γράφει ο Γιάννης Καφάτος
Πριν απ’ όλα να πω ότι σέβομαι τον κόπο και το κέφι όσων μπαίνουν στο έξοδο –στις μέρες μας που όλα πρέπει να τα υπολογίζεις δεν είναι και μικρό- να οργανώσουν παιδικό πάρτι σε παιδότοπους.
Από την άλλη, όσο και να σέβομαι την ανάγκη των παιδιών να πηγαίνουν στα πάρτι των φίλων τους προκειμένου να αποκτήσουν παρέες κλπ, δεν μπορώ να αφήνω πλέον έξω από τα «θέλω» και τον εαυτό μου.
Πες με «εγωιστή μπαμπά» αλλά δεν μπορώ να ανεχτώ άλλο αυτό το απολύτως ψεύτικο, στημένο σκηνικό «χαράς» που τι κάνει; Μαθαίνει στα παιδιά έναν τύπο, μια διαδικασία και όχι την πραγματική διασκέδαση με τους φίλους τους.
Μη νομίζεις ότι σου μιλάει η «μητέρα Τερέζ». Το έχω κάνει κι εγώ …
Έλα τώρα να σου αποδομήσω όλη αυτή ψευτοδιασκέδαση που τελικά το μόνο που κάνει είναι να προκαλεί εκνευρισμό:
Φτάνεις, βάζεις το παιδί να βγάλει τα παπούτσια του (ναι, αυτά τα παπούτσια για τα οποία πριν φύγεις από το σπίτι μπορεί να σφάχτηκες με το καμάρι σου γιατί δεν τα ήθελε, ή δεν τα ήθελες εσύ –πέδιλα το καταχείμωνο… δε σου λέω τίποτα καινούρι …), περιμένουν να έρθουν όλα τα παιδάκια και μετά τα παραλαμβάνει ο μάγος. Εδώ έχω να γράψω πραγματεία… αλλά θα το κάνω άλλη φορά.
Μετά κόβουν την τούρτα, μετά φαί, μετά τρώνε την τουρτα και μετά φεύγουν –τα παιδιά– φωνάζοντας: πού είναι το δώρο μου;
Άλλος καρκίνος αυτή η θλιβερή συνήθεια να πρέπει να δωροδοκήσεις τους καλεσμένους στο πάρτυ σου! (και γι’ αυτό νομίζω ότι έχω να σου πω κάτι μια άλη φορά).
Και καλά, όλα τα παραπάνω μπορεί να ακούγονται υπερβολικά και να λες με το μυαλό σου ότι πάει, ο Καφάτος απλώς θέλει να γκρινιάξει.
Σου διαφεύγει η μικρή λεπτομέρεια ότι όσο συμβαίνουν αυτά που το παιδί σε τελευταία ανάλυση δεν τα καταλαβαίνει έτσι όπως εσύ ό ενήλικας… εσύ ο ενήλικας κάθεσαι στην ροτόντα που σου «κάθεται» κι αρχίζεις να φλυαρείς με τη γιαγιά, τη θεία, άλλον δόλιο πατέρα ή μάνα… για ό,τι παπαριά έρθει του καθενός στο μυαλό να πει. Στο top ten φυσικά το σχολείο και οι κακοί δάσκαλοι, μετά η κρίση και οι κακοί δημόσιοι υπάλληλοι –για τους πολιτικούς πάντα κρατείται μια πισινή αφού δεν είστε και κολλητοί οπότε μην «καρφωθούμε», μετά… μετά τέλος. Ξανα-μανά τα ίδια με ένα ιντερμέδιο για τον καιρό. Αν δεν υπήρχε κι αυτός ο καιρός, πόσες κουβέντες δεν θα είχαν ξεκινήσει ποτέ! (η τελευταία φράση είναι η αγαπημένη ατάκα των μετεωρολόγων, δεν είναι δική μου αλλά τη βρίσκω γεμάτη σοφία… σε σχέση με τις κοινοτυπίες των παρτι)
Πρέπει δε να σου πω ότι ειδικά για τα σχολεία, όταν τα παιδιά μου ήταν σε προνηπιο και νηπίο, στη γειτονιά μου η κουβέντα ήταν «εσείς σε ποιο ιδιωτικό θα πάτε», όχι αν «θα πάτε δημόσιο ή θα κοιτάξτε για ιδιωτικό». Εμείς έτσι κι αλλιώς –και προ κρίσεως εννοώ– είμαστε υπέρ του δημόσιου σχολείου, οπότε τι να πεις μετά από τέτοια δήλωση…
Σουξέ έχουν επίσης οι εμπειρίες από αρρώστειες, ατυχήματα, και άλλες φυσικές καταστροφές για τις οποίες όλοι φυσικά έχουν κάτι να πουν και να ταυτιστούν συνάμα. Επίσης την ώρα που κάποιος περιγράφει το πιο τρομερό πράγμα που έχει συμβεί στον ίδιο ή σε κάποιον γνωστό του… τσουπ στο κρίσιμο σημείο –φυσικά– πετάγεται ο άλλος: εμένα να δεις… (χειρότερο από πολιτικό πανελ: αφήστε με να ολοκληρώσω…)
Προφανώς τα πράγματα δεν είναι τόσο ακραία όσο τα περιγράφω –εκτός κι αν είναι αλλά δεν μπορώ να τα περιγράψω τόσο καλά, παίζει κι αυτό.
