Ιστορία…. ψαξίματος!

Ιστορία…. ψαξίματος!

μαμά Ελένη

Απο τοτε που εμεινα εγκυος στο πρωτο μωρακι μου (το οποιο δεν γεννησα ποτε, αλλα αυτο ειναι μια αλλη ιστορια), κατεληξα στο οτι ο καλος γιατρος και ο κακος γιατρος ειναι κατι το σχετικο.

Δεν προτεινω γυναικολογο και παιδιατρο σε κανεναν, απλα εξιστορω τις δικες μου ιστοριες-βιωματα και ο καθενας με την δικη του κριση πραττει.

Οταν γεννησα την Μαρια μου, μου εστειλαν στο μαιευτηριο μια παιδιατρο, 35 χρονων, με εμπειρια στα νεογνα. Δεν εμεινα ευχαριστημενη, γιατι αφησε τηνμικρη μου 7 μηνες με οισσοφαγικη παλινδρομισηκαι δεν μπηκε καν στην διαδικασια να της κανει τις προβλεπομενες εξετασεις. Και εδω αρχιζει το περιεργο μερος της ιστοριας που θα μπορουσε να εξελιχτει σε πολυ σοβαρο προβλημα…

Οταν λοιπον εφυγα απτην πρωτη παιδιατρο, αποφασισα να εμπιστευτω τον παιδιατρο του συζυγου μου που ηταν μεγαλος μεν σε ηλικια αλλα εμπειρος. Οσο καναμε εμβολια και η μικρη δεν αρρωσταινε ηταν ολα τελεια, ωσπου 10 Αυγουστου το 10 μηνων κοριτσακιμου αρρωσταινει με 39 πυρετο.Την παω και μου λεει «Η μικρη εχει λαιμο, παρε αντιπυρετικο και σε 2 μερες θα ειναι οκ«

Ο πυρετος ομως για 24 ωρες δεν επεφτε, οποτε του τηλεφωνω και λεει «Αλλο ενα 24ωρο υπομονη και βλεπουμε«

Τιποτα, η μικρη στην ιδια κατασταση και στις 13 του μηνα του τηλεφωνω και απαθεστατα μου λεει «Λειπω διακοπες, πηγαινε καπου αλλου, οπουδηποτε, δεν ξερω να σου προτεινω γιατρο«

Τα ειδα ολα, ηθελα να του σπασω τα μουτρα, να τον καταγγειλω, ηθελα πολλα, αλλα εκεινη την στιγμη προτεραιοτητα μου ηταν η υγεια της μικρης. Πηρα τον καταλογο και ερχισα να ψαχνω παιδιατρους, ολοι ελειπαν διακοπες και ξαφνικα η μαμα μου μου προτεινει τον γιατρο που ειχα εγω. Μολις εφτασα εκει του ειπα «Θελω να εξετασετε την μικρη για πρωτη και τελευταια φορα, γιατι ειμαι σε απογνωση» Να λοιπον η μαγεια του καλου γιατρου! Ανοιγει το παμπερ της μικρης και μου λεει «Τρεξε για καλλιεργεια ουρων, εχει ουρολοιμωξη… Ο λαιμος της ειναι μια χαρα«

Ξεκιναει ενας αγωνας δρομου για να γινουν οι εξετασεις και να βγουν το γρηγοροτερο τα αποτελεσματα. Η απαντηση ηταν τρομακτικη θα λεγα… Η μικρη ειχε ουρολοιμωξη μεν, αλλα και ενα πολυ δυνατο μικροβιο το οποιο οσο εμενε μεσα της υπηρχε κινδυνος να χασει το νεφρο της… Ξεκινησαμε αμεσως αντιβιωση 7 ημερων, αλλα οι εξετασεις εβγαιναν χαλια επι 1 μηνα και η μικρη επαιρνε αντιβιωσεις, εκανε καλλιεργειες ουρων, ανεβαζε πυρετο και πονουσε πολυ. Ενας γεματος πονο μηνας που την ευθυνη του την εχει ενας γιατρος που δεν μπορει να ξεχωρισει την γριπη από την ουρολοιμωξη!

Αν δεν επαιρνα μια δευτερη γνωμη, το παιδι μου θα ειχε χασει το νεφρο του. Δεν ξερω τι θα κανα μετα σε αυτον τον γιατρο. Απο τοτε εχω ταλαιπωρηθει πολυ με το ουροποιητικο συστημα της μικρης, αλλα εχουμε πολυ εμπιστοσυνη στο γιατρο μας και κανουμε παντα οτι μας λεει, οσο επωδυνο και αν ειναι για την μικρη.

Παρτε 1, 2, 3 και παραπανω ισως γνωμες για την υγεια των παιδιων σας αλλα και την δικη σας!

Ελπιζω να μην σας κουρασα, αλλα τα ‘χω καιρο μεσα μου και θελω να τα βγαλω…

Ευχαριστω

Ελένη

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com και εμείς θα τη δημοσιεύσουμε!