Μπορεί να άργησα να την κάνω, αλλά το πήρα απόφαση και πήγα! Η αλήθεια είναι ότι η μεγάλη καμπύλη σακχάρου απαιτεί να έχεις πολυτέλεια χρόνου! Και αυτό γιατί διαρκεί 3 ώρες!
3 ώρες, 4 τσιμπήματα και 1 ποτήρι «πετιμέζι», όπως αποκαλώ τη γλυκόζη που πρέπει να πιεις. Σ΄αυτή την εγκυμοσύνη με δυσκόλεψε η γλυκόζη, μιας και η ζέστη ήταν αφόρητη και οι καούρες μου βαρούσαν κόκκινο!
Το θετικό της υπόθεσης είναι ότι τα αποτελέσματά μου βγήκαν μια χαρά και έτσι έβγαλα ένα «Ουφ!» ανακούφισης.
Αυτή τη φορά δεν έμεινα 3 ώρες στο μικροβιολογικό, αλλά πηγαινοερχόμουν σπίτι παρέα με τη μαμά μου. Στο τελευταίο «τσίμπημα» ήρθε μαζί μου και η Αθηνά, η οποία ζήτησε να της βάλουν και αυτηνής ένα χάνζαπλαστ στο χέρι για συμπαράσταση στη μαμά!
Για όσες δεν γνωρίζουν τη διαδικασία:
με άδειο στομάχι πας πουρνό πουρνό στο μικροβιολογικό και σου παίρνουν αίμα. Στο καπάκι πίνεις γλυκόζη. Και μετά ανά μία ώρα επί τρεις ώρες σου ξαναπαίρνουν αίμα για να δουν τις τιμές σακχάρου.
Αυτή η διαδικασία αφορά τη «μεγάλη» καμπύλη σακχάρου, όπως την ονομάζουν με χορήγηση 100 γρ. γλυκόζης.
Οι τιμές διαμορφώνονται ως εξής:
Σάκχαρο νήστεως: Φ.Τ. < 95
Σάκχαρο 60′: Φ.Τ. < 180
Σάκχαρο 120′: Φ.Τ. < 155
Σάκχαρο 180′: Φ.Τ. < 140
—
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Γιατί μία έγκυος πρέπει να εξετάζει το σάκχαρό (ζάχαρο) της;
Αντιγράφω αποσπασματικά από το www.iatronet.gr:
Ο σακχαρώδης διαβήτης της κύησης αποτελεί μια ξεχωριστή κατηγορία σακχαρώδους διαβήτη και χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση διαταραχής ανοχής στη γλυκόζη για πρώτη φορά κατά την κύηση. 2-10% των εγκύων θα εμφανίσουν διαβήτη της κύησης.
Ο διαβήτης της κύησης, εφόσον διαγνωστεί, χαρακτηρίζει αυτόματα την κύηση ως κύηση υψηλού κινδύνου που χρήζει ιδιαίτερης προσοχής.
Όσον αφορά στη μητέρα, αυξάνεται ο κίνδυνος εμφάνισης υπέρτασης και προεκλαμψίας. Η μητέρα διατρέχει επίσης τον κίνδυνο να εμφανίσει διαβήτη τύπου 2 ή διαταραχή ανοχής στη γλυκόζη στο μέλλον.
Όσον αφορά στο έμβρυο, αυξάνεται ο κίνδυνος της μακροσωμίας (δηλαδή βάρος γέννησης>4kg ή βάρος >90η θέση για την εβδομάδα κύησης). Η αύξηση του μεγέθους του εμβρύου μπορεί να προκαλέσει δυσκολίες κατά τον τοκετό και πιθανώς να οδηγήσει σε τραυματισμό του. Η μακροσωμία ευθύνεται επίσης σε μεγάλο βαθμό για τη μελλοντική παχυσαρκία στην παιδική και εφηβική ηλικία.
Παράλληλα, το έμβρυο διατρέχει τον κίνδυνο για υπογλυκαιμία κατά τον τοκετό, υπομαγνησιαιμία και υπασβεστιαιμία. Έχει παρατηρηθεί αυξημένη πιθανότητα για νεογνικό ίκτερο και πρόωρο τοκετό.
