Πηγαίνουν βόλτα το παιδί μου χύμα στο αυτοκίνητο ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΕ ΡΩΤΗΣΟΥΝ!
μαμά Ν.
Kαλημέρα μανούλες. Ηθελα απο μέρες να σας γράψω αλλά το άφηνα… Eίδα σήμερα όμως μια ιστορια μιας μαμας που ο θείος εβαλε τον μικρο στο τιμόνι και τρακαρε αλλο αυτοκίνητο και μου γυρισε παλι το μάτι…
Από την ώρα που έμεινα έγκυος, είχα πει στον αντρα μου οτι δεν με νοιάζει να παρω ακρίβα ρουχα, έπιπλα, κλπ, κλπ στο μωρό μου, αλλά με νοιάζει το παιδί να έχει ένα καλο κάθισμα αυτοκινήτου και αυτο γιατί θέλω να ειναι ασφαλές!!
Πάμε αγοράζουμε κάθισμα, παλεύω εδω και 10 μήνες το παιδί να μπαίνει στο κάθισμα του, κάποιες φόρες δεν τα καταφέρνω 100% γιατι μπορεί να κουραστεί στα πολύωρα ταξίδια, οπότε και σταματάμε ή την βγαζώ της τρίβω την πλατούλα και πάλι γρήγορα μέσα…
Προχθες που λέτε είπαμε να αφήσουμε τη μικρή στα πεθερικα μου να πάμε μια βόλτα με τον αντρα μου… Κάτι με έτρωγε… Λεω στον αντρα μου «Παρε τηλέφωνο να δεις τι κανει το παιδι» Παιρνει, του λεει η πεθερα μου «Κοιμαται! Εδω σπίτι, ειμαστε. Ολα καλα«
Μετά απο δύο ώρες αποφασίζουμε να γυρίσουμε πίσω, μπαινουμε σπίτι και μας ξεφουρνίζει η πεθερά μου περιχαρής «Α!!!Την πήγαμε βόλτα!«
Μια αποσταση, μανούλες, Αμπελόκηποι-Γλυφάδα.. ΧΩΡΙΣ ΚΑΘΙΣΜΑ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΑΣ ΡΩΤΗΣΟΥΝ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΑΣ ΠΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑΑΑΑ….
Λέω απο μέσα μου «Μίλα, πες κατι, γιατι θα ξαναγίνει και θα σου ανέβει η πίεση στο κεφάλι!!«
ΔΕΝ ΜΙΛΗΣΑ, ΜΟΥΤΡΩΣΑ ΚΑΙ ΠΗΡΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΕΦΥΓΑ…
Φτανοντας σπίτι, το λέω στον αντρα μου… «Αυτο που έγινε με πείραξε πολυ!«
Μου λέει «Ε δεν νομίζω να ξανασυμβει…» και το σταματαμε εκει!!
Το δώσε θάρρος στο χωριάτη να σ’ ανεβει στο κρεβάτι το ξέρετε;; Ε, την επομένη ζητάω να μου την κρατήσουν για να κανω καποιες δουλειές… Μενουμε αποσταση 5 λέπτων. Την αφηνω και το βραδυ που την ξαναπαιρνω μας λένε παλι «Ααα, την πηγαμε βολτα με το αμαξι και την κρατουσε ο παππους στα χερια του που οδηγουσε..!»
Μεσα στο κεντρο… Μου γυρισε το ματι αναποδα, παλι η χαζη δεν μίλησα και ΕΥΤΥΧΩΣ λέει ο αντρας μου «Θα σας παρακαλεσω να μην την πηγαίνετε βολτα χωρις καθισμα αυτοκινητου»
Μέχρι εκει!!
Πάμε σπιτι, το στομάχι μου κόμπος και του λέω «Το θεώρεις σωστό να μην μας πουν που πανε και τι κανουν με το παιδι; Εγω το αφήνω ήρεμη και ξεγνιαστη οτι θα είναι στο σπιτι και αυτοι δεν μας ενημερωνουν και κοβουν βόλτες;«
Και τι μου απανταει ρε κορίτσια;
«Ε και τι; Ποτέ δεν θα το πανε βόλτα;;«
Εκει εγινε χαμός…. Του ειπα πως για οτι θα συμβεί θα είναι υπευθυνος αυτος και μονο.
