Η βάπτιση της Ιωάννας (και η μικρή μας ιστορία)
Σήμερα θα σας διηγηθούμε την δική μας ιστορία.
Είμαστε η Βάσια και ο Τάσος και όπως ήδη θα καταλάβατε η προσοχή μας είναι όλη στραμμένη πάνω της!
Εγώ και ο συμ-πορευτής μου, συντροφός μου και μεγάλος έρωτάς μου, είμαστε κατά της «χρυσόσκονης» και των παραμυθιών!
Ποτέ δεν μας άρεσε η ιδέα των στολισμών και των «θεμάτων» στις τελετές. Θεωρούμε ότι οι τελετές πρέπει να είναι λιτές και σεμνές και να δίνεται βάση στο μυστήριο.
Γι’ αυτό και χαρήκαμε θα έλεγα, όταν την ημέρα που πήγαμε στην εκκλησία με την μικρούλα μας να ενημερώσουμε για την ημερομηνία μας έδωσαν και ένα έντυπο με το τι πρέπει να αποφύγουμε στην τελετή, σχετικά με το στολισμό κλπ.
Η ζωή βέβαια μας επιφύλασσε άλλα σχέδια και έτσι το αγγελούδι μας έγινε το ίδιο το θέμα της βάφτισής της!
Κάτω από αυτό το δέντρο στο σπίτι μας είπαμε στον μπαμπά μου, θα γίνεις παππούς, λίγες μέρες μετά, κάτω από αυτό το δέντρο διάβασα μια αξονική… ο μπαμπάκας μου, ο Γιαννάκης μου ήταν σοβαρά άρρωστος μόλις στα 51 του.
Με το σποράκι στην κοιλιά μου, μπερδεμένη για το τι θέλω άρχισαν τα ταξίδια στο Μεταξά!
Κάποιοι τόλμησαν να πουν πως δεν πρέπει να στεναχωριέμαι γιατί ο Θεός μπορεί να μου παίρνει τον πατέρα μου, αλλά μου χαρίζει ένα παιδί!
Και άρχισε ο αγώνας και η αγωνία, τα όνειρα και οι εφιάλτες, η αναμονή και η προσμονή.
Στον ύπνο μου, ένα κοριτσάκι μελαχρινό πάντα κρατούσε εξετάσεις στα χέρια και τις ζωγράφιζε με καρδούλες και πολύχρωμα λουλούδια και πάντα χαμογελούσε!
Πήγαμε για υπερηχογράφημα… το σποράκι μας ήταν κοριτσάκι! Μάτια καρφωμένα πάνω στην οθόνη και μετά η μεταξύ μας ματιά! Ξέρετε αυτή η σιωπή, η ματιά που μόνο οι σύντροφοι μπορούν να διαβάζουν! Φύγαμε από το γιατρό, ανάμεικτα συναισθήματα, ο φόβος μην εμπιστευτώ τα όνειρά μου και διαψευστώ… ένα μελαχρινό κοριτσάκι! Επόμενη στάση ο Αγιάννης για ένα κεράκι και πλέον, «πρώτα ο Θεός» θα είχαμε την Ιωάννα μας, πάλι με μια δεδομένη ματιά χωρίς συζητήσεις.
Ο μπαμπάκας μου έλεγε θα το παλέψω, αυτό το μωράκι είναι η ζωή μου, του το χρωστάω, ποτέ δεν το έβαλε κάτω… (πόσο τον θαυμάζω γι αυτό!). Και όλο και λιγάκι έσκαζε ένα γέλιο και να τα πειράγματα, από τον άντρα μου…Τώρα πια δεν ήταν ο «μάστορας» ο μπαμπάς μου (εργαζόταν μαζί με τον μπαμπά μου παλιά), αλλά ο παππούς…
Και έφτασε η στιγμή του τοκετού. Ένας κόμπος πάλι στο λαιμό, οι δικοί μου δεν θα ήταν εκεί, έπρεπε να κάνουν χημειοθεραπεία… φανταστείτε έκπληξη και χαρά όταν ακύρωσαν το ραντεβού με το γιατρό για να είναι εκεί στην άφιξη του νέου μέλους!
Ο σύντροφός μου δίπλα μου, κάθε στιγμή κάθε λεπτό, μέρα και νύχτα άγρυπνος φρουρός και συμπαραστάτης, με το δικό του μοναδικό τρόπο αλλά πάντα δίπλα μου! Πόσο τον ευχαριστώ!
Και έτσι με πολλές δυσκολίες και επιπλοκές γεννήσαμε… ναι καλά διαβάσατε, γεννήσαμε… Γένναγε και ο Τάσος μαζί….
