Κατ' αρχάς είναι πολύ θετικό που η (πρώην) φίλη σου τα "ξαναβρήκε" με τους συγγενείς της. Κατά δεύτερον, τώρα στην ηλικία που είμαι κι όσα έχω δει,όταν ακούω γυναίκα πού'χει μαλώσει με το σόι της, είμαι άκρως επιφυλακτική. Κατά 99% θα μαλώσει και με μένα :-) Δεν με εκπλήσσει,λοιπόν, που άλλαξε η φίλη σου, τις ισορροπίες: απλώς εσύ τώρα μπήκες στη θέση των κουνιάδων της.. Τόχουν μερικά άτομα να χρειάζονται αποδιοπομπαίους τράγους για νάχουν κάποιους να κατηγορούν -βάζοντας πόντους στην αυτοεκτίμησή τους. Οσον αφορά τον γιο σου: Απλά και χαλαρά λες την αλήθεια! Χωρίς,βέβαια, λεπτομέρειες (που δεν μπορεί να κατανοήσει λόγω ηλικίας), αλλά το γεγονός του τέλους της φιλίας σας. Και πόσο στεναχωρημένη είσαι γι' αυτό. Δυστυχώς, στην ηλικία αυτή που είναι ο μικρός, οι φιλίες του είναι εξαρτώμενες από τη δική σου συμμετοχή ή μη. Οπότε δεν παίζει να συνεχίσουν τα μικρά ενώ οι μαμάδες δεν μιλιούνται (εκτός σχολείου, εννοώ) Μπορείς να κάνεις παραλληλισμό, π.χ. με τις διακοπές... που περνάμε όμορφα αλλά τελειώνουν.. Ετσι και κάποιες παρέες μας κάνουν τον κύκλο τους και συνεχίζουμε με άλλες. Συμφωνώ κι εγώ μ' όσα σου λέει παραπάνω η Εύα. Σκέψου επίσης, τη στιγμή που πιθανόν να σε ξαναπλευρίσει η φιλενάδα σου (οταν μαλώσει ξανά με τα σόγια της), μετανιωμένη,ίσως... Μιας κι απ'ό,τι κατάλαβα, δεν έχει πρόβλημα με αλλάζει γνώμες :-) Τέτοιοι άνθρωποι δεν αξίζουν τη φιλία μας, αλλά την αδιαφορία μας.

Εκείνο που δεν καταλαβαίνω είναι, γιατί 5 χρονών παιδιά δεν μπορούν να παίζουν π.χ. στο νηπιαγωγείο ή στην παιδική χαρά της γειτονιάς, αν οι μητέρες τους δεν είναι κολλητές. Τα παιδιά έχουν δικούς τους τρόπους επικοινωνίας και δε χρειάζεται να πηγαίνεις το γιο σου στο σπίτι του Σωτήρη για να βρεθούν και να παίξουν, γίνεται και εκτός σπιτιού χωρίς να πρέπει να συναναστρέφεσαι την πρώην φίλη σου. Στο τέλος τέλος, αν τη δεις εκεί που θα παίζουν τα μικρά σας, αγνόησέ την. Όμως... όμως... η στάση σου δείχνει ότι το πρόβλημα το έχεις εσύ και όχι τόσο ο γιος σου. Γιατί σε πλήγωσε τόσο πολύ η απομάκρυνση μιας φίλης, που από όσο λες κι εσύ, τελικά αποδείχθηκε ότι δεν είχε έρθει για να μείνει; πρέπει πρώτα από όλα να καταλάβεις εσύ η ίδια ότι κάποιες φορές οι άνθρωποι είναι περαστικοί από τη ζωή μας, τους δεχόμαστε λοιπόν με αυτό τον όρο, κρατάμε τα καλά από την επαφή μας και τους αφήνουμε να φύγουν. Κι όταν το καταλάβεις εσύ, τότε θα το διδάξεις και στο παιδί σου, ήρεμα και απλά. Κι όλα θα πάνε καλά. Εύχομαι τα καλύτερα