Μου πετάει το πιο τραγικο «Εαν ηταν οι γονεις σου εδω, δεν θα το πήγαιναν;«
Δεν του απαντησα… Αλλα εαν ήταν εδω, θα αγόραζαν καθισμα, γιατι ειναι το πρώτο πραγμα που μας εμαθαν με τον αδερφο μου!!!!
ΘΕΛΩ ΝΑ ΒΡΙΣΩ γιατί βαρεθηκα να μου λενε ψεμματα ακομη και στο θέμα του φαγητου, ζητάω να μην πιέζουν το παιδι και την επιασα την πεθερα μου με τη φίλη της, η μια να κραταει το κεφαλι του παιδιου και η αλλη να σπρωχνει τις κουταλιες!!
Βαρεθηκα να προσπαθει να καλυπτει καταστασεις!!
Εκει που ενιωθα εμπιστοσυνη να αφηνω το παιδι, τωρα δεν νιωθω… Γιατι δεν γουσταρω να λεει ψεμματα στο μωρο για να το καθησυχασει και σε μας το ιδιο.
ΔΕΝ ΤΟ ΜΠΟΡΩ ΤΟ ΨΕΜΑ ΚΑΙ ΒΑΡΕΘΗΚΑ ΝΑ ΜΙΛΑΩ ΗΡΕΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕ ΓΡΑΦΟΥΝ…
Τι πρέπει δηλαδή; Να γίνει χαμός;
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Καλα τωρα πάτησες το αδύναμο σημείο μου! Κι εγω τρελαίνομαι όταν πάνε βολτα τα παιδια με το αυτοκίνητο χωρίς να με ενημερώσουν! Και ας πρόκειται για τους γονείς μου, κι ας έχουν πάντα καθίσματακια! Χαμός θα γινόταν!
Εμεις περιμένουμε τωρα τον μπέμπη μας και εχω ήδη ξεκαθαρίσει στον άντρα μου οτι εάν και εφόσον δω κάτι με το οποίο δεν συμφωνώ θα το πω μια ευγενικά, τη δεύτερη θα γίνω σκύλα! Και εχει συμφωνήσει! Ειδικά με την ασφάλεια του παιδιού δεν παίζουμε! Ειναι δυνατόν; χωρις κάθισμα και στη θέση του οδηγού;;;;;!!!! Μην το επιτρέψεις ποτέ ξανά! Και στην τελική αν ο αντρας σου δεν θέλει να πάρει θέση, πάρε εσυ... better safe than sorry! Χίλιες φορές να τσακωθώ με όλους παρά να κινδυνέψει το παιδί μου!!!
Εμένα και οι δυο γονείς μου ειναι περίπου 70 αλλα επιστήμονες και έχουν ζήσει στις ηπα και έχουν κάνει άπειρα ταξίδια δεκαετία 60 & 70....συνεπως μας μεγάλωσαν εμένα και τα δυο αδέλφια μου από τη δεκαετία του 1974 ως το 1986 σε επώνυμα εισαγόμενα καθίσματα αυτοκινήτου τα οποία αγόρασαν στην Ελλάδα...και τα οποία έχουμε ακόμη και πωλούνται στο eBay 300 ευρώ ως αντίκες επώνυμες....το πρώτο ήταν romer τη δεκαετία του 70 και είναι της σημερινής εταιρίας britax και το δεύτερο στο οποίο μεγάλωσε ο αδελφός μου ήτα chicco....το πρωί 9-18 κιλά σε κατηγορία κ το δεύτερο 0-18 κιλά η κατηγορία του φιλοξένησε τον αδελφό μου από βρέφος ανάποδα τοποθετημένο...ολα υπήρχαν και παλιότερα στην Ελλάδα απλά ηταν θέμα παιδείας κ ενημερωσης αν θα αγοραζες κάθισμα στο μωρο σου....τοτε αγοραζε λίγος κόσμος αφού δεν υπήρχε η νομοθεσία υποχρεωτικής χρήσης...