10 φράσεις που κάθε υποστηρικτής του θηλασμού ΠΡΕΠΕΙ να λέει
Μετά την μεγάλη ανταπόκριση στο προηγούμενο άρθρο μου «10 φράσεις που κάθε υποστηρικτής του θηλασμού ΔΕΝ πρέπει να λέει«, αποφάσισα να γράψω το αδερφάκι του, με τις «10 φράσεις που κάθε υποστηρικτής του θηλασμού ΠΡΕΠΕΙ να λέει»:
1. Ναι, μπορείς να το κάνεις!
Ξέρω ότι αυτό έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την πρώτη φράση του προηγούμενου κειμένου μου (φράσεις που κάθε υποστηρικτής του θηλασμού ΔΕΝ πρέπει να λέει). Όμως δείξτε κατανόηση: ναι μεν δεν μπορούν να θηλάσουν όλες οι γυναίκες, αλλά είναι πολύ σημαντικό να είμαστε θετικοί και ενθαρρυντικοί προς τις νέες μητέρες. Η υποστήριξη, η ενθάρρυνση και η επιβεβαίωση δίνουν ώθηση σε κάθε γυναίκα που περιμένει μωρό κι αυτό είναι υπέροχο! Πρέπει όμως να θυμόμαστε ότι οι θετικές σκέψεις και η καλή θέληση δεν αρκούν πάντα για να θηλάσει μια μητέρα το μωρό της.
2. Ο θηλασμός είναι το φυσιολογικό, αλλά δεν είναι πάντα εύκολος.
Είναι πολύ σημαντικό να δίνουμε στις νέες μητέρες μια ρεαλιστική εικόνα του θηλασμού. Αφού οι περισσότερες από μας δεν θηλάσαμε ως μωρά, δεν έχουμε μεγαλώσει με την εικόνα του θηλασμού. Δεν ξέρουμε πώς λειτουργεί. Άρα, λέγοντας στις γυναίκες όλη την αλήθεια για πώς μπορεί να είναι, εκείνες αισθάνονται την ανάγκη να προετοιμαστούν περισσότερο για το θηλασμό (με μαθήματα θηλασμού, βιβλία για το θηλασμό, με το να συναντήσουν άλλες μητέρες που θηλάζουν, κα.). Θα πρέπει επίσης να αναφέρουμε όλες τις παγίδες και τους μύθους που κυκλοφορούν σχετικά με το θηλασμό, πριν οποιαδήποτε μητέρα τους συναντήσει κατά πρόσωπο.
3. Ενδιαφέρεσαι για το θηλασμό; Θα σου πω πού θα βρεις αξιόπιστες πληροφορίες.
Εξίσου σημαντικό είναι να δίνουμε στις νέες μητέρες που ενδιαφέρονται για το θηλασμό κάποιες καλές πηγές πληροφόρησης. Όταν μια μέλλουσα μητέρα μας πει ότι θα ήθελε να θηλάσει, είναι καλό να μπορούμε να της προτείνουμε μερικές έγκυρες πηγές: ένα καλό βιβλίο, ή ένα site για το θηλασμό, ή τις συναντήσεις του συνδέσμου θηλασμού (La Leche League), κλπ.
4. Δεν θέλεις να θηλάσεις; Δεν πειράζει.
Ξέρω ότι κάποιοι εκπλήσσεστε μ’ αυτή τη φράση. Όμως ζούμε σε μια κοινωνία όπου επικρατεί η κουλτούρα του μπιμπερό και οι περισσότερες νέες μητέρες πιστεύουν ότι το χρειάζονται. Δεν είναι άνετες με την ιδέα του θηλασμού και μπορεί να μην θέλουν ούτε καν να δοκιμάσουν. Για να καταφέρουμε να κάνουμε μια νέα μητέρα να θελήσει να δοκιμάσει το θηλασμό, θα πρέπει να μην αισθάνεται «με την πλάτη κολλημένη στον τοίχο», αλλά να αισθάνεται αποδοχή και σεβασμό για τα αισθήματά της και τις απόψεις της, όποιες κι αν είναι αυτές.
5. Θέλεις να δώσεις συμπλήρωμα; Έχεις αυτές τις επιλογές….
