Χρόνια πολλά, ανασούλα μου!

Κι όμως πέρασε ένας ολόκληρος χρόνος! 5/9/2011… 365 μέρες και όλες φύγανε σαν νεράκι!

Ανασούλα μου, να ζήσεις μωρό μου σαν τα ψηλά βουνά! Να έχεις πάντα την υγειά σου και ένα μόνιμο χαμόγελο στα χειλάκια σου.

Είναι τόσα πολλά αυτά που θέλω να σου ευχηθω, όμως όλες οι λέξεις έχουν στριμωχτεί και δεν μπορουν να βγούν.

Θησαυρούλη μου, ο Θεός μας ευλόγησε με εσένα και για αυτό τον παρακαλάω κάθε βράδυ να είσαι ευλογημένος και να σε προσέχει.

Ηταν ένας υπέροχος χρόνος γεμάτος ευτυχία, γέλια, χαρές,  πολλή αγάπη και πολλά δάκρυα χαράς και ευγνωμοσύνης!

Μας έκανες οικογένεια, ζωούλα μου και για αυτό είσαι η ίδια μας η ζωη. Κάθε βράδυ σε βλέπουμε με το μπαμπά που κοιμάσαι γαλήνιος και χορτάτος από το παιχνίδι, από τα χάδια, από την αγαπη μας, και δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι είσαι ο γιός μας, το παιδί μας.

Λιώνουμε, αληθινά, όταν μας κάνεις αγκαλίτσα και μας σφίγγεις πάνω σου. Αν μπορούσε ο χρόνος να σταματήσει εκεί, θα ήμουν η πιο ευτυχισμένη μαμά του κόσμου!

Παιδί μου, μακάρι να είσαι σε όλη σου τη ζωή τόσο χαρούμενος όσο είσαι τώρα. Ο μπαμπάς και η μαμά θα είναι πάντα δίπλα σου, και θα σου κρατάνε το χέρι σε όλες τις δυσκολίες που (δυστυχώς) θα συναντήσεις.

Να τα εκατοστήσεις ανασούλα μου!

Η μαμά και ο μπαμπάς