Η τέλεια μαμά
Η τέλεια μαμά.
Υπάρχει;
«Δεν υπάρχει«
Απαντώ ρητά και κατηγορηματικά. Υπάρχει όμως η μαμά που προσπαθεί. Υπάρχει η μαμά εκείνη που «ακούει» το παιδί της και που έχει σαν γνώμονα την αγάπη της για αυτό. Για αυτό το πλάσμα που έφερε στον κόσμο και που είναι κομμάτι της και κομμάτι του ανθρώπου που αγαπάει.
Ας το κάνω λίγο πιο προσωπικό τώρα:
Είμαι η μαμά του Πέτρου και η σύζυγος, ερωμένη, φίλη και σύντροφος ζωής θέλω να πιστεύω του Μιχάλη. Νιώθω σαν να παίζω σε μια παράσταση μονόλογο με πολλούς ρόλους. Είμαι η ίδια γυναίκα που μεταμορφώνεται ανάλογα με τις περιστάσεις. Ταυτόχρονα είμαι επαγγελματίας και είμαι και η Αγγελική. Που σημαίνει ότι και η δουλειά μου απαιτεί σημαντικό κομμάτι του χρόνου μου αλλά και ο εαυτός μου. Γιατί μπορεί να παντρεύτηκα και να έγινα μαμά αλλά δεν θέλω να χάσω τον εαυτό μου. Θέλω να έχω τα ενδιαφέροντα μου και να ασχολούμαι με πράγματα που αγαπάω.
Ένας από τους ρόλους μου είναι και αυτός της μαμάς. Ίσως ο πιο απαιτητικός. Αλλά δεν είμαι τέλεια. Απλά προσπαθώ. Διαβάζω, ενημερώνομαι, ψάχνομαι αλλά στην ουσία η μητρότητα είναι ένας δρόμος. Που έχει στροφές, ανηφόρες, κατηφόρες. Και κάθε φορά πρέπει να προσαρμόζεσαι. Και πρέπει να έχεις το μυαλό και τα μάτια σου ανοιχτά να αφουγκράζεσαι τις ανάγκες του παιδιού σου. Όμως ταυτόχρονα πρέπει να φροντίζεις να μην παραμελείς τους άλλους ρόλους. Γιατί αλλιώς θα μεταμορφωθείς σε ένα ρομπότ που θα είναι μόνο μαμά. Και νομίζω ότι δεν κάνει καλό αυτό ούτε στο παιδί σου αλλά ούτε και στους άλλους γύρω σου.
Είμαι η Αγγελική λοιπόν. Μεγαλώνω το παιδί μου καθοδηγούμενη από την αγάπη μου για αυτό. Ταυτόχρονα ζω και όλους τους άλλους ρόλους της ζωής μου.
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
αχ πόσο με άγγιξε! ο Πέτρος είναι πολύ τυχερός οπως και ο άντρας σου που σε έχουν! εξάλλου το να ακούμε τις ανάγκες των παιδιών μας και να τα μεγαλώνουμε με γνώμονα την αγάπη νομίζω οτι είναι το πιο ΤΕΛΕΙΟ πράγμα που μπορούμε!!
συμφωνώ eva ότι πολλές φορές είναι δύσκολο να συμβιβάζονται .. όμως αξίζει τον κόπο. Μετά από αυτόν της μαμάς που υπερισχύει οι υπόλοιποι ενναλάσονται .. και άλλοτε παραμερίζονται άλλοτε προβάλονται .. αλλά καλό είναι να θυμόμαστε ότι είναι εκεί. Εγώ πάντως όταν παραμελώ πολύ και για καιρό έναν από τους άλλους ρόλους ... μετά από λίγο καιρό δεν αισθάνομαι καθόλου καλά.. Στην αρχή ναι αισθάνομαι μια .. .ξεκούραση .. αλλά μετά εναν βάλτο. Τέλεια μαμά ναι δεν υπάρχει :) λάθη θα κάνουμε όλες...ακόμη και αν δεν φαίνονται τώρα.. ας ελπίσουμε ότι δεν θα είναι σοβαρά.
Πολύ όμορφο το κείμενό σου. Συμφωνώ και επαυξάνω! Πιστεύω ότι ο ρόλος μας ως μητέρες είναι ο πιο απαιτητικός, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να παραμελούμε τους υπόλοιπους ρόλους. Βέβαια, ώρες-ώρες σκέφτομαι πόσο κουραστικό είναι αυτό (π.χ. δεν είναι και το πιο απλό να γίνεσαι ερωμένη το βράδυ -με το ανάλογο outfit- όταν έχεις μόλις κοιμήσει το παιδί μετά από μια γεμάτη μέρα εργασίας, νοικοκυριού, φροντίδας παιδιού κλπ.), αλλά μετά σκέφτομαι ότι αξίζει τον κόπο - και το διακωμωδώ κιόλας... Όσο για την τέλεια μαμά, δεν υπήρξε και ούτε θα υπάρξει ποτέ. Ακούμε τα παιδιά μας, ακούμε την καρδιά μας, λαμβάνουμε υπόψιν και την επιστήμη και όλα θα πάρουν το δρόμο τους.
μπράβο αγγελική μου .. και εγώ μαζί σου είμαι .. πρέπει να παίζουμε όλους τους ρόλους στη ζωή μας.. για να είμαστε ισοροπημένοι. Ισοροπία χρειαζόμαστε στη ζωή μας.. και αυτό είναι πρέπει να μάθουμε και στα παιδιά μας.