Εάν μια μητέρα μας πει ότι θέλει να δώσει συμπλήρωμα, είναι καλό να τις δώσουμε όλες τις επιλογές που υπάρχουν (και όχι μόνο αυτές που εμείς θα θέλαμε να χρησιμοποιήσει). Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να της μιλήσουμε και για τις τράπεζες μητρικού γάλακτος, και για το μητρικό γάλα από άλλη μητέρα, αλλά και για τη φόρμουλα (ξένο γάλα). Γιατί μπορεί εμείς να θέλουμε όλες οι μητέρες να δίνουν στα μωρά τους μητρικό γάλα, αλλά δεν μπορούν όλες (ή μπορεί απλά να μη θέλουν). Θα πρέπει να δεχόμαστε κάθε επιλογή της μητέρας, ακόμα κι αν είμαστε προσωπικά αντίθετοι μ’ αυτή. Και φυσικά, αν πιστεύουμε ότι κάποια μητέρα δεν χρειάζεται να δώσει συμπλήρωμα, μπορούμε πάντα να συζητήσουμε το γιατί πιστεύει πως το χρειάζεται, αφού όμως πρώτα τις έχουμε δώσει όλες τις πληροφορίες που ζήτησε.
6. Έδωσες ξένο γάλα; Δεν πειράζει
Ήδη φαντάζομαι την επίθεση που θα δεχτώ από κάποιους που πιστεύουν ότι πειράζει κι ότι αυτό δεν είναι εντάξει. Όμως ακούστε με: εάν δεν αποδεχτούμε αυτό που έχει ήδη κάνει η μητέρα, δεν μπορούμε να τη βοηθήσουμε και να προχωρήσουμε. Εάν έχει ήδη δώσει ξένος γάλα, αυτό είναι κάτι που δεν ξεγίνεται. Δίνοντας της την ευκαιρία να μιλήσει ελεύθερα και χωρίς κριτική, της κάνουμε μεγάλη χάρη. Αντίθετα, εάν έχει χρησιμοποιήσει φόρμουλα κι εμείς την κριτικάρουμε και την αποθαρρύνουμε, τότε κλείνουμε όλες τις πόρτες για κάθε περαιτέρω επικοινωνία και συζήτηση.
7. Μπορείς αν θέλεις να χρησιμοποιήσεις κάτι για να καλυφθείς όταν θηλάζεις σε δημόσιο χώρο
Αυτό το θέμα σηκώνει πολύ συζήτηση. Από τη μία το να καλύπτουμε τον εαυτό μας και το μωρό όταν θηλάζουμε, στέλνει το μήνυμα ότι ο θηλασμός είναι κάτι το οποίο πρέπει να μένει κρυφό. Από την άλλη όμως, η εμμονή στην ιδέα ότι η μαμά που θηλάζει δεν πρέπει να καλύπτεται, μπορεί να σταματήσει μια γυναίκα από το να θηλάσει τελείως. Εάν λοιπόν μια μητέρα αισθάνεται καλύτερα με το να καλύπτεται ενώ θηλάζει, ας τις επιτρέψουμε να το κάνει χωρίς άλλα σχόλια. Το σημαντικό είναι ότι θηλάζει! Το να ενθαρρύνουμε κάθε μητέρα να θηλάσει με όποιο τρόπο επιθυμεί η ίδια, είναι πάρα πολύ σημαντικό.
8. Μπορείς να πιεις ένα-δυο ποτά και δεν χρειάζεται να βγάλεις γάλα και να το πετάξεις.
Τα πράγματα εδώ είναι ξεκάθαρα: εάν η μαμά θέλει να πιεί ένα-δυο ποτά, μπορεί να θηλάσει μετά. Εάν όμως δεν αισθάνεται άνετα να θηλάσει ή δεν θέλει, είναι κι αυτό αποδεκτό. Και τις περισσότερες φορές δεν χρειάζεται να βγάλει το γάλα της και να το πετάξει. Το αλκοόλ μεταβολίζεται στο μητρικό γάλα με τον ίδιο τρόπο που μεταβολίζεται στο αίμα, άρα αν η μητέρα νιώθει καλά, τότε και το γάλα της είναι εντάξει. Μόνο αν η μητέρα είναι μεθυσμένη είναι καλύτερο να μη θηλάσει και το γάλα που θα βγάλει πρέπει να πεταχτεί.