Πήραμε την Ιωάννα μας σπίτι και ξεκινήσαμε την νέα μας ζωή.
—
Όταν ήρθε η στιγμή της βάφτισής της δεν υπήρχε καθόλου άγχος! Δύο στοιχεία είχαμε στο μυαλό μας, ότι θέλαμε απλά πράγματα που θα της φτιάχναμε μαζί με τον μπαμπά της και ότι το θέμα μας θα ήταν τι άλλο; Η ίδια η ΖΩΗ !
Δίπλα μας είχαμε και την φίλη μας Ξένια που μας βοήθησε στο να αποτυπώσουμε τις όμορφες στιγμές μας σε χαρτί και το πιο σημαντικό στην βάφτιση της μικρής μας ήταν η σχεδόν αόρατη νεράιδα φωτογράφος που δεν μας ενόχλησε πουθενά!
Σεβάστηκε το μυστήριο, αλλά και την παραξενιά μου, που δεν μου αρέσει καθόλου να….»στήνομαι» για φωτογραφίες!
Το προσκλητήριο μας αντί για κείμενο ήταν μια αφιέρωση στην κορούλα μας ένα ποίημα που της διαβάζουμε συχνά…
«Κοριτσάκι μου θέλουμε να σου φέρουμε τα φαναράκια των κρίνων να σου φέγγουν στον ύπνο σου..
θέλουμε να σου φέρουμε ένα περιβολάκι ζωγραφισμένο με λουλουδόκσονη, πάνω στο φτερό μιας πεταλούδας να σεργιανάει στο γαλανό όνειρό σου…
Θέλουμε να σου φέρουμε ένα σταυρουλάκι αυγινό φως, δυο αχτίνες σταυρωτές από τους στίχους μας, να σου ξορκίζουν το κακό, να σου φωτάνε μη σκοντάψεις…..»
Η μπομπονιέρα μας είχε ένα κρεμαστό διακοσμητικό δέντρο της ζωής και ένα μικρό χαρτάκι καρφιτσωμένο που εξηγούσε τι σημαίνει το δέντρο αυτό…
«Το Δέντρο της Ζωής στο Μπαχρέιν, είναι ένα αξιόλογο φυσικό φαινόμενο! Στέκεται μόνο σε μια μαγευτική ατμόσφαιρα, μίλια μακριά από οποιαδήποτε άλλη βλάστηση και με μη εμφανή πηγή νερού. Έχει αναπτυχθεί στο υψηλότερο σημείο στο Μπαχρέιν για πάνω από 400 χρόνια. Το μυστήριο για την επιβίωση του δέντρου έχει δημιουργήσει έναν μύθο.
Οι κάτοικοι της περιοχής πιστεύουν ότι αυτή ήταν η πραγματική θέση του Κήπου της Εδέμ. Το δέντρο στέκεται μόνος στην καρδιά της ερήμου, στην κορυφή ενός υψηλόυ αμμώδη λόφο. Συνέχισε να μεγαλώνει παρά την αλλαγή του κλίματος. Το πως ποτίζεται το δέντρο είναι μυστήριο. Επιστήμονες λένε ότι οι ρίζες του είναι πολύ βαθιά και μπορεί να πάρει νερό απότα αποθέματα του γλυκού νερού χιλιόμετρα μακριά. Οι Βεδουίνοι όμως πιστεύουν ότι ο Enki, ο μυθικός Θεός του νερού, είχε κάνει «ντους» με την ευλογία του στο δέντρο.
Για το σπιτικό μας το Δέντρο της ζωής είναι η Ιωάννα μας! Η μικρή μας ηλιαχτίδα που μας έχει χαρίσει την ζωή! Χωρίς αυτήν θα ήταν όλα μια έρημος, ήρθε και όλα γίναν μαγικά!
Σε ευχαριστούμε που υπάρχεις στην ζωή μας!
Με λατρεία
Ο μπαμπάς σου και η μαμά σου!»
Ο μπαμπάς μας, ο Τασούλης μου, που ναι κουκουβαγίζει πολύυυυυυυυ (χιχι) της έφτιαξε ένα υπέροχο ξύλινο αναλόγιο ώστε να τοποθετήσουμε το βιβλίο ευχών της που ήταν ένα πανέμορφο φωτογραφικό album, δωράκι της βάφτισής μας και ολοκλήρωσε τις στυλιστικές του πινελιές με τον μπουφέ και διάφορα ξύλινα αντικειμένα που θα βάζαμε μέσα τα κεράσματά της.
Έτσι αφού τα ετοιμάσαμε όλα με τα χεράκια μας, την επόμενη μέρα το πρωί ντύσαμε την μικρούλα Ιωάννα με ένα λευκό χιτώνα και την οδηγήσαμε στην εκκλησία να πάρει «το δρόμο του Θεού»
Όλα κύλισαν ομαλά, νομίζω δεν πρέπει να έχω ακούσει μυστήριο άλλη φορά με τόση προσοχή και συγκίνηση!
Την επόμενη ημέρα της βάφτισης είχαμε ραντεβού για επαναληπτικές εξετάσεις… χωρίς παθολογία το πόρισμα της αξονικής!
Και πριν μια εβδομάδα ο ογκολόγος μίλησε για θαύμα, ένα δίμηνο ζωής μετατράπηκε σε περασμένη διετία χωρίς παρουσία νόσου!
Κοιτάω έξω από το παράθυρο και βλέπω την Ιωάννα να αφήνει την αγκαλιά του παππού της και να τρέχει στον μπαμπά της γελώντας! Τάθοοο παπάω πολύ και ο μπαμπάς μου παραπέρα να δακρύζει…
Δεν ξέρω τι θα γίνει στο μέλλον όμως ευχαριστώ το Θεό για όσο μας βοήθησε έως τώρα!
Τελικά ναι πρέπει να ελπίζουμε και να πιστεύουμε στα θαύματα, εμείς έχουμε ένα μέσα στο σπίτι μας!
Έχουμε την Ιωάννα μας, την ζωή μας όπως συνηθίζουμε να λέμε!
Σε λατρεύουμε!
Ο μπαμπάς σου και η μαμά σου!
Θέλετε να μοιραστείτε μαζί μας τη βάφτιση του μικρού σας αστεριού;
Διαλέξτε τις αγαπημένες σας φωτογραφίες, γράψτε μας πώς την ετοιμάσατε και στείλτε μας e-mail στο eimaimama@gmail.com
πολυ ομορφη και συναμα συγκινητικη και γεματη αγαπη ιστορια!!!!ευχομαι στην κορουλα σας,η μαλλον στον αγγελο σας,καθε καλο!!!!!μια ζωη γεματη ευτυχια!!!!!!!και πολλα χαμογελα που της πανε πολυ!!!!!!μου αρεσαν πολυ ολα!!!μηπως θα μπορουσατε να μου πειτε που βρηκατε αυτα τα προσκλητηρια και τις μπομπονιερες?
τις φτιάξαμε μόνοι μας Σπυριδούλα
Σας ευχαριστώ όλους τόσο πολύ για τις ευχές σας~! Εύχομαι καλά αποτελέσματα σε όλους και μόνο υγεία και χαρά στο μέλλον! Χρόνια πολλά! Σας αγαπώ
Πολλή συγκινητική η ιστορία σας! Ζω μία παρόμοια κατάσταση, με τη βάπτιση της μικρής μας να έχει γίνει και να περιμένουμε να δούμε τί θα μας πούνε για την αξόνικη της μητέρας μου, της Αλεξάνδρας, από την οποία δώσαμε το όνομα στην κορούλα μας πριν να γνωρίζουμε ότι κάτι πάει στραβά... Θα ελπίζω κι εγώ σε θετικά νέα!
Υγεία σας εύχομαι σε όλη την οικογένεια, να καμαρώνετε το πανέμορφο κοριτσάκι σας και να σας χαρίζει πάντα μοναδικές και τρισευτυχισμένες στιγμές...
Συγκινήθηκα τόσο... γιατί αυτό το ποιημα του Ρίτσου το έχει κάνει ο άντρας μου τατουάζ στην πλάτη του για την κόρη του! Ζεί και αναπνέει για εκείνη! Εμένα δυστυχώς ο μπαμπάς μου, Ιωάννης, δεν ήταν εκεί να δει την εγγονή του γιατί έφυγε νωρίς.... Να είστε πάντα καλά και πάντα ευτυχισμένοι!
ωραία γραφή. συγκινητική η ιστορία σου. τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό από την υγεία μας. ας δώσει ο Θεός να μην υπάρξει ξανά αρρώστια στην οικογένεια σας και σε καμία οικογένεια.
ολα υπεροχα!!! να σας ζησει η μικρη σας και να ειστε ολοι γεροι και ευτυχισμενοι!!! δωσε μας παραπανω στοιχεια της φοβερης φωτογραφου σας!!!
https://www.facebook.com/xenia.peri?fref=ts
ΜΠΡΑΒ0 ΣΑΣ ΕΤΣΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΑΤΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΟΝΟ ΠΙΣΤΗ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΑΚΟΥΕΙ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΕΥΧΟΝΤΑΙ ΜΕ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ Σ'ΑΥΤΟΝ ΝΑ ΣΑΣ ΖΗΣΕΙ Η ΓΛΥΚΙΑ ΙΩΑΝΝΑ !!
Ποσο με συγκινησες αδερφε μου!!! Ιωαννης ο μπαμπας μου Ιωαννα η πρωπη μου κορη!!! Υγεια υγεια υγεια υγεια υγεια τιποτα αλλο δεν ζηταω στην προσευχη μου καθε βραδυ!!! Μονο αυτο το πολυτιμωτερο αγαθο ΥΓΕΙΑ
Πολύ συγκινητικό να σου ζήσει η νεράιδα σου να είστε γεροι και εσεις και ο πατερούλης σου από της πιο ωραιες βαφτίσεις !!!!!
Πρωτα απολα να σας ζησει η μικρη! Απ'οτι φαινεται ειμαστε της ιδιας'σχολης'! Χαιρομαι παρα πολυ που βλεπω ή διαβαζω οτι ναι...υπαρχουν και αλλοι ανθρωποι που αισθανονται και νιωθουν οπως και γω..κ πως δεν ειμαι εξωγηιινος! :) τι εννοω Η βαπτιση επρεπε να ειναι ενα μυστηριο με σεβασμο σε αυτο...χωρις πολλα πολλα μπαλονια και διαφορα..λες και ειμαστε σε τσιρκο. το θεμα που διαλεξατε ειναι υπεροχο και απο καρδιας...δειχνει το χαρακτηρα σας, την ποιοιτητα σας κλπ.. πρεπει να πω οτι ειναι μοναδικο αυτο που ειδα Μπομπονιερα και προσκλητηριο δεντρο..καθως και την εξηγηση του..! Με λιγα λογια..αυτο που θελω να πω..ειναι συγηαρητηρια, γιατι οχι μονο οι γονεις ειναι τυχεροι που εχουν τετοια κορη...αλλα και η κορη ειναι τυχερη που εχει τετοιους γονεις! να ειστα παντα καλα και να την δειτε τη μικρη οπως επιθυμειτε! :)
eyxomai ston mpampa sou na einai kala gia polu kairo akomh gt h eggonh ton xreiazetai....na einai geros kai aytos kai h h mikrh iwanna.....h baftish foberh me osa ths prepoun xwris axrhsta antikeimena kai fanfares....se katalabainw para polu mia aksonikh mporei na se dialysei to idio biwsa kai egw prin kapoious mhnes otan diagnwsthke karkinos sthn mama mou...htan molis 42 etwn ..hthele toso polu na meinw eggyos kai to mwro hrthe petakse apo thn xara ths...hrthe kai ston giatro gia ton prwto yperhxo an kai me dyskolia kratiotan sta podia ths...mou eipe to mwro einai koritsi...kai telika to mwro einai koritsi alla to ematha otan eixe petaksei psila...mou phre thn mama mou thn ekane aggelo...kai mou edwse ena alla mikrouli aggelaki....ti kala na thn eixa....apla me ksanagyrise pisw h istoria sou s yta pou paleuw na ksexasw alla mallon den tha ksexasw pote....
Επίσης φοβερό αυτό το δέντρο της ζωής.Δεν είχα ιδέα για την ύπαρξή του και εντυπωσιάστηκα.
Βάσια να χαιρεσαι την κουκλίτσα σου και εύχομαι ο παππούς της να γίνει και προπαππούς! Όσο για τη βάφτιση μου φάνηκε φοβερά καλαίσθητη και σικάτη. Ενοχλούμαι κι εγώ όταν βλέπω σε βαφτίσεις φρου φρου και πολύ ροζίλα και ζωάκια και disney και βραδινές τουαλέτες πρωινιάτικα μεσα σε εκκλησία, αλλά πάλι ο καθένας πράττει σύμφωνα με την αισθητική του...
Να σας ζήσει η κουκλίτσα σας!!!!!! Κ ο παππούς Γιάννης να είναι καλά κ να καμαρώσει κι άλλα εγγονάκια!!!!!!!! Με συγκίνησε η ιστορία σου γιατί καταλαβαίνω απόλυτα πως νιώθεις....το 2003 ο μπαμπάς μου (Γιάννης κ ο δικός μου) διαγνώσθηκε με λευχαιμία κ η μαμά μου με καρκίνο νεφρού κ σκεφτόμουν ότι δεν θα προλάβαιναν να χαρούν εγγονάκια (μόλις είχα χάσει το πρώτο μου μωράκι σε προχωρημένη εγκυμοσύνη)!!!!!!! Έχουν περάσει δέκα χρόνια, ο μπαμπάς μου είναι καλά (μόνο ένα τσεκάπ κάθε εξάμηνο), το ίδιο και η μαμά μου (να χτυπήσω ξύλο).....κ το καλύτερο;;;;; Έχω δύο κορούλες που είναι όλη τους η ζωή (η μεγάλη μάλιστα έχει το όνομα της μαμάς μου, Μαρία)!!!!!! Θαύματα γίνονται κάθε μέρα αρκεί να έχουμε πίστη....
Να σας ζησει κι η μικρη σας και ο μπαμπας σου να εχει πολλα χρονια να δακρυζει απο χαρα, οπως ολοι σας ευχομαι. εμενα ο δικος μου μου λειπει παρα πολυ κι ας εχουν περασει δεκα χρονια απο οταν εφυγε. και ξερω οτι θα μοη λειπει πιο πολυ απο ποτε τις πιο καλες μου στιγμες αν κρινω απο το ποσο τον αποζητουσαμε οταν πριν απο 15 μηνες γεννηθηκε η ανηψια μου... της διαβαζω κι εγω γιαννη ριτσο και ποσο με συγκινουν τα λογισ...
να σας ζήσει το κοριτσακι σας και περαστικα στον παππου σας! πολυ κομψη βάφτιση, μπραβο...σπανια ενα μυστηριο τοσο σημαντικο ΔΕΝ ειναι κιτς! και να πω οτι εισαι πολυ ωραια με το φορεμα και το μαλλι... αληθεια το κιτρινο φορεμα απο που, αν επιτρεπεται?
Effie να σαι καλά κοπέλα μου! Υγεία και ευτυχία στην οικογένειά σου! (το φόρεμα ήταν toi moi...xixi) Φιλιά!
Βασια μου να ειστε πάντα γεροί και να χαίρεστε την Ιωάννα σας!!!!Κι απο εδώ και πέρα μόνο χαρούμενες ειδήσεις να έχετε για την υγεία του μπαμπάκα σου!!!Ξερω πως ειναι να χάνεις τη ζωή κάτω από τα πόδια σου βλέποντας μια αξονική που σου αλλάζει τη ζωή,αλλα και πόσο χαρούμενη νοιωθεις όταν μετά από καιρό όλα πάνε προς το καλύτερο!!!!Να είστε όλοι σας γεροί και χαρούμενοι!!!!!
Φωτεινή μου σε ευχαριστώ πολύ! Ο Θεός να σας δίνει τα χίλια καλά! Εύχομαι μόνο θετικά συναισθήματα εφεξής! Καλές γιορτές!
Αχ πόσα κοινά έχουν οι ιστορίες μας..... Γιάννης και ο δικός μου μπαμπάς που στα 55 του κι ενώ εγώ ήμουν έγκυος 7 μηνών διαγνώστηκε με καρκίνο.. :-( Γεννούσα, ενώ ο μπαμπάς μου περίμενε στο νοσοκομείο να ολοκληρωθει η χημειοθεραπεία του...Η κορούλα μου "βγήκε" τη στιγμή που ο παππούς της πάτησε το πόδο του στο μαιευτήριο, ταλαιπωρημένος, κατευθείαν από τη χημειοθεραπεία... Και φυσικά η μικρή μου πήρε το όνομά του...Ιωάννα!!!!! Η εγγονούλα του ήταν η ζωή του ολόκληρη, πάλεψε για να ζήσει, ξεπέρασε τις εκτιμήσεις των γιατρών, έζησε πολύ περισσότερο απ'ότι του έδιναν, αλλά δυστυχώς δεν τα κατάφερε... :-( 13 μήνες μετά τη γέννηση της εγγονής του έφυγε... :-( Να σας ζήσει το κοριτσάκι σας...Αν και απλή, χωρίς "θέμα", όλα ήταν υπέροχα...Και αριστοκρατορικά!!Να την χαίρεστε την Ιωάννα σας!!!
Σε ευχαριστώ για τις ευχές σου! Ειλικρινά λυπάμαι που σε αυτή την ιστορία υπάρχουν άτομα που με καταλαβαίνουν! Θα θελα να μην το ζει κανείς αυτό το συναίσθημα και ήμουν μόνη χωρίς "κατανόηση" ! Να χαίρεσαι την Ιωάννα σου και να ξέρεις θα χει έναν φύλακα άγγελο εκεί ψηλά!