Η Ολίβια θηλάζει τον Αρχέλαο.
Αυτό είναι το καινούργιο για μένα σ΄αυτή τη γέννα.
Η Ολίβια θηλάζει τον Αρχέλαο.
Παρακολουθώντας την βγάζω το συμπέρασμα τα ότι αυτό το γεγονός είναι αναμφισβήτητα μας στο ΤΟΡ5 των καλύτερων πραγμάτων που ’χει ζήσει στη ζωή της.
H εμπειρία μας με το θηλασμό στο πρώτο μας παιδί ήταν μικρή
Απλώς κάθε φορά που την βλέπω να αστράφτει το πρόσωπο της, καθώς ο Αρχέλαος θηλάζει, έρχεται στη νήμη μου η μάνα μου, που όταν η Ολιβ ηταν εγκυος στην Αθηνά μας, είπε ότι όταν πρωτονιωσε τα παιδιά της να τη θηλάζουν… αισθάνθηκε την απόλυτη γαλήνη.
Προφανώς κάτι που είναι απόλυτα φυσιολογικό για μια μανούλα, για μένα να μοιάζει ελαφρώς μυστηριακό. Όπως σας έχω ξαναπεί όμως, είμαι φανατικός θιασώτης της άποψης, που λέει ότι τέτοιου είδους ζητήματα αποφασίζονται αποκλειστικά από τη μαμά.
Ετσι την στήριξα όταν δεν μπόρεσε να θηλάσει την Αθηνά, τη στηρίζω και τώρα που τα πάει μια χαρά με τον Αρχέλαο.
Ως μανούλες κλείνετε για μια στιγμή τα μάτια και καταλαβαίνετε.
Για μένα δεν έχει και δεν είχε καμιά διαφορά.
Όμως στην προκειμένη περίπτωση, δεν μπορώ να βοηθήσω.
Οσο χρόνο και ναχω (ξέρετε είμαι παιδόθεν πολυδισεκατομμυριούχος στον χρόνο) δεν μπορώ να βοηθήσω… με την Αθηνα αποστείρωνα, σηκωνόμουν το βράδι… το πρωί με το κρύο… έδινα και κανένα μπιμπερό κ.λ.π.
Εδώ; Τι γίνεται;
Τίποτα…
Ξέρω…ξέρω να απασχολούμαι με την Αθηνά… φυσικά… μα αυτό ήρθε από μόνο του, καθώς η μικρή… η μεγάλη δηλαδή χαχαχαχαχαχα…. περνά την φάση «είμαι κεραυνοβόλα ερωτευμένη με τον μπαμπά μου»… και ο μπαμπάς –άλλο που δεν ήθελε- ανταποκρίνεται…
Όμως δεν είμαι σίγουρος ότι αυτό ξεκουράζει την γυναίκα ακόμα και αν απολαμβάνει το γεγονός ότι θηλάζει το παιδί της… Ένα μωράκι που κινεί χεράκια ποδαράκια ακανόνιστα, που γκρινιάζει μόλις πεινάσει (τα παιδιά μας πεινάνε συνεχώς)… και αυτή η μυρωδιά της μαμάς του είναι το πιο ασφαλές συναίσθημα στον κόσμο του… τον κάνει να θέλει να είναι ΣΥΝΕΧΩΣ κρεμασμένος πάνω της…
Σήμερα το βράδι κατσαμε όλοι μαζί στον καναπέ μπροστά στη τηλεόραση να φάμε… τα πιάτα στο τραπεζάκι μπροστά… η Αθηνά να θέλει οπωσδήποτε να την ταϊσει η μαμά την σούπα… κεραυνοβόλα ερωτευμένη με μένα… αλλά τη σούπα ήθελε να της την ταϊσει η μαμά της… ο Αρχέλαος απολαμβανε το μητρικό γάλα με γαλήνια χαρά… η Ολιβ προσπαθούσε να κόψει ένα κολοκυθάκι… το οποίο γλυστρούσε… και γιατί δεν της το εκοβες εσύ;…θα αναρωτηθείτε… γιατί και η Ολιβ σαν την κόρη της που ήθελε να την ταϊσει η μαμά της, ήθελε και εκείνη να κόψει μόνη της το κολυθάκι.