9. Οποιαδήποτε ποσότητα μητρικού γάλακτος είναι καλύτερη από το καθόλου
Δεν κερδίζουμε τίποτα με το να βάζουμε τον πήχη ψηλά. Για κάποιες μητέρες ο αποκλειστικός θηλασμός απλώς δεν είναι εφικτός, λόγω διαφόρων παραγόντων. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, το να επιβραβεύουμε τις μητέρες για τον μερικό θηλασμό, είναι το κλειδί. Το να τις κρίνουμε ή να τις απογοητεύουμε θα τις αποθαρρύνει τελείως. Θα μπορούσε να προσπαθήσει περισσότερο ώστε να θηλάσει αποκλειστικά; Ίσως. Αλλά το να της πούμε «θα σου πω τι πρέπει να κάνεις για να θηλάζεις περισσότερο», αφήνει στην μητέρα την αίσθηση ότι δεν κάνει και πολύ καλά τη δουλειά της. Αντίθετα, το να επιβραβεύσουμε τη μητέρα και να της δώσουμε περισσότερες πληροφορίες αν θέλει η ίδια, είναι ο καλύτερος τρόπος.
10. Είμαι περήφανη που θήλασα το μωρό μου.
Ο θηλασμός είναι καταπληκτικός. Οι μητέρες που το κάνουν (ή το έκαναν) θα πρέπει να είναι περήφανες γι’ αυτό. Είναι ένα επίτευγμα και είναι εντάξει να μιλάμε γι’ αυτό. Το να μοιραζόμαστε την εμπειρία μας με άλλες μητέρες είναι ένας τρόπος να τις κάνουμε να καταλάβουν ότι ο θηλασμός είναι εφικτός. Όπως και για κάθε άλλο επίτευγμα, υπάρχουν και διακριτικοί και αποδεκτοί τρόποι για να πούμε με περηφάνια ότι καταφέραμε να θηλάσουμε.
Εσείς τι θα προσθέτατε σε αυτή τη λίστα;
Υπάρχουν άλλες φράσεις που κατά τη γνώμη σας θα πρέπει να λέγονται από τους υποστηρικτές του θηλασμού;
Βίκυ
—
Η Βίκυ Φαρδογιάννη είναι πιστοποιημένη Σύμβουλος Θηλασμού IBCLC και εργάζεται στο χώρο του θηλασμού για περισσότερο από δέκα χρόνια.
Θα την βρείτε στο thilasmos.com
και στη Facebook σελίδα “Thilasmos – Θηλασμός“
βρηκα το forum ψαχνοντας το την κ.Ποπη Μαλφα στο google. εψαχνα το τηλεφωνο της για να το δωσω σε ενα φιλικο ζευγαρι που ηταν εντελως απληροφορητο σχετικα με το θεμα του θηλασμου και της Μαιας. Εκ των υστερων βλεποντας και αλλες Μαιες στο μαιευτηριο καταλαβα ποσο τυχεροι ειμασταν που ο γιατρος μας συνεργαζοταν με την κ.Ποπη . Δακρυζα ασταματητα οταν συνειδητοποιησα οτι εβλεπα την εικονα της Παναγιας με το θειο βρεφος παντου σε ολους τους οροφους σε ολους τους θαλαμους. Το απειρο βλεμμα του μωρου μας στα γεματα στοργη ματια της Μανας του. Απιστευτη στιγμη ακομα και εναν ''παρατηρητη '' :). Φυσικα ! αλλωστε πρωτα απο ολα ειμαστε θηλαστικα.
