της δημοσιογράφου Γεωργίας Λινάρδου
Είμαι μια μαμά, άστα να πάνε!
Σε λίγο η κόρη μου κλείνει τα έξι και πριν τα κλείσει, εκτοξεύει ρουκέτες: «Δε θα μου λες εσύ τι θα κάνω»!
Προφανώς οι επιστήμονες δεν έχουν ακόμη ανακαλύψει την εφηβεία των έξι ετών, διότι θα το γνώριζα. Διαβάζω συνεχώς. Αλλά απ’ ότι φαίνεται, στην περίπτωση των παιδιών το διάβασμα είναι λίγο!
Είναι απλά η άποψη της.
Ένα παιδί στα έξι του χρόνια έχει άποψη! Και η άποψη του δεν περιορίζεται μόνον στο τι ρούχα θα φορέσει, πώς θα φτιάξει τα μαλλιά του ή τι θα του βάλεις εσύ για πρωινό. Η άποψη ενός παιδιού στα έξι και δη κοριτσιού, προσπερνά τα δικά σου… έξι χρόνια που στηνόσουν στον φωτογράφο με αλογοουρά και έναν λευκό φιόγκο να προβάλλει στο πίσω μέρος του κεφαλιού, την καζάκα καλοπλεγμένη από τα χέρια της μάνας, το πρόσωπο πεντακάθαρο, από τα μαλλιά να μη φεύγει τρίχα, τα δόντια να αστράφτουν και την μάνα σου ως κέρβερο (τότε δεν ήξερες καν τι σημαίνει κέρβερος, αλλά το φανταζόσουν) να κοντοστέκεται πίσω από τον φωτογράφο κι αν τυχόν έκανες καμιά παραπανίσια γκριμάτσα της ηλικίας σου, με ένα νεύμα της σου έλεγε: Κάτσε στητή, αλλιώς θα σε σκίσω!
Η κόρη μου που μεγαλώνει σε ένα τελείως διαφορετικό πλάνο… παιδαγωγικής, δεν εκφράζει παρά την άποψη ενός πλάσματος που μεγαλώνει μαθαίνοντας ελεύθερα τον κόσμο, δίχως την απειλή του νεύματος της… μάνας.
Κι εγώ αυτό έσπευσα να μάθω στην κόρη μου; Πόσο πολύτιμη είναι η ελευθερία για έναν άνθρωπο.
Προπαίδεια δεν ξέρει. Αριθμητική μαθαίνει. Ανοίγει τα δαχτυλάκια της και ρωτά: «Μαμά, πόσο κάνει έξι και δύο»; Κι εγώ πριν προλάβω να της δείξω τον «μηχανισμό» της δικής μου παλάμης, απαντά: «Άσε ξέρω, οκτώ»!
Οπότε η φράση «Δε θα μου λες εσύ τι θα κάνω», προφανώς είναι και η φυσική εξέλιξη των πραγμάτων.
Ok, και τι απαντάς όταν σου το λέει αυτό;
Σίγουρα όχι «είμαι μαμά σου και ξέρω καλύτερα»! Αποτυχία… από τώρα στο λέω!
Το μικρό θα στο βουλώσει λέγοντας: «Εγώ ξέρω καλύτερα τον εαυτό μου»! Μη γελάς γιατί αν δεν στο έχει πει, θα στο πει. Κι εκεί σε θέλω…
Τι απαντάς μαμά στο «δε θα μου λες εσύ τι θα κάνω»;
Εγώ έχω την απάντηση στο δικό μου παιδί. Δοκιμασμένη έχοντας περάσει με επιτυχία τις «κλινικές εξετάσεις».
Ποια ήταν η δική μου απάντηση;
Θα σας περιγράψω την σκηνή. Μπαίνει στο σπίτι και της λέω: «Κλείσε την ομπρέλα και βγάλε τις γαλότσες».
Μου απαντά: «Ξέρω, δε θα δυο πεις εσύ τι θα κάνω».
Της χαμογελάω γλυκά, παίρνω την ομπρέλα της αφού μου την δίνει, την τοποθετώ στην θήκη της εισόδου και ύστερα περιμένω να βγάλει τις γαλότσες της. Καταλαβαίνει όλη την συμπεριφορά μου, χαμογελάει και προχωράει μπροστά.
Και τότε η μαμά τι κάνει;
Την βουτάει στην αγκαλιά της «Πες μου, πες μου τι θα κάνω με σένα»!
Η μικρή χαμογελά αυτάρεσκα και σωπαίνει.
Η ομπρέλα είναι στην θέση της και φυσικά οι γαλότσες στη θέση τους… δηλαδή στα πόδια της!
Ένα ζευγάρι λασπωμένες γαλότσες στο σπίτι. Τι όμορφη εικόνα Θεέ μου….
—
Η Γεωργία Λινάρδου είναι μητέρα και δημοσιογράφος
και βλέπει τους ανθρώπους… αλλιώς στο www.storieumane.gr
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
μονο το δικο μου αγορι4(ετων) μου λεει μαμα αφου εισαι τοσο εξυπνη...γιατι δεν το ξερεις αυτο που σε ρωταω?
Η μικρή μας (2,5 χρονών) είπε στο σύζυγό μου που πήγε να της βάλει τις κάλτσες "μπαμπά, άσε με ελεύθερη!"
Αυτή ακριβώς η απάντηση από τον "σε λίγες μέρες" (2 Δεκεμβρίου) γιο μου... "είναι δικός μου ο εαυτός μου και θα κάνω αυτό που νιώθω εγώ" Να σας πω την αλήθεια μου αρέσει!!!
Ρε παιδιά;;; τι μετάλλαξη είναι αυτή;;; Ειμαι 30 δε θυμάμαι τον εαυτό μου στα 6 μάλλον θα τελείωνα το νηπιαγωγείο κ το μόνο που θυμάμαι είναι να συνεννοούμε επαρκώς με τους συμμαθητές μου κ να προφερω σωστά τ όνομα μου... θυμάμαι κ έναν καυγά Γ το τι θα φορέσω... κ οβερ.... έτσι θα μου λέει κ εμένα το παιδί.μου;;;; επιστροφές είπαμε... δεν γίνεται δεκτές εεεεεε;;
Η μικρή μου μόλις έκλεισε τα 3 και ήδη μου λέει "δε μπορείς να με αναγκάζεις να μαζεύω τα παιχνίδια μου" κ "στάμάτα να με αγχώνεις"!!! Το μόνο που ελπίζω είναι να τα κάνει την πρώιμη επανάστασή της τώρα (που ακόμα μας φαίνονται αστεία) ώστε να τα έχει βαρεθεί μέχρι την πραγματική της εφηβεία!!!
Αχ κι εμείς μια απ'τα ίδια!!!Εμένα μου είπε ''μπορείς να μην ανακατεύεσαι στη ζωή μου?'' όταν της είπα να μην είναι ντροπαλή με τους γύρω της!!!Άντε βγάλτα πέρα..και είναι ακόμα 5.Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν είμαι καθόλου αυστηρή και προσπαθώ να μην δίνω σημασία.
ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ....ΑΥΤΟ ΤΟ 'ΔΕΝ ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΕΣΥ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΩ' ΤΟ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΡΑΜΕΛΑ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΟ 'ΜΑΜΑ ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΜΙΛΑΣ','ΑΧ ΣΤΑΜΑΤΑ ΛΙΓΟ ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟΣ ΕΙΣΑΙ'ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΛΛΑ ΤΕΤΟΙΑ ΑΚΟΥΩ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ.ΒΛΕΠΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΡΙΑ.ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΙΠΕ Η ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΤΗ ΓΝΩΣΤΗ ΑΤΑΚΑ 'ΔΕΝ ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΕΣΥ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΩ' ΓΙΑΤΙ ΤΗΣ ΕΙΠΑ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΜΠΟΥΦΑΝ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟ ΑΣΠΡΟ ΕΒΑΛΑ ΤΟ ΑΣΠΡΟ ΣΤΟ ΠΛΥΝΤΗΡΙΟ.ΟΤΑΝ ΜΕ ΡΩΤΗΣΕ ΛΟΙΠΟΝ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΕΒΑΛΑ ΓΙΑ ΠΛΥΣΗΜΟ ΤΗΣ ΕΙΠΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΟ ΓΝΩΣΤΟ 'ΔΕΝ ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΕΣΥ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΩ'ΜΕ ΚΟΙΤΑΞΕ ΚΑΠΟΣ ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΜΟΥ ΓΥΡΙΣΕ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΚΑΙ ΕΦΥΓΕ......ΟΧΙ ΟΤΙ ΑΛΛΑΞΕ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΞΑΝΕΙΠΕ ΑΛΛΑ Η ΦΑΤΣΑ ΤΗΣ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΗΤΑΝ ΑΠΕΡΙΓΡΑΠΤΗ, ΘΕΙΚΗ, ΕΝΑΣ ΘΕΟΣ ΞΕΡΕΙΣ ΠΩΣ ΚΡΑΤΙΘΗΚΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΒΑΛΑ ΤΑ ΓΕΛΙΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΗΣ.............