Θα είναι μεγάλη σαχλαμάρα να του πεις την αλήθεια αλλά να τον πηγαίνεις εκεί να παίζει με το φίλο του? Να τον αφήνεις και να πηγαίνεις να τον παίρνεις... Δεν έχω εμπειρία αλλά θα θελα να παιζει το παιδάκι μου με κάποιον που αγαπάει, αρκεί βέβαια η μαμά του να μη βάζει λόγια στο δικό σου, να σε κατηγορεί ή αν σου πει ο γιόκας σου για οποιαδήποτε αλλαγή στη συμπεριφορά του φίλου, το κουβεντιάσεις με το γιο σου!!! Εύχομαι να βρείς λύση!!

Το σόι της και το σόι του άντρα της και η συνυφάδα με την κουνιάδα που βάζαν λόγια... Σε ποια επαρχία διαδραματίζονται πια όλα αυτά; Ας ωριμάσουμε σα λαός και ας ασχοληθούμε με τα σημαντικά... Δηλαδή και η φιλία σας τι ήταν, να σου εξιστορεί τα προβλήματα με τα σόγια και εσύ να της συμπαραστέκεσαι; Ωρίμασε, get a life και ανάλογα με την ηλικία του παιδιού σου πες του την αλήθεια με τρόπο που να μπορεί να την καταλάβει. Όχι με κλάψα όμως σε παρακαλώ, ούτε δίνοντάς του την εντύπωση ότι είσαι (ή ακόμη ότι είστε και οικογενειακώς) το θύμα.

Κάποια απο τα λόγια σου:"...μου έβγαζε κάτι αφελές και συμπαθητικό."...με κάνει πέρα επειδή είναι αφελής..." Πριν αρχίσει η "φιλία" σας τη θεωρούσες αφελή και όταν η φιλία σας άρχισε να μπάζει νερά θεώρησες ότι έφταιγε η αφέλειά της...Συγγνώμη αλλά θα κάνω το δικηγόρο του διαβόλου...Μήπως η "αφελής" φίλη σου σε έκανε να νιώθεις πολύ σημαντική αφού είχε μονίμως την ανάγκη των συμβουλών σου για κάθε τι και όταν ξαφνικά έπαψε να χρειάζεται τις συμβουλές-βοήθειά σου σου κακοφάνηκε?

Είχα και εγώ μια παρόμοια ιστορία ζήσει στη ζωή μου,έξι χρόνια φιλίας,ξεκίνησε η φιλία μας όταν τα παιδιά μας ήταν στην κοιλιά ακόμα και μετά έγιναν και συμμαθητές.Όταν διαλύθηκε η φιλία μας και εμένα το παιδί μου επιθυμούσε πολύ να πάμε στο σπίτι τους.Του είχα πει λοιπόν ότι<>Να ξέρεις όμως,ότι οι φίλοι έρχονται και παρέρχονται και αυτό να περάσεις και στο παιδάκι σου,έτσι ώστε να είναι προετοιμασμένο και για αυτό ,όχι για να μην πληγωθεί, όσο για να το ξεπεράσει πιο γρήγορα ,όλα στην ζωή μας συμβαίνουν για να μας διδάξουν κάτι, έτσι ώστε να γίνουμε πιο δυνατοί και πιο ώριμοι άνθρωποι.

φιλη μου....ο γιος σου ειναι μικρος και θα το ξεπερασει....νομιζω ομως πως εσυ την "απορριψη" της "φιλης" σου δεν νομιζω οτι θα μπορεσεις να την ξεπερασεις ευκολα!!!!!και σε παρακαλω πολυ μην κανεις το λαθος και αυριο μεθαυριο την "μαζεψεις" πισω αφου θα σπασει τα μουτρα της γιατι θα τα σπασει με τους συγγενεις....θα σε εχει σαν παιχνιδακι πλεον....οσο κι αν σε ποναει ΜΗΝ ΤΗΝ ΔΕΧΤΕΙΣ ΠΙΣΩ ΣΑΝ "ΦΙΛΗ" ΣΟΥ!ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΦΙΛΗ ΣΟΥ!!!!!