Και γιατί παρακαλώ πρέπει να αισθάνεται περήφανη μια γυναίκα που "κατορθώνει" κάτι τόσο φυσιολογικό όπως ο θηλασμός;;;
Γιατί ο θηλασμός δεν είναι πάντα εύκολος. Μια γυναίκα μπορεί να περάσει πολλά επώδυνα και δύσκολα για να καταφέρει να εδραιώσει ή να συνεχίσει το θηλασμό. Αλλά ακόμα και εύκολος να είναι, έχει άλλες δυσκολίες και πολλούς περιορισμούς για όσο καιρό θηλάζει. Ενώ είναι το φυσιολογικό, είναι "κομματάκι" πιο δύσκολο και δεσμευτικό από το μπιμπερό αλλά θέλει και μεγάλα αποθέματα επιμονής και υπομονής. Γι αυτό ακούμε συχνά, όταν γυναίκες βρίσκονται σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση ή πιέζονται από μια κατάσταση πολλές φορές επιλέγουν να διακόψουν το θηλασμό αφού είναι μια επιπλέον πίεση που δεν την αντέχουν.
Το μπιμπερό πίστεψέ με δεν είναι πιο εύκολο,είναι το ίδιο δύσκολο,αν όχι χειρότερο...το βράδυ που ξυπνάει κλαίγοντας απ'την πείνα κ με το ένα χέρι το κρατάς να το παρηγορήσεις,που δεν παρηγορείται γιατί περιμένει αντί να φάει κατ'ευθείαν,κ με το άλλο χέρι προσπαθείς σαν τιραμόλας τα βράσεις το νερό,να το κρυώσεις,να το ανακατέψεις με τα scoops κ να το ταΐσεις,που απ'την τσαντίλα του με όοολο αυτό μπορεί καν να μην τρώει αλλά να κλαίει γοερά..κ μετά να τρώει μία ώρα...στις 5 παρά το ξημέρωμα...κ το πρωί να πρέπει να πας δουλειά..κ όλα αυτά μετά από 3 μήνες αποκλειστικού θηλασμού που εκεί που τα πηγαίναμε μια χαρά,αλλά στον 3ο πήρε μόνο 450 γραμμάρια κ πεινούσε συνεχώς..τί να κάνεις;;; στο όνομα του θηλασμού (τον οποίο λαχταράω ακόμα κ τώρα,μην με παρεξηγήσετε,σαφώς είμαι υπέρ) να το αφήσεις πεινασμένο; την άφησα για ένα μήνα..νόμιζα πως έκανα το σωστό...κ μόλις δοκίμασε το μπιμπερό, σιχάθηκε το στήθος.ούτε να το βλέπει,πατάει τσιρίδες. και ως δια μαγείας,το μητρικό έγινε "συμπλήρωμα" (με το θήλαστρο έβγαζα 150ml τη μέρα,στην καλύτερη) κ η φόρμουλα έγινε η βασική τροφή μας.. και με πληγώνει όλο αυτό. αλλά πραγματικά αναρωτιέμαι,τί έπρεπε να κάνω; βαρέθηκα να μου κουνάνε το δάχτυλο όλες οι θηλάζουσες κ να με υποτιμούν.δεν είναι διαγωνισμός,ποια θα είναι η καλύτερη,ούτε ποια υποφέρει περισσότερο,με συνισταμένη όσο πιο πολύ ζορίζεται,τόσο καλύτερη είναι μια μάνα..στη ζωή,αλλιώς τα θες να σου βγουν τα πράγματα,κ αλλιώς βγαίνουν..και τοκετό στη μπανιέρα στο σπίτι κανόνιζα,αλλά στους 7,5 μήνες γέννησα πρόωρα με καισαρική στο νοσοκομείο. Προσωπικά θα έλεγα,για να υποστηρίξω μια μητέρα,όχι μόνο για το θηλασμό,αλλά και για κάθε πτυχή της μητρότητας,να μην κάνει πλάνα και να εμμένει σε αυτά,ενώ η πραγματικότητα αντιτίθεται,αλλά να προσαρμόζεται χωρίς ν' αυτομαστιγώνεται στις στραβές που μπορεί να συμβούν.ναι,εννοείται να δοκιμάσει έστω να θηλάσει,αλλά αν αυτό είναι ανέφικτο,να μην μασάει από όλες αυτές τις "νεοχίπισσες" φασίστριες μανάδες που νομίζουν ότι είναι τα υποδείγματα,και να κάνει απλά το καλύτερο για το παιδί της και να μην τη νοιάζει τίποτα και κανείς άλλος. έξω απ'το χορό πολλά τραγούδια λένε. με συγχωρείτε για τον ορυμαγδό σκέψεων και τη συγκεχυμένη τοποθέτησή μου,αλλά η συναισθηματική φόρτιση με κατέβαλλε..
