Παιδιά και εκκλησία
Χθες το απόγευμα προσπαθώντας να βρω έναν τρόπο να απασχολήσω την 3χρονη κόρη μου αποτελεσματικά και έχοντας εξαντλήσει όλες τις καλές ιδέες, θυμήθηκα το video της βάπτισής της και το έβαλα να το δούμε. Από τότε που μου παρέδωσε το υλικό ο φωτογράφος (πάνε κοντά δύο χρόνια πλέον), το DVD με το video το είδαμε μόνο μια φορά και μετά το τοποθετήσαμε στη βιβλιοθήκη μας και το ξεχάσαμε!
Η μικρή λοιπόν ενθουσιάστηκε βλέποντας τον εαυτό της μωρό και αφοσιώθηκε. Εγώ αντιθέτως όταν ήρθε η ώρα της κολυμπήθρας άρχισα να αισθάνομαι δυσφορία. Έβλεπα στην οθόνη της TV το τρομοκρατημένο μικρό μου μωρούλι σε απόλυτο πανικό στα χέρια του ιερέα, ο οποίος προσπαθούσε να το βάλει μέσα στην κολυμπήθρα, να φωνάζει «μαμά» με δακρυσμένα ματάκια και μου ήρθε ένας κόμπος στον λαιμό!
Και βλέποντας αυτό, ξαφνικά θυμήθηκα την Μ. Πέμπτη που την πήγα στην εκκλησία για να κοινωνήσει. Και πάλι μου ήρθε ένας κόμπος στον λαιμό. Δεν ήθελε να μπει μέσα και με παρακαλούσε κλαίγοντας να φύγουμε. Εγώ την πήρα αγκαλιά και την έβαλα μέσα με το ζόρι. Γαντζώθηκε πάνω μου και κλαψούριζε όλη την ώρα που περιμέναμε σε μια ατελείωτη ουρά από ηλικιωμένους ανθρώπους και ταλαίπωρους γονείς με παιδάκια που έκλαιγαν όπως το δικό μου. Είχε πολλή ζέστη, ήμασταν ο ένας πάνω στον άλλο και είχα τρομερό εκνευρισμό γιατί οι ηλικιωμένες κυρίες πίσω μου με έσπρωχναν, η μικρή (που ήταν τρομαγμένη από την ψαλμωδία και τις εικόνες στους τοίχους) κλαψούριζε ασταμάτητα προσπαθώντας να κατέβει από τα χέρια μου για να βγει έξω και είχα αργήσει και στη δουλειά. Κάποια στιγμή ο εκνευρισμός μου χτύπησε κόκκινο και την μάλωσα πολύ έντονα που δεν συμμορφώνονταν. Και εκεί που είχα αρχίσει να αισθάνομαι τραγικές τύψεις ήρθε η σειρά μας, κοινώνησε και φύγαμε.
Αποτέλεσμα; Βγήκα από την Εκκλησία σιχτιρίζοντας, με πολλά νεύρα (και πολλά αποδοκιμαστικά βλέμματα) και με ένα 3χρονο αγουροξυπνημένο, ταλαιπωρημένο, τρομαγμένο και ΠΟΛΥ κακοδιάθετο να αρνείται να μπει στο αυτοκίνητο. Περιττό να σας πω ότι το όλο σκηνικό με γέμισε τύψεις! Τύψεις που την καταπίεσα αγνοώντας τον φόβο της. Τύψεις που μετά την μάλωσα. Τύψεις που δεν ήμουν πιο ψύχραιμη για να της δώσω το καλό παράδειγμα….
Γενικώς δεν είμαι της εκκλησίας. Ο λόγος που ακολουθούμε τα «ήθη και τα έθιμά» της, είναι κυρίως γιατί το θέλει ο σύζυγός μου. Για να μην τον κακοκαρδίσω δεν φέρνω αντίρρηση. Όμως διαφωνώ. Πολύ! Όχι με τη Θρησκεία, ούτε με το Θρήσκευμα. Διαφωνώ με τις μεθόδους της Εκκλησίας και με τον τρόπο που γίνονται τα πράγματα.
Το Μυστήριο της Βάπτισης είναι ένα μικρό μαρτύριο για κάθε μωράκι. Τουλάχιστον έτσι το βλέπω εγώ… Σε όλες τις βαπτίσεις που πηγαίνω το σκέφτομαι. Θα μου πείτε, δέκα λεπτά υπόθεση είναι και ούτε θα το θυμάται. Αλλά για φανταστείτε να είστε 9, 10 ή 11 μηνών και εκεί που βρίσκεστε στην αγκαλιά της μανούλας σας, να σας βουτάει ένας άγνωστος μουσάτος και να σας χώνει μέσα στο νερό; Ναι, μπορεί να μην αφήνει ψυχικό τραύμα (μάλλον), αλλά γιατί να μη γίνεται με πιο ήπιο τρόπο; Λίγο νεράκι στο κεφαλάκι δεν αρκεί; Ο συμβολισμός είναι ο ίδιος.
Και η Αγία Κοινωνία γιατί πρέπει να προέρχεται από ένα κουτάλι το οποίο το βάζουν στο στόμα τους εκατοντάδες άνθρωποι ο ένας μετά τον άλλο; Αυτό το ίδιο κουτάλι.. Γιατί αυτό το κουτάλι θα πρέπει να το βάλει στο στόμα του και ένα μωρό; Ακόμα και να υπήρχε κουτάλι μόνο για παιδιά (όπως ίσως γίνεται σε κάποιες περιοχές) και πάλι ανθυγιεινό είναι. Αφού είναι στατιστικά αδύνατο να μην υπάρχει έστω ένα άρρωστο παιδάκι στη σειρά (έστω και με απλό κρύωμα)! Δεν θα μπορούσε λοιπόν η Αγία Κοινωνία να είναι κάτι ατομικό και πιο υγιεινό; Δεν θα έχανε το νόημα και τον συμβολισμό της αν ήταν. Βέβαια όταν το είπα αυτό στην μητέρα μου με κοίταξε λες και της είπα το πιο βλάσφημο πράγμα στον κόσμο!
(Να μην πω τώρα ότι δεν καταλαβαίνω γιατί ένα μωρό είναι αναγκαίο να κοινωνήσει in the first place… αυτό είναι άλλη συζήτηση)
Δεν απορώ που τα πιο πολλά παιδάκια κλαίνε και αρνούνται να μπαίνουν μέσα στις εκκλησίες. Είναι αφιλόξενοι και φοβικοί χώροι. Τρομεροί για τα παιδικά μάτια και ακατάλληλοι για μικρά παιδιά. Το ίδιο και οι ιερείς που με τα άμφια και τις μακριές γενειάδες είναι φοβικές φιγούρες στα παιδικά και γεμάτα φαντασία ματάκια.
Απορώ όμως που η Εκκλησία της Ελλάδας δεν έχει μπει ακόμα στη διαδικασία να αλλάξει κάποια πράγματα ώστε να είναι πιο προσβάσιμη και πιο φιλική στα μικρά παιδιά! Ζούμε στον 21ο αιώνα και όχι στον Μεσαίωνα.
Μόνο εγώ σκέφτομαι έτσι;
Μαμά Ιωάννα
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
ΙΣΩΣ ΤΟ ΕΧΕΙΣ ΔΕΙ ΛΙΓΟ ΣΤΡΑΒΑ ΤΟ ΘΕΜΑ! ΜΑΛΛΟΝ ΦΤΑΙΕΙ ΚΑΙ Ο ΠΑΠΠΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΣΑΣ. ΕΜΑΣ Ο ΠΑΠΠΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ ΕΝΑ ΜΩΡΑΚΙ, ΕΦΟΣΟΝ ΞΕΡΕΙ ΟΤΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΚΑΛΗ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΤΑΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΜΙΑ ΕΥΧΗ! ΜΕΤΑ ΠΑΣ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΤΟ ΣΑΡΑΝΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΤΟ ΠΑΣ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΟΠΟΤΕ ΜΠΟΡΕΙΣ ΚΑΙ ΘΕΛΕΙΣ. ΕΤΣΙ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΠΡΙΝ ΠΑΕΙ ΓΙΑ ΤΗ ΒΑΦΤΙΣΗ ΤΟΥ, ΕΧΕΙ ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙ ΑΡΚΕΤΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΟΠΩΣ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΠΠΟΥΛΗ. ΕΜΕΝΑ ΚΑΝΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΥΟ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΚΛΑΨΕ, ΑΛΛΑ ΟΠΩΣ ΕΙΠΑ ΚΑΙ ΠΡΙΝ Ο ΜΑΛΛΟΝ ΦΤΑΕΙ Ο ΠΑΠΠΑΣ ΣΑΣ... ΟΤΑΝ ΕΝΑ ΜΩΡΟ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΝΑ ΚΟΙΝΩΝΗΣΕΙ, ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΕΖΕΙΣ ΠΟΤΕ. ΤΟ ΜΟΝΟ ΣΙΓΟΥΡΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΞΑΝΑΠΑΤΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ. ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΥΤΑΛΙ, ΤΟ ΕΧΩ ΣΚΕΦΤΕΙ ΚΙ ΕΓΩ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ, ΑΛΛΑ ΠΑΛΙ ΕΧΩ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΟΥ ΠΡΩΤΑ ΚΟΙΝΩΝΑ ΤΑ ΜΩΡΑ ΜΕΤΑ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΥΣ. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΑΛΛΑΞΕ ΕΚΚΛΗΣΙΑ!!!
Συγνώμη αλλά τα μωρά 6/7/8/9/10 μηνών δεν έχουν αναπτύξει ακόμα την ικανότητα της μνήμης, οπότε όσες φορές κ να το πας το μωρό στην εκκλησία,όσες φορές κ να δει τον παπά δεν θα το θυμάται μετά, δεν θα τον αναγνωρίζει 100%! Ίσως καταλαβαίνει κάποια διαφορά από την αλλαγή των χρωμάτων, φωνών κ μυρωδιών, αλλά δεν θυμάται, δεν λέει μέσα του πχ "εντάξει αυτός είναι ο παππούλης που είχα δει πριν 1 ή 2 Κυριακές" ή "Ααα! Έχω ξανά έρθει σ' αυτήν την εκκλησία" (κ μην γυρίσει καμία να μου πει τα μωρά δεν μιλάνε, ΤΟ ΞΕΡΩ κ ξέρετε κ εσείς τι εννοώ!!) Οπότε αυτό που λες δεν στέκει (για εμένα), απλώς έχεις ένα πολύ βολικό μωρό που δεν κλαίει. Κ η δικιά μου ανιψιά στην βάφτιση την όταν ήταν 8 μηνών δεν είχε κλάψει καθόλου, ίσα ίσα που χαμογελούσε κ το χαιρόταν κ ο παπάς είχε εντυπωσιαστεί από την συμπεριφορά της κ το είχε σχολιάσει μάλιστα, είχε πει ότι είχε πάρα πολύ καιρό να βαφτίσει ένα τόσο ήσυχο κ χαμογελαστό μωρό. Η ανιψιά μου πριν την βάφτιση ίσα με μια ή 2 φορές να είχε πάει στην εκκλησία, άντε 3, βλέπετε η ανιψιά μου με τους γονείς της ζει στην Αγγλία. Οπότε είναι θέμα παιδιού κ θέμα γονιών κ θέμα παπά. Κ όχι πόσες φορές ένα 6/7/8/9 μηνών μωρό θα το πας στην εκκλησία πριν την βάφτιση ώστε να είναι έτοιμο για εκείνη την ημέρα. Επίσης θα μπορούσαν οι παπαδες να χρησιμοποιούν κουταλάκια μιας χρήσης!! Το ίδιο είναι κ υγιεινό. Κ αυτό που λες ότι δίνουν πρώτα στα παιδιά κ μετα στους μεγάλους είναι πολύ χ.... δλδ τα παιδάκια δεν είναι άρρωστα; δεν μπορούν να κολλήσουν μεταξύ τους; Μα τι λέμε τώρα!! Λογικευτείτε!! Όσο πιστοί κ αν είστε, ΛΟΓΙΚΕΥΤΕΙΤΕ!! Κ εγώ έχω ακούσει ότι το κουτάλι της κοινωνίας επειδή είναι ευλογημένο κ αγιασμένο δεν βρωμίζει κ δεν κολλάει τίποτα κ δεν μεταδίδει αρρώστιες κ όλα αυτα!! Αηδίες! Συγνώμη που μιλάω έτσι, αλλά τρελαίνομαι με κάτι τέτοια. Δεν είμαι της εκκλησίας, πιστεύω στον Θεό κ στον Χριστό κ στην Παναγία, σέβομαι τα ήθη & έθιμα μας, σέβομαι την εκκλησία κ τους παπάδες, σέβομαι τους θρήσκους, αλλά κάποια πράγματα είναι απλώς παράλογα.
Φιλενάδα με τόσες δικές σου φοβίες και αποστροφή για την όλη διαδικασία, πώς απορείς που αντιδρά έτσι το μικρό σου; ίσως θα ήταν καλύτερο να αναλάβει ο άντρας σου αυτή τη διαδικασία (εφόσον εκείνος το επιθυμεί κ επιμένει να γίνεται)
no, you are not the only one thinking the same way! i've been living in greece for the past 5 years, my son is now 3 and except for the baptizing day - which happened when he was 4 months old and he did not even realize what was going on (the priest was nice and very calm with him and the baby did not cry at all!) i have never taken him to church. we did not spent 40 days in the house (i was pregnant when i got married, for god's sake!!! so why to by hypocrite???) we did not go to take "permission" from a priest to get out and no, i never took him on a sunday. the one spoon for all the people is one reason (another one is that he is so young, there is no way he will stay still or even understand what's going on!) When i said loud my dilemma concerning the one spoon for all, the answer made me believe that yes, we are still in the middleage! One cannot get sick while inside the church! Yea, right... With this methods and thinking, no wonder Greece is such a long way behind...
Συμφωνώ απόλυτα! Και εγώ δεν την πηγαίνω την μικρή μου στην εκκλησία. Η πίστη κατά την ταπεινή μου γνώμη μου δεν έχει σχέση και την εκκλησία α.ε . Αν θέλει ο σύζυγος να πηγαίνει την μικρή εκκλησία ας την πηγαίνει ο ίδιος, γιατί να το κάνεις εσύ από την στιγμή που δεν θέλεις?
Αυτό αναρωτήθηκα κι εγώ: "Αν θέλει ο σύζυγος να πηγαίνει την μικρή εκκλησία, γιατί να το κάνεις εσύ από την στιγμή που δεν θέλεις;"*
Συμφωνω σε όλα. Για τον ίδιο λόγο το βίντεο της βαπτισης δεν το έχω δει ούτε μια φορά. Οταν την θυμάμαι και θυμάμαι το κλάμα του ματωνει η καρδιά μου