μαμά Χ.
Ήρθε και η δική μου η ώρα, να μοιραστώ τις σκέψεις μου μαζί σας, ελπίζοντας να βοηθήσω κάποιες μαμάδες να μην κάνουν τα λάθη τα δικά μου.
Παντρευτηκα 23 ετών και στα 24 γέννησα τον γιο μας.
Στα 25 μου ο γιος μας, 1 ετους, αρρώστησε και βρεθήκαμε στο ογκολογικό τμήμα παίδων του Αγία Σοφία.
Στα 27 μου, ενώ βρισκόμασταν στο τέλος των χημειοθεραπειών, ξαναμένω έγκυος στην κόρη μας. Στον πεμπτο μήνα της κυήσεως ανακαλύψαμε ότι το παιδί θα γεννηθεί με λαγόχειλο λυκόστομα και πιθανόν να ακουλουθείται από συνδρομο. Αφου αποκλείσαμε ότι μπορούσαμε μέχρι να γεννήσω, δεν ξέραμε αν το παιδί θα βλέπει ή θα ακούει, αλλά δεν μας τρόμαζε. Καταλαβαίνω ότι τρομάζει κάποιος που το χειρότερό του είναι ο πυρετος, αλλά για εμάς που νικήσαμε τον καρκίνο ήταν ασπιρίνη. Δεν θέλω να σας κρύψω ότι ήρθαν στιγμές κακών σκέψεων, όμως με πολλή συζήτηση, διάβασμα και νοσοκομειακή εμπειρία, περνώντας από τις δύσκολες φάσεις που αφορούσαν τη σχέση με τα παιδιά μου, τη σχέση με τον άντρα μου και τη σχέση της οικογένειάς μου με τους τρίτους κατέληξα στα εξής συμπεράσματα:
Όσο εγώ λυπόμουν, οι γύρω μου με λυπόντουσαν
Όσο εγώ φοβόμουν, οι φόβοι μου πραγματοποιόντουσαν
Όσο εγώ κρυβόμουν, οι γείτονες με έψαχναν και φαντασιώνονταν το χειρότερο
Όσο εγώ έκλαιγα, τα παιδιά γκρίνιαζαν
Όσο εγώ γκρίνιαζα, ο άντρας μου απομακρυνόταν
Όσο αυτός απομακρυνόταν, εγώ θύμωνα
Όσο εγώ θύμωνα…
Εϊμαι σίγουρη ότι το φταίξιμο ήταν δικό μου
Άλλαξα στάση
Τώρα πια…
είμαι χαρούμενη και έχω δυνατά παιδιά
νιώθω σίγουρη και τα παιδιά μου αποκτούν όλο και μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση
είμαι υπερήφανη και τα παιδιά μου αποκτούν όλο και περισότερη αυτοεκτίμηση
αγαπάω πολύ τον άντρα μου, τόσο και περισσότερο με αγαπάει και αυτός
Ήταν πολύ απλό τελικά, είμαι ερωτευμένη με τον πατέρα των παιδιών μου, ο γιος μου ζει και η κόρη μου ακούει, πάντα θα υπάρχουν στο σχολείο παιδιά που θα τα κοροιδευουν γιατί έχουν μείνει σημάδια στά προσωπάκια τους, όσο όμως περισσότερο ψάχνουμε σε κάθετί να βρούμε έστω και το ελάχιστο θετικό τόσο πιο δυνατοί θα γινόμαστε.
Κάτι ακόμη: Πέρασα μια περίοδο της ζωής μου που οταν έλεγα ότι είμαστε καλά και ταυτόχρονα σκεφτόμουν ότι κάποιος θα το ακούσει και θα ζηλέψει και η σκέψη του θα έχει αρνητικό αποτέλεσμα, ο φόβος μου γινόταν πραγματικότητα. Ε λοιπόν έχω να σας πω ότι το ξεπέρασα κι αυτό.
Είμαστε καλά και ευτυχισμένοι και θα είμαστε ακόμη κι αν κάποιος το ζηλέψει. Καμιά αρνητική ενέργεια δεν πρόκειται να επηρεάσει στην τόσο θετική μας.
Αλλάξτε συναισθήματα μανούλες, ότι κι αν σας συμβαίνει, αγαπήστε τους άντρες σας, τα παιδιά σας, ακόμη και τις πεθερές σας και να δείτε ότι θα λάβετε τόση αγάπη που δεν θα μπορείτε να την διαχειριστείτε!!!
Σας εύχομαι ολόψυχα!!
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Τοκειμενο σου ειναι οτι ακριβωςχρειαζοουν να διαβασω σημερα. Σε ευχαριστω!
Η κόρη μου είναι σχεδόν 4 ετών και πριν ένα χρόνο διαγνώστηκε με στοιχεία αυτισμού. Από τότε τρέχουμε οικογενειακώς αλλά ευτυχώς έχουμε θετικά αποτελέσματα. Αγχώνομαι για το μετά..Για το (αν θα πάει σε κανονικό) νηπιαγωγείο, (αν θα πάει σε κανονικό) δημοτικό κ.ο.κ. ... Και μετά θυμάμαι όλα εκείνα τα παιδιά με απειλητικές για τη ζωή τους ασθένειες που συναντάω κατά καιρούς (είμαι εθελόντρια σε Μ.Κ.Ο.) και λέω Δόξα τω Θεώ... Σ ευχαριστώ που με αφύπνισες.. Να είναι γερά κι ευτυχισμένα..
Πάντα ήμουνα αρνητική σχεδόν σ'όλα.Κάποια στιγμή απλά κουράστηκα να σκέφτομαι έτσι και είπα ν΄άλλαξω ζωή.Σκέφτομαι πιιο απλά και θετικά και η ποιοτητα της ζωής μου άλλαξε πραγματικά. Χαίρομαι πολύ που άλλαξες κι εσύ και είστε όλοι καλά και να στε πάντα καλά. Απλά δοκιμάστε το, μέσα στην άσχημη στιγμή ψάξτε την θετική της πλευρά. Υπάρχει!
Συγχαρητήρια! Δεν έχω λόγια... με συγκίνησες τόσο... Δεν είχα ευτυχώς ποτέ να αντιμετωπίσω θέματα υγείας, όμως λόγω βιωμάτων πέρασα το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής μου μεσα στους φόβους, τη γκρίνια, τα παράπονα κλπ... Όταν κάποια στιγμή ζήτησα και πήρα βοήθεια απο ειδικό, άρχισα σιγά σιγά να αλλάζω και να διαπιστώνω λίγο λίγο αυτά που έγραψες κι εσύ. Για μένα η διαδικασία δεν έχει τελειώσει ακόμα. Είμαι όμως σε πολύ καλό δρόμο με δυνατό συμπαραστάτη τον άντρα μου και φωτεινή ακτίνα του δρόμου μου το γιο μου και το μωράκι που περιμένω! Να είστε πάντα όλοι στην οικογένειά σας καλά!