Βικυ υποστηρίζεις με σοβαροτητα και υπευθυνότητα το θέμα του θηλασμου και συμφωνώ απόλυτα μαζί σου,γιατι αυτός ειναι ο σωστός τρόπος προσέγγισης.Δυστηχώς όμως έχω δεί πολλές φορές άτομα με φανατισμο και με εμπάθεια[προφανως υπάρχουνε και σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα],δήθεν υπέρμαχοι του θηλασμού να δημιουργούνε την καταστροφή γύρω απο αυτο το θέμα και να αποτρέπουνε με τον άσχημο τρόπο τους τις μητέρες.Ατομα που δεν σέβονται τις απόψεις των άλλων,που προσπαθούνε να επιβληθούνε,που κριτικάρουνε άσχημα[χωρις να γνωριζουνε την καθε περιπτωση και κατασταση του καθενος],που ζητάνε να απολογηθούνε οι μητέρες για τις επιλογές τους [στυλ-μην μου δικαιολογειτε εμενα οτι δεν μπορουσες....ή τεμπελες που κοιτανε την βολη και τον υπνο τους κτλ]λες και ειναι η μανα+ο πατέρας σου και κουνανε το δάκτυλο.Γενικα ατομα που ΔΕΝ μπορουνε να καταλάβουνε οτι το θέμα αυτο είναι πολυ ευαισθητο και δεν εχεις το δικαιωμα να μιλας ετσι,διοτι μονο κακο δημιουργεις.Σε ολες τις αντιστοιχες οργανώσεις του εξωτερικου για να γινεις συμβουλος θηλασμου ενας απο τους κανονες ειναι Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ στην μητερα και στην επιλογη της οποια και αν ειναι.Λοιπον το καταλαβαινω οτι στο ιντερνετ εχει προσβαση ο καθενας και ετσι δυσκολο να αποτρεψεις ατομα ακαταλληλα.......ομως χρειάζεται μεγαλη προσοχη να μην μπαινουνε σε ομαδες αυτα τα ατομα διοτι ΑΠΟΤΡΕΠΟΥΝΕ τις μητερες απο τον θηλασμο με την σταση τους.Εδω σε δικη σου φιλη λες για τον θηλασμο και αντιδράει...φαντάσου ενας άγνωστος να ειναι επιθετικος.Το θεμα του θηλασμου ειναι πολυ σοβαρο και χρειάζεται ατομα με επιπεδο,παιδεια,υπευθυνοτητα,σοβαροτητα,γνώσεις αλλα και αγάπη για τις μητερες και ειλικρινή πρόθεση για βοήθεια και οχι προβολη του ''εγω''.
Συγχαρητήρια για το υποδειγματικό άρθρο! Με χαρά θα το κρατήσω στο αρχείο μου! Η μόνη μου επιφύλαξη αναφέρεται στο σημείο 7. Πριν να θέσουμε το θέμα αν θέλει (ή πρέπει) να καλύπτεται μια θηλάζουσα σε δημόσιο χώρο, θα έπρεπε να θέσουμε το ζήτημα αν μια μητέρα επιθύμει γενικώς να θηλάζει δημοσίως. Κατανοώ και συμφωνώ ότι ο δημόσιος θηλασμός ενθαρρύνει γενικώς την ιδέα του θηλασμού, αλλά μόνο οι μάνες ταλιμπάν του θηλασμού θηλάζουν για να "στείλουν κάποιο μήνυμα", όλες οι άλλες θηλάζουν για τους δικούς τους λόγους. Αν λοιπόν, όπως το θέτεις, θέλουμε "να ενθαρρύνουμε κάθε μητέρα να θηλάσει με όποιο τρόπο επιθυμεί η ίδια", οφείλουμε να ενθαρρύνουμε και τη μητέρα που δεν επιθυμεί να θηλάσει δημοσίως, που δε θέλει καν να θηλάσει μπροστά στον πατέρα της, στα πεθερικά της, στον αδερφό της, που θεωρεί το θηλασμό ιδιωτική υπόθεση. Και στην καλύτερη περίπτωση οφείλουμε να της προσφέρουμε βοήθεια και εναλλακτικές που χωράνε καλύτερα μέσα στο δικό της σενάριο θηλασμού.