Η έγκυος με διαβήτη κύησης χρήζει τακτικής παρακολούθησης από γυναικολόγο και ενδοκρινολόγο.
Ισορροπημένη διατροφή με μικρά και συχνά γεύματα, αποφυγή τροφών πλούσιων σε λιπαρά και ζάχαρη είναι ο βασικός κορμός οδηγιών που πρέπει να ακολουθείται.
Αν, παρ’ όλα αυτά, δεν καταστεί δυνατή η επίτευξη επιπέδων σακχάρου αίματος εντός φυσιολογικών ορίων, είναι αναγκαία η έναρξη ινσουλινοθεραπείας.
—
Έχω αρκετές φίλες που εμφάνισαν διαβήτη της κύησης. Οι περισσότερες τον αντιμετώπισαν επιτυχώς με ειδική διατροφή (με λίγα λόγια, ΠΕΙΝΑΣΑΝ ΠΟΛΥ, αλλά τουλάχιστον ολοκλήρωσαν την εγκυμοσύνη τους… στιλάκια!).
Ο γιατρός μου και στις δύο εγκυμοσύνες μου επέμεινε πολύ να κάνω την καμπύλη σακχάρου και μάλιστα εξαρχής τη «μεγάλη». Άλλοι γιατροί προτείνουν να ξεκινήσει η έγκυος την εξέταση με 50 γραμμάρια γλυκόζης και αναλόγως με τα αποτελέσματα να προχωρήσει ή όχι στη μεγάλη καμπύλη.
Ξέρω βέβαια και πολλές κοπέλες που δεν είχαν καμία ιδέα για το ότι έπρεπε να ελέγξουν το σάκχαρό τους κατά την εγκυμοσύνη!
Εσείς;
Κάνατε καμπύλη σακχάρου;
Ποια η εμπειρία σας;
Αντέξατε τη γλυκόζη ή σας ήρθε μια αναγούλα άλλο πράγμα; (διότι δεν είναι εύκολο να πιεις μια ποτηρούκλα γλυκόζη ειδικά με άδειο στομάχι!)
Tι αποτελέσματα είχατε;;
Είμαι η μαμά της Αθηνάς, του Αρχέλαου και του Άγγελου. Λατρεύω τη ζωή με τα πάνω και τα κάτω της. Όπως άλλωστε λατρεύω το να είμαι μαμά! Σπούδασα Ιατρική, ασχολήθηκα από νωρίς με τη μουσική, το γράψιμο και ένα σωρό άλλα πράγματα ώσπου με κέρδισε τελικά το internet που συνδυάζει τα πάντα! Ευχαριστώ που διαβάζετε το Είμαι Μαμά! Κατά κάποιο τρόπο, παιδάκι μου είναι και αυτό! :)
Δε θέλω να το θυμάμαι.... Και απαίσιο το ζαχαρόνερο και μετά είχα τάση για εμετο...Μ ε το ζόρι καρατήθηκα! Εγώ είχα παθολογική καμπύλη και στη πρώτη κύηση και στη δεύτερη... Στη μεν πρώτη εγκυμοσύνη πήγα και σε διαβητολόγο μετα'και μου συνεστησε ειδική διατροφή - σημειωτεόν ξεκίνησα την εγκυμοσύνη με 50 κιλά και ήμουν 60 όταν γέννησα- και μετριόμουν μετά από κάθε γεύμα και ελάχιστες φορές είχε ανέβει πάνω από το όριο - Δε μπορώ να πω ότι η διατροφή μου το ρύθμισε γιατί δεν άλλαξα και πολλά σε αυτή... Η γιατρός με πήγε σε πρόκληση στη 39 εβδομάδα και να πω την αλήθεια αυτός είναι ο λόγος που άλλαξα και γιατρό τη δεύτερη φορα, που πάλι το παρακολουθούσαμε αλλά γέννησα όταν ήρθε η ώρα του. Τα παιδία μου και τα δυο γεννήθηκαν κάτω από 3 κιλά φυσιολογικά και υγειή.
twra pou to lete egw eixa kanei sthn prwth eggymoshnh ayth tin eksetash enw twra sthn deyterh oxi... kai eimai ston mhna mou twra... mhpws to an PREPEI na kaneis thn eksetash h oxi fenete apo kapio aimatologiko elenxo pou sou kanoun kata thn diarkia tis eggymoshnhs???? giati aima exw dwsh polllleeeess fores gia diafores eksetaseis... outai aimodotria na eimoun... A!!! ksexasa na pw oti eimai sthn ollandia kai edw mas stelnoun gia eksetaseis oi maies se diafora mikrobiologika kentra... giatro blepo mono ston yperhxo... lete na to ksexasan????????
