Γεια σας Ελληνίδες μαμαδες!
Για όσες δε με ξερετε είμαι η Ευαγγελία και έχω 2 μικρά κοριτσάκια την Αννα που είναι 6 ετών και θα πάει πρώτη δημοτικού και την Ερατώ που είναι ακόμα 25 μηνών.
Προχθές ήμασταν στη θάλασσα και ήρθε η Αννα έντρομη και μου είπε οτι η φίλη της η Κατερίνα της είπε ότι υπάρχουν άνθρωποι που κλέβουν παιδιά και ότι μπορεί να την κλέψουν.
Εγω της είπα την αλήθεια, ότι στην Ελλάδα η αστυνομία δεν έχει βρει ανθρώπους που κλέβουν παιδιά, άρα είμαστε προς το παρόν ασφαλείς και ότι πρέπει πάντα να προσέχουμε πολύ να μην μπαίνουμε σε άλλα αυτοκίνητα ξένων και επειδή εκείνη είναι μικρή καλύτερα να έρχεται να μας λέει ότι κάποιος άγνωστος της μιλάει ή τη ρωτάει κάτι. Φυσικά δεν πάει πουθενά μόνη της, δεν την έχω αφήσει να πάει σε άλλο σπίτι (λόγω του ότι δε θέλω να μπει σε άλλο αυτοκίνητο-χωρίς καθισματάκι κτλ κτλ).
Το δεδομένο είναι ότι στην Ελλάδα όλα τα χρόνια έχουν εμφανιστεί 3 (νομίζω) περιστατικά απαγωγής παιδιών και όλα τα άλλα που ακούμε κατά καιρούς είναι απαγωγές μέσα από την οικογένεια – οι αλλοδαποί σε αυτό το θέμα σύμφωνα με την αστυνομία «παίζουν» σε άλλη κατηγορία και είναι και εκεί ενδο-οικογενειακό. Φυσικά αυτά που κυκλοφορούν στο ίντερνετ ότι κλέβουν παιδιά και τα ξυρίζουν μεσα στο Τζάμπο κτλ είναι για γέλια, spam όσο δεν πάει. Οι ειδικοί εξηγούν τη χαμηλή εγκληματικότητα σε αυτόν τον τομέα στο ότι υπάρχει «ευκολη» πρόσβαση σε Ασία και Αφρική.
Από την άλλη στη χώρα μας τα αυτοκινητιστικά με θύματα παιδιά είναι καθημερινό φαινόμενο, αλλα πολύ γονείς δε νιώθουν να κινδυνεύουν από αυτό….
Θεωρείτε ότι η απαγωγή είναι ένας κίνδυνος υπαρκτός; Υπάρχει λόγος να τρομάζουμε τα παιδιά μας με έναν κίνδυνο (προς το παρόν) μηδενικό; Θυμάμαι ένα παιδάκι φίλης που «χάθηκε» σε ένα λουνα πάρκ . Εκείνο τρόμαξε πιο πολύ από τη μαμά του, που ήξερε ότι είναι θέμα χρόνου να βρει το παιδί μια και ο χώρος ήταν προστατευμένος. Το παιδάκι μόλις βρήκε τη μαμά του, τρομαγμένο της είπε
– Μαμά, τρόμαξα και δεν ήξερα τί να κάνω, ήθελα να πω σε κάποιον να με βοηθήσει, αλλα δεν κάνει να μιλάμε σε ξένους
Στην Αμερική που υπάρχουν κυκλώματα απαγωγής βρεφών και οι γονείς λένε στα παιδιά όταν νιώσουν ότι έχουν χαθεί, να απευθυνθούν σε άτομο με στολή, ή σε κάποιον πίσω από γραφείο. Εγω της το έχω πει αυτό αλλα… δεν υπάρχουν πολλοί άνθρωποι με στολή τριγύρω, χεχε
Φυσικά με ενδιαφέρει πολύ η ασφάλεια του παιδιού και θεωρώ δική μας ευθύνη να είναι πάντα προστατευμένο. Αλλα από την άλλη νιώθω πολύ έντονα απειλή από την ανάγκη τρομοκρατίας των άλλων γονιών στην προσπάθειά τους να τα προστατεύσουν. Δε θελω να τις τρομάξω. Ενας τρομαγμένος άνθρωπος είναι υποδουλικός και όχι ελεύθερος. Ακούω γύρω μου αυτό το κλισέ «καλύτερα να τα τρομάξουμε παρά να τα χάσουμε» … και η τακτική του εκφοβισμού γίνται καθημερινή και τα παιδιά μεγαλώνουν με φοβίες και έχουμε γεμίσει φοβισμένους ενήλικους που φτάνουν 40 για να καταλάβουν ότι δεν εχουν καμία αυτοεκτίμηση ….
Εσείς τί κάνετε;
––
Η Ευαγγελία Παπαχειμώνα είναι η μαμά της Άννας και της Ερατώς!
Μπορείτε να διαβάσετε για τα κατορθώματα των κοριτσιών της στο annoulasmom.blogspot.com
Εκτός αυτού είναι και μια πραγματική νεράιδα των χειροποίητων μάρσιπων! Μπορείτε να δείτε τη δουλειά της στο pantoumazi.gr
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Και να σου η Καρδίτσα !! Καινούργιο συμβάν για να μας τρομοκρατησει