Αγαπητή μέλλουσα για πρώτη φορά μαμά

Αγαπητή μέλλουσα για πρώτη φορά μαμά,

είμαι σίγουρη πως έρχονται στιγμές που αγχώνεσαι για το νέο ρόλο που θα αναλάβεις σε λίγο καιρό. Το ρόλο της μαμάς. Είμαι επίσης σίγουρη ότι βομβαρδίζεσαι καθημερινά από συμβουλές όπως το «Κοιμήσου τώρα που μπορείς» ή «Απόλαυσε τώρα τη ζωή σου γιατί μετά… ξεχνα οσα ήξερες»

Η αλήθεια είναι πως με το που κρατήσεις το μωρό σου στα χέρια σου, όλα πια θα γυρνούν γύρω από αυτό. Μα εγώ σήμερα σου γραφω για να σου πω πως δεν χρειάζεται να φοβάσαι, ούτε να αγχώνεσαι. Ναι, μοιάζει δύσκολο να μεγαλώνεις ένα παιδί, να προσπαθείς πια να συντονισεις την ψυχή και το σώμα σου παράλληλα με αυτό το μικρό πλασματάκι που μέρα με τη μερα μεγαλώνει. Ομως δεν είναι το τέλος του κοσμου. Αντιθέτως, είναι η αρχή ενός νέο, μαγικου κοσμου. Ενος κοσμου που ως γυναίκα έχεις προγραμματιστεί να ζήσεις, να απολαύσεις και να αντέξεις ακόμα και στις δύσκολες γωνιές του.

Αυτό μην το ξεχάσεις ποτέ: είσαι γυναίκα. Έχεις δημιουργηθεί με το μητρικό ένστικτο κρυμμένο σε ενα νοητό μπουκαλάκι στο κορμί σου, με τη μητρική αντοχή κρυμμένη στους μυες και το μυαλό σου. Έχεις τα μαγικά χέρια που κάθε μαμά έχει. Τη δύναμη της αγκαλιάς, του φιλιού σου και του κορμιού σου. Έχεις δημιουργηθεί με την ικανότητα να θρέψεις τα παιδιά σου με το γάλα που η ίδια παράγεις, μα ακόμα και να μην το καταφέρεις είσαι εσύ η ίδια και όλο σου το είναι που καθημερινά θα θρεφεις ουσιαστικά το σώμα και το πνεύμα του παιδιού σου.

Ναι, θα έρθουν και τα δύσκολα. Θα στερηθείς και τον ύπνο, θα στεναχωρηθείς με το αλλαγμένο σώμα σου, θα κλάψεις, όταν κλαίει και δεν θα ξέρεις τι έχει, θα πονεσεις με το πρώτο του καρούμπαλο, θα αγχωθείς όταν αρρωστήσει ή όταν δεν κάνει κατι που θα έπρεπε σύμφωνα με τις «οδηγιες» να κανει. Μα βασικά θα αναρωτιέσαι μερα νύχτα: τα κανω σωστά; Είμαι καλή μαμά;

Μην ψάχνεις τις απαντήσεις σε εγχειριδια ή σε συζητήσεις με άλλες μαμάδες. Ψάξτες στο βλεμμα του παιδιού σου. Θα καταλάβεις αν το παιδί σου είναι ευτυχισμένο. 

Μην ξεχνάς: το έχεις! Το έχεις πολύ περισσοτερο απ’ ότι να ισορροπείς σε ψηλοτάκουνες γόβες, να εργάζεσαι, να καθαρίζεις το σπίτι. Αν τα καταφέρνεις εκεί χωρις να σε έχει προγραμματίσει η φύση για αυτό, φαντάσου πόσο θαυμάσια θα τα πας ως μαμά.

Τον πρώτο καιρό θα είσαι εσύ και το παιδι σου. Εμπιστεύσου το και θα σε εμπιστευτεί. Άκουσε το κλάμα του, ακόμα και τη σιωπή του. Κοίταξέ το μέσα στα ματια. Μπες μέσα στην ψυχή του. Θα εκπλαγείς όταν διαπιστωσεις ότι εκείνο σου δείχνει το δρόμο. 

Κακώς οι ανθρωποι φοβόμαστε τα μωρά. Είναι τα πιο αγνά και απλά πλάσματα του κόσμου. Και για να σε χαλαρώσω και άλλο: τα δικά μου μωρά δεν μου στερησαν τον ύπνο. Δεν μου στερησαν τίποτα. Αντιθέτως… μου χάρισαν πολλά περισσότερα απ’ ότι είχα τολμήσει να φανταστω.

Καλή αρχή στο μαγικό σου ταξίδι ως μαμά! Ήδη το μεγαλώνεις μέσα στο σώμα σου, έχεις πάρει μια γεύση του πόσο κομμάτι δικό σου είναι όλο αυτο το θαυμα…

Ολίβια