Μπράβο για τα άρθρα σου αυτά που λύνουν τις απορίες και είναι πρόκληση για την προσπάθεια της κάθε μανούλας!Έχω την τύχη να απολαύσω την υπεροχότητα του θηλασμού στο 4ο μωρό μου , αλλά και να βιώσω τις τύψεις πυ δεν ψάχτηκα παραπάνω στα 3 υπέροχα προηγούμενα πλάσματά μου...Έλεγα την κλασσική φράση ...Μου κόπηκε το γάλα στους 2.5 μήνες....Αυτό που μου κάνει μεγάλη εντύπωση είναι ότι κανένας μα κανένας γιατρός δεν μου μίλησε για λάθος φράση, παρ΄ όλο που όλοι με ρωτούσαν σε κάθε επίσκεψη...Θηλάζεις?Δεν είχα internet να ξεστραβωθώ...Είμαι 42 και μετά από το να σας ζήσει , λέω να προσπαθήσεις να θηλάσεις όσο περισσότερο μπορείς στις μανούλες που συναντώ! Θέλει υπομονή και επιμονή και χρόνο στην αρχή (αλλά αφού τον βρίσκω εγώ με τα θηριάκια μου 7,5 ,5,5 και 3,5)σίγουρα υπάρχει κάπου ο τρόπος!Καλό κουράγιο σε όλες τις ΜΑΝΕΣ του κόσμου!!!!!!!!!!!
Ο θηλασμός είναι να θέλεις να το κάνεις!Δεν γίνεται με το ζόρι!Για μένα προσωπικά ισχύει ότι ο θηλασμός είναι το πιο καλύτερο πράγμα που έχω κάνει εδώ και 3 φορές και πρώτα ο θεός σε λίγους μήνες θα το ξανακάνω για τέταρτη φορά!Τα συναισθήματα υπέροχα κάθε φορά μοναδικά!Θέλει πολύ υπομονή και επιμονή τον πρώτο καιρό αλλά μετά όταν παίρνεις στην αγκαλιά σου το μωρό και θηλάζει και σε κοιτάει μες τα μάτια δεν αναπληρώνεται με τίποτα!Νιώθεις ότι είστε ένα όπως και μέσα στην κοιλιά απλά αυτό είναι πιο ζωντανό!Το πρώτο μου παιδί το θήλασα 9 μήνες και το σταμάτησα γιατί άκουσα τους άλλους ότι ήταν αρκετό και το αποτέλεσμα μαστίτιδα, αντιβίωση, χάπια απογαλακτισμού δεν μ' ενημέρωσε κανείς και ένα μήνα κατάθλιψη!Δόξα τω θεώ επανήλθα μόνη μου και με την βοήθεια και την στήριξη του συζύγου!Το δεύτερο με το ζόρι 3 μήνες και αυτό τον ενάμιση μήνα το έβγαζα με θήλαστρο γιατί η μπουμπού μου γεννήθηκε πολύ μικρή και δεν ήθελε το στήθος καθόλου!Άκουσα την παιδίατρο παρ΄όλη την προσπάθεια μου και το έκοψα πάλι με χάπια!Το τρίτο παιδί μου το θήλασα 20 μήνες δεν άκουσα κανέναν το ευχαριστήθηκα, το διέκοψα λόγω αδυναμίας στον οργανισμό μου με σωστό τρόπο και χωρίς χάπια! Το δέσιμο φοβερό ήθελα και δεν ήθελα να το διακόψω αλλά αναγκάστηκα!Είπα φτάνει ως εδώ το έκανες με το παραπάνω!Τώρα το τέταρτο νινάκι μου θα κάνω ότι μπορώ με το καλό να μου΄ρθει!Κορίτσια μια δοκιμή δεν βλάπτει και δεύτερον μην ακούτε κανέναν!
ΕΕγώ ήθελα να προσθέσω πόσω οικονομικό είναι και πόσο μεγάλη απόλαυση και ανακούφιση εκείνη την ώρα είναι για τη μαμα!!!! Δεν υπάρχει αυτό το συναίσθημα!!!!