Και στις δυο εγκυμοσύνες μου έκανα τις μεγάλες καμπύλες και εγώ αλλά δεν είχα θέμα με το περίμενε γιατί δουλεύω σε μικροβιολογικό. Απλά στην πρώτη μου την ημέρα που επέλεξα να την κάνω έτυχε να έρθουν άλλες τέσσερις κυρίες για καμπύλη και έτρεχα και δεν έφτανα..Άσε που είχα και τρελή ζαλάδα.
εγω δυστυχως ειχα την ατυχια να μου βγει σε οχι πλυ καλη κατασταση η εξεταση. Βασικα η 3η ωρα οπως λενε που σημαινε οτι τοβραδυ ανεβαζα σακχαρο. το αποτελεσμα ητανε να μην με αφηνουνε να φαω και πολλα πραγματα και αναγκαστηκα για καλο δικο μου με εβαλαν να κανω ενεσεις ινσουλινης. με την ινσουλινη βεβαια ετρωγα αλλα οχι γλυκα και η πλακα ητανε οτι κατα την διαρκεια της εγκυμοσυνης γενικως δεν ετρωγα γλυκα αλλα φρουτα. τα σιχαινομουνα. κι απο μια μπανανα προεκυψε και προβλημα. τρελο ε?? παντως τελος καλο ολα καλα απλα ηθελε περισσοτερη προσοχη προς το τελος γιατι ο πλακουντας θα ωριμαζε πιο γρηγορα κι επρεπε να εχω το νου μου γιατι μπορει να εχανα το παιδι ακομα και στο τελος. κι οντως ετσι εγινε. ευτυχως δεν το χασα ολα πηγανε καλα απλα σταματησα να το ακουω. ευτυχως το ειπα γρηγορα κι ετσι αμεσως με ξεγεννησαν. γι αυτο καμια φορα λενε πρεπει αμεσως να μιλας κι οχι να περιμενεις και να λες α κοιμαται το μωρο μου γιατι δυστυχως μια αλλη κοπελα στο ιδιο μαιευτηριο την ιδια μερα μιλησε πολυ πιο αργα κα ιτο χασε. δε θα θελα ποτε να ζησω αυτο το πραγμα οπως και καμια αλλη γυναικα στο κοσμο. τωρα ολα καλα απλα στην επομενη εγκυμοσυνη αν προκυψει ποτε θα πρεπει να ειμαι ετοιμη οτι το πιο πιθανο να ξανκανωγιατι ολα μου εξηγησε ο γιατρος δυστυχως ειναι κληρονομικα κι εφοσον εχουν κι οι δυο γονεις μου γι αυτο μου εμφανιστηκε κι εμενα κατα τη διαρκεια τς κυησης μου. ολα μεσα στη ζωη λοιπον.
εμενα δε μου φανηκε κατι το τραγικο αυτη η εξεταση.το μονο κακο σε ολη την υποθεση ηταν οτι τελικα ειχα ζαχαρο.ηταν λογο εγκυμοσυνης.δεν ειχαμε κανενα ιστορικο.αλλα με καταλληλη διατροφη(σχεδον δεν ετρωγα τιποτα και επρεπε σε καθε γευμα να τρυπαω τον εαυτο μου και να παιρνω αιμα τουλαχιστον 4 φορες την ημερα για να μετραω το ζαχαρο μου)τελικα ολα πηγαν καλα με το μωρο και με μενα.και τωρα δεν εχω ζαχαρο.τελικα αν θες ολα τα καταφερνεις και ειδικα για το παιδι σου.υπομονη κοριτσια.