γρήγορα μπορούσε γιατί ήταν επείγον! Όντως ήρθε, του το ανακοίνωσα και έδειξε να χαίρεται όσο και εγώ.
Το είπαμε στους δικούς μου πρώτα και έβαλαν τα κλάμματα απο την χαρά τους! Ευχές συγχαρητήρια κτλ! Πήγαμε να το πούμε και στους δικούς του.. μόνο που δεν με έδειραν!! «Και πως έμεινες έγκυος;» και «γιατί δεν προσέχατε λίγο;» και «θα πας γκαστρωμένη στην εκκλησία» και άλλα τέτοια… έφυγα κλαίγοντας με τον Ηλία να προσπαθεί να τους δικαιολογήσει λέγοντας πως τα είπαν όλα απο το σοκ τους!
Οι μέρες περνούσαν και οι αρνητικές αντιδράσεις τους απέναντί μου όλο και πλήθαιναν! Έκοψαν τις επισκέψεις (πλησίαζε και ο γάμος!) δεν μου σήκωναν τα τηλέφωνα και μιλούσαν συνέχεια με τον Ηλία όταν εγώ έλειπα! Λίγο οι ορμόνες μου που είχαν αρχίσει να ταράζονται, λίγο και η κατάσταση που όλο και με επιβάρυνε ψυχολογικά, άρχισα να μην αντέχω άλλο και κάποια στιγμή που άκουσα την μαμά του να με λέει «η θεόχοντρη γκαστρωμένη» στον Ηλία ενώ εγώ ήμουν στην κουζίνα.. έσπασα! Όταν έφυγαν οι δικοί του απο το σπίτι, αποφάσισα να του μιλήσω! Μόνο που η ένταση και η δική μου και η δική του έκανε την συζήτηση καυγά και τον καυγά να εξελιχθεί στην πιο άσχημη στιγμή της ζωής μου!
Πάνω στα λόγια και τις λέξεις μαλώσαμε για την αδερφή του, για την μητέρα του, για τις συμπεριφορές τους και εκεί σήκωσε το χέρι του.. για πρώτη φορά… ήταν εκτός εαυτού για αρκετή ώρα… για να αποφύγω τα δυσάρεστα και για να μην σας ψυχοπλακώσω.. έμεινα στο νοσοκομείο για αρκετές ημέρες. Είχα χάσει το μωρό μου και το πως ήμουν δεν περιγράφεται.. Ήρθε ψυχολόγος για να με βοηθήσει όμως μέσα σε όλη μου την παραζάλη είχα την αίσθηση ότι κάτι μου έκρυβαν.. όλοι έλεγαν μισόλογα, ακόμη και η μητέρα μου ότι την ρωτούσα τι συμβαίνει απέφευγε να με κοιτάξει στα μάτια και να μου απαντήσει…
Μία μέρα πριν βγω απο το νοσοκομείο ήρθε ο θεράπων ιατρός μου και ο ψυχολόγος μαζί με την μητέρα μου και εκεί έμαθα ότι είχα υποστεί μεγάλη ζημιά και ότι πλέον δεν θα γινόμουν ποτέ ξανά μητέρα… Έχασα τον κόσμο εκείνη την στιγμή… έπαθα κρίση, φώναζα, έκλαιγα, ούτε θυμάμαι τι άλλο έκανα… Από εκείνη την ημέρα για μένα η ζωή μου καταστράφηκε! Το μοναδικό όνειρο που ήθελα τόσο πολύ στην ζωή μου ποτέ δεν θα γίνει πραγματικότητα! Ποτέ δεν θα αποκτήσω ένα δικό μου μωράκι και ποτέ δεν θα βιώσω αυτή την ευτυχία της γέννας, της κύησης, την αληθινή χαρά της μητρότητας…
Από τότε δεν ξαναέκανα σχέση με κάποιον..δεν θέλω.. πως να πω σε κάποιον ότι δεν μπορώ να κάνω παιδιά; Ποιος άντρας θα θελήσει μια γυναίκα που έχει καταστρέψει την ζωή της; Θα μου πείτε να υιοθετήσω… δεν θέλω.. δεν ξέρω αν θα μπορέσω να το αγαπήσω πραγματικά ένα παιδάκι που δεν θα έχει βγει απο μέσα μου ιδίως μετά τα όσα πέρασα…
Όσο για τον Ηλία, έφυγε την επόμενη ημέρα με τις ευλογίες των δικών του και την πλήρη τους κάλυψη για εξωτερικό… Εκείνος σήμερα είναι ευτυχισμένος και αδιάφορος για το τι μου προκάλεσε, ενώ εγώ είμαι κομμάτια και διαλυμένη για μια ζωή…
Για αυτό μια συμβουλή σε όλους μας… να προσέχουμε ποιον έχουμε δίπλα μας και ποιον επιλέγουμε να γίνει σύντροφός μας… τα φαινόμενα απατούν… και δυστυχώς με καταστροφικά αποτελέσματα…
Τελειώνω λέγοντας.. ειλικρινά σας ζηλεύω όλες εσάς τις μανούλες με την καλή έννοια και χαίρομαι μέσα απο την πόνο μου για την δική σας ευτυχία! Να δώσετε όλες ένα γλυκό φιλί στα αγγελούδια σας γιατί είστε απίστευτα τυχερές που τα έχετε…
Σας ευχαριστώ για τον χρόνο και την υπομονή σας..
Με αγάπη
Σ.
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
φαντάζομαι ότι έχεις ήδη κινηθεί νομικά, ε;;;; Δεν του τη "χάρισες";! Γιατί όμως λες ότι δεν μπορείς να ξανακάνεις παιδάκι;;; Αφαίρεσες τα όργανά σου;; Σου προκλήθηκε ζημιά από τη βία του ακατανόμαστου ή λάθος γιατρού;; Κοριτσάκι μου... παιδάκι μπορείς να υιοθετήσεις, οπότε μην το σκέφτεσαι αρνητικά αυτό το θέμα!! Να φροντίσεις να βρεις έναν άνθρωπο, που να ξέρει τι θα πει "οικογένεια" κ προς Θεού, μακριά από βίαιες συμπεριφορές!!! Είναι ό,τι χειρότερο!!! Καλή δύναμη , να σου πω και να έχεις κοντά σου ανθρώπους και να κάνεις πράγματα, που φέρνουν γαλήνη στην ψυχή σου........ όλες οι ευχές μου μαζί σου...
ειναι τρομερο αυτο που σου συνεβη...λυπάμαι πολύ,όμως κοπέλα μου η ζωη μας κρυβει πολλές πολλές χαρουμενες στιγμές που δεν εχουν να κανουν με τα παιδια μας...ενα χαδι,ενα φιλί,ενα ταξιδι,μια αγκαλια,μια βολτα με τον ανθρωπο μας...επίσης θα σου ελεγα να ξανασκεφτεις την υιοθεσία γιατί πολλά παιδια εχουν αναγκη απο αγαπη κ οικογενεια κ ειναι σιγουρο οτι όλα τα παιδια μας βγαζουν αισθηματα αγαπης,τρυφεροτητας κ προστατευτικότητας....
ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΟΥ ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΟΤΙ ΣΟΥ ΣΥΝΒΑΙΝΕΙ.ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΑΠΑΛΥΝΩ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΣΟΥ,ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΟΜΩΣ ΟΤΙ Η ΖΩΗ ΕΚΤΩΣ ΑΠΟ ΑΣΧΗΜΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣ.ΙΣΩΣ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΙΣ ΔΕΙΣ ΛΟΓΟ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΑΛΛΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ.ΝΑ ΦΑΝΕΙΣ ΔΥΝΑΤΗ ΚΑΙ ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΔΥΝΑΤΗ ΚΑΙ ΤΥΧΕΡΗ ΚΑΙ ΠΟΥ ΞΕΡΕΙΣ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΟΤΑΝ ΗΡΕΜΗΣΕΙΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙΣ ΝΑ ΥΙΟΘΕΤΗΣΕΙΣ ΕΝΑ ΠΑΙΔΑΚΙ.ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΟΣΣΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΒΟΗΘΗΤΑ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΜΙΑ ΖΕΣΤΗ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΙΑΣ ΜΑΝΟΥΛΑΣ ΣΑΝ ΕΣΕΝΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ.ΟΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΧΡΟΝΟΥ ΘΑ ΤΟ ΔΕΙΣ.ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΑΚΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ!!!!!!!!!!
Εχω μεινει αφωνη..Το μονο που μπορω να σου πω ειναι πως ο Θεος ολα τα βλεπει και ειμαι σιγουρη πως θα σου στειλει το βαλσαμο που χρειαζεται η ψυχουλα σου..κουραγιο
αχ βρε κοπελα μου! που εμπλεξες βρε πουλακι μου? κουραγιο σου ευχομαι μεσα απο την καρδια μου! μηνυση τον εκανες τον αληταρα?? στο αποσπασμα επρεπε να στειθουν ολοι μαζι. οικογενειακως. φανταζομαι πως σε χτυπησε.. σε κατεδαφισε