Εκείνο πάντως που θέλω να πω είναι τα πάρτι στον παιδότοπο είναι ένα τόσο στημένο πράμα, όσο στημένη ήταν και η ζωή μας στα τέλη των 90’ς και 00’ς. Τότε που το Lifestyle δεν άφηνε να δουν ότι το σπίτι σου δεν ήταν το Loft με θέα στο central park και άρα πώς θα κάνεις ρε κακομοίρη πάρτι για το παιδί σου στα 80 τετραγωνικά…
Το στήσιμο φέρνει ξιπασιά και τέλος πάντων κοίτα γύρω σου σήμερα να δεις τους ξιπασμένους πόσο σπασμένοι έχουν γίνει.
Βαριέμαι τα παρτι στους παιδοτόπους, γιατί πάνω απ΄ όλα τιμούν το δεύτερο συνθετικό τους «τόπους» και λιγότερο το «παιδί». Είναι αντίγραφα, κακέκτυπα παρακμιακών ballrooms που σκοτώνουν τον αυθορμητισμό. Ακόμη και η μουσική που «πρέπει» να είναι τόσο δυνατά ώστε να μην ακούγονται οι γεννήτριες που κρατάνε φουσκωμένα τα φουσκωτά… ακόμη κι αυτό δεν είναι παιδικό. Για να μη μιλήσω για την ίδια τη μουσική που μου έχει τύχει να ακούσω σε παιδότοπο (και γι’ αυτό θα σου πω άλλη φορά… όλο υποσχέσεις δίνω σήμερα).
Μακάρι να μπορούμε να περνάμε καλά με γιορτούλες σπίτι, με κέφι, κόλαση από παιδικές φωνές και πόνους στη μέση από τον τρίημερο καθαρισμό του παιδικού δωματίου που διαλύθηκε! Δεν πειράζει.
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Γιάννη μου έχεις απόλυτο δίκιο, Ο μικρός μου είναι 4μιση και έχουμε πάει 4 φορές μόνο σε παιδότοπο, που ήταν καλεσμένος σε πάρτυ, άντε να έχουμε πάει και άλλη μία φορά που δεν θυμάμαι τώρα, αλλα σχεδόν πάντα την επόμενη είναι άρρωστος (τυχαίο....???) Δεν το κάνω όμως για τον λόγο μόνο αν θα αρρωστήσει , δεν τον μεγαλώνω μέσα σε γυάλινο μπουκάλι και πιο βασικό θέλω να παίζει και να χαίρεται με τις παρέες του (ετσι μεγάλωσα και εγώ, με παιχνίδια και φασαρία), η μόνη διαφορά είναι οτι η γενιά μου μεγάλωσε στο προαύλιο, στην πυλωτή της πολυκατοικίας στις ξύλινες και ετοιμόρροπες κούνιες με χώμα και όχι με ειδικό δάπεδο για να μην χτυπάμε τα γόνατά μας. Εμείς τα γενέθλια του μικρού τα κάνουμε σπίτι μας ... και δεν με νοιαζει καθόλου αν θα κουραστώ να θα τρέξω,,,έτσι ήταν και η μαμα μου.... άδειαζε το σπίτι, όλα τα έπιπλα στο πλάι και γινόταν χαμός στα πάρτυ. Τώρα τα παιδιά δεν ξέρουν πως να παίξουν μέσα στο σπίτι χωρίς παιχνίδια..δεν έχουν φαντασία, στο προαύλιο του σχολείου παίζαμε όλα μαζί, σχοινάκι μήλα, μακριά γαιδούρα , μαζί και οι δάσκαλοι, τώρα ακούω ότι μόνο ξύλο παίζουν (γιατί οι δάσκαλοι δεν παίζουν πια? γιατί δεν δείχνουν στα παιδιά πως να παίζουν?). Αλλά ο κόσμος άλλαξε και δυστυχώς όχι προς το καλύτερο. Ακούς κάποιον να σου λέει οτι δεν έχει λεφτά για να ψωνίσει στο σουπερ μάρκετ για τα παιδιά του και την επόμενη ...πάνε μόνο στο balux το καλοκαίρι για μπάνιο, κυκλοφορούν μόνο με τζιπ (και καλά δεν χωράει την οικογένεια μικρότερο αυτοκίνητο) δεν ψωνίζουν απο no name μαγαζιά ( δεν έχουν καλά προϊόντα) . θυμάμαι μου έλεγε η μαμά μου κάθε φορά που χτύπαγα " μεγαλώνεις μέχρι αύριο θα έχει περάσει" τώρα πως θα μεγαλώσει το παιδί μου όταν παίζει στα φουσκωτα????
καθε χρονο παρτι στην αυλη του χωριου- ναι ειμαστε απο τους τυχεροθς που εχουν χωριο- ριναι κατακαλοκαιρο οποτε οτι παιδακια υπαρχουν στο χωριο εκεινη την εποχη και 2-3 φιλοι με τα παιδια τους. εμεις και μεις. τα παιδια ξαμολημενα στον κηπο και οι μεγαλοι στην ψησταρια που ουτως ή αλλως ειμαστε και αλλα σαβατοκυριακα μαζι τους οποτε περισευουν οι ανουσιες κουβεντες. τουρτα παιχνιδι και ολοι ευχαριστημενοι. πλαστικο πιατακι και λιγη δουλεια. φετος το σκηνικο ειναι λιγο αλλαγμενο. το παιδι προσκοπακι πια και τα γεννεθλια του πεφτουν στην καλοκαιρινη κατασκηνωση. τελευταια μερα που μαζευομαστε ολοι με το μπαρμπεκιου του ο καθενας και γινεται -το ας γνωριστουμε καλυτερα- και μετα παιρνουμε τα παιδια μας και φευγουμε η μανολα -εγω δηλαδη- θα παω με την τουρτα για τα παιδακια και αυτο ακομα πιο ξεκουραστο.
A! kai to allo pou exw dei-to opoio mou arese para polu omws...eixa paei sto mouseio episthmwn me to gio mou kai eida sto estiatorio tou mouseiou merika paidakia, hlikias 9-10, xwris tous goneis tous mono oi goneis tou eortazomenou, kia eixane dikia tous tourta. prin svhsoune ta kerakia kai fane eixane kanei ena tour ola mazi sto mouseio.
o gios mou htan peripou 2 xronwn otan eixame paei gia prwth fora (kai teleutaia) sena party gene8liwn se paidotopo. uphrxe xwros me paixnidia ksexwrista gia vrefh, gia paidia kai gia efhbous. epipleon uphrxan mikra dwmatia opou ekanes booking gia na svhsei o eortazomenos ta kerakia kai na fane oi kalesmenoi.h krathsh kai h timh htan ana wra. meta apo 10 lepta pou eixame ftasei, o gios mou frikare ekei kai egw to idio...polu fasaria, vrwmika kai epitrepste m na tous onomasw Fast Child Entertainment. katanow tous goneis pou epilegoun tous paidotopous (eidika to xeimwna) alla 8a sumfwnhsw me to Giannh. DEN 8ELW ALLO PAIDOTOPO GIATI TO PAIDI MOU DEN GOUSTAREI (eutuxws!!!) zoume sto ekswteriko, kai exw episkeutei kai paidotopo eparxias sthn Ellada. einai to idio pantou... emeis efarmozoume to ekshs susthma: rwtame ton mikro an 8elei na kanei party. an nai, tote 8a er8oun X+1 (opou X h hlikia tou mikrou ka8e xronia) paidakia sto spiti mas h analoga me to kairo sena parko san pik-nik.
εμενα με αρεσουν τα παρτυ σε παιδοτοπο..ειναι μεγαλος ο χωρος τα παιδια παιζουν με τα παντα κ εχουν ασχολια συνεχεια.αντεθετα με τα παρτυ στο σπιτι που σχεδον παντα τα σπιτια ειναι μεχρι 80 τετραγωνικα,στριμωχνονται ολα τα παιδακια (απο 1 χρονων μεχρι 8) σε ενα δωματιο 2χ3.τα μεγαλα τρεχουν ασταματητα παιζουν ξυλο με οτι πιασει το χερι τους με αποτελεσμα να χτυπουν σκουνταν ριχνουν τα μικρα παιδια (ο διος μου ειναι συνηθως αυτος 2.5 ετων) με αποτελεσμα να τρεχω συνεχεια απο πισω του μη κ το χτυπησουν (καταλαθος παντα) κ καθομαι κ εγω στο δωματιο να παιξω μαζι το γιατι τα μεγαλα δε τον παιζουν .ενο στο παιδοτοπο εχει χορο για ολες τις ηλικιες κ ολοι ειναι ευτηχισμενοι!! εμεις παλι νομιζω πως κανουμε το καλυτερο! εχουμε γεννεθλια ιουλιο κ 2 χρονια τωρα τα κανουμε στη θαλασσα..βαζουμε 2 μεγαλες τεντες τραπεζι ψησταρια αναψυκτικα κρεατα νερα καρπουζι φρουτα κ.τ.λ πολλα παιχνιδια για τη θαλασσα οπως βαρκες ρακετες κουβαδακιακ.τ.λ κ καθομαστε απο το πρωι..κατα τις 4 φερνουμε τη τουρτα φυσαμε κερακι κ παλι βουτιες μεχρι το βραδυ...ουτε μαζευε ουτε καθαριζε..βεβαια περνουμε το τρειλορ μαζι μας αλλα περναμε φανταστικα..!!!