Όταν ο θηλασμός γίνεται μαρτύριο
Ελπίζω ο τίτλος να μην θυμώσει κάποια από εσάς, γιατι πραγματικά θέλω πολύ να μοιραστώ μαζί σας τον προβληματισμό μου…
Αρχικά να ξεκινήσω λέγοντας ότι αν και δεν ήμουν καθόλου ενημερωμένη, αγάπησα πολύ τον θηλασμό και θηλασα αποκλειστικά τα 2 από τα 3 παιδάκια μου… Τους λόγους που δεν θηλασα την μια κόρη μου τον έχω γράψει εδώ
Την Συλια την θήλασα από την πρώτη μέρα που την πήρα σπίτι και την θηλάζω ακόμα και είναι ήδη 15 μηνών! Όμως κορίτσια δεν μπορώ άλλο… Δεν θέλω άλλο! Έχει εξελιχθεί σε μαρτύριο πια για μένα…
Η Σύλια θηλάζει συνέχεια και απαιτεί να θηλάσει οχι πάντα με όμορφο τρόπο! Φωνάζει, ουρλιάζει, κλαίει μέχρι να περάσει το δικό της! Ενώ τρωωει κανονικά τα πάντα πια, εκείνη θέλει να θηλάζει συνέχεια! Η αλήθεια είναι οτι έχω πολύ γαλα και για να ειμαι ειλικρινής με την συχνότητα που θηλάζει, νομίζω θα εχω για πολύ καιρό ακόμα..
Εγώ θέλω όμως να σταματήσω… Ξέρω οτι πολλές απο εσας θα πειτε οτι δεν κάνω το σωστο, ομως οταν σταματάει να ειναι ευχάριστος ο θηλασμός, δεν πρεπει να τελειώνει; Δεν εχω αλλη υπομονή! Για να σας δώσω να καταλάβετε, τρώει πρωινό μετα απο λιγο θελει αγκαλιά και να θηλάσει, το μεσημέρι μετα το γευμα ξαπλώνουμε για να κοιμηθεί και θηλαζει τουλάχιστον μισή ώρα, το απόγευμα το ίδιο και φυσικά το βράδυ… Αχ το βράδυ τρωει ασταμάτητα και αυτός ειναι ο λόγος που κοιμάται μαζι μου! Ξυπνάει συνέχεια για να πιει γάλα.. Μαρτύριο κανονικό!
Ακόμα και οταν είμαστε εξω τραβάει με μανια την μπλούζα μου εάν αρνηθώ να την θηλασω!
Προσπάθησα να σταματήσω σταδιακά αλλα αρνείται.. Σκέφτηκα μέχρι και με χάπι να κόψω το γάλα για να το παρει απόφασή αλλα φοβάμαι μην «σοκαριστει»!
Θελω την βοήθεια σας κοριτσια.. Τι να κανω; Οτι θελω να σταματήσω να θηλαζω ειναι δεδομενο, θελω να με βοηθήσετε με εμπειρίες σας ωστε να το κανω πιο ανώδυνο για το κοριτσάκι μου…
Περιμένω με αγωνία τις εμπειρίες σας!
Βίβιαν
Μάλλον έχει περάσει αρκετός καιρός και πιθανόν να έχεις λύσει το πρόβλημα σου αλλά εγώ μόλις τα κατάφερα και θα σου πω τι έκανα μήπως και βοηθηθείς. 1)Δοκίμασα δύο διαφορετικά μπιμπερό, το ένα ούτε να το βάλει στο στόμα του. 2)Το ανέθεσα στον άντρα μου γιατί από εμένα δεν το δεχόταν με τίποτα. Και επειδή ο άντρας μου δούλευε κανονικά, του έδινε γάλα τις ώρες που ήταν σπίτι, απόγευμα και βράδυ συνήθως και όσο δεν έπινε του το έφτιαχνα κρέμα ρυζάλευρο. 3)Του έβαζα στο μπιμπερό δικό μου γάλα και όταν άρχισε να το δέχεται του πρόσθετα σιγά σιγά ξένο γάλα και το βράδυ τον θήλαζα γιατί ξυπνούσε και συχνά και μην ξεσηκωθούμε τελείως. Μέχρι που το δέχθηκε το σκέτο ξένο και του έκοψα και το νυχτερινό θηλασμό. Εμένα βέβαια είναι πιο μικρός (9 μηνών) αλλά και πάλι δυσκολεύτηκα πολύ και ακόμα και τώρα, μετά από ένα μήνα προσπαθειών πίνει 100 ml. Εκτός αν τον πιάσω στον ύπνο και πιεί 180 περίπου. Καλή επιτυχία. Και καλό θα ήταν οι υπόλοιπες να σταματήσουν τις βλακείες του τύπου "λοιπον ψθχοθεραπεια ολες ή συνεχιστε να ικανοποιειται το εγω σας βασανιζοντας τα παιδια σας. δεν θελεις πραγματικα να το κοψεις γλυκια μου κατα βαθος εσενα σου αρεσει. " γιατί δεν ξέρουν τι περνάμε εμείς που βλέπουμε το παιδί μας να μην θέλει ΚΑΘΟΛΟΥ το μπιμπερό και να μην πίνει καθόλου υγρά και να φοβόμαστε μην πάθει καμία αφυδάτωση. αν δεν ξέρουμε ας μην μιλάμε!
ποτε δεν καταλαβα σε τι εξυπηρετει ο θηλασμος πανω απο τους εξι μηνες. οταν ενα παιδι αρχιζει να τρωει σημαινει οτι αρχιζει και απογαλακτιζεται. που σημαινει οτι ο θηλαμος παπαλα. νομιζω οτι με το να το συνεχιζεται κοριτσια εξυπηρετειτε δικες αναγκες και οχι του παιδιου, κανενα ζωο μετα τον απογαλακτισμο του δεν συνεχιζει να θηλαζει. λοιπον ψθχοθεραπεια ολες ή συνεχιστε να ικανοποιειται το εγω σας βασανιζοντας τα παιδια σας. δεν θελεις πραγματικα να το κοψεις γλυκια μου κατα βαθος εσενα σου αρεσει. και δε νομιζω το μωρο να σοκαριστει .τζαμπα φοβασαι. θα το ξεπερασει. οσο πιο μικρο τοσο πιο καλα. καλο ξεμπερδεμα
Πώς φαίνεται ότι δεν έχεις θηλάσει ποτέ παιδί.. γεμίσαμε ανιδεους με άποψη έχω να πω!
νομίζω πως αμα θηλάζεις πρωί κ βράδυ μόνο είναι καλύτερο διότι το παιδι πινει γάλα μητρικο αντι για γευμα , ενω αν θηλαζεις ολη την ημερα μαλλον το βλέπει τον θηλασμό ως πιπίλα 'η ως μέσο σύνδεσης μαζί σου... προσπάθησε να λείπεις οταν ερχεται εκεινη η ωρα, πχ πανε σουπερμαρκετ, η πατε μαζι στην παιδική χαρα ωστε να ειναι η ιδια αποσχολημενη.... σιγα σιγα μειωνε την ωρα του ταισματος και μην ξεχνας να δειχνεις την αγαπη σου στο παιδι συνεχεια με αγκαλιες κλπ επισης μπορείς να της δωσεις κατι καινουργιο να φαει για να ξεχαστει...ή να ξεκινήσετε μια νεα δραστηριότητα μαζι...πχ φτιαξτε μπισκοτακια μαζι... ο απογαλακτισμος ειναι δυσκολος οταν ειναι ο θηλασμος ολη την ημερα...επισης μπορεις να βγαζεις το γαλα με θηλαστρο κ να της το δινεις ετσι...κ αμα ρωτησει γιατι, πες της πως πονας απο τα δοντακια της...και επειδη θελεις να την ευχαριστησεις της δινεις το γαλα σου σε μπιμπερο....
...εγω θηλασα την κορη μου τρια χρονια και καταφερα με πολυ κοπο να την απογαλακτισω γιατι επρεπε,μιας και ημουν εγκυος στον εβδομο μηνα!!!προσπαθησα βεβαια απο την αρχη της εγκυμοσυνης να κοψω το θηλασμο,αλλα ηταν αδυνατο!η μικρη μου ηταν απολυτως εξαρτημενη απο μενα,το βραδυ για να κοιμηθει επρεπε οπωσδηποτε να θηλασει και γενικα θηλαζε παντου και οσο ηθελε...χρειαστηκε πανω απο ενα μηνα για νατα καταφερω ετσι ωστε να γινει σταδιακα και χωρις να σοκαριστει το παιδι...πως τα καταφερα;;;στην αρχη απεφευγα τον θηλασμο οσο μπορουσα,δινοντας της κατι αλλο εκεινη την ωρα,για να μειωθει και το γαλα,το οποιο ερρεε αφθονο,παρολο που ημουν ηδη εγκυος,και καποιες φορες εβαφα λιγο τη θηλη με ενα κοκκινο κραγιον!!!!!!Αυτο ηταν η απολυτη επιτυχια,οτον το εβλεπε η μικρη ελεγε,οταν θα γινει θα πιω!Ετσι σιγα σιγα,με απειρη υπομονη και ατελειωτες βολτες τα μεσανυχτα για να αποκοιμηθει, τα καταφεραμε!!!!Βεβαια μετα απο 2 μηνες αρχισα να θηλαζω ξανα το νεογεννητο γιο μου!!!!Τωρα που και τα τρια παιδακια μου ξεπεταχτηκαν μου λειπει αφανταστα η περιοδος του θηλασμου!!!!Μανουλες θηλαστε τα μωρακια σας οσο θελουν,παντου και παντα!!!!Ειναι το υπερτατο δωρο που μπορουμε να κανουμε στα παιδακια μας!!
Μπράβο σου που είχες το σθένος, την αντοχή και την υπομονή να θηλάσεις τόσο πολύ τα παιδάκια σου. Ωστόσο σε γενικότερες γραμμές, όσο περισσότερο μεγαλώνει ένα παιδί, τόσο δυσκολότερος είναι ο πλήρης απογαλακτισμός. Δική μου άποψη είναι πως πρέπει να υπάρχει μέτρο σε όλα. Ο νόμος της φύσης σε όλα τα θηλαστικά είναι πως οι μητέρες θηλάζουν έως ότου τα μικρά τους είναι σε θέση να προσλάβουν άλλες τροφές. Έτσι λοιπόν και εμείς. Το μητρικό γάλα είναι αναντικατάστατο και προορισμένο από τη φύση να θρέφει τα μωρά μέχρι να μπορέσουν να φάνε στέρεες τροφές. Για μένα είναι υπερβολή λοιπόν, ένα παιδί να θηλάζει (και ειδικότερα "όπου θέλει και όποτε θέλει") ακόμη και όταν είναι σε θέση να φάει πιτσίνια για παράδειγμα! Σύμφωνα με τους γιατρούς το γάλα το δίνουμε γιατί είναι μια εύκολη τροφή που προσφέρει σε αρκετή ποσότητα το ασβέστιο που χρειαζόμαστε, τίποτα παραπάνω. Πόσο λοιπόν να θηλάζουμε τα παιδιά μας, άντε και μέχρι να τελειώσουν το δημοτικό επειδή αυτό είναι το υπέρτατο δώρο που μπορούμε να τους κάνουμε; Συγγνώμη, αλλά το υπέρτατο δώρο που μπορείς να κάνεις στο παιδί σου από μια (μικρή) ηλικία και μετά είναι να το μεγαλώνεις με πολλή αγάπη μέσα σε ένα υγιές περιβάλλον, να το κάνεις ευτυχισμένο και ανεξάρτητο! Ο θηλασμός σε μεγάλη ηλικία μόνο ανεξαρτητοποίηση δε φέρνει. Υπάρχουν μητέρες που δεν κατάφεραν, δεν μπόρεσαν ή δε θέλησαν να θηλάσουν ως τα 2 ή 3 ή 4 ή όσα άλλα χρόνια τα παιδιά τους, δε θεωρώ πως τους στέρησαν κάποιο υπέρτατο δώρο.
Συγγνώμη αλλά για να μην παρεξηγηθώ, διευκρινίζω πως μιλάω για το θηλασμό όταν το παιδί έχει αρχίσει πια να μεγαλώνει οπότε και πρέπει να ανεξαρτητοποιείται (δηλ 2 -3 και άνω)!
μια γνωστη μου πηρε ενα μπλε υγρο απο το φαρμακειο δεν θυμαμαι πως το λενε ειναι κατι σαν μελανιτο οποιο το βαζεις στο στηθος κ δεν πλησιαζει το μωρο..αλλα κ παλι αν θελει να πιει δεν ειναι επικυνδινο..
Βίβιαν μην στενοχωριέσαι για τον θηλασμό. Νομίζω το πρόβλημα είναι ότι η μικρή σου αρνείται να ανεξαρτητοποιηθεί και προσκολάται απαιτητικά σε σένα μέσω του θηλασμού. Δεν είμαι και ειδικός. Την χαζογνώμη μου λεω. Αλλά νομίζω ότι τα γεγονότα που περιγράφεις οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο θηλασμός έχει μεταβληθεί αποκλειστικά σε μέσο ηρεμίας και ασφάλειας (σαν την πιπίλα) και έχει χάσει τη διατροφική του σημασία. Και είναι μέσο ηρεμίας και ασφάλειας, αλλά ως ποια ηλικία είναι οκ αυτό? Κι αν το παιδί παρουσιάζει τέτοια συμπεριφορά μήπως πρέπει να τερματίζεται ο θηλασμός? Δεν ξέρω. Ίσως η ειδικός περί θεμάτων θηλασμού που γράφει στο blog να σε βοηθήσει καλύτερα από εμάς. Good luck!