ακομη σημαντικο θα ειναι να τονιζουμε τα οφελη του μητρικου θηλασμου στο βρεφος-τα οποια καταλαβα αφου σταματησα να θηλαζω-καθως και το ποσο υπεροχη ειναι τελικα η ολη εμπειρια για τη μανα την ωρα που τη ζει οσο και αργοτερα μεσω των γλυκων αναμνησεων που αφηνει.
AΥΤΑ ακριβώς πρέπει να λέει!!! Μπράβο Βίκυ για το υπέροχο άρθρο σου!! Βαρέθηκα να διαβάζω ακρότητες στο internet. Eπιτέλους η φωνή της λογικής.
Καλησπέρα, έχω ένα κοριτσάκι 5 ετών και με μεγάλη περηφάνια λέω ότι θηλάσαμε για 3 ολόκληρα χρόνια.Το σημαντικότερο είναι η σωστή κατεύθυνση και βοήθεια εγώ ήμουν τυχερή που βρέθηκε στο δρόμο μου η Πόπη σύμβουλος μητρικού θηλασμού (φίλη και συνέταιρος της Βίκυς που γράφει το άρθρο) και η παιδίατρος Άννα Πατσούρου χωρίς αυτές δεν θα είχα θηλάσει ούτε μία μέρα γιατί στο νοσοκομείο που γέννησα πετούσα το γάλα και έδιναν στο μωρό μπουκάλι.Δεν είναι εύκολος δρόμος στην αρχή αλλά είναι εφικτός αν το θες πραγματικά.
ΠΟΠΗ ΜΑΛΦΑ!!!Ο ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟΤΕΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ (ΑΝ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΤΟΜΟ) ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΩΝ ΜΑΙΩΝ! ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΠΟΠΗ ΔΕΝ ΘΑ ΘΗΛΑΖΑ ΟΤΙ ΓΙΑ 1 ΜΕΡΑ!!!Ο ΘΗΛΑΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΓΙΑ ΜΑΜΑ ΚΑΙ ΜΩΡΟ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΑΠΟΛΥΤΑ Σ'ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΛΕΓΑ ΣΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΤΟΚΕΤΟΥ "ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΗΤΕΡΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΘΗΛΑΣΕΙ Ή ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΓΑΛΑ" ΚΑΙ ΠΡΟΣΘΕΤΩ Σ'ΑΥΤΟ ΟΤΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΣΟΥ (ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΓΙΑΤΙ ΜΟΛΙΣ ΠΑΡΕΙΣ ΤΟ ΚΟΛΑΕΙ...)ΑΝ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΕΙΧΑ ΠΟΛΕΜΟ ΓΙΑΤΙ ΝΟΜΙΖΑΝΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΑΡΚΕΤΟ ΓΙΑ ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΜΟΥ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ!ΠΟΣΟ ΛΑΘΟΣ ΚΑΝΑΝΕ....ΘΗΛΑΣΑ ΚΑΙ ΤΑ 2 ΜΟΥ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΕΩΣ 6 ΜΗΝΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΙΩΝΩ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΣΥΝΕΧΙΣΑ ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ! ΜΑΜΑΔΕΣ ΠΙΣΤΕΨΤΕ ΜΕ ΜΟΝΟ Η ΑΡΧΗ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ ΔΥΣΚΟΛΗ ΑΛΛΑ ΜΟΛΙΣ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΠΟΣΟ ΑΠΛΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟΤΕ ΘΑ ΕΥΓΩΜΟΝΕΙΤΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΠΛΑΣΕ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΜΑΣ ΕΔΩΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΙΟ ΔΩΡΟ! Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΜΕ ΖΗΛΕΥΩ ΓΙ'ΑΥΤΟ!
εγω αυτο που θα ελεγα σε καθε νεα μανουλα ειναι να κανει μια δοκιμη κ να το προσπαθησει...δεν λεω κανει καλο στα μωρα ο θηλασμος...αλλα κανει κ πολυ καλο στην μανα που μπορει να την προφυλαξη απο την αρρωστια που μαστιζει τις μερες μας!!υπομονη θελει θετικη σκεψη κ καλες συνθηκες....(λιγη ηρεμια δηλ)