μαλιστα μέχρι τα οκτώ μας, μας είχαν όλους μας σε ανυψωτικά καθισματακια που ηταν πολυ απλά πλαστικά σαν βάσεις με λίγο υφασμα και χωρίς πλάτη...οο γονείς μου είπα οτι του δεν υπήρχαν στην Ελλάδα υα αυγα καθισματακια κ ήρθα μετα το 1987....ομως υπήρχαν ανάποδα καθίσματα 0-18 κιλά κατηγορίας για βρέφη και στην Ευρώπη και στις για απο τη δεκαετία του 1970...στην Ελλάδα μου είπαν οι γονείς μου οτι η προδιαγραφή η σημερινή στα καθιατακθα η μάλλον ο προαγγελος της ece r εφαρμόστηκε το 1981 παράλληλα με την υπόλοιπη ευρωπηομως στην ελληνική αγορά υπήρχαν αρχές 80 κ ελληνικής κατασκευής καθίσματα που δεν οληρουσαν τις προδιγραφες με μια μπάρα θυμάμαι που αολα συγκρατούσε με μια ζώνη δυο σημείων το παιδι στο κάθισμα....αγοραζες αν ήξερες ομως το καλιτερο σαφώς...εγω γεννημένη το 1976 θυμάμαι τα ελληνικά καθίσματα της αγοράς και τα είχαν μερικοί σε αυτοκίνητα που μ άρεσε να παρατηρώ ομως δε θυμάμαι επώνυμα πολλα καθίσματα εισαγωμενα σε αυτοκίνητα, παρα μονάχα στις διαφημίσεις σε περιοδικά που αγοραζε η μαμά για το παιδί η τη γυναίκα, ομως τα είχα δει κ σε καταστήματα γιατί ψωνιζαμε για τον μικρ μου αδελφό και σας ερωτώ καμια κοπέλα του 80 έστω γεννημένη δεν υπάρχει εδω μέσα που να έχει μνήμες σαν τις δικές μου? Η έστω μια κοπέλα που τη δεκαετια του 80 έστω της είχαν ενα καλο κάθισμα αυτοκινήτου οι γονείς της? Θα με τρελάνετε? Που μεγαλωσετε σε άλλο σύμπαν?
Ο άντρας μου είναι γεννημένος το 84! Κ η πεθερά μου υπερηφανεύεται ότι τον μεγάλωσε με όλα τα καλά κ τα πιο ακριβά πράγματα! Όμως όταν την ρώτησα τι κάθισμα είχε στο αυτοκίνητο μου είπε δεν υπήρχαν τότε! Εγώ μεγάλωσα σε χωριό κ μέχρι τα 4 δν ήξερα που βρίσκεται η κοντινότερη πόλη! Γιατί η μαμά μου δν είχε την οικονομική άνεση όχι να μας πάρει κάθισμα αλλά ουτε να μας παρέχει τα βασικά μιας κ έμεινε χήρα με 3 παιδιά στα 27 της χρόνια! Προσοχή μεγάλη στα παιδιά!
Καλημέρα μανούλα! ΕΣΥ πρέπει να γίνεις η κακιά,δυστυχώς.Χωρίς έκρηξη.Με κουβέντα. Απλώς να έχεις μαζί τον σύζυγό σου. Ναι,θα την πάνε βόλτα,αλλά με το καροτσάκι της.Αν θέλουν με το αυτοκίνητο να της αγοράσουν καθισματάκι. Εκτός απο αυτό,το 2ο εξίσου σοβαρό είναι αυτό που λες στο τέλος:"ζητάω να μην πιέζουν το παιδι και την επιασα την πεθερα μου με τη φίλη της, η μια να κραταει το κεφαλι του παιδιου και η αλλη να σπρωχνει τις κουταλιες!!".Ενέχει πολλούς κινδύνους αυτή η τακτική. Θέστε μαζί με τον σύζυγο λίγο τα όρια.Να τον έχεις σύμμαχο σε αυτό,όχι αντίπαλο.
Να γινει χαμος. Κι εγω εχω πλακωθει με την βλαμενη