Η Νεραϊδοδοντίτσα και το χαμένο δόντι

Η Νεραϊδοδοντίτσα και το χαμένο δόντι

της Χρυσής Στεργιάκου

1 bio 3 και αρχίζει η ιστορία! 

Πριν καιρό στην χώρα των ροδιών είχε το σπιτάκι της σε μια ροδιά η Νεραϊδοδοντίτσα. Η όμορφη ροδιά είχε χιλιάδες κόκκινα λουλουδάκια. Δεν ήταν ότι & ότι λουλουδάκια… ήταν μαγικά! Κάθε λουλουδάκι αντιστοιχούσε σε κάθε παιδάκι που ζούσε στον πλανήτη Γη.

Ένα βράδυ η Νεραϊδοδοντίτσα ξάπλωνε στο νεραϊδοκρέβατο της και συνομιλούσε με τους φίλους της τ΄ αστεράκια. Ξάφνου άρχισε να αναβοσβήνει ένα από τα χιλιάδες κόκκινα λουλουδάκια.

«Αχ ωραία» αναφώνησε η Νεραϊδοδοντίτσα και με μιας σηκώθηκε από το νεραϊδοκρέβατο της, τεντώθηκε, χτύπησε δυνατά τα φτερά της και πέταξε ψηλά στον ουρανό. Σε χρόνο μαγικό, που κανείς δεν το καταλαβαίνει, η νεραϊδοδοντίτσα βρισκόταν στο δωμάτιο του μικρού αγοριού που πριν λίγο είχε βγάλει το πρώτο του δοντάκι (που δίνει την θέση του σ ΄ενα καινούργιο και γερό δοντάκι).

«Κοιμάται ο γλυκός μου» είπε με αγάπη βλέποντας το μικρό αγόρι. «Ας βιαστώ» είπε και έβαλε απαλά το νεραϊδόχερο της κάτω από το μαξιλάρι του μικρού… μα πουθενά το δοντάκι.

«Μήπως μπερδεύτηκε μέσα στα σκεπάσματα;» σκέφτηκε και σήκωσε απαλά το πάπλωμα του μικρού. Κοίταξε προσεχτικά μα.. πουθενά το δοντάκι. Άρχισε να ανησυχεί πολύ.

«Η ώρα περνά και πρέπει να βιαστώ» είπε και ξεκίνησε να ψάχνει το πάτωμα του παιδικού δωματίου, αλλά μάταια το δοντάκι δεν ήταν εκεί.

«Τελευταία μου ελπίδα είναι τα παιχνίδια» ψιθύρισε και άρχισε να τα βγάζει απο τα συρτάρια και από τα κουτιά τους μα… το δόντι άφαντο!

«Αχ,τι θα κάνω; Πρέπει να βρω το δοντάκι και να το πάω στο χωριό των Πρωτόδοντων.. το περιμένουνε» έλεγε και ξανάλεγε και τα παιχνίδια μάζευε. Όλα πρέπει να γίνουν γρήγορα… το δόντι να βρεθεί, το δώρο να δωθεί.

Τικ τακ το ρολόι χτυπά και η ώρα περνά!

«Βοηθήστε με παιδιά, πού να ψάξω ξανά;«

«Σωστά» φωνάζει η νεραϊδοδοντίτσα ,»μπράβο παιδιά, εκεί δεν έψαξα..«

Πηγαίνει σιγά σιγά πάνω από το αγοράκι και απαλά του χαϊδεύει τα μαλλιά και… να ΄σου το δοντάκι είχε μπλεχτεί στου αγοριού το μαλλάκι!! Έτσι λοιπόν στα γρήγορα γιατί κόντευε να ξημερώσει άφησε το δώρο του μικρού και σ΄ ένα μαγικό λουλουδάκι έκλεισε το δοντάκι! Πέταξε μακριά και γρήγορα πριν ξημερώσει το δοντάκι να παραδώσει…