Δεν σε μισώ, μαμά. Απλά δεν σε θέλω στη ζωή μου.
Ειμαι η Μ. 24 ετων, μεγαλωμενη σε μια επαρχιακη πολη. Δεν ειμαι μαμα ακομη.. Δεν εχω ιστορια τοκετου να μοιραστω.. Μαλλον γραφω για να ανοιξω την ψυχη μου χωρις να ντραπω!
Μεγαλωσα σε μια οικογενεια με μια μητερα που φωναζε και γκρινιαζε συνεχως, ομως νοιαζοταν για τα παιδια της, εναν πατερα που δουλευε τα πρωινα αλλα τα βραδια γυριζε με φιλους-αγαπητικες κτλ και τα αδερφια μου.. Η μαμα μου εχει ενα δικο της μοναδικο τροπο να αγαπα χωρις να το δειχνει.. Δεν θυμαμαι ποτε να μου ειπε πως με αγαπαει.. Οι σχεσεις μου μαζι της δεν ηταν ποτε καλες. Ισως να εφταιγα και εγω που ειμαι τοσο πολυ ευαισθητη και πληγωνομαι ευκολα..
Για να μην μακρυγορω, ηταν παντα μια σχεση ασχημη.. απο τα 17 μου καθε φορα που με χτυπουσε η με εβριζε χυδαια, της απαντουσα με ακριβως των ιδιο τροπο… Καπου στα 15 εφυγα μακρια απο το σπιτι, χωρις χρηματα και κοιμομουν 4 μερες σε παγκακια.. Η αστυνομια με βρηκε και με γυρισε πισω δυστυχως. Στα 18 εφυγα ξανα. Αλλα ημουν τοσο αδυναμη και γυρισα πισω.. Στα 20 ξανα το ιδιο. Γυρισα 1 χρονο μετα..
Οσο και αν προσπαθουσα ομως δε μπορουσα να ζησω μαζι της.. Ο τροπος της, τα λογια της… Πως μπορεις να αποκαλεις το παιδι σου π/*%#!?+α επειδη βγαινει για ποτο στα 18-19-20; Πως μπορεις να χτυπας στο παιδι σου; Τωρα πια στα 24 εδω και 1 μηνα εχω φυγει παλι. Αυτη τη φορα δεν ξαναγυριζω. Δε θελω να ειμαι με ανθρωπους που λενε πως ειμαι φθορα στο σπιτι τους επειδη τρωω φαγητο ή κανω μπανιο… Δεν εχω δουλεια και ειμαι φιλοξενουμενη..
Δεν με πειραζει! Θα τα καταφερω..Πρεπει να τα καταφερω! Για μενα! Για την ψυχη μου!!!
Υ.Γ Μαμα δεν σε μισω! Απλα δε σε συγχωρω για οσο ασχημα με εκανες να νιωσω. Δε σε θελω στη ζωη μου!
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Πφφφ...τα έχω περάσει κοριτσάκι μου! Θα τα καταφέρεις! Το πιστεύω! Μην γυρίσεις πίσω κοίτα να φτιάξεις την ζωούλα σου. Η ζωή είναι δύσκολη αλλα στο τέλος νιώθουμε περήφανοι για όσα καταφέραμε. Κατα την γνώμη μου θα βοηθούσε να μιλήσεις με έναν ψυχολόγο για να σου δώσει παραπάνω ψυχική δύναμη! Συνέχισε μην μασάς
Κορίτσι μου κι εγώ τα ίδια πέρασα από τη "μάνα" μου κι αυτό γιατί χώρισε με τον "πατέρα" μου και το έριξε στο ποτό.Στην ηλικία των 14 λοιπόν έβλεπα μια μάνα να πίνει,έναν πατέρα αδιάφορο κι από πάνω αν αργούσα λίγο να τ' ακούω μόνο εγώ,η αδερφή μου τίποτα.Όταν λοιπόν έβγαινα με τις φίλες μου μετά είχαμε μάχη που γύρναγα,με ποιόν και βρισίδια.κάποια στιγμή αγανάκτησα κι έφυγα από κείνη και με μάζεψε ο πατέρας μου.Μείναμε μαζί για κανα 6μηνο μέχρι που η γκόμενα που έμενε μαζί μας με κατηγόρησε για κλέφτρα για το αστρονομικό ποσό των 5€.Από το χαρτζιλίκι μου τους πέταξα 10 στα μούτρα κι έφυγα μες στα μεσάνυχτα,όταν δούλευε ο πατέρας μου και ξαναγύρισα στη μάνα μου μιας που κι η αδερφή μου δεν άντεχε.Μόλις έβγαλα το λύκειο βρήκα μια δουλίτσα κι έβαζα κι εγώ πλάτη μέχρι που ανακαλύπτω ότι τα λεφτά που της έδινε δεν τα έδινε για το νοίκι αλλά για να πίνει και θα μας έκαναν έξωση.Τότα ακολούθησα κι εγώ την αδερφή μου που πλέον έμενε με τον πατέρα μας(χωρίς γκόμενα) αλλά κι αυτός κοίταγε πως θα μας παίρνει μέρος του μισθού για να κάνει τα δικά του τον έσωζαν τα 200€ που τότε ο μισθός του ήταν 2.800€ κι αντί να μας βοηθάει μας τα 'παιρνε κιόλας.Στα 21 γνωρίζω τον άντρα μου που δουλεύαμε μαζί.Στα 23 μου παντρευτήκαμε και κάναμε το πρώτο μας παιδάκι και δώσαμε τόπο στην οργή,κάναμε το δεύτερο κι άρχισαν τις τυπικές σχέσεις σαν φίλοι.Τώρα έχω κόψει από όλους,έχω την ηρεμία μου(την ψυχική) κι ευτυχώς μια πανέμορφη οικογένεια με 4 παιδάκια και πολύ αγάπη με τον άντρα μου που είμαστε ακόμα παντρεμένοι και δεν τους κάναμε το χατίρι να χωρίσουμε.Πραγματικά κάνε πλέον κάτι για σένα βρες μια δουλίτσα για να καλύπτεις τις ανάγκες σου και ξέγραψέ τους
Ποσο σε νιωθω ...ημουν ενα παιδι ατιθασο με μια μανα που την καταλαβαινω λιγο ( το τονιζω ,λιγο )που της ετυχε αντρας γυναικας και χασικλις . χωρισε αλλα εγω τραβηξα αυτα που θα επρεπε να τραβηξει αυτος . Εγω αντιδραση κι η μανα ξυλο και φωνες , καθε μου ζημια η λεξη ερχοταν απο τα χειλη της "αχρηστη " μ αυτο μεγαλωσα . ΑΧΡΗΣΤΗ , μια λεξη που το παιδι μου δεν θα ακουσει ΠΟΤΕ !!! αυτη η λεξη με εκανε να αναρωτιεμαι τι θελω σ αυτη τη ζωη και ποσο βαρος ειμαι στην κοινωνια .αυτη η ξεξη με κυνηγουσε παντου σε φιλιες ,σχολειο, σχεσεις . Παντρευτηκε και παλι το ιδιο πουτ@ν@ γιατι ειχα φιλους αγορια κι οχι κοριτσια αχρηστη γιατι στο σχολειο δεν πηγαινα καλα . Στα 16 το εσκασα για πρωτη φορα φοβουμενη οτι θα φαω ΠΟΛΥ ξυλο για το σκασιαρχειο απο τα αγγλικα . απο κει και περα μονο αυτο ηξερα να κανω να το σκαω και οποτε γυριζα πισω για λιγες ωρες ηρεμια και μετα παλι τα ιδια . ο λογος που γυρναγα ;;;;; η μικρη μου ετεροθαλης αδερφη ( οχι δεν τη χτυπαγαν ) απλα τη λατρευα και τη λατρευω , απλα μου ελειπε , απισης ημουν ανηλικη και δεν μπορουσε να με κρατησει κανενας φιλος .μεχρι που στα 18 της βουτηξα τα χερια και της φωναξα πως αν με ξαναχτυπησει θα την τελειωσω . εκει τελος ολα σταματησαν . εγω εφυγα απο το σπιτι και μονη μου παλεψα . εκανα εναν αποτυχημενο γαμο απο ανασφαλεια πως δεν με αγαπαει κανεις και τετοια ,τωρα οι σχεσεις μας ειναι σχετικα καλες αλλα πανω απο μια εβδομαδα μαζι αποκλειεται να μεινουμε . φυσικα και ειμαι το πιονακι στην υποθεση ...θελω αυτο , πηγαινε με εκει , γιατι κανεις αυτην παρεα , γιατι εισαι παλι με αυτη τη φιλη για καφε , ααα, παλι με την κορη σου εισαι εξω ;;; κλπ. στην μικρη παλι αδερφη μου ουτε λογος για τετοια . ειναι μανα μου και την αγαπω οπως πιστευω κι αυτη με τον τροπο της η καθεμια κι ετσι προσπαθω να μη της δινω τωρα πια πολυ σημασια ξερω πως μεγαλωνωντας ο ανθρωπος θελει καποιον διπλα του κι εγω θα ειμαι εκει . αλλωστε εγω δεν της μοιαζω εγω εχω μαθει μονη μου να χαιδευω τους ανθρωπους μου να τους μιλαω και να τους νοιαζομαι . καλο κουραγιο στη νεα σου ζωη και προσπαθησε να μη μοιασεις και δηλητηριασεις την ψυχη σου !!!
Βρες δύναμη κορίτσι μου να πατήσεις στα πόδια σου. Μια δουλειά για να καλύπτεις τις ανάγκες σου για αρχή θα σε λυτρώσει, θα σου δώσει τη δύναμη να σηκώσεις κεφάλι και να μη κοιτάξεις ποτέ ξανά πίσω σου. Δεν είμαι εξωτερικός παρατηρητής για να στα πω αυτά με ευκολία από τη βολική μου θέση. Είναι δύσκολα το ξέρω, νιώθεις ξεριζωμένη το ξέρω, έχει γκρεμιστεί το σύμπαν σου και προσπαθείς να στηριχτείς στα πόδια σου που τρέμουν. Και τα δικά μου έτρεμαν, από 18 χρονών που ξεκίνησε ο δικός μου γολγοθάς. Όταν μετακόμισα στην Αθήνα για σπουδές ιατρικής, το κορίτσι υπόδειγμα που τόλμησε να πιει καφέ σε καφετέρια, να ξενυχτήσει ως τις 11 και να κάνει σχέση. Τρομερά πράγματα δηλαδή. Τόσο τρομερά που έπρεπε να ακούσω και τους δύο μου γονείς να με αποκαλούν π@@@@να, να με απειλούν ότι θα με αποκληρώσουν και να μη μου στέλνουν λεφτά για μήνες, να απειλούν ότι θα κατέβουν με το δίκανο Αθήνα να με σκοτώσουν. Να με βρίζουν καθημερινά, να βάζουν τον αδερφό μου να με κάνει μαύρη στο ξύλο και να μπαίνω νοσοκομείο, να τους παρακαλάω να σταματήσουν και να ζητάω συγνώμες ατελείωτα ακόμα και όταν δεν είχα κάνει τίποτα, μόνο και μόνο γιατί είχα ανάγκη τους γονείς μου. Να με ξεφτυλίζουν καθημερινά, να με βιάζουν ψυχολογικά, να μου μαθαίνουν τι θα πει κατάθλιψη, κρίσεις πανικού και ψυχολόγοι. Στα 24 λοιπόν, 6 χρόνια μετά, τόσο αδύναμη ήμουν, σήκωσα κεφάλι από τον πάτο που είχα φτάσει. Σηκώθηκα από το σπίτι που συντηρούσαν αυτοί και έφυγα. Ενώ διάβαζα ακόμα για να τελειώσω τη σχολή μου, ξεκίνησα να δουλεύω ως μεταφράστρια και με το μικρό μισθό μου κατάφερα να καλύπτω τις ανάγκες μου και το μικρό διαμέρισμα που νοίκιαζα. Τελείωσα τη σχολή μου, παντρεύτηκα τον άντρα μου που έμεινε μαζί μου και με στήριξε παρά τις δυσκολίες που έβλεπε και τον πόλεμο που δέχτηκε και ο ίδιος και κάναμε και τα δύο παιδάκια μας. Στα 31 μου έχω τη δική μου οικογένεια, αλλά ένα κενό είναι ακόμα εκεί και με πονάει. Συγγενείς άλλους δεν έχω, είχαν πολύ κακές σχέσεις με όλους οι δικοί μου πριν καν γεννηθώ, δεν έχω συναισθηματικό δέσιμο με κάποιον που μπορεί να αντικαταστήσει τους γονείς μου, οπότε άτυπα ζω σαν ορφανή. Και όσο για δεύτερη ευκαιρία ναι έδωσα, όταν γεννήθηκε ο γιος μου, ήρθε ο πατέρας μου στο μαιευτήριο τυπικά αλλά αντί να δώσει τόπο στην οργή αρπάχτηκε με τον άντρα μου και κατέληξε να απειλεί με μηνύσεις για συκοφαντική δυσφήμιση γονείς με νεογέννητο τεσσάρων ημερών. Πλέον έχω καταλήξει ότι δεν υπάρχει δυνατότητα συνύπαρξης με αυτούς τους ανθρώπους, πρώτα από όλα γιατί πλέον σέβομαι τον εαυτό μου και δεν μπορώ να μου επιτρέψω να πέσω τόσο χαμηλά ψυχολογικά όσο στα 18 μου. Πάτα στα πόδια μου κορίτσι μου και θα δεις και εσύ ότι σιγά σιγά δεν θα τρέμουν. Βρες τη δύναμη να κόψεις τον φαύλο κύκλο εξάρτησης που σκοτώνει τη ψυχή σου. Μακάρι να μπορούσα να σε γνωρίσω και να προσφέρω κάτι περισσότερο για να σε βοηθήσω. Αν η σελίδα μπορεί να σου δώσει το email μου μη διστάσεις να μου γράψεις. Έχεις όλες τις προσευχές μου για να τα καταφέρεις.
Μην ξαναγυρίσεις ποτέ πίσω. Στο εξωτερικό τα παιδιά φεύγουν νωρίς από το σπίτι τους όταν ενηλικιωθούν και ανεξαρτητοποιούνται. Βρες μια αξιοπρεπή δουλειά και προχώρα στη ζωή σου. Έχεις όλο το μέλλον μπροστά σου. Θα βρεις έναν άνθρωπο που θα σε αγαπήσει και θα τον αγαπήσεις πολύ. Δώσε στα παιδιά σου αυτό που έλειψε από εσένα. Όταν αποκτήσεις και λίγα χρήματα, να επισκεφθείς κάποιον ειδικό για ψυχολογική υποστήριξη, επειδή πραγματικά τη χρειάζεσαι. Πρόσεξε να μην πάθεις κατάθλιψη! Όσο για τη μαμά σου έκανε και κάτι καλό: σε γέννησε! Μην της κρατάς κακία, επειδή είναι άνθρωπος που πέρασε πολλά και δεν είχε από που να στηριχθεί. Συγχώρεσέ την και προχώρα στη ζωή σου για το δικό σου καλό πάνω απ' όλα!
Κανε το Σταυρό σου κοριτσάκι μου κ βρες μια αξιοπρεπή δουλειά ό,τι κ να είναι αυτή,κ προχώρα.Πράγματι είσαι πολύ ευαίσθητο παιδί.Κρίμα για σένα πρώτα κ μετά για τη μητέρα σου.Θα σταθώ σε δύο σημεία της αφήγησής σου.Λες ότι ήταν μια μητέρα που φρόντιζε την οικογένειά της,αλλά μόνη της,διότι ο πατέρας γύριζε,ήταν λίγο πολύ απών.Έλα στη θέση της.Όμως δεν έφταιγες σε τίποτα εσύ από την άλλη να είσαι αποδέκτης της οργής της.Μήπως όμως έχουν το δικαίωμα οι γονείς να κάνουν λάθη στην ανατροφή των παιδιών γιατί δεν είναι ειδικοί;Το δεύτερο σημείο είναι το εξής.Λες ότι σε αγαπούσε αλλά δεν το έδειχνε.Πιστεύω ότι χρειαζόταν ψυχολογική υποστήριξη και η μητέρα σου κ εσύ.Τέλως πάντων,ό,τι έγινε,έγινε.Αγάπα πολύ τον εαυτό σου,πρόσεξε πολύ ,κ μην εμπιστεύεσαι ΚΑΝΕΝΑΝ!!Ο Θεός να είναι μαζί σου κοριτσάκι μου.
ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ....Η ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΜΕ ΧΤΥΠΥΣΕ ΑΛΛΑ ΕΙΠΕ ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΣΧΗΜΑ...Κ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΣΧΗΜΑ...ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΗΝ ΣΥΓΧΟΡΕΣΩ ΓΤ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΚΑΝΕ(ΕΜΕΝΑ ΤΟΥ ΣΥΖΥΓΟΥ Κ ΤΟΥ ΜΩΡΟΥ)ΗΤΑΝ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟ...Κ ΕΤΣΙ ΤΕΛΟς ΔΕΝ ΜΙΛΙΩΜΑΣΤΕ Κ ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΙ ΤΟ ΕΓΓΟΝΗ ΤΗΣ ΤΩΡΑ Κ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ
thn lipame th kakomoira th mana sou giati einai axia ths moiras ths th manaaaaaaaaaaaaaa einai ayth mi koitsa piso fige fige kai prospathise na vreis poli poli agaph sth zoi sou koritsaki giati sou axizei...theos yparxei opote tha katalavei kapote ...
Ανοιξε τα φτερα σου καρδουλα μου! Τα 24 ειναι μαγικη ηλικια.. ειναι πολλες οι κορες που περασαν ασχημα με τις μαμαδες τους, μαμαδες που δε μπορουσαν να δειξουν την αγαπη τους στα παιδια τους ή που δεν ειχαν δυστυχως δυνατα συναισθηματα για αυτα.. να θυμασαι πως δεν εισαι η μονη κ πως δε θα εισαι μονη. Στην πορεια της ζωης σου θα αγαπηθεις οσο αγαπησεις κ θα λυτρωθεις. Φροντισε να γινεις καποτε η μανα...που σου ελειψε.
Δυστυχως και εμενα ο συζυγος μου περασε πολυ ασχημα παιδικα χρονια ,μοναχοπαιδι αναμεσα σε δυο γονεις που δεν νοιαζονταν για το παιδι τους.Δεν τον αγαπησαν ποτε,ουτε η μανα του και πολυ περισσοτερο ο πατερας του.Ενας πατερας ΤΕΡΑΣ.Γυρνουσε με διαφορες,χτυπουσε τη γυναικα του(την πεθερα μου),την εξαναγκασε με τη συμπεριφορα του σε αυτοκτονια καταπινοντας 32 στεντον και την προλαβαμε στο τσαφ.Ειχε μονιμη εκτροπη το σταθερο στο κινητο του ,ωστε εμεις να μην εχουμε καμια επαφη μαζι της.Τα 3 μου παιδια στα 23 χρονια που ειμαι παντρεμενη ,ζητημα ειναι αν τα εχουν δει 10 φορες .Το μονο που τους ενδιαιφερε ολ αυτα τα χρονια ,τα χρονια της νεοτητας τους,ηταν να ξοδευουν χρηματα για τους δυο τους και να περνανε καλα.Για το παιδι τους ομως τιποτε.Οταν γνωρισα τον αντρα μου ημασταν και οι δυο 17 χρονων.Ηταν κατακαλοκαιρο του 82 και το μονο ρουχο που ειχε να φορεσει ηταν ενα μαυρο λυομενο κοτλε παντελονι και ενα μακο πρασινο αμανικο μπλουζακι.Τα χρονια περασαν παντρευτηκαμε, καναμε παιδια ,τα μεγαλωσαμε,μονοι μας τελειως...χωρις βοηθεια απ αυτους....Τωρα ομως αρχιζουν τα οργανα ο ενας ειναι 74(πεθερος) και η πεθερα 81....Θα τα πουμε καλα απο δω και περα....Τωρα ειναι η σειρα μας για οτι εχουμε περασει ολ αυτα τα χρονια και κυριως ο αντρας μου και τα παιδια μου που δε γνωρισαν παππουδες απο την πλευρα του αντρα μου.
Απορω πως ολα αυτα δεν ταρακουνησαν την μαμα σου ωστε να αλλαξει συμπεριφορα απεναντι σου !!! Επειδη κ εγω εχω βιωσει παρομοια κατασταση με τον μπαμπα μου , σε ασχημο σημειο , το 2005 δεν τους μιλαγα για 1 χρονο , εχω να σου πω πως τωρα πια τα πραγματα ειναι πολυ καλα ! Νομιζω πως καταλαβε τι χαζομαρες εκανε και ελεγε , απεκτησε και εγγονια και πια ειναι ενας αλλος ανθρωπος ! Ακομα αναρωτιεμαι πια πως αυτος ο ανθρωπος ηταν ετσι πριν καποια χρονια ! Τους εχω συγχωρεσει ( λεω 'τους' γιατι ριχνω και ευθυνη στην μαμα μου , θα επρεπε να με ειχε υποστιριξει , αντι αυτου τον τσιτωνε κιαλλο ! )
Μην είσαι ενοχικη. Φύγε μακριά. Άνοιξε τα φτερά σου κ πετα. Έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου. Πρόσεχε μη παρασυρθείς. ΠΕΤΑ ψηλά κ μη κοιτάς πίσω σου
σε καταλαβαινω απολυτα...μερικες φορες πρεπει να εισαι μακρυα για να εισαι καλα... ειμαι μαμα πια και δεν θελω να γινω η μαμα μου.. δεν την μισω αλλα ειλικρινα εχω βαρεθει να με κατηγορουν για τα λαθη τους και πια δεν τους δινω σημασια... υπομονη, ισως καποτε την συγχωρεσεις οπως εκανα και εγω αλλα παντα πια θα ειναι μια ''αλλη'' ακομα και αν ειναι η μητερα μου.... να βρεις τον δρομο γρηγορα σου ευχομαι και ολα θα πανε καλα!
η ξαδελφη μου εχει γεννησει πριν γεννησει δεν ηθελε καθολου την μητερα της τη μερα που γεννησε η μητερα της ειχε παει στο νοσοκομειο να την δει.η ξαδελφη μου την δεχτηκε και για λιγο καιρο (4-5 μερες) ηταν ολα καλα!μετα της εστυλε ενα μυνημα που ελεγε οτι δεν θελει να την ξαναδει και οτι δεν θελει να εχουν σχεσεις!δεν ειχαν τσακωθει για καποιο λογο.στα καλα καθουμενα η ξαδελφη μου εφυγε απο το σπιτι.η μητερα της καθε μερα που το σκεφτεται κλαιει.εγω δεν θα το κανω αυτο στη μητερα μου γιατι ξερω οτι, ο,τι κι αν μου ΄λεει το λεει επειδη με αγαπαει και θελει το καλο μου!στην δικη σου περιπτωση ειναι αλλιως τα πραγματα αλλα σου προτεινω να μιλας με την μητερα σου ακομα κι αν σε βριζει !!!!!!
Οχι κοριτσι μου γλυκο το βρισιμο ειναι ψυχολογικη βια ,και κανεις δεν εχει το δικαιωμα να την εξασκει σε κανεναν.Αν ανεχομαι απο την ιδια μου την μανα ναμε βριζει απο τον αντρα θα ανεχτω περισσοτερα.Γιατι η αυτοεκτιμηση χτιζεται απο μικρη ηλικια.Η μανα ειναι ο Ηλιος φως ζεστασια και αγαπη!Συγχωρα με αν πηρα το θαρρος να απαντησω αλλα για οσα συμβαινουν στην ξαδερφη σου και την θεια σου σιγουρα θα υπαρχει σοβαρος λογος.
Η σχέση με τη μητέρα στιγματίζει για πάντα τη σχέση του ανθρώπου με τον υπόλοιπο κόσμο....όταν όμως αυτή είναι δυσλειτουργική ο άνθρωπός είτε πιάνεται απο άλλες σχέσεις για να αντικαταστήσει την προβληματική είτε ζεί με τον πόνο...ο μόνος τρόπος για να βρεθεί διέξοδος σε αυτό το τούνελ είναι η ψυχολογική βοήθεια απο ειδικό...ούτε το να μένεις και να υποφέρεις είναι λύση ..ούτε το να φευγεις χωρίς εφόδια να προχωρίσεις φέρνει αποτέλεσμα. Όταν φεύγεις χωρίς εφόδια ψυχικά να προχωρίσεις θα αναγκαστείς να γυρίσεις πίσω και αυτό σε κάνει πιο αδύνατη εκείνη πιο δυνατή και επιβεβαιώνεις και τον φόβο που σου έχει ριζώσειοτι δεν θα τα καταφέρεις και στο τέλος καταλήγεις να μένεις και να ζείς με τον πόνο. Μπορείς να απευθυνθείς σε κέντρα που υπάρχουν ψυχολόγοι και προσφέρουν ΔΩΡΕΑΝ βοήθεια.
**k mena leei oti eimai pou…k me xtipaei k me vrizi eimai 26 xronwn..den exw lefta g na vgw k egw t pernw akoma auta..mpravo s p fevgis exwteriko….apla egw menw kapou p opou k an paw tha me vroun..exetias tous aravwniastika k xwrisa prin ligous mines ena antra p den agapisa….egw eimai klismeni se ena spiti p oli mera akouw fwnes…i filaki m…:((((((( den ginete na vvgenw exw..k exw ena provlima me t igia m..p i mana m leei oti egw ftaiw gauto.......euxome na vrw t kouragio na grayw k egw t pernw.... exasa ena antra p agapisa me pernouse pola xronia ala t agapousa…distixws twra eimai panta moni m..xerome g sena
**k mena leei oti eimai pou…k me xtipaei k me vrizi eimai 26 xronwn..den exw lefta g na figw k egw t pernw akoma auta..mpravo s p fevgis exwteriko….apla egw menw kapou p opou k an paw tha me vroun..exetias tous aravwniastika k xwrisa prin ligous mines ena antra p den agapisa….egw eimai klismeni se ena spiti p oli mera akouw fwnes…i filaki m…:((((((( den ginete na vvgenw exw..k exw ena provlima me t igia m..p i mana m leei oti egw ftaiw gauto exasa ena antra p agapisa me pernouse pola xronia ala t agapousa…distixws twra eimai panta moni m..xerome g sena
**k mena leei oti eimai pou...k me xtipaei k me vrizi eimai 26 xronwn..den exw lefta g na vgw k egw t pernw akoma auta..mpravo s p fevgis exwteriko….apla egw menw kapou p opou k an paw tha me vroun..exetias tous aravwniastika k xwrisa prin ligous mines ena antra p den agapisa….egw eimai klismeni se ena spiti p oli mera akouw fwnes…i filaki m…:((((((( den ginete na vvgenw exw..k exw ena provlima me t igia m..p i mana m leei oti egw ftaiw gauto exasa ena antra p agapisa me pernouse pola xronia ala t agapousa...distixws twra eimai panta moni m..xerome g sena
k egw t pernw akoma auta..mpravo s p fevgis exwteriko....apla egw menw kapou p opou k an paw tha me vroun..exetias tous aravwniastika k xwrisa prin ligous mines ena antra p den agapisa....egw eimai klismeni se ena spiti p oli mera akouw fwnes...i filaki m...:((((((( den ginete na vvgenw exw..k exw ena provlima me t igia m..p i mana m leei oti egw ftaiw gauto
*distixws evala kila panw logo provlimatos igias p eixa k den tous eixa dipla m olo me prosvalane..aravwniastika kapoion ala pote den t agapisa..k omws twra p girisa pisw eimai stin filaki m..me sintrofia to facebook k o skilos m...den me afini na vgw me kanena..an paw kapou me perni 1000 fores til..k na leei eisai p....pote enartis pigan mesanixta enw i wra einai 11
se katalamvainw ta pernw k egw..logo oikonomikwn den mporw na figw
Η ιδια μας καταστροφη και μετα απο πολλα χρονια καταφερε υποσυνειδητα να μαι ανεργη με παιδι χωρις στον ηλιο μοιρα και να ακολουθω τα χναρια της στην δουλεια μιας και αυτη με διδαξε οταν θα πρεπε να διαβαζω ....θα λεγα οτι δεν την αντεχω και ας με αναγκαζει να ζω μερικες φορες με αυτη και τα ψυχολογικα της...ελπιζω να ξεφυφω απο ολους καποια στιγμη και ναμε με το παιδι μου μονη και ηρεμη.
Εγώ τους διέγραψα μόνο κακό μου έκαναν. Ενας πατέρας που ασελγουσε στο ίδιο του το παιδί και μια μάνα που πάντα τον κάλυπτε. Και γω για πολλά χρόνια να νιώθω ότι φταίω εγώ... Μέχρι που έγινα μανούλα και κατάλαβα...μόνο μίσος νιώθω δεν συγχωρώ...
κοριτσι ολα καλα να σου πανε αλλα κοιτα να εξασφαλιστεις οικονομικα γιατι αλλιως παλι πισω σε βλεπω. Δυστυχως μονο με την πιστη δεν γινεται τιποτα,χρειαζεται να κουνησεις και τα χερια σου για να καταφερεις να ελεγχεις την ζωη σου. Οσο για αυτο που λενε τα κοριτσια να της τα πεις να ξεσπασεις ,ακρη δεν θα βγαλεις. Υπερβολικη θα σε βγαλει ειτε θα προσπαθησει να σε γεμισει ενοχες που της μιλησες ασχημα. καλο κουραγιο!
Μπράβο,πολύ καλά έκανες!
Θελω να σου πω, πως σιγουρα θα τα καταφερεις. ΣΙΓΟΥΡΑ. Εγω τα κατάφερα και οταν το εκανα, συγχωρεσα και εκεινους. Βεβαια οταν σταθηκα καλά στα ποδια μου, και εκανα οικογενεια, εκανα και ψυχοθεραπεία. Δεν ηθελα με τπτ να εχω αναλογη συμπεριφορά στην οικογενεια μου. ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑ ΝΑ θυμασαι, να αγαπας τον εαυτό σου, γιατι αυτο πετυχαινουν αυτοι οι γονεις...να σε κανουν να μην σιχαινεσαι τον εαυτό σου! Προσεχε να μην το πετυχουν. Αν θελησεις να με βρεις πες το εδω με το email σου και θα σε ψαξω εγω. Θα ειμαι εδω για σενα.
Σας ευχαριστώ όλες για την δύναμη που μου δίνετε..σε λίγο καιρό φεύγω για γερμανία μιας κ δε μπορώ να βρω δουλειά με τίποτα..λυπάμαι που έχετε περάσει κι άλλες ότι εγώ :(
ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ΚΑΤΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑΕΙ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΟΣ. ΟΤΑΝ ΚΑΝΕΙΣ ΠΑΙΔΑΚΙ ΘΑ ΔΕΙΣ ΠΟΣΟ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ. ΔΕ ΣΟΥ ΕΙΠΑ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΗ ΑΛΛΑ ΜΗΝ ΤΑ ΒΑΖΕΙΣ ΣΕ ΝΤΟΥΛΑΠΑΚΙΑ ΟΠΩΣ ΣΟΥ ΕΙΠΕ ΜΙΑ ΦΙΛΗ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΝΤΟΥΛΑΠΑΚΙ ΠΑΡΑΦΟΡΤΩΝΕΙ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΣΟΥ ΑΣΧΗΜΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΡΩΤΑ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΚΑΚΟ ΣΕ ΣΕΝΑ. ΜΙΛΑ ΤΗΣ ΚΑΘΑΡΙΣΕ ΝΙΩΣΕ ΕΛΕΥΘΕΡΗ , ΖΗΣΕ, ΣΟΥ ΜΙΛΑΩ ΕΚ ΠΕΙΡΑ ΣΑΣ ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΑΠΟ ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΑΜΠΑ ΜΟΥ, ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΑ ΜΙΑ ΖΩΗ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΤΙ ΦΤΑΙΕΙ ΝΑ ΤΟΥ ΡΙΧΝΩ ΕΥΘΥΝΕΣ, ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΙ ΤΙΠΟΤΑ ΤΟΝ ΕΧΑΣΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΛΕΟΝ ΠΟΥ ΝΑ ΡΙΞΩ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΑ ΧΑΜΕΝΑ ΛΟΓΙΑ ΟΙ ΧΑΜΕΝΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΩΡΑ ΠΟΝΑΕΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΑ ΟΤΙ ΕΦΤΑΙΓΕ ΤΩΡΑ ΠΟΙΟΣ ΦΤΑΕΙ ΠΟΙΟΣ ΜΗΝ ΧΑΛΑΣ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΚΑΘΑΡΙΣΕ ΑΠΟ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ. ΟΤΑΝ ΓΕΝΝΗΣΑ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΟΥ ΕΨΑΧΝΑ ΝΑ ΒΡΩ ΤΗΝ ΜΑΝΝΑ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΧΕΙ ΠΕΘΑΝΕΙ ΑΛΛΑ ΕΚΕΙΝΟΝ ΠΟΥ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΗΤΑΝ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΕΥΘΥΝΗ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΤΟΤΕ ΜΠΟΡΕΣΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΥΓΧΩΡΕΣΑ ΔΕΝ ΤΑ ΗΘΕΛΕ ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΟΥ ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΤΑ ΠΑΛΕΨΕ .ΑΛΛΩΣΤΕ ΟΠΩΣ ΕΙΠΕΣ ΚΑΙ ΕΣΥ ΚΑΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΣΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΚΑΛΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΓΙΑΤΙ ΑΝΑΦΕΡΕΣΑΙ ΜΟΝΟ ΣΕ ΕΚΕΙΝΗ ,ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΣ ΚΑΙ ΟΣΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΟΣΟ ΑΝΤΕΧΕΙΣ ΝΑ ΑΔΕΙΑΣΕΙΣ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΟΥ ΑΠΟ ΤΑ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΗΝ ΜΙΣΕΙΣ ......
Θα τα καταφέρεις κοριτσάκι μου!!! Φυσικά κ θα τα καταφέρεις.... Αρκεί να το πιστέψει όλο σου το είναι... Δεν φταις σε κάτι να ξέρεις... Όλα τα αυτοκίνητα δεν είναι προορισμενα να τρέχουν με την ίδια ταχύτητα κ προφανώς η μαμά σου δεν πιανει τις δικές σου "τελικές".... Οι "αντιδράσεις" σου κ οι φυγες σου να ξέρεις δείχνουν υγειες άτομο κ ψυχοσύνθεση.... Η μη αντίδραση κ παθητικότητα δείχνει ασθένεια.... Μην ανησυχείς λοιπόν κ προχωρα!!! Ο τρόπος που γράφεις δείχνει ωριμότητα κ αποφασιστικότητα.... Μην ξεχνάς σε ότι κ αν κάνεις στη ζωή σου μάτια μου να σε αγαπάς... Αυτό είναι το σημαντικότερο για την ψυχή σου κ αυτή να κοιτάξεις να φροντίσεις... Ρόδα είναι κ γυρίζει... Θα δεις....
distixos se katalabeeeno apolita k ego ta idia pernousa polu ksulo axima logia simera eimai 24 exo 3 paidia k ton gio mou ton ekana sta 14 logo oti i8ela k ego na figo apo to spiti mou mikri k etsi epsaksa allou ton tropo k etsi gnorisa ton antra mou pou eutixos einai kalos kurios k me megalose polu omorfa an k perasa k me auton diskolies eiai edo panta dipla mou.mia zoi mou leei blakies tis milao akoma eno polle ofres 8a i8ela na min tis milousa pote ena pragma pou me kanei na 8elo na min tis milao einai oti tis leo kati apo ta palia opos ginotan k to allazei to kanei pio 8etiko pio omorfo giati den tin simferi ase omorfia mou tragika pragmata. kane me sto fb add an 8es na milame olga katsanou legome k opia alli kopela 8elei mporei na me kanei sou euxome dumani k oxi na min girisis ksana aaa k oso gia to filoksenoumeni emena otan emena mazi tis anti na boi8ai emena k ton antra mou pou eixame ena paidi mazi ebaze ola ta eksoda sta misa den mas emena oute euro k to ksulo ksulo mprosta ston antra mou ase pou me eixe kanei k douliko!!!!!KALI DUNAMI k min girisis!!!
Πραγματικα ειναι σαν να διαβαζω κατι που εχει γραψει ο αντρας μου,ιδια λογια,ιδια αντιμετωπιση.Οταν δουλευε ολα ηταν μια χαρα, οταν δεν ειχε δουλεια ηταν βαρος για ολα οσα ειπες.Για ολα εφταιγε εκεινος,για τους καυγαδες των γονιων του,για το οτι δεν ειχαν χρηματα,ηταν @#$%&χαρακτηρας,τσαπατσουλης, τεμπελης και αλλα χειροτερα.Σπιτι τους εμεινα για ενα χρονο οταν φτιαχναμε το σπιτι μας(δεν θα μεναμε τοσο ηταν για 2-3 μηνες για να μη πληρωνουμε ενοικιο και ενα μηνα ακομα,λιγο ακομα εγινε ενας χρονος), περασα τις χειροτερες στιγμες τις ζωης μου κοντεψα να τρελαθω.Δημιουργουσε συνεχεια προβληματα με ολους,της εφταιγε ο αντρας μου,εγω, οι γονεις μου, οι φιλοι μου,εκ των υστερων καταλαβα οτι ηθελε να μας ελεγχει ολους και τα παντα να γινονται με το δικο της τροπο και οτανδεν γινονταν εκανε υστεριες,τους εβριζε ολους κλπ.Τα πραγματα εφτασαν στα ακρα καποια στιγμη που εβρισε τους γονεις μου γιατι επρεπε να της παιρνουν την αδεια για να ερχονται να μας βλεπουν.Κοντεψαμε να χωρισουμε απειρες φορες χωρις να εχουμε μεταξυ μας προβληματα.Τελικα η λυση ηταν να τη βγαλουμε απτη ζωη μας(και μενουμε μερικα στενα μακρυα),εχουν περασει ηδη 4 χρονια,ουτε στο γαμο μας δεν ηρθαν.Ο αντρας μου παλευε 2 χρονια με βαριας μορφης καταθλιψη με βαρια αντικαταθλιπτικα, η οποια βεβαια ηταν απο χρονια και ξεσπασε μετα τα τελευταια επεισοδια και εγω παθαινα μικρες κρισεις πανικου, οι γονεις μου κοντεψαν να πανε στο νοσοκομειο,γενικα οαραλιγο να μας τρελανει ολους.Ολα πλεον ειναι ηρεμα και μακραν καλυτερα χωρις εκεινη,εχουμε βρει την ησυχια μας χωρις εκεινη.Εχοντας βρει τους ρυθμους μας μπορουμε να πουμε οτι δεν τη μισουμε, να ειναι καλα εκει που ειναι, αλλα μακρυα απο μας.Τωρα περιμενουμε το πρωτο μας παιδακι και θελουμε να προστατεψουμε πανω απολα εκεινο.Συγνωμη για την πολυλογια.Προσπαθησε να βρεις τον εαυτο σου να παρεις τη ζωη στα χερια σου και ολα θα πανε καλα,θα δεις οτι δεν την εχεις καμια αναγκη και μετα αποφασιζεις με ποιο τροπο θα ειναι στη ζωη σου η οχι.
Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να σε βάζει αντιμέτωπο με τον εαυτό σου, ειδικά αν πρόκειται για την ίδια σου τη μάνα. Αυτό το "Ισως να εφταιγα και εγω που ειμαι τοσο πολυ ευαισθητη και πληγωνομαι ευκολα.." δείχνει ενοχή. Δεν φταις σε τίποτα εσύ, πάρ' το απόφαση όσο είναι καιρός!! Μια ζωή πάλευα να καταλάβω σε τι φταίω στη σχέση μου με τη μητέρα μου. Τελικά δεν ήμουν εγώ το "κακό παιδί" (που μόνο κακό δεν μπορούσες να με πεις, αλλά το αντίθετο), αλλά εκείνη η ψυχασθενής. Κατηγορώ και όλους τους κοντινούς που ζούσαν την κατάσταση και δεν έκαναν τίποτα τελικά, παρά μόνο έμεινα εγώ με τον αδερφό μου να πρέπει ως "ενήλικες" να φροντίσουμε τους εαυτούς μας έχοντας ζήσει πολύ άσχημες βίαιες (και ψυχολογικά) καταστάσεις. Τη μισώ, ναι τη μισώ και δε ντρέπομαι να το πω, γιατί κατέστρεψε την ψυχή μου. Δεν υπάρχει πια στη ζωή μου. Μου στέλνει ένα μήνυμα σε γενέθλια και γιορτές αλλά εγώ δε θέλω την παραμικρή επικοινωνία. Αλλά ώρα να το βάλω πάλι στο ντουλαπάκι για να μη μεταφέρω αρνητικά συναισθήματα στο αγέννητο μωρό μου. Δε φοβάμαι μη γίνω σαν αυτή, το ξέρω ότι δε θα γίνω, έχω τόση πολλή αγάπη να δώσω! Η λέξη "μαμά" επιτέλους θα αποκτήσει άλλο νόημα για μένα!
Λυπάμαι που νιώθεις έτσι!!! Είναι πολύ καλό που το αναγνωρίζεις και το εκφράζεις!!Η γνώμη μου είναι [ξέρω δεν μου τη ζήτησες,απλώς ίσως κάπως ,κάποτε σε βοηθούσε!]πως αν το κρύβεις πάντα στο ντουλαπάκι και δεν το αντιμετωπίσεις θα σε κυνηγάει συνέχεια!!κι όσο και να μην το παραδέχεσαι,θα σε πληγώνει πάντα!!!Καλύτερα να πεις στην μητέρα σου αυτά που νιώθεις!!!Πάρτην τηλέφωνο και πές τα!!!Η ανακούφιση θα είναι μεγάλη!Αυτά που δεν αντιμετωπίζουμε μας τρώνε από μέσα!!!Η συγχώρεση είναι μεγάλη αρετή!Οταν θα νιώσεις ετοιμη κάντο και θα με θυμηθείς!Ισως σε βοηθήσει αργότερα το μωράκι σου να μαλακώσεις και συγχωρήσεις!!! ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΜΑΜΑ!!!ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ ΟΤΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΟΥ ΗΔΗ ΤΟ ΞΕΡΕΙ!!! Με πολλή αγάπη
Κορίτσια αυτό έκανα εγώ με την μάνα μου αισίως στα 42 μου!!! Μου πηρε τόσα χρόνια για να της πω όλα τα λάθη που έκανε με μένα,πάνω σε μένα,προκειμένου να ζήσει αυτή τη ζωή της άνετα,επιλέγοντας έναν πατριό για μένα βάναυσο και σκληρό όσο ένα κτήνος και αποξενώνοντάς με από τον πατέρα μου! Δεν είναι μάνα μου,είναι η γυναίκα που με γέννησε και τίποτα άλλο.Από 6 μηνών ταλαιπωριέμαι....ΜΗΝ ΤΑ ΚΡΑΤΑΤΕ ΣΕ ΝΤΟΥΛΑΠΑΚΙΑ ΚΑΙ ΚΡΥΠΤΕΣ!!!!ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ!!!ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΤΕ ΤΟ ΚΑΙ ΔΩΣΤΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΑΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ!ΝΑΙ!Τρία κορίτσια είναι αποδέκτες της πραγματικής μητρικής αγάπης που τους δίνω!Αυτής που στερήθηκα εγώ και παίρνω εγώ από τα παιδιά μου!
i diki m istoria...(((..distixws aravwniastika kapoion p den agapisa pote m..vrika dinami xwrisa..ala distixws epestreya pisw stin mana m... ala emena m kani xirotera..k egw t akousa panw apo xilies fores oti eimai po....panta me sigkrini........otan filaxw lefta tha figw k egw......
Μια μάνα χαιδευει, αγαπαει, φροντιζει, φιλαει, λεει γλυκολογα στο παιδι της.Δεν το βριζει, δεν το κακομεταχειριζεται ψυχοσωματικά. Ευχομαι πραγματικά να καταφερεις να ζησεις την ζωη σου ομορφα μακρια ή κοντα στην μανα σου κ να βρεις τον "δρομο" σου με ηρεμια κα συνεση! Σου ευχομαι οτι καλυτερο...καλη δυναμη Ειμαι η L, 28 χρονων κ μαμα μιας 15 μηνων κορουλας.
Διαβασα την ιστορια σου και θυμηθηκα...εμενα. Και εγω ειμαι 24...με τρεις προσπαθεις να "ξεφυγω" απο το σπιτι. Τα ιδια προβληματα υποθετω..ημουν βαρος,και το γεγονος οτι απο τα 8μου ετρωγα ξυλο απο το πατριο μου...δεν ηταν τιποτα.Στην τριτη προσπαθεια ημουν 22 και απλα οταν εγινε το "ατυχημα" βρεθηκα με αιματα ξαφνικα...καταλαβα οτι δεν παει αλλο,μαζεψα τα πραγματα μου,πηρα την βαλιτσα στο χερι και εφυγα χωρις να ξερω το που,χωρις χαρτια,και με 5 ευρω.Δυσκολο πολυ δυσκολο γιατι ειδηκα αν δεν εχεις κανεναν και απο που να πιαστεις...φοβασαι οτι θα ξαναγυρισεις και παλι στα τα ιδια. Μην φοβασαι να ξαναρχησεις...καντο τωρα πριν να ειναι αργα για τον εσωτερικο σου κοσμο. Και ολα θα ερθουν οσο και αν δεν το πιστευεις τωρα. Απο προσωπικη εμπειρια στο λεω...περασα δυσκολα..πολυ...ψυχολογικα νομιζα οτι θα τρελαθω...!!!αλλα δεν τρελαθηκα...η τυχη γυρισε...μου εφερε τον μοναδικο ανδρα που αγαπησα και αγαπουσα πολλα χρονια..παντρευτικαμε...περασαμε πολλα με τα ψυχικα μου ανεβοκαταβασματα και τωρα οσο περναει ο καιρος ισορροπω...!!!...και απλα τωρα που περημενω το παιδακι μας βλεπω πιο καθαρα τα πραγματα και με βοηθαει αυτο!! Στα λεω για να ξερεις οτι θα τα καταφερεις και μονη σου να σταθεις και σου ευχομαι οτι καλυτερο!!!!
Μπορώ να καταλάβω ένα παιδί που "φεύγει¨από τους γονείς του, όμως με τίποτα δεν μπορώ να δεχτώ μια μάνα να φεύγει από το παιδί της. Μου φαίνεται αδιανόητο, λυπάμαι για την οικογένεια σου και σε σένα θέλω να δώσω συγχαρητήρια που είσαι δυνατή. Επίσης μου φαίνεται περίεργο το "μ'αγαπάει με τον τρόπο της". Πόσους τρόπους έχει η κατάσταση που σε έχουν φέρει? Ενα δρόμο έχει η αγάπη της μάνας...Εχω χάσει τη μαμά μου πριν 9 μήνες περίπου και η πρώτη σκέψη που έχω αυτή τη στιγμή είναι ότι η μαμά μου έπρεπε να έχει 10 παιδιά ή 20 δεν ξέρω...τόση αγάπη είχε και για μένα και τις αδερφές μου. Δεν ξέρω αν με καταλαβαίνεις τι θέλω να πω... αυτό δεν τελειώνει...ή το ΄χεις τελικά ή δεν το χεις. Σου εύχομαι καλή τύχη και να είσαι πάντα περήφανη για σένα!
Δυστυχώς έχω και εγώ μια παρόμοια ιστορία..Αισθάνεσαι οτι είσαι ορφανή μερικές στιγμές γιατί δεν υπάρχει δέσιμο.Κάποιες γυναίκες δεν αντέχουν την μητρότητα και βλέπουν τα παιδιά τους ανταγωνιστικά. Ένας ψυχίατρος μου είχε πεί οτί για να πετάξω ψηλά πρέπει να φύγω από ένα τέτοιο περιβάλλον. Εγώ βέβαια άργησα πόλυ μέχρι να φύγω αλλά εχω δεί μεγάλη αλλαγή στη ζωή μου. Έχω κρατήσει κατι που μου είχε πεί μία φίλη μου, είχε ζήσει από κοντά όλες τις φασαρίες,"αν δεν θέλεις να της ξαναμιλήσεις δεν πειράζει αλλά προσπάθησε να την συγχωρήσεις για να είναι καλά η ψυχή σου". Είμαι σίγουρη οτι θα τα καταφέρεις μόνη σου.
Dustuxws se katalabenw.alla den mporw na sygxwrhsw.pote den eixa thn shmasia ths.31 xronia eimai anikanh gia ekeinh.akoma k twra me dio mwra sta xeria k douleia akoma se kathe eukairia gia authn den mporw na kanw tipota.giauto omws apo ta pente mou thn paleuw monh mou.giauto o pateras mou leei oti ola ta exw karaferei monh mou.alla oute auton ton sugxwrw.htan spiti meta thn douleia.den eblepe?den milage?den kserw.mekanan sako tou box kai mia pugmaxia dikia tous katelhkse maxh gia mena me thn zwh.
Να φανεις δυνατη να κανεις οτι μπορεις για να σταθεις στα ποδια σου.Δυστηχως δεν ειναι ολοι οι ανθρωποι καταληλοι για να γινουν γονεις.Ειμαι σιγουρη ομως πως οταν εσυ γινεις μανουλα θα εισαι πολυ τρυφερη με τα παιδακια σου και θα τους δωσεις ολη την αγαπη που δεν πηρες εσυ κι ετσι θα γεμησει και η δικη σου η ψυχουλα.
καλησπερα,εχω περασει σχεδον τα ιδια,σκεφτηκα πολλες φορες να γραψω και την δικη μου ιστορια αλλα δεν ειχα το κουραγιο,εμενα το χειροτερο ειναι οτι ειχαν χωρισει οι γονεις μου και αποδεκτης ολων των νευρων της ημουν εγω.εγινα μαμα και καθε μερα προσευχομαι να μην γινω σαν αυτην. παρολο που μιλαμε ακομα δεν της συγχωρω αυτα που μου εκανε.εχω ακουσει πολλα ασχημα λογια απο το στομα της,το αποκορυφωμα ηταν οταν εμεινα εγκυος, εχει κανει και αυτη ενα παιδακι απο δευτερο γαμο και ειναι σχεδον 2 τωρα και εγω 24, δεν με πειραξε καθολου, οταν της ειπα οτι ειμαι εγκυος αντι να χαρει να πει κατι που μολις ειχα φυγει και με τον αντρα μου σε αλλη χωρα, με ρωτησε γιατι δεν εχουν τα περιπτερα προφυλακτικα!μαλιστα ειχε συναντηθει με την κολλητη μου και της ειπε αν δεν ειχαν λεφτα για προφυλαξεις να μου ζητουσαν,θα τους εδινα εγω!φυσικα τωρα αφου δεν της μιλουσα ενα διαστημα αρχισε να προσπαθει να γινει η γλυκεια γιαγια,αλλα τα αγκαθια μενουν. ευχομαι να μην χασεις το κουραγιο και την δυναμη σου να μεινεις μακρια της,εγω δεν τα καταφερα παρα μονο οταν φυγαμε μαζι με τον αντρα μου.αν θελησεις να μιλησεις σε καποια που περασε τα ιδια ειμαι εδω.
Δεν μπορώ να σου πω, δεν ξέρω, αν πήρες την σωστή ή λάθος απόφαση. Αυτό το ξερεις εσύ κ ο χρονος θα το δείξει. Απλώς ελπίζω να είναι μια συνειδητοποιημενη απόφαση! Γιατί εκτός από την πρώτη φορά που το εσκασες στα 15 κ σε βρήκε η αστυνομία, τις άλλες φορές γυρισες από μόνη σου κ σίγουρα κρύβετε κάποιος λόγος πίσω από την επιστροφή σου. Ελπίζω να τι σκεφτηκες καλα κ να έχεις αντιληφθεί ποιος ήταν αυτός ο λόγος κ να τον έχεις επεξεργαστεί μέσα σου καλά. Επίσης αν δεν τα έχεις βρει με τον εαυτό σου, αν δεν ξερεις ποια εισαι κ τι ακριβώς θέλεις τότε φοβάμαι ότι αργά ή γρήγορα κ πάλι θα νοιώσεις αδύναμη κ θα γυρίσεις πίσω στην ασφάλεια του σπιτιού σου, όσο περίεργο κ εξωφρενικό μπορεί να σου ακούγεται αυτό τώρα! Γιατί σίγουρα νοιώθεις κάποια πράματα για την μαμα σου. Η συμβουλή μου είναι αν μπορείς εκεί που εισαι τώρα να βρεις να μιλήσεις με μια ψυχολόγο, πιστεύω ότι θα σε βοηθήσει πολύ περισσότερο από εμάς. Καλή τύχη!
Εγώ πάλι πιστεύω ότι ο λόγος που γύριζε πίσω είναι η έλλειψη αυτοπεποίθησης και η ανασφάλεια που της τρέφει όλα αυτά τα χρόνια η συμπεριφορά της μάνας της.Και μια μάνα που λέγεται μάνα δεν βρίζει το παιδί της με τους χαρακτηρισμούς που μας περιγράφει παραπάνω.Οι γονείς όπως απαιτούν τον σεβασμό από τα παιδιά τους έτσι πρέπει και να τον προσφέρουν στα παιδιά τους.Τον σεβασμό δεν τον απαιτείς , τον κερδίζεις. Πολλές φορές όντως οι γονείς και περισσότερο οι μανάδες προς τις κόρες έχουν μια ανταγωνιστικότητα.Αν είναι δυνατόν;Να ανταγωνίζεσαι και να ζηλεύεις το παιδί σου;Ίσως η συγκεκριμένη να στερήθηκε πολλά μέσα στο γάμο λόγω της κοινωνίας που θα την ανάγκασε να παντρευτεί και να κάνει οικογένεια μικρή και επειδή η κόρη της ζει σε μια πιο φιλελευθερη εποχή όπου μπορεί να βγαίνει και να πίνει ελεύθερα το ποτό της,να την ζηλεύει και βγάζει τα απωθημένα της σε εκείνην.Ίσα - ίσα πρέπει να την στηρίζει και να προσπαθήσει πάντα με μέτρο να μην κάνει τα λάθη που έκανε η ίδια.Να την συμβουλεύει, να είναι δίπλα της και όλα αυτά που πρέπει να κάνει ένας γονιός πέρα από το να του προσφέρει τη στέγη,το φαγητό και τον ύπνο. Θα μπορούσα να μιλάω ώρες για αυτά γιατί και εγώ έχω βιώσει ατελείωτες διαφωνίες και χάσμα με την μητέρα μου κυρίως.Ίσως υπήρξα πιο δυνατή από τη Μ. για να τα αντιμετωπίσω αλλά δεν παύουν να σου μένουν και να σε πληγώνουν όταν τα σκέφτεσαι.Πολλές φορές σκέφτομαι ότι λόγω αυτών των καταστάσεων ωρίμασα πριν την ώρα μου γιατί πολλές φορές σκεφτόμουνα ότι τους διαπαιδαγωγούσα εγώ και όχι εκείνοι εμένα. Για μένα, πρέπει να την συγχωρέσει αλλά αν μπορεί να μείνει για λίγ μακριά της για να βρει και η κοπέλα τις ισορροπίες της.Είναι 24 χρόνων και όσο πληγώνεται αυτό σίγουρα θα έχει αντίκτυπο στις μετέπειτα σχέσεις της με το αντίθετο φύλο.
ωχ πουλακι μου,ευχομαι η ζωη απο δω και περα να σου φερει οτι στερηθηκες μεσω του μελλοντικου σου αντρα και των παιδιων που θα κανεις...δεν εχω επαφες με τους γονεις μου 3 χρονια τωρα και σε νιωθω..ομως ειλικρινα ειμαι τοσο πολυ ευτυχισμενη με την δικη μου οικογενεια που πλεον δεν μου καιγεται καρφι...και ναι τελικα περναει αυτη η στενοχωρια...οκ!καπου καπου με πιανει το παραπονο αλλα διαρκει λιγο...μην ζητιανευεις ποτε την αγαπη των αλλων οποιοι και αν ειναι αυτοι...οποιος αγαπαει ειναι εκει και σε στηριζει μα πανω απολα σε σεβεται!!οπου βλεπεις το αντιθετο απλα φευγεις ...καλο κουραγιο θα το χρειαστεις..θαναι δυσκολο ομως θυμησου ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΗ Η ΜΠΟΡΑ ... :-)