Η Κυρά Σαρακοστή
Η Κυρά Σαρακοστή είναι ένα έθιμο που κρατάει από παλιά. Είναι ένα αυτοσχέδιο ημερολόγια που μετράει τις βδομάδες μέχρι το Πάσχα.
Η Κυρά Σαρακοστή είναι μια γυναίκα, που κρατάει σταυρό επειδή προσεύχεται, έχει στο πρόσωπό της μόνο ματια και μύτη, στόμα δεν έχει επειδή νηστεύει και 7 πόδια όσες οι βδομάδες από τις Απόκριες μέχρι τη μεγάλη εβδομάδα.
Κάθε Σάββατο κόβουμε ένα ποδαράκι, σήμερα δηλαδή πρέπει να κόψουμε το πρώτο.
Η Κυρά Σαρακοστή μπορεί να γίνει σε πολλές παραλλαγές.
Είτε χάρτινη (βρείτε ένα πατρόν εδω ), είτε με ζυμάρι.
Εμείς διαλέξαμε τη δεύτερη εκδοχή και να πως το φτιάξαμε:
Yλικά
500g αλεύρι
2 κούπες νερό
2 κουταλιές της σούπας αλάτι
πιπέρι ολόκληρο για μάτια (η Αννα έβαλε φακές)
και τριαντάφυλλο για μύτη
Εκτέλεση
Ζυγίζουμε το αλεύρι
ρίχνουμε το αλάτι
ρίχνουμε το νερό σιγά σιγά πλάθοντας
Ανοίγουμε το ζυμάρι με τον πλάστη
κάνουμε το αρχικό σχέδιο με το μαχαίρι
και στη συνέχεια το στολίζουμε
στη συνέχεια ψήνουμε
και κρεμάμε!
(και αυτή που έφτιαξε η Αννα)
και του χρόνου!
[divider]
Η Ευαγγελία Παπαχειμώνα είναι η μαμά της Άννας, της Ερατώς και του Δημήτρη!
Μπορείτε να διαβάσετε για τα κατορθώματα των παιδιών της στο annoulasmom.blogspot.com
Εκτός αυτού είναι και μια πραγματική νεράιδα των χειροποίητων μάρσιπων! Μπορείτε να δείτε τη δουλειά της στο pantoumazi.gr
Αύριο θα ξαναφτιαξουμε!!
Να σας παρουσιάσω το "αντίστοιχο" έθιμο των Ελλήνων του Πόντου που μας έκανε η γιαγιά μου? Είναι αυτό του Κουκαρά. Τον κουκαρά τον κατασκεύαζαν οι γυναίκες κρυφά από τα παιδιά τους. Αυτός αποτελούνταν από ένα μεγάλο κρεμμύδι πάνω στο οποίο κάρφωναν σε ημικύκλιο εφτά φτερά από κότα ή κόκορα (όσες οι εβδομάδες της νηστείας)και σχημάτιζαν μόνο ματια. Απέφευγαν επιτηδες να σχεδιάσουν στόμα και μύτη (δεν εκανε να φαν και να μυρίσουν τιποτα αρτήσιμο). Χωρίς να γίνουν αντιληπτές από τα παιδιά τον κρεμούσαν από το ταβάνι. Το κρέμασμα γινόταν το ξημέρωμα της Καθαρά Δευτέρας. Έτσι όταν ξυπνούσαν τα παιδιά αντίκριζαν τον κουκαρά να κρέμεται από το ταβάνι (της κουζίνας)και να κουνιέται. Αν τα παιδιά δεν συμμορφώνονταν με το κράτημα της νηστείας τα φοβέριζαν ότι θα τα φάει ο κουκαράς. Με τρόπο φυσούσαν τον κουκαρά που καθώς κουνιόταν και περιστρέφονταν προκαλούσε τον φόβο. Στο τέλος κάθε εβδομάδας που περνούσε αφαιρούσαν και ένα φτερό μέχρι να τελειώσουν όλα με το τελείωμα της νηστείας.
Τέλειο!!!!!!!!!!
πολυ ωραιο εθιμο,μπραβο στην Ευαγγελια που μας το θυμισε!!μια μικρη παρατηρηση η μυτουλα ειναι με γαρυφαλλακι ολοκληρο.
πολύ καλή παρατήρηση!!! γαρύφαλο λοιπόν στη μυτη