Προχθες ανήμερα της γιορτής της μητέρας πήγα μια βόλτα με τον άντρα μου και τα 2 μας παιδάκια… Επειδή μας έπιασε μια ψιχάλα, σταματήσαμε για καφέ σε ένα δημοτικό αναψυκτήριο, απέναντι από την ΕΡΤ3… ναι, καλά καταλάβατε, μένουμε Θεσσαλονίκη. Στο αναψυκτήριο ήμασταν οι μόνοι πελάτες με ηλικία –άντα, ενώ όλοι οι υπόλοιποι είχαν ηλικία –ήντα προς –όντα! Καλοντυμένοι συνταξιούχοι με το κοστουμάκι τους και την τραγιάσκα τους και γριούλες υπερπαραγωγή με μαλλί κομμωτηρίου, με πεδιλάκια σετ με τσαντάκια και φυσικά πέρλες και στρας παντού! Προσπαθώ να σας βάλω στο κλίμα…
Είχα κοιμίσει το μωρό στον μάρσιπο και ο άντρας μου είχε το μεγάλο μας παιδάκι βόλτα με το ποδηλατάκι του, όταν μια εγκυούλα πέρασε από μπροστά μου… γύρισα νοσταλγικά και την κοίταξα και με κοίταξε και εκείνη, λιγάκι συνωμοτικά όπως κοιτούμε ή μία την άλλη όταν έχουμε φουσκωμένη κοιλίτσα. Δεν μου πηρε παραπάνω από λίγα δευτερόλεπτα για να καταλάβω πως η κοπέλα αυτή πωλούσε χαρτομάντιλα, για να τα βγάλει πέρα, τονίζοντας πως είναι άγαμη μητέρα. Άρχισα να ψαχουλεύω το τσαντάκι μου, που ήταν κάτω από τον μάρσιπο και το μωρό…ψάχνοντας για χρήματα…. και της έπιασα την κουβέντα….
Θα γεννήσει στο Ιπποκράτειο, όπως και ‘γω , είναι στον 8ο μήνα κλπ κλπ…. Μου είπε πως οι γονείς της την έδιωξαν όταν έμαθαν για την εγκυμοσύνη και φυσικά ο πατέρας του παιδιού άφαντος… Και συνεχίζω να ψάχνω για χρήματα…. Και μου έλεγε πως πεινάει και πως προσπαθεί να βγάλει χρήματα πουλώντας χαρτομάντιλα για να γεμίσει το στομάχι της που την τρέλαινε… και συνέχισα να ψάχνω για χρήματα για της πάρω κάτι να φάει…. αλλά δεν έβρισκα τίποτε μέσα στο τσαντάκι…. ούτε καν το κινητό μου, που το είχα αφήσει σπίτι, για να πάρω τηλέφωνο τον άντρα μου που είχε επάνω του χρήματα…. και έψαχνα να τον βρω με το βλέμμα αλλά άφαντος με την μικρή μας ποδηλάτισσα.
Η κοπέλα συνέχισε να ρωτάει στα τραπέζια με τα γερόντια, αν θέλει κάποιος να αγοράσει χαρτομάντιλα, πως είναι άγαμη μητέρα, πως πεινάει, πως είναι στον 8ο μήνα κλπ κλπ…. και τα γερόντια εκεί, ατάραχα, ούτε σήκωναν το βλέμμα να την κοιτάξουν…. λες και ήταν καμία ζητιάνα…. ήταν ντυμένη με μια ολόσωμη τζην φόρμα εγκυμοσύνης, καθαρή και τα μαλλιά της ήταν πιασμένα μια κοτσίδα…. προσπαθούσε να είναι αξιοπρεπής παρόλες τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει…
Ήρθε πάλι σε μένα δείχνοντας μου 2 ευρώ… ‘αυτά μάζεψα μόνο, ανάμεσα σε τόσο κόσμο’ είπε…. και τότε διαπίστωσα πως στο τσαντάκι μου δεν είχα τίποτε περισσότερο από 50 λεπτά σε μικρότερα κέρματα…. Και της τα έδωσα… ‘δεν χρειάζεται’ μου είπε…
Πάρ’ τα, επέμεινα…είναι όλα όσα έχω επάνω μου….
Αφού την έστειλα σε μια εκκλησία που ξέρω πως έχει συσσίτιο και πως μαζεύει ρούχα, της ευχήθηκα καλή τύχη και καλή λευτεριά…. αν και δεν ξέρω αν η τελευταία μου ευχή θα την βοηθήσει…. εδώ δεν μπορεί να συντηρήσει τον εαυτό της… τι θα κάνει με το μωρό…
Μετά από λίγο επέστρεψε και ο άντρας μου, την έψαξα αλλά είχε φύγει… πήγα σπίτι με μισή καρδια και με πολλά ερωτήματα… Γιατί δεν την βοήθησαν τα γερόντια; Γιατί δεν την βοήθησε το προσωπικό δίνοντας της κάτι να φάει; Γιατί να μην έχω ούτε ένα ευρώ πάνω μου να την βοηθήσω;
Προχθές ήταν η γιορτή της μητέρας και ΔΕΝ γιόρτασα… επειδή δεν γιόρτασε και εκείνη, επειδή πολλές ΔΕΝ γιορτάζουν… Μανούλες που δεν έχουν τίποτε και κανέναν….
Μαμά Έφη
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Πριν κάποια χρόνια δούλευα κι εγώ στη Θεσσαλονίκη και έτσι πηγαινοερχόμουν καθημερινά Λάρισα - Θεσσαλονίκη. Χρησιμοποιηούσα σε καθημερινή βάση τα ΜΜΜ. Αυτή λοιπόν η περιγραφή μου θύμισε πάρα πολύ καλά μια περίπτωση που συναντούσα κάθε μέρα μα κάθε μέρα, (καθώς και τον κ. "Μικρή Παρασκευούλα" όσε μπαίνετε σε προαστιακό τακτικά εχετε καταλάβει). Από τον Οκτώβρη μέχρι και τον Ιούνιο είχε την ίδια κοιλιά... Μαμά 'Εφη φαίνεται να έχει βαθιά αγνά συναισθήματα.
Αυτό το άρθρο, με αγγίζει πολύ, γιατί και εγώ ανύπαντρη μητέρα είμαι και όπως διαμορφώνονται οι συνθήκες, μόλις μια ανάσα από την κατάσταση της κοπέλας που περιγράφεις. Γιόρτασα όμως την ημέρα της μητέρας, όπως γιορτάζω κάθε μέρα ως μητέρα με το γιο μου, γιατί είναι μεγάλη μας τιμή, που παλεύουμε για να φέρουμε στον κόσμο και να μεγαλώσουμε - με όποιες συνθήκες - τους αυριανούς πολίτες αυτού του κόσμου. Ας κάνουμε όλοι μαζί την ημέρα της μητέρας όχι ακόμα μια μέρα για λουλουδάκια, αλλά μια αφορμή για επικοινωνία και βοήθεια από τη μια μάνα στην άλλη βοηθώντας και συντρέχοντας σε μικρά και μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε όλες μας.
Μαμά Έφη θα σε απογοητεύσω αλλά μόλις ανέρθηκες στην κυρία αυτή ήμουν σίγουρη για την περιγραφή που θα ακολουθήσει. Η συγκεκριμένη εδώ και χρόνια κυκλοφορεί με την ίδια φόρμα και την ίδια παραφουσκωμένη κοιλίτσα και λέει παντού την ίδια ιστορία. Κυκλοφορεί σε όλα τα στέκια της Θεσσαλονίκης όπου πίνουν τον καφέ ή το ποτό τους κύριοι και κυρίες με κάποια οικονομική ευχαίρεια. Από αυτούς που δε βοήθησαν το 90% την έβλεπε για πολοστή φωρά ετοιμόγεννη. Σε φιλώ!!
koritsia tin sugekrimeni kopela me tin tzin forma kai ta mallia kotsida tin exw petuxei polles fores, sto Papageorgiou, stin Aristotelous ktl, ap'oti katalava kanei ayti tin douleia,min pisteuetai panta oti sas lene!! ekmetalleuetai thn katastasi tis!!
mama efi eisai poli glikia!
κορίτσια στο θέμα της επαιτείας έχετε όλες δίκιο....ο καθένας είναι ξαφνικά κουτσός, τυφλός, με μωράκι στην κουβέρτα...αλλά πρώτη μου φορά είδα έγκυο σε τετοια κατάσταση...και φυσικά πωλούσε χαρτομάντιλα, δεν ζητούσε χρήματα (έχει μια μικρή διαφορά το ενα απο το άλλο)...ίσως να επηρεάστηκα απο τις ορμόνες μου απο την πρόσφατη εγκυμοσύνη -γέννα ..τι να πω.... πάντως όταν βλέπω παιδάκια να ζητιανεύουν ξέρω πως αν τους δώσω χρήματα, είναι σαν τα τα βγάζω στον δρόμο για άλλη μια μέρα....και απο τότε που έδωσα φαγητό σε παιδάκι και το παρέδωσε στον ''προαγωγό'' του, σταμάτησα κι αυτό.... αλλά θα ήθελα να τονίσω πως εξίσου απογοητεύτηκα απο το γεγονός πως η κατάσταση η οικονομική είναι τόοοσο τραγική σήμερα, που ενώ κάποτε δεν ήξερα πόσα χρήματα κουβαλούσα πάνω μου, τώρα δεν έχω ούτε ένα ευρώ....και σίγουρα δεν είμαι η μόνη που θέλω να βοηθήσω τους συνανθρώπους μου και δεν έχω τους πόρους....
Εγώ θα συμφωνήσω με τη ΜaΖ. Από ένα σημείο και πέρα πρέπει να έχεις μαντικές ικανότητες για να καταλάβεις ποιος σου λέει ψέμματα και ποιος όχι. Μπορεί να μην πιστέψεις κάποιον που εχει πραγματική ανάγκη. Άσε που πριν από αυτόν μπορεί να έχουν περάσει και άλλοι πολλοί και να έχεις δώσει ένα σωρό λεφτά που να μην έχεις άλλα. Ή η ίδια κοπέλα να έχει περάσει πολλές φορές από εκεί και να της έχουν ήδη δώσει και άλλες φορές ή να μην τους ενέπνευσε εμπιστοσύνη. Δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια και το θέμα χωρά πολλή κουβέντα. Όντας Αθηναία και με βασικό μου μέσο το τρένο, πιστεψέ με, έχω δει εγγυμονούσες με ψεύτικη κοιλιά ένα σωρό. Κρίμα, πραγματικά αν όντως έχει ανάγκη κάποιος και τον πάρει η μπάλα, αλλά.... Τις προάλλες κάνοντας το δρομολογιο από το σπίτι μου ως το σταθμό Μοναστηράκι, μέτρησα 16 (!) ανθρώπους που ζητούσαν ελεημοσύνη! Έμπαιναν 2-2 σε κάθε στάση εκεινη τη μέρα. Ήταν απίστευτο! Ας κάνουμε κάτι ποιο οργανωμένο για να εξαλειφθεί η ανέχεια, να προστατεύονται οι ανύπαντρες μανούλες, να υπάρχουν ιδρύματα που να βοηθάνε ουσιαστικά τους τοξικομανείς και να μπει λίγο φρένο στην ανεξέλεγκτη είσοδο των λαθρομεταναστων , ώστε να μην υπάρχουν αυτές οι εικόνες επαιτείας. Το να δίνουμε ψιλά σε όλους αυτούς που έχουν ή δεν έχουν ανάγκη εμένα προσωπικά δε μου λέει κάτι.
Δυστυχώς μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά....έχουν δει τόσα τα μάτια μας που δεν ξέρουμε τι να πιστέψουμε...Η αλήθεια είναι πως στη Θεσσαλονίκη υπάρχει βοήθεια για αυτές τις περιπτώσεις (εκτός των εκκλησιών με τα συσσίτια )Από την άλλη εχω δει στο ιντερνετ άνθρωπο να ζητιανεύει που περπατάει με τα χέρια γιατί δεν έχει πόδια από τους γοφούς και κάτω ,και ξαφνικά να ξεδιπλώνει δυο πόδια απο το πουθενα και να περπατάει...Και μόνο που ήρθε και σου έδειξε τα δύο μόνο ευρώ (εσύ είχες 50 λεπτά)με παράπονο,κάτι λέει...Με δύο ευρώ μπορείς να πάρεις να φας και να μην πεινάς..Αν πεινούσα θα έτρεχα να πάρω περιχαρής να φάω,όχι να λέω κοίτα από τόσο κόσμο τι μάζεψα...Σε είδε ευαισθητοποιημένη και ξαναρθε ΙΣΩΣ γιατί από σένα θα επαιρνε πολλά αν είχες.Τέλος πάντων ίσως να την αδικώ ίσως και όχι.Σε κάθε περίπτωση πράτεις κατα συνείδηση χωρίς να κρίνεις τις πράξεις των άλλων
Καλή μου μαμά Έφη... Φαίνεται πόσο αγνά αισθήματα έχεις κ προφανώς καλή πίστη κ ψυχή... Προσωπικά κ ειδικά με το θέμα της επαιτείας έχω γίνει πολύ αυστηρή... Από τους "πρώην χρήστες από την απεξάρτηση" που πουλάνε κεράκια, ημερολόγια κλπ (ΚΑΝΕΝΑ κέντρο απεξάρτησης δεν επιτρέπει κάτι τέτοιο), μέχρι την συμπαθητική εγγυούλα που σου ράγισε τη ψυχή... Από οπου κ αν το πιάσει κάνεις βρωμάει κ δυστυχώς μιλάμε για τεραααστια κ βρώμικη βιομηχανία, που πίσω της κρύβονται απίστευτα κυκλώματα... Ευτυχώς για αυτές τις γυναίκες που μένουν μονες κ αντιμετωπίζουν δυσκολίες σίτισης, περίθαλψης κλπ, υπάρχει ο σύλλογος αγέννητου παιδιού, που τις στηρίζει κ με το παραπάνω, ακόμη κ αρκετούς μήνες μετά τη γέννα, ακόμη κ σε εύρεση εργασίας ή ακόμα κ στέγης... Αναφορικά με τους παπουδογιαγιαδες..... Πόσο πολύ συμφωνώ με την Κλεό.... 3 μέρες πριν γεννήσω, Κυριακή του Λαζάρου, είχα πάει στην εκκλησία κ περίμενα καρτερικά να πάρω αντίδωρο... Ώσπου νοιώθω μια απίστευτη αγκωνιά στην κοιλιά μου από μια κοντή γιαγιά που στριμωχτηκε μπροστα μου.... Της λέω ευγενικά πως είμαι έγκυος κ πως στην προσπάθεια της να μπει μπροστα μου, με χτύπησε στην κοιλιά... Με ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ υφακι μου λέει "ναι μωρέ.. Σε εσμπρωξα.. Κ τι έπαθες?? Μόνο εσείς κάνετε παιδιά κ τα ξέρετε όλα... Εμείς δεν κάναμε που γεννουσαμε στα χωράφια κ μαζεύαμε ελιές!!!"... Τώρα μου φαινεται αστείο... Εκείνη τη στιγμή κολαστηκα πάντως κ ήθελα να την αρχίσω στις σφαλιάρες!!!
ο κοσμος εχει δει τοσα και εχει φοβηθει το ματι του. Δεν τους κατηγορω. Τους εχουν κοροιδεψει οχι μια και δυο. Φοβασαι και την πορτα σου να ανοιξεις. Δυστυχως υπαρχουν περιπτωσεις που πραγματικα εχουν αναγκη και μεις πλεον δεν μπορουμε να τις αναγνωρισουμε.
Να σου πω την αλήθεια αυτού του είδους τα γερόντια, τα ονομάζω σεσημασμένα. Είναι οι ίδιοι που θα σε σπρώξουν στην εκκλησία για να προλάβουν να κοινωνήσουν-πάρουν αντίδωρο ενώ το παίζουν θεούσες-ούσοι κατά τη διάρκεια της εκκλησίας, είναι αυτοί που πάνε και στήνονται στην τράπεζα απότ ο πρωί να ενημερώσουν το βιβλιάριο γιατί δεν έχουν τι να κάνουν κι αν έρθει καμιά εκυος και πάρει προτεραιότητα τη βρίζουν κι από πάνω.
Συμφωνώ απολύτως !!!