Και αργότερα με τον Αρχέλαο αγκαλιά θέλει να γράψει για το eimaimama… και εκείνος προφανώς την εμπνέει που λαγο-κοιμάται στην αγκαλιά της που μοσχομυρίζει ολιβίλα, την μυρωδιά της ασφάλειας… η Αθηνά δόξα τω Θεώ κοιμάται εύκολα και ξυπνάει δύσκολα… την ακούω type-type-type να γράφει… και ξαφνικά ο Αρχέλαος, σαν να κατάλαβε ότι λίγο από την προσοχή της έφυγε απ’ αυτόν και αρχίζει τις διαμαρτυρίες.
Να τον πάρω εγω λιγάκι στην αγκαλιά.
Πριτς…
Εγώ μυρίζω Μανίλα κι όχι Ολιβίλα…
Aρχίζω και πιστεύω ότι μέρος αυτης της υπεροχης αίσθησης του θηλασμού, είναι και η ταλαιπωρία… γιατί η Ολιβ κουράζεται… αλλά δεν διαμαρτύρεται… ούτε για ένα δευτερόλεπτο…
μπραβο κοριτσι που τα καταφερες λοιπον!! εγω θηλασα τον πρωτο 1 χρονο και τωρα περιμενω - σε 3 μηνες- τον εππομενο και παλι να με ξεζουμησει με χαρα!!! φιλια καλη συνεχεια
Ακόμα......(για το τελευταιο...)
Δεν εχω να πω τιποτα αλλο,παρα μονο οτι η ωρα ειναι 1.55 πμ,απο τοτε που αρχισα να θηλαζω(εδω και δυο χρονια κι εναμισι μηνα)εγινα ξυπνοπουλι...Απειρα ξενυχτια,απειροι θηλασμοι,ωρες ωρες θελεις να λιγες προσωπικες στιγμες-ολο κολλημενο θα ειναι το μωρο πανω μου?-κι ομως,δεν αλλαζω ουτε μια απο αυτες για τιποτα στον κοσμο...Ο θηλασμος καθε μερα γινεται ωραιοτερος και εχει κατι νεο να σου προσφερει-και στη μανα και στο παιδι.Ευχομαι να θηλασει και η Ολιβια για οσο θελει,να τη στηριζεις παντα σε αυτο και να λες κι εσυ οπως ο περηφανος αντρουλης μου-"Μα ναι,θηλαζουμε!"
θα πω απλα οτι εχετε μια υπεροχη οικογενεια...κ εισαστε κ οι δυο τοσο καλα πλασμενοι για αυτη την δουλεια...να σας εχει ο ΘΕΟΣ κ τους 4 γερους κ δυνατους!
Symfwnw me ti Dimitra. Egw den ixera tipota gia to thilasmo, mexri pu sto maieutirio i nosokoma mu edwse ti neogenniti Olympitsa mu agalia kai xekinise na thilazei, les kai to ixere anekathen pws. Kai exakolutjw ws twra, 31 mines meta. Einai i proswpiki mas stigmi, mas xalarwnei kai tis 2kai mas syndeei pio poly.
Πραγματικα ο θηλασμος με τον οποιο η φυση εχει προνοησει για να μην μεινει ποτε πεινασμενο το μωρο οταν γεννειται εχει προνοησει να εκκρινει και στην μητερα την ωρα του θηλασμου καποιες ορμονες που σε γαληνευουν και σε ηρεμουν. Και ειναι αποδεδειγμενο οτι παιδια τα οποια τα θηλασαν οι μητερες τους δεν κακοποιηθηκαν ποτε, και αυτο γιατι με τον θηλασμο η σχεση μανας μωρου ειναι περισσοτερο δεμενη και μαγικη. Χωρις να θελω να θιξω τις μανες που δεν θηλαζουν απλως για μια ακομη φορα η φυση προνοησει για τα παντα.
Συμφωνώ με τη Δήμητρα σε ολα! Θηλάζουμε (συμμετέχει όλη η οικογένεια, ο καθένας με τον τρόπο του) εδώ και 18 μήνες! Δεν ξέρουμε πότε θα σταματήσουμε... Μάλλον όταν θα είμαστε όλοι έτοιμοι για κάτι τέτοιο! Ο θηλασμός είναι εξοντωτικός κάποιες φορές, ειδικά για τους εργαζόμενους γονείς, αλλά μου φαίνεται και πολύ πιο εύκολος από την όλη διαδικασία του μπιμπερό (πλένε, αποστείρωνε, κουβάλα κλπ). Ένα να ξέρεις Μάνο: και μόνο η ψυχολογική υποστήριξη, η επιβράβευση, ακόμα και ένα στοργικό σου βλέμμα είναι μεγάλη βοήθεια στην Ολίβια! Γιατί ο θηλασμός είναι παιχνίδι αυτοπεποίθησης! Go ahead! Καλή δύναμη!
Α ρε Μάνο... στα'λεγα εγώ, δε στα'λεγα???????? Ότι ο πατέρας ΜΕΤΑ τα 2 χρόνια του παιδιού έχει ρόλο... κι ότι όσο είναι βρέφος υπάρχει μόνο η μάνα??? I hate to say "I told you so"... αλλά έτσι είναι... κι εσύ έλεγες, "μπα, εγώ είμαι όλημέρα σπίτι, με μας θα είναι διαφορετικά...". Εδώ μέχρι και ο φεμινισμός σήκωσε τα χέρια ψιλά. Βάλε καμμιά βίδα στον τοίχο, κουβάλα καμμιά σακκούλα απ' το σούπερ μάρκετ... και περίμενε να γίνει ο μικρός δύο χρονών... χαχαχα!
Για μενα οι πιο εξυπνοι αντρες ειναι αυτοι που μπορουν να καταλαβουν τις γυναικες τους με ενα βλεμμα κ μονο!! Κ οχι οι αντρες που καταλαβαινουν μονοι τους η τους λενε οι γυναικες τι θελουν κ αυτοι απλα κανουν την ΠΑΠΙΑ!!!!!
Εντάξει ρε Μάνο τι περίμενες…..? «Μαμαδίλα» είναι αυτή ! Είχα την τύχη να θηλάσω την κόρη μου 21 μήνες και 30 τον γιο μου . ( σταματήσαμε πριν 2 μήνες και μου ψιλολείπει…..) Και λέω τύχη γιατί ποτέ δεν ήμουν από αυτές τις συνειδητοποιημένες μαμάδες που ενημερώθηκαν , διάβασαν και αξιολόγησαν πως έπρεπε εώς επιβάλλεται να θηλάσουν ….. με ρωτούσαν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης διαρκώς «θα θηλάσεις ?», και η απάντηση ήταν πάντα «δεν ξέρω!»( το θυμωμένο «δεν ξέρω», που θυμίζει περισσότερο άρνηση )… Γέννησα και απλά –σχεδόν υποχρεωτικά σα να ακολουθώ οδηγίες χρήσης συναρμολόγησης επίπλου από ΙΚΕΑ - έβαζα το μωρό στο στήθος …..και συνέχιζα και απλά συνέχιζα….και πήγαμε σπίτι και συνέχιζα…..απλά , σχεδόν αβίαστα….ούτε που το πίστευα !φώλιαζαν και τα δύο …φτιάξαν θεσούλα reserve μόνο για την «πάρτυ τους»…..( μετά από δύο καισαρικές οι ελληνικές «δοξασίες» περι θηλασμού δίνουν και παίρνουν…’όπως και οι απόψεις κάποιων ότι το μωρό δεν μεγαλώνει, δεν…δεν…) . Εμείς συνεχίζαμε…στο σπίτι , στο αυτοκίνητο, στην παραλία, μέσα στη θάλασσα, πριν τη φρουτόκρεμα, μετά τη χορτόσουπα , πριν το παιδικό σταθμό ,μετά το πρώτο μας σουβλάκι για να ξεδιψάσουμε, πριν , μετά και κατά τη διάρκεια του ύπνου , με μίξα , με βήχα, με και χωρίς δόντια…..και…και…. έχοντας βιώσει λοιπόν «ατόφια θηλασμό-μαμαδίλα» , μπορώ να πω ότι απλά δεν συγκρίνεται! αλλά τεράστιο Respect και μηδέν κριτική σε όσες δεν μπόρεσαν- ήθελαν-προσπάθησαν να το κάνουν ….δεν ήμουν ποτέ «σταυροφόρος» του θηλασμού γιατί πολύ απλά είναι θέμα μαμάς και παιδιού μόνο ! ( γι αυτό σ αφήνουν στην απ έξω Μάνο μου ….) «Μαμαδίλα» όμως υπάρχει παντού : στα φρεσκοπλυμένα από τη μαμά ρούχα, στο μαμαδίσιο φαγητό , στην αγκαλίτσα Μαμάς , στα 1237 «μαμάαα» που ακούγονται και απαντιούνται ανεξαιρέτως μέσα στο 24ωρο, στο «μαμά κακά !», «μαμά χτύπησα…», «μαμά καίει , φύσα το εσύ και όχι Μπαμπάς….», «μαμά κοίτα!»…… ΜΑΜΑΔΙΛΑ RULES!!!!.....(σχεδόν μέχρι τη μέρα που θα χρησιμοποιήσουν προφυλακτικό πρώτη φορά, αλλά και τότε μπορεί να πουν «μανα μου !») δεν την εδραιώνει ο θηλασμός….( και στο λέω εγώ που θήλασα 50 και βάλε μήνες…) ……ίσως –άντε για να αβαντάρω και λίγο το θήλασμό-να δίνει αυτό το άρωμα ( και κυριολεκτώ με τη λέξη άρωμα, εννοώ «μυρωδιά») που μυρίζει η ανάσα του μωρού αύρα ευτυχίας…..( πριν ρευτεί και ξινίσει….χμ…) Καλή συνέχεια λοιπόν στο «νέο ταξίδι θηλασμού της μαμάς Ολίβιας και του γιου- πρίγκιπα» , με πολλά απολαυστικά ερωτηματικά από πλευράς σου «τι δεν έχει η Μανίλα»…και πίστεψε με πολλά αντίδοτα – φιλιά από την , μεγάλη πλέον , Αθηνά σας . ΄….;-)
symfwnw apolita...wgw ama fygw apo koda t na paw estosthn kouzina to katalavainei kai klaeei idika ama koimate kai den eimai dipla tou asta na pane...kai o adras mou hthele poli na me voithaei alla ella pou to mwro thelei mama....
Είναι όντως μυστηριακή η φάση του θηλασμό και για τις μανούλες, Μάνο. Όχι μόνο για τους άντρες. Απ' αυτό το μυστήριο βγαίνει η λάμψη στο πρόσωπό μας και η αίσθηση της απόλυτης γαλήνης που είπε η μάνα σου. Αλλά μην νομίζεις ότι απλά επειδή θηλάζει ο Αρχέλαος, δεν μπορείς να βοηθήσεις την Όλιβ σε τίποτα. Γιατί άλλο πράγμα ο θηλασμός κι άλλο το attachment parenting που ακολουθεί η Όλιβ (του οποίου οπαδός είμαι κι εγώ) κι έχει τον Αρχέλαο κρεμασμένο επάνω της με το sling. To sling μπορείς να το φοράς κι εσύ κατά την διάρκεια της ημέρας και να 'χεις τον Αρχέλαο πάνω σου όταν δεν θηλάζει, έτσι ώστε να συνηθίσει και την ... ... Μανίλα :-) και να μπορεί και η Όλιβ να ξεκουράζεται ή να παίζει μόνο με την Αθηνά κι εσύ να χαίρεσαι τον γιο σου.
Mανο ειναι πολυ γλυκια αυτη η ...ίλα και ακομα πιο γλυκια η αισθηση του θηλασμου για τη μαμα. Ισχυρος δεσμός που δημιουργείται απο την κοιλια ακομα και αργοτερα μεσω του θηλασμου. Είναι ενα ειδος αλληλεξαρτησης μπορω να πω απο την εμπειρια μου. Θηλασα το πρωτο μου κοριτσακι (4,5 χρονων) για 1 χρόνο αποκλειστικα και το δευτερο κοριτσάκι μου το θηλαζω ακομα (2 χρονων). Μην με ρωτησεις για ποσο. Δεν ξερω να σου απαντησω. Για οσο εκεινη επιθυμει αυτη την επαφη με τη μαμα της. Ειναι χαλαρωτικο, αγχολυτικο και σε πλυμμηριζει με απιστευτα συναισθηματα. Ο μπαμπας ειναι θα ελεγα παρατηρητης και δεν μπορει να το καταλαβει και 100%. Ο δικος μας ο μπαμπας ειναι παντα διπλα μου ομως ποτε δεν μπορεσε να με ξεκουρασει ολες αυτες τις "αγρυπνες" νυχτες του μαραθωνιου θηλασμου. Βλεπεις κι εκεινος μυριζει μπαμπαδιλα!! Καλη συνεχεια!!
Έτσι ακριβώς είναι Μάνο, σαν τη μυρωδιά της μανούλας δεν υπάρχει άλλο! Όσο για τον θηλασμό δεν είναι μόνο κουραστικός είναι εξουθενωτικός και αυτό μόνο αν δεν αντιμετωπίζεις προβλήματα! Απλά με τον καιρό γίνεται